Normy Chlorków w Wodzie Pitnej: Kompleksowy Przewodnik

Szczegóły: Opublikowano: 24. November 2025

Woda do spożycia zawiera wiele różnych substancji, głównie składniki mineralne pochodzenia naturalnego, które są wręcz nieodzowne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Woda przeznaczona do spożycia przez ludzi musi być wolna od substancji szkodliwych, bakterii chorobotwórczych oraz nadmiernych ilości powszechnie występujących w niej składników (żelaza, manganu, chlorków, siarczanów azotanów, azotynów, wapnia i magnezu).

Problem bezpieczeństwa zdrowotnego wody w Polsce reguluje Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 r. (Dz. U. 2017, poz. 2294) w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, uwzględniające przepisy Dyrektywy Rady Unii Europejskiej 98/83/WE.

Prawne i Mikrobiologiczne Normy Jakości Wody w Polsce i UE

Bezpieczeństwo zdrowotne wody w Polsce jest ściśle regulowane przez Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Rozporządzenie to, uwzględniające przepisy Dyrektywy Rady Unii Europejskiej, precyzyjnie określa wymagania mikrobiologiczne oraz fizykochemiczne, jakim powinna odpowiadać woda pitna. Norma europejska PN-EN 15975-2:2013-12 dostarcza dodatkowych wytycznych dotyczących zarządzania ryzykiem w systemach zaopatrzenia w wodę, co jest istotne dla poprawy integralności całego łańcucha dostaw - od ujęcia po punkt poboru. Stosowanie tych regulacji i norm ma na celu zapewnienie, że woda jest klarowna, bezbarwna, bezzapachowa i ma orzeźwiający smak, a przede wszystkim jest wolna od szkodliwych substancji i patogenów.

Parametry chemiczne i normy: Czego szukać w wodzie?

Jakość wody jest oceniana na podstawie precyzyjnie zdefiniowanych parametrów chemicznych. Zgodnie z normami europejskimi, zawartość substancji w wodzie nie może przekraczać ściśle określonych wartości. Przykładowo, dopuszczalna ilość ołowiu wynosi , arsenu , a niklu . Limity te obejmują również związki organiczne i nieorganiczne, takie jak pestycydy, benzen, czy trihalometany. Prezentacja tych złożonych danych w czytelnej formie tabeli nie tylko ułatwia ich przyswojenie przez użytkownika, ale także podnosi wartość informacyjną strony, czyniąc ją praktycznym punktem odniesienia, który buduje autorytet i zaufanie. Dzięki temu użytkownik otrzymuje kluczowe dane w jednym, wiarygodnym miejscu, bez konieczności przeszukiwania skomplikowanych aktów prawnych.

Kluczowe Parametry Chemiczne Wody Pitnej

Poniżej znajduje się tabela prezentująca kluczowe parametry chemiczne wody pitnej wraz z dopuszczalnymi wartościami, potencjalnymi źródłami zanieczyszczeń oraz wpływem na zdrowie:

Przeczytaj także: Gdzie kupić wodę destylowaną?

Parametr	Dopuszczalna wartość	Potencjalne źródło zanieczyszczenia	Wpływ na zdrowie
Ołów	5 μg/l	Stare instalacje hydrauliczne	Toksyczność, ryzyko uszkodzenia układu nerwowego, nerek
Arsen	10 μg/l	Naturalne złoża geologiczne, działalność przemysłowa	Ryzyko nowotworów, uszkodzenia skóry i układu nerwowego
Azotany	50 mg/l	Nawozy rolnicze, ścieki	Zagrożenie dla niemowląt (methemoglobinemia)
Nikiel	20 μg/l	Przemysł, korozja rur	Reakcje alergiczne, ryzyko nowotworów
Pestycydy	0.10 μg/l	Rolnictwo, spływy powierzchniowe	Ryzyko uszkodzenia układu nerwowego, endokrynologicznego
Bisfenol A	2.5 μg/l	Tworzywa sztuczne (np. butelki)	Zaburzenia hormonalne
Chrom	25 μg/l	Przemysł, garbarstwo	Ryzyko nowotworów, problemy z układem pokarmowym
Miedź	2.0 mg/l	Korozja rur, instalacje wodociągowe	Problemy z układem pokarmowym (przy wysokich stężeniach)
Trihalometany ogółem	100 μg/l	Reakcja chloru z materią organiczną	Ryzyko nowotworów (przy długotrwałej ekspozycji)

Woda z Kranu: Fakty, Mity i Wartość Zdrowotna

Wbrew powszechnym przekonaniom, woda z kranu w Polsce jest cennym i bezpiecznym źródłem codziennego nawodnienia. Często niedoceniana na tle wód butelkowanych, kranówka stanowi bogate źródło niezbędnych dla zdrowia minerałów, takich jak magnez i wapń. Celem tej sekcji jest obalenie mitów dotyczących wody kranowej i podkreślenie jej autentycznej wartości jako zdrowej, ekonomicznej i ekologicznej alternatywy.

Wartość odżywcza wody kranowej: Magnez, wapń i inne minerały

Wbrew powszechnym przekonaniom, woda z kranu jest cennym źródłem minerałów, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Zawiera ona tzw. „pierwiastki życia” takie jak magnez, wapń, potas i sód. Badania przedsiębiorstw wodociągowych potwierdzają ich obecność, a regionalne różnice w ich zawartości mogą być znaczne: w Krakowie i Łodzi stężenie minerałów wynosi ponad , w Gdańsku nawet , a w Warszawie aż . Porównanie to wypada korzystnie lub podobnie do wód butelkowanych nisko- () i średniozmineralizowanych (), obalając mit o rzekomym braku minerałów w kranówce.

Czy twarda woda jest zdrowa? Rola WHO w dyskusji

Woda twarda, charakteryzująca się wysoką zawartością magnezu i wapnia, często jest mylnie postrzegana jako szkodliwa. Jednakże, Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) w swoich raportach wskazuje, że miękka woda sprzyja miażdżycy i zawałom serca. Magnez i wapń to dwa kluczowe makroelementy, które odgrywają fundamentalną rolę w utrzymaniu zdrowia. Magnez jest zaangażowany w ponad 300 procesów biochemicznych, w tym w prawidłowe funkcjonowanie układu immunologicznego i nerwowo-mięśniowego. Chroni on mięsień sercowy przed niedotlenieniem, zmniejsza pobudliwość serca oraz przyczynia się do prawidłowej mineralizacji kości. Wapń jest z kolei podstawowym składnikiem kości i zębów, niezbędnym do krzepnięcia krwi oraz prawidłowego skurczu mięśni i przewodnictwa nerwowego. Zrozumienie, że twardość wody nie jest problemem zdrowotnym, a wręcz przeciwnie - stanowi cenne źródło minerałów - pozwala na strategiczne przesunięcie narracji z „naprawy” twardej wody na „zachowanie jej zdrowotnych minerałów” przy jednoczesnym eliminowaniu problemu kamienia.

Rola wody w utrzymaniu zdrowia i prawidłowego nawodnienia organizmu

Woda jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu, a jej dzienne zapotrzebowanie wynosi od 1.5 do 2 litrów, a w upały nawet do 3.5 litra. Utrata wody w ilości 2% masy ciała prowadzi do silnego pragnienia, a przy mogą pojawić się objawy takie jak suchość w ustach, bóle głowy, osłabienie, a nawet omdlenia. Utrata powyżej jest stanem krytycznym, mogącym prowadzić do śmierci. Woda korzystnie wpływa na cerę, zapewnia jędrność i gładkość skóry, wspomaga prawidłową perystaltykę jelit oraz jest kluczowa w przypadku zaparć i chorób nerek, gdzie zapobiega krystalizacji kamieni. Warto podkreślić, że nie tylko ilość, ale i jakość wody ma istotne znaczenie, a spożywanie jej jest kluczowe w dietach niskoenergetycznych oraz dla osób z cukrzycą, gdyż nie dostarcza kalorii ani cukru.

Więcej o korzyściach płynących z twardej wody. Rola wody w utrzymaniu zdrowia…

Jak Sprawdzić Jakość Wody w Twoim Domu?

Wstępna ocena wizualna: Smak, zapach i klarowność

Pierwszym, najbardziej oczywistym krokiem w ocenie jakości wody jest jej ocena wizualna oraz sensoryczna. Woda pitna powinna być bezbarwna, bezwonna i przezroczysta, o przyjemnym i orzeźwiającym smaku. Wszelkie oznaki zmętienienia, brązowe zabarwienie czy nieprzyjemny zapach, mogą sugerować obecność zanieczyszczeń, takich jak rdza lub osady, i stanowią sygnał do podjęcia dalszych kroków.

Przeczytaj także: Inwestycje w Jakość Wody w Proszówkach

Testy domowe a profesjonalne badania laboratoryjne

Choć dostępne są domowe testy wody, mogą one dostarczyć jedynie ogólnych informacji. Dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników niezbędne jest zlecenie profesjonalnego badania w akredytowanym laboratorium. Warto pamiętać, że najczęstsze zanieczyszczenia to metale ciężkie, bakterie, wirusy oraz chemikalia, które nie zawsze są wykrywalne w prostych testach.

Gdzie i jak przeprowadzić profesjonalne badanie wody?

Profesjonalne badania próbek wody przeznaczonej do spożycia mogą być wykonywane przez Laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej lub inne laboratoria, które posiadają zatwierdzony przez nią system jakości. Zanim użytkownik zdecyduje się na takie badanie, może sprawdzić raporty lokalnych wodociągów, które często są publicznie dostępne i mogą stanowić pierwsze źródło informacji na temat jakości wody w danym regionie.

Skuteczne Metody Uzdatniania Wody: Od Domowych Sposobów do Profesjonalnych Systemów

Domowe sposoby na poprawę jakości wody

Użytkownicy, którzy szukają szybkich i prostych rozwiązań, mogą poprawić jakość wody w domu na kilka sposobów. Gotowanie wody doprowadza ją do wrzenia, co zabija większość patogenów, choć jest to metoda kosztowna i mało wydajna. Inne proste metody to dodawanie octu lub sody oczyszczonej, które reagują z minerałami twardości, zmniejszając ich skłonność do wytrącania się. Filtry węglowe, dostępne w dzbankach lub montowane na kranach, poprawiają smak, zapach i kolor wody, ale wymagają regularnej wymiany, aby uniknąć namnażania się bakterii.

Profesjonalne systemy uzdatniania wody

Uzdatnianie wody to proces przywracania jej parametrów do stanu, w którym staje się ona zdatna do spożycia lub konkretnego zastosowania domowego, poprzez usuwanie zanieczyszczeń. Jest to proces odmienny od oczyszczania wody, którego celem jest przygotowanie jej do bezpiecznego zwrotu do środowiska. Profesjonalne systemy, takie jak stacje uzdatniania wody, mogą składać się z różnych modułów: filtrów mechanicznych, urządzeń do usuwania żelaza czy zmiękczaczy. Najczęściej stosowane technologie to odwrócona osmoza, która zapewnia idealnie czystą wodę, pozbawioną kamienia, bakterii i wirusów, oraz zmiękczanie z wykorzystaniem żywic jonowymiennych, które obniża twardość, zastępując jony wapnia i magnezu sodem. W kontekście twardości wody i jej wartości odżywczej, kluczowe jest rozróżnienie pomiędzy zmiękczaczem a uzdatniaczem. Zmiękczacz usuwa cenne minerały, natomiast uzdatniacz, taki jak system HydroFLOW, działa fizycznie, a nie chemicznie, poprawiając jakość wody bez zmiany jej składu chemicznego i zachowując w niej minerały. Ta subtelna, ale fundamentalna różnica jest kluczowa dla odróżnienia produktów Hydropath od konkurencji.

Kompleksowy przewodnik na temat uzdatniania wody

Porównanie Popularnych Metod Uzdatniania Wody

Nazwa Metody	Cel Działania	Zalety	Wady	Poziom Skuteczności
Gotowanie	Dezynfekcja, wytrącanie węglanów wapnia/magnezu	Skutecznie eliminuje patogeny	Mało wydajna, kosztowna, nie usuwa metali ciężkich	Średnio-wysoki (dla patogenów)
Odwrócona Osmoza	Usuwanie wszelkich zanieczyszczeń, minerałów	Otrzymanie wody idealnie czystej	Usuwa cenne minerały, niskie pH wody, odpady wody	Wysoki
Zmiękczanie jonowymienne	Redukcja twardości wody	Chroni urządzenia AGD przed kamieniem	Usuwa cenne minerały, dodaje sód do wody	Wysoki (dla twardości)
Filtry węglowe	Poprawa smaku, zapachu, koloru wody	Skuteczne, proste w montażu	Nie usuwają twardości i większości zanieczyszczeń, wymagają regularnej wymiany	Średnio-niski
Technologia fizyczna (np. WSKAŹNIKI FIZYKOCHEMICZNE WODY

Wskaźniki Fizykochemiczne Wody

Zestawienie substancji chemicznych zawartych w wodzie, będących składnikami naturalnymi, oraz tych, których obecność jest niepożądana ze względu na szkodliwość dla zdrowia, jak również wpływ na kondycję instalacji wodociągowej.

Przeczytaj także: Woda mineralna Józef: Zalety

Odczyn - wyrażany wykładnikiem pH. Zbyt niska wartość pH zwiększa korozyjność wody. Dla wód przeznaczonych do spożycia wartość pH powinna mieścić się w przedziale 6,5 - 9,5
Przewodność - jest miarą podatności wody na przepływ prądu elektrycznego. Przewodność elektryczna jest wskaźnikiem informującym o stopniu mineralizacji wody. Dopuszczalna wartość: 2500 μS/cm
Żelazo i mangan - są jednymi z najbardziej rozpowszechnionych metali i zazwyczaj występują w wodzie razem. Wysoka zawartość żelaza i manganu sprzyja wzrostom bakterii manganowych oraz żelazowych, tworzących maziste osady pokrywające przewody wodociągowe. Dopuszczalne wartości: żelazo - 200 μg/l; mangan - 50 μg/l.
Twardość - parametr ten zależy od ilości rozpuszczonych w wodzie związków, głównie wapnia i magnezu. Wody bardzo miękkie są szkodliwe dla organizmu, ponieważ wypłukują z organizmu sole wapnia i inne, co powoduje problemy z układem kostnym, zaburzenia pracy mięśni, w tym mięśnia sercowego. Twardość wody ma wpływ na tworzenie się kamienia kotłowego. Dopuszczalna wartość: 60 - 500 mg CaCO3/l.
Jon amonowy - w wodzie, przyczynia się do powstania azotynów w sieci wodociągowej, a także wywoływać zmiany smaku i zapachu wody. Dopuszczalna wartość - 0,50 mg/l.
Azotany i azotyny - szkodliwość azotanów wynika z możliwości przekształcenia w azotyny, których nadmierne spożycie wywołuje niedokrwistość. Niska zawartość azotanów w wodzie jest konieczna w przypadku niemowląt.

Trihalometany - THM O Czym Świadczą?

THM - powstają w wodzie do picia głównie na skutek reakcji chloru z naturalnie występującymi składnikami organicznymi i znajdującymi się w wodzie bromkami. Spośród związków należących do omawianej grupy, w wodzie najczęściej stwierdza się obecność chloroformu. Najwyższe dopuszczalne stężenie THM - 100 [µg/l].

Chloroform - stężenia w wodzie do picia mogą czasami nawet sięgać kilkaset mikrogramów na litr. Jest wchłaniany po wprowadzeniu drogą doustną, poprzez inhalację lub przez skórę. Najwyższe dopuszczalne stężenie - 100 [µg/l].
Chlorany - produkt rozkładu dwutlenku chloru; obecne również w przypadku stosowania podchlorynów do dezynfekcji wody.
Chloryny - zgodnie z wytycznymi WHO tymczasowa dopuszczalna wartość chlorynów w wodzie do spożycia wynosi - 200 [g/l]. Najwyższe dopuszczalne stężenie sumy chloranów i chlorynów - 0,7 [mg/l].
Bromiany - mogą powstawać w wyniku utleniania jonów bromkowych podczas ozonowania wody i być może podczas działania innych środków utleniających w procesie uzdatniania wody.

Jaki Wpływ Mają Metale Ciężkie na Zdrowie?

Arsen - kontakt z arsenem może powodować różne efekty zdrowotne włączając w to zmiany: dermatologiczne, kardiologiczne. Jest kancerogenem skóry. Najwyższe dopuszczalne stężenie arsenu -10 [µ g/l].
Kadm - jest metalem bardzo toksycznym dla organizmu człowieka. Posiada zdolności kumulowania się, a długotrwałe oddziaływanie na organizm może doprowadzić do: uszkodzenia nerek, wątroby, niedokrwistości, choroby nadciśnieniowej, zwyrodnienia stawów, osteoporozy. Najwyższe dopuszczalne stężenie kadmu - 5 [µg/l].
Miedź - do zwiększenia stężenia miedzi w wodzie w znacznej mierze mogą przyczynić się miedziane przewody wodociągowe, z którymi styka się woda o właściwościach korozyjnych, zwłaszcza o podwyższonej temperaturze. Większe dawki miedzi szkodzą zdrowiu i mogą wywoływać wymioty, a w efekcie stałego narażenia prowadzą do uszkodzenia wątroby. Najwyższe dopuszczalne stężenie miedzi - 2 [mg/l].
Ołów - ze względu na silne własności toksyczne oraz zdolności kumulowania się w organizmie ludzkim, jest szkodliwy dla zdrowia - wywołuje chorobę zwaną ołowicą. Jest toksyczny dla ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Wpływa na metabolizm wapnia. Najwyższe dopuszczalne stężenie ołowiu - 10 [µg/l].
Nikiel - nadmiar niklu w organizmie może skutkować zaburzeniami układu trawiennego i uczuleniami. Zawartość niklu w wodzie zależy m.in. od typu rur doprowadzających. W przypadku rur metalowych, więcej niklu zawiera woda gorąca, natomiast jeżeli rury wykonane są z PCV - woda zimna. Najwyższe dopuszczalne stężenie niklu - 20 [µg/l].
Rtęć - jest pierwiastkiem, który wraz z jego wszystkimi związkami wykazuje dużą toksyczność oraz zdolność kumulow... Przegląd Komunalny, 1995, nr 1 (40), s. Parametry oceny jakości wody do picia są unormowane rozporządzeniami Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej. Rozporządzenie z dnia 16 listopada 1961 r.[1] obowiązujące przez okres 16 lat, określało w zakresie dopuszczalnych ilości substancji chemicznych w wodzie do picia, maksymalne stężenia tylko kilku składników mineralnych: chlorków, fluorków, siarczanów, żelaza, manganu oraz ołowiu, arsenu, miedzi i cynku. Rozporządzenie zawierało jeszcze lakoniczny paragraf 20 o następującej treści: "zawartość substancji promieniotwórczych nie może przekraczać norm określonych w obowiązujących przepisach o ochronie przed promieniowaniem jonizującym". Nowelizacja tego rozporządzenia w roku 1977 [2] polegała z jednej strony na podniesieniu dopuszczalnej zawartości niektórych składników, na przykład: chlorków z 250 do 300 mg/dm3, fluorków z 1,0 do 1,5 mg/dm3, siarczanów z 150 na 200 mg/dm3, żelaza z 0,3 na 0,5 mg/dm3, z drugiej strony na obniżeniu dopuszczalnej zawartości miedzi z 1,0 na 0,5 mg/dm3 i wprowadzeniu dodatkowych norm odnoszących się do mikrozanieczyszczeń organicznych, pestycydów z grupy węglowodorów chlorowanych oraz detergentów (SPC). Normy jakościowe zostały ponownie zmienione w 1990 r.[3] i w tej wersji stanowią zestaw aktualnie obowiązujących wymagań sanitarnych dla wody pitnej. Interesujące, z punktu widzenia konsumenta wody wodociągowej, jest stwierdzenie w jakim kierunku idą kolejne zmiany norm sanitarnej oceny wody pitnej. Czy powinno nas satysfakcjonować zwiększenie liczby kryteriów oceny jakości wody ? Czy liberalizacja przepisów sanitarnych wyrażająca się podwyższeniem dopuszczalnych koncentracji niektórych zanieczyszczeń chemicznych jest wyrazem naszej zwiększonej odporności na te zanieczyszczenia ? Propozycja zaostrzenia wymagań sanitarnych [tablica 1] dotyczy niektórych metali cieżkich i węglowodorów chlorowanych jako zanieczyszczeń toksycznych, a więc chromu Cr6+, arsenu, niklu, ołowiu i srebra oraz węglowodorów chlorowanych - chlorku etylu, pentachlorofenolu i pochodnych kwasu fenoksyoctowego. Przewidziane jest również zaostrzenie norm wobec nietoksycznych substancji, takich jak chlorki i związki żelaza. Liberalizacja wymogów sanitarnych w stosunku do wody pitnej dotyczy natomiast dużej grupy zanieczyszczeń toksycznych, takich jak rtęć, selen, amoniak, cyjanki, węglowodory aromatyczne B(a)p i węglowodory chlorowane [tablica 2]. Tendencja do tolerowania podwyższonych zawartości rtęci jest niezrozumiała. Rtęć obok kadmu i ołowiu należy bowiem do grupy pierwiastków o wysokiej toksyczności. W organiźmie człowieka rtęć powoduje enzymatyczne zaburzenia w komórkach oraz zmiany w fosforowych wiązaniach DNA, co wiąże się konsekwencjami mutagennymi, ponadto działa porażająco na układ nerwowy i niszczy komórki mózgowe. Mimo iż Światowa Organizacja Zdrowia określa dopuszczalne dla człowieka dawki rtęci, to jednak brakuje informacji na temat długoczasowego oddziaływania niskich stężeń rtęci oraz różnorodnych jego związków. Dodatkowe obawy wywołuje oddziaływanie synergiczne rtęci w obecności innych pierwiastków, prowadzące do zwiększonej koncentracji tych pierwiastków w komórkach [5]. Określenie granicy tolerancji pojedyńczego związku chemicznego na organizm nie wyjaśnia skutków oddziaływania kompleksowego grupy zanieczyszczeń chemicznych. Zastanawiająca jest ilość nowych parametrów oceny jakości wody pitnej. Tablica 4. W związku z brakiem środków finansowych na kosztowne technologie uzdatniania wody, odpowiedzią na wzrost zanieczyszczenia wód jest często podnoszenie dopuszczalnej normy. Nie zawsze rozumiany jest pogląd, że toksyczne zanieczyszczenia chemiczne nawet w ilościach dopuszczonych normą, są niepożądane w wodzie do picia a metody uzdatniania wody są drogie i nie zawsze skuteczne. Zapomina się, że lepszym rozwiązaniem jest znalezienie źródła wody niezanieczyszczonej, która nie wymaga uzdatniania. W tej sytuacji szczególnej wartości nabierają zasoby wód podziemnych o wysokich walorach jakościowych. Tymczasem zasoby te są często rabunkowo eksploatowane na inne cele niż potrzeby konsumpcyjne ludności. Warunkiem racjonalnej gospodarki zasobami czystych wód podziemnych jest m.in. Zastanawiający jest brak w projekcie normy jakiejkolwiek wzmianki o dopuszczalnym skażeniu wody pitnej substancjami promieniotwórczymi. Niestety zagrożenie radiologiczne wody wodociągowej istnieje [6]. Tablica 5. Zdziwienie budzi brak, w projekcie nowelizacji przepisów sanitarnych dla wody pitnej, kryterium oceny skażeń promieniotwórczych. [1] Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 16 listopada 1961 r. [2] Rozporządzenie MZiOS z dnia 31 maja 1977 r. (Dz.U. [3] Rozporządzenie MZiOS z dnia 4 maja 1990 r. (Dz.U. [4] Projekt Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać woda do picia i na potrzeby gospodarcze oraz warunków zaopatrzenia ludności w wodę (publ. [5] Kabata-Pendias A., Pendias H.,1979: Pierwiastki śladowe w środowisku biologicznym. W.G. [6] Pawuła A.,1994: Problemy eksploatacyjne ujęć wodociągowych. Zagrożenie radiologiczne wody na ujęciach infiltracyjnych. Przegl.Komunalny, 1994, nr 11-12, s. [7] World Health Organization, 1993: Guidelines for drinking water quality. (Dz. U. Nr 203, poz. Na podstawie art. 13 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. Nr 72, poz. 747 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 1. 2. 3. 1. Woda powinna być bezpieczna dla zdrowia, nie powinna zawierać mikroorganizmów chorobotwórczych i pasożytów w liczbie stanowiącej zagrożenie zdrowia oraz bakterii wskaźnikowych i substancji chemicznych w liczbie lub w stężeniu przekraczających wartości określone w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia. 2. 3. 4. 1. 2. 3. 4. Z przeprowadzonego pobrania próbek wody sporządzany jest protokół, który podpisują osoby wymienione w ust. 1. 2. Państwowy powiatowy lub państwowy graniczny inspektor sanitarny, wydając ocenę, o której mowa w ust. 3. 4. 5. 1. 2. Państwowy powiatowy inspektor sanitarny może zmniejszyć zakres i częstotliwość badań wody określone w załącznikach nr 1-3 do rozporządzenia w zależności od liczby zaopatrywanych osób, rodzaju ujmowanej wody, sezonowego wykorzystania lub rodzaju użytkowania wody określonego w § 1 ust. 3. 4. 1. 2. 3. 4. 5. 6. Monitoring kontrolny obejmuje podstawowe badania jakości wody niezbędne do sprawowania bieżącego nadzoru sanitarnego nad jakością wody. 7. 8. W przypadku gdy jeden z parametrów albo wskaźników wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia nie przekracza dopuszczalnych wartości określonych w tym załączniku, państwowy powiatowy inspektor sanitarny może odstąpić, na czas określony, od oznaczania tego parametru albo wskaźnika. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 1. 2. 3. 1. 2. 3. 1. 2. Zadania państwowego granicznego inspektora sanitarnego do dnia 1 stycznia 2003 r. Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 4 września 2000 r. w sprawie warunków, jakim powinna odpowiadać woda do picia i na potrzeby gospodarcze, woda w kąpieliskach, oraz zasad sprawowania kontroli jakości wody przez organy Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 82, poz. 1) w lp. 24a dopuszczalne zakresy wartości dla ołowiu stosuje się od dnia 1 stycznia 2006 r. 2) w lp. 3) w lp. 4) w lp. Minister Zdrowia: M. Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 listopada 2002 r. (poz.

tags: #woda #pitna #normy #chlorki