Rosiczka Przylądkowa (Drosera Capensis): Uprawa i Wilgotność
- Szczegóły
Rosiczka przylądkowa (Drosera capensis) to unikalna, drapieżna roślina, która zaskakuje i ozdabia parapety, wprowadzając naturalny akcent do wnętrz. Jej charakterystyczne, lepkie liście nadają roślinie oryginalnego wyglądu. Rosiczki wyróżniają się liśćmi pokrytymi drobnymi włoskami zakończonymi kropelkami lepkiego płynu, które wyglądają jak poranna rosa. To właśnie od tego efektu pochodzi ich polska nazwa.
Charakterystyka Rosiczki Przylądkowej
Drosera capensis to mięsożerna roślina z rodziny rosiczkowatych, ozdobna roślina doniczkowa, jedna z częściej uprawianych rosiczek. Roślina ta pochodzi prawdopodobnie z południowej Afryki. Rosiczka naturalnie występuje na południowych krańcach Afryki. Porasta ona rejony Przylądka Dobrej Nadziei. Stąd też wzięła się jej nazwa. Rosiczka formuje krótką łodygę. U młodych roślin jest ona mało widoczna, zaś u starszych - zdrewniała. Z łodygi wyrasta rozeta długich, równowąskich liści. Powierzchnia liści pokryta jest czerwonawymi włoskami gruczołowymi.
Od maja do sierpnia rosiczki zakwitają, wypuszczając drobne kwiaty o średnicy około 1 cm, w odcieniach bieli, różu lub czerwieni. Kwiaty rosiczki pojawiają się na długim pędzie kwiatowym. Mają one fioletowo-różowe, białe lub purpurowe zabarwienie. Zebrane są one w łukowato wygięty kwiatostan. Charakterystyczny dla kwiatów tej rośliny jest fototropizm.
Gdy owad przyklei się do lepkiej cieczy na liściu, ten zwija się w kilka minut, wydzielane są soki trawienne. W tym momencie na owada zaczynają działać enzymy prowadzące do jego rozkładu. Po ok.
Rosiczka to jedna z nielicznych roślin, które postanowiły wziąć sprawy w swoje ręce… a raczej liście. W warunkach naturalnych żyje na ubogich, kwaśnych glebach torfowiskowych, gdzie brakuje azotu oraz innych ważnych składników odżywczych. Jej liście są pokryte czerwonymi włoskami, na których znajdują się krople lepkiej substancji. Dla owadów wyglądają one jak spadź i mogą delikatnie pachnieć, jednak dla ludzi zapach ten jest praktycznie niewyczuwalny.
Przeczytaj także: Pielęgnacja Rosiczki
Kiedy niczego nieświadoma mucha lub komar usiądzie na liściu, przykleja się do pułapki. Proces trawienia zazwyczaj trwa od kilku dni do nawet dwóch tygodni, zależnie od wielkości ofiary, temperatury, czy kondycji rośliny. W tym czasie rosiczka wydziela enzymy, które rozkładają ciało owada i pozwalają jej wchłonąć cenne związki, głównie azot oraz fosfor. Z tej mięsożernej cechy mogą skorzystać także właściciele okazu - rosiczka naturalnie i bez użycia chemicznych środków ogranicza obecność owadów, takich jak muchy czy komary.
Wymagania Uprawowe Rosiczki Przylądkowej
Rosiczka dobrze rośnie na słonecznych i ciepłych stanowiskach. Źle znosi ona przeciągi. Najlepiej przy jej uprawie sprawdzają się parapety przy oknach wychodzących na południe. Zbyt ostre słońce parzy liście rosiczki. Stanowisko powinno być jasne, słoneczne, ciepłe.
Optymalna temperatura dla rosiczki to około 20-25°C w ciągu dnia. W nocy może być nieco chłodniej, ale nie powinna spadać poniżej 10°C. W naturalnych warunkach nie przechodzi ona zimą w stan spoczynku.
Roślina, choć wygląda egzotycznie, ma jasno określone wymagania - uwielbia wilgotne, kwaśne podłoże, rozproszone światło oraz czystą, miękką wodę.
Podłoże
W naturze rosiczki rosną głównie na torfowiskach, gdzie gleba jest uboga w składniki odżywcze, lekka, kwaśna i stale wilgotna. Podstawą podłoża powinna być mieszanka torfu wysokiego, kwaśnego oraz perlitu w proporcji ok. 2:1. Taki substrat zapewnia odpowiednią przepuszczalność, lekkość i kwasowość, a jednocześnie nie zawiera substancji, które mogłyby zaszkodzić roślinie. Stosujemy gotową ziemię dla roślin owadożernych. Odczyn gleby powinien być kwaśny, pH 3.5-4.5.
Przeczytaj także: Poradnik: walka z wilgocią w mieszkaniu
Podlewanie i Wilgotność
Rosiczkę należy podlewać wodą miękką - destylowaną lub przefiltrowaną. Rosiczka bardzo źle znosi niedobory wody, dlatego należy zadbać o stałą wilgotność podłoża, w którym jest zasadzona. Sama gleba zaś nie może być zbyt żyzna - powinna być zbliżona składem do ziemi, w jakiej rośnie w naturze, a więc nie może być zasobna. Do podlewania używaj wody destylowanej lub odfiltrowanej - twarda woda jest zbyt wapienna dla rosiczki. Woda do podlewania roślin owadożernych powinna być miękka i pozbawiona wszelkich związków chemicznych. Najlepsza jest taka z filtra odwróconej osmozy lub destylowana. Na czystych ekologicznie terenach możemy też użyć deszczówki. Jeśli nie możemy zapewnić roślinom takiej wody to chociaż przegotujmy zwykłą wodę z kranu przez kilka minut pod przykryciem.
Choć może wydawać się, że roślina mięsożerna potrzebuje dużo wilgoci, nadmiar wody może być dla niej równie szkodliwy, co susza. Dlatego dobrym rozwiązaniem jest stałe utrzymanie około 2-5 milimetrów wody na podstawce, szczególnie latem. Podłoże powinno być lekko wilgotne, ale nigdy mokre ani przesuszone. W codziennej pielęgnacji bardzo pomocny okaże się miernik wilgotności, czyli prosty przyrząd do pomiaru wilgotności podłoża. Równie ważna, co częstotliwość, jest jakość wody. Rosiczka nie toleruje tej twardej, kranowej z dużą ilości minerałów, ponieważ może to prowadzić do zasolenia podłoża i obumarcia rośliny. Roślinę trzymamy w 2-3 centymetrowej warstwie wody pozbawionej wapnia. Podlewanie powinno być intensywne, podłoże stale wilgotne, zimą nieco mniej. Należy unikać zraszania liści. Konieczna jest duża wilgotność.
Uprawa w domu będzie łatwiejsza, jeśli zastosujesz metodę podlewania „od dołu” - nalej wodę na podstawkę, z której roślina sama pobierze potrzebną ilość. Często ją uzupełniamy, gdyż jest ona wrażliwa na przesuszenie podłoża (usychają końcówki liści). Chociaż rosiczki lubią wysoką wilgotność, to spokojnie możemy je hodować w doniczce ustawionej na podstawce z wodą, które zapewnią ją w wystarczającym stopniu. Dobrym sposobem jest postawienie doniczki z podstawką na tacy z kulkami absorbującymi wodę.
Światło
Rosiczka najlepiej czuje się w jasnym miejscu, gdzie ma dostęp do rozproszonego światła przez większość dnia. Nie toleruje jednak długotrwałej ekspozycji na bezpośrednie promienie, które mogą prowadzić do poparzeń liści oraz wysuszenia delikatnych pułapek. Dysponujesz tylko oknem południowym? Przefiltruj światło za pomocą lekkiej firanki lub ustaw rosiczkę nieco dalej od szyby.
Pielęgnacja Rosiczki Przylądkowej
Usuwanie na bieżąco przesuszonych kwiatostanów powoduje zagęszczenie liści rosiczki. Ważne jest, żeby nie używać wody z kranu - powinna być ona miękka. Najlepsza jest woda destylowana.
Przeczytaj także: Wakacje w Bodrum
Rosiczki powinny wykiełkować w około 2 tygodnie (ale jak wiadomo w przyrodzie występuje duża zmienność także może sie to przeciągnąć). Rosiczka przylądkowa (Drosera capensis) do wykiełkowania wymaga światła i ciepła. Wskazana jest też wilgoć. Nasiona wysypujemy na podłoże i nie przysypujemy! Doniczkę przykrywamy folią i ustawiamy w ciepłym i widnym miejscu.
Jeśli pojawia się pleśń to nie jest dobry znak, być może masz trefny torf. Upewnij się tylko czy to jest torf wysoki (brązowy, włóknisty, słabo rozłożony). Ja tylko dorzucę, że do podlewania używaj wody destylowanej. Torf powinien być dobry. Ten gatunek dobrze kiełkuje i szybko rośnie.
Rozmnażanie Rosiczki
Tę egzotyczną roślinę można rozmnażać z nasion ułożonych na wilgotnym torfie. Rozmnażanie odbywa się przez wysiew nasion lub podział korzeni. Z nasion - nie stratyfikujemy ich. Pospolite gatunki są samopylne. Nasiona należy wysiać na powierzchnię wilgotnego podłoża i postawić w jasnym, ciepłym i wilgotnym miejscu (26 stopni).
Możliwe jest również rozmnażanie przez sadzonki liściowe, korzeniowe oraz wierzchołkowe. Sadzonki liściowe - odrywamy u nasady zdrowego liścia i umieszczamy w podłożu lub kładziemy bezpośrednio na nim. Sadzonki korzeniowe - z podłoża delikatnie wyciągamy korzeń rośliny i odcinamy jego fragment. Umieszczamy go na powierzchni wilgotnego podłoża, w wysokiej temperaturze i jasnym miejscu. Sadzonki wierzchołkowe - roślinki które tworzą łodygi możemy przeciąć w połowie i ukorzenić górną część.
Choroby i Szkodniki
Rosiczka przylądkowa może być narażona na mszyce i szarą pleśń. W przypadku pojawienia się grzybów, należy zastosować środek grzybobójczy, aby zapobiec pojawieniu się ziemiórek, których larwy mogą podgryzać korzenie roślin. Należy dbać jedynie o dolewanie wody do podstawki, aby nigdy jej nie zabrakło i patrzeć jak rośliny rosną.
Podsumowanie
Rosiczka przylądkowa to fascynująca roślina, która łączy piękno z funkcjonalnością. Jest stosunkowo łatwa w uprawie, a jej egzotyczny wygląd i mięsożerne właściwości czynią ją wyjątkową ozdobą każdego wnętrza.
tags: #rosiczka #przyladkowa #uprawa #wilgotność
