Średnia Wilgotność Drewna Brzozy: Klucz do Efektywnego Palenia w Kominku

Szczegóły: Opublikowano: 01. December 2025

Palenie drewnem w kominku to nie tylko sposób na ogrzanie wnętrza, ale także doskonała okazja do stworzenia przytulnej atmosfery w domu. Efektywne palenie drewnem w kominku wymaga uwagi na kilka kluczowych aspektów: wyboru odpowiedniego drewna, jego przygotowania, techniki układania oraz regularnej konserwacji kominka.

Wybór Odpowiedniego Drewna: Brzoza jako Popularny Opał

Drewno brzozowe to jeden z najpopularniejszych wyborów na opał do kominków. Charakteryzuje się atrakcyjnym wyglądem oraz dobrą palnością, nawet w stanie świeżym. Udział kory wynosi około 12%, co czyni je praktycznym materiałem. Brzoza jest jednym z najszybciej schnących gatunków drewna kominkowego, co jest jej dodatkowym atutem. Inne zalety to łatwość łupania i szeroka dostępność na rynku.

Inne Popularne Gatunki Drewna Opałowego

Drewno bukowe: Charakteryzuje się dużą gęstością w stanie świeżym oraz niskim udziałem kory, wynoszącym zaledwie 6,8%. Jego zalety obejmują doskonałą łupliwość oraz stosunkowo krótki czas schnięcia. Co więcej, buk ma wysoką wartość opałową, wynoszącą około 2200 kWh na metr sześcienny (2,2 kWh na kilogram).
Dąb: To doskonały wybór na opał, dzięki swojej dużej gęstości i wysokiej kaloryczności. Należy jednak zwrócić uwagę, że zawiera ponad 18% kory oraz ma sporo tanin, co sprawia, że wymaga dłuższego schnięcia w porównaniu do innych gatunków drewna. Dąb jest również uważany za dość trudny w łupaniu.

Wilgotność Drewna: Kluczowy Parametr Opału

Drewno powinno być odpowiednio suche, tzn. maksymalnie 15% wilgotności. Oznacza to, że drewno do kominka należy sezonować minimum 15 miesięcy. Zalecane jest spalanie drewna o wilgotności 12 - 20% oraz okresie suszenia od 1,5 do 2 lat. Maksymalną wydajność i długą żywotność kotła zapewni spalanie drewna, które było suszone przynajmniej 2 lata.

Idealna wilgotność drewna do palenia wynosi około 20%. Wilgotne drewno nie tylko pali się słabo, ale również wydziela więcej dymu i sadzy, co może prowadzić do problemów z kominem. Zawartość wody nie może przekraczać 20%. Aby osiągnąć ten poziom, konieczne jest długie sezonowanie, średnio trwa ono dwa-trzy lata lub suszenie drewna w suszarniach komorowych.

Drewno właściwie przygotowane do sezonu grzewczego powinno mieć 20% wilgotności. Taką wilgotność można uzyskać po dwóch latach sezonowania. Jeśli jednak chodzi o dopuszczalną wartość wilgotności - 35% - jest ona możliwa do uzyskania już po roku sezonowania. Wilgotność jest bardzo ważnym parametrem drewna jako opału, gdyż od jej zawartości uzależnione jest zużycie drewna.

Przeczytaj także: Wpływ wilgotności na samopoczucie

Wartość energetyczna drewna spada wyraźnie wraz ze wzrastającą jego wilgotnością. Na przykład: Drewno z 12 - 20% zawartością wody ma wartość energetyczną 4 kWh/1kg drewna. Zaś drewno z 50% zawartością wody ma wartość energetyczną 2 kWh/1kg drewna. Świeże drewno ma małą wartość grzewczą, źle się pali, bardzo dymi i zdecydowanie skraca żywotność kotła i komina.

Jak Wilgotność Wpływa na Cechy Drewna

Wilgotność ma znaczący wpływ na pozostałe właściwości drewna. Zbyt duży jej poziom doprowadza do wypaczania się wyrobów z drewna, a także sprzyja rozwojowi grzybów. Zbyt mała wilgotność natomiast może doprowadzić do pękania.

Wilgotność drewna jest stosunkiem masy wody zawartej w drewnie do masy drewna - jej poziom podaje się w procentach. Rozróżniamy dwa typy wilgotności:

względna - stosunek masy wody zawartej w drewnie do masy drzewa wilgotnego
bezwzględna - stosunek masy wody zawartej w drewnie do masy drewna absolutnie suchego.

Tuż po ścięciu drewno ma wilgotność przekraczającą 35 procent. Po wyschnięciu na świeżym powietrzu jego wilgotność zmniejsza się do około 15-20 procent, a w suchych pomieszczeniach jego poziom wilgotności wynosi przeciętnie od 8 do 13 procent.

Wpływ Wilgotności na Spalanie

Jeśli szczapa drewna która aktualnie znajduje się w kominku, piecu wydziela krople wody lub, parę ewentualnie gwiżdże przy spalaniu, to znaczy że drewno jest mokre i nie nadaje się do palenia.

Przeczytaj także: Normy wilgotności drewna w budownictwie

Proces Suszenia Drewna Brzozowego

Schnięcie drewna brzozowego trwa zwykle od sześciu do dziewięciu miesięcy. Optymalny okres sezonowania zapewnia wilgotność poniżej dwudziestu procent. Brzoza pozbawiona kory i pocięta na szczapy szybciej traci wilgoć. Układanie drewna w przewiewnym miejscu znacząco przyspiesza proces suszenia. Roczne drewno brzozowe może osiągnąć wilgotność nawet piętnastu procent. Przy obłupanych szczapach powietrze lepiej dociera do wnętrza drewna. Czynnikami decydującymi są klimat, nasłonecznienie i temperatura otoczenia. Szybki dostęp do ciepłego, suchego powietrza skraca sezonowanie o kilka miesięcy. Naturalne suszenie to metoda ekonomiczna i przyjazna środowisku. Wiaty z dachem i otwartymi bokami to idealne miejsce do układania szczap. Brzoza jest lekkim gatunkiem, co sprzyja lepszej cyrkulacji powietrza we wnętrzu drewna. Ułożenie szczap na paletach odizoluje drewno od wilgoci z podłoża. Drobne szczapy schną szybciej, ale warto zachować różne grubości dla stabilności stosu.

Metody Badania Wilgotności Drewna

Badanie wilgotności wykonuje się na dwa sposoby:

metodą suszarkowo-wagową: jest to bardzo dokładna metoda, stosowana głównie w laboratoriach zakładowych. Polega na pobraniu próbki o wymiarach 2x2x2 cm lub 2x2x3 cm ze środka deski w odległości 15-25 cm od czoła. Próbkę waży się na wadze z dokładnością do 0,01 g. Zważoną próbkę umieszcza się w suszarce z termoregulacją. Suszenie odbywa się w granicach 100 stopni Celsjusza, aż do chwili, kiedy próbka osiągnie stały ciężar, nie przekraczający 0,3 g. Wilgotność drewna oblicza się z dokładnością do 0,5% na podstawie wzoru.
metodą elektrometryczną: to bardzo praktyczny sposób pomiaru wilgotności, stosowany w zakładach przerobu drewna oraz w zakładach rzemieślniczych. Polega na pomiarze oporu elektrycznego, który jest zmienny w zależności od poziomu wilgotności drewna. Przewodnictwo elektryczne zwiększa się wraz ze zwiększeniem wilgotności drewna aż do punktu nasycenia włókien - po nim wzrost wilgotności powoduje już nieznaczne zmiany przewodnictwa. Do pomiarów wilgotności tą metodą służą wilgotnościomierze.

Tabela: Wartości skurczu i pęcznienia drewna przy zmianie wilgotności o 1 %

Gatunek drewna	Wielkość skurczu w procentach	Wielkość pęcznienia w procentach	Czas wymiany wilgotnościowej
Brzoza	0,41	0,29	średni
Buk	0,41	0,20	krótki
Dąb	0,36	0,16	długi
Grusza	0,33	0,16	długi
Jesion	0,38	0,21	długi
Orzech	0,29	0,18	długi
Wiąz	0,23	0,20	długi
Wiśnia	0,28	0,23	średni
Daglezja	0,27	0,15	krótki
Modrzew	0,30	0,14	średni
Sosna	0,36	0,19	krótki
Świerk	0,39	0,19	krótki
Afzelia	0,22	0,11	długi
Ahorn	0,26	0,15	długi
Iroko (kambala)	0,28	0,19	długi
Mahoń	0,25	0,20	długi
Mecruse	0,34	0,22	długi
Merbau	0,26	0,13	długi
Muhuhu	0,40	0,20	długi
Sucupira	0,35	0,23	długi
Teak	0,26	0,16	długi
Wenge	0,34	0,22	długi

Przeczytaj także: Penis - statystyki

tags: #średnia #wilgotność #drewna #brzozy