Mini Filtry Powietrza: Rodzaje i Zastosowanie

Szczegóły: Opublikowano: 24. November 2025

Filtry powietrza to podstawowe podzespoły w centralach wentylacyjnych. Są niezbędne do zapewnienia wysokiej jakości powietrza wewnątrz budynków oraz utrzymania optymalnej efektywności systemów HVAC. Szczególnie w placówkach medycznych, gdzie standardy higieniczne są wyjątkowo wysokie, odpowiednia filtracja powietrza ma bezpośredni wpływ na zdrowie pacjentów i personelu. W niniejszym artykule przyjrzymy się różnym rodzajom filtrów powietrza stosowanych w centralach wentylacyjnych oraz omówimy, jak cykl pracy filtrów - od momentu ich instalacji do momentu wymiany - wpływa na efektywność systemu wentylacyjnego.

Klasyfikacja Filtrów Powietrza

Klasyfikacja filtrów powietrza według normy EN779 to tylko jedna z metod, pozwalająca na uporządkowanie dostępnych na rynku rozwiązań w zrozumiały sposób. Istnieje także nowa międzynarodowa klasyfikacja oparta na normie ISO 16890. Klasyfikacja ULPA (Ultra Low Penetration Air) dotyczy filtrów o jeszcze wyższej efektywności niż filtry HEPA, zdolnych do wyłapywania cząsteczek o średnicy poniżej 0,1 mikrometra.

Klasyfikacja na podstawie ISO 16890

Istnieje także klasyfikacja oparta na normie ISO 16890, która jest stosunkowo nowa i bierze pod uwagę efektywność oczyszczania powietrza w kontekście filtracji cząstek PM1, PM2.5 oraz PM10. Norma ta zastępuje starsze metody klasyfikacji i dostarcza bardziej szczegółowych informacji na temat skuteczności filtrów w kontekście aktualnych zagrożeń dla jakości powietrza. Kryteria podziału są ściśle określone - aby filtr mógł zostać zakwalifikowany do danej klasy, musi wykazać się określoną minimalną efektywnością w przechwytywaniu cząstek danego rodzaju.

W nowej normie ISO 16890 określono klasyfikację filtrów powietrza na podstawie ich zdolności do filtracji cząstek o różnych rozmiarach:

ISO ePM1 - Filtry w tej kategorii są skuteczne w usuwaniu cząstek o średnicy mniejszej niż 1 mikrometr (µm). Są one szczególnie przydatne w eliminowaniu drobnych pyłów, takich jak dym tytoniowy czy smog, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie ludzi. Zastosowanie znajdują przede wszystkim w szpitalach, laboratoriach i wszelkich obiektach wymagających bardzo wysokiej jakości powietrza.
ISO ePM2.5 - Te filtry efektywnie usuwają cząstki o średnicy pomiędzy 1 a 2,5 mikrometra (µm). Są idealne do walki z większością rodzajów pyłków, spalin samochodowych i innych zanieczyszczeń występujących w miejskim powietrzu.
ISO ePM10 - Ta kategoria obejmuje filtry zdolne do pochłaniania cząstek o średnicy między 2,5 a 10 mikrometrów (µm), co obejmuje większość pyłków roślinnych oraz inne większe cząstki stałe.
ISO Coarse - Ostatnia klasa filtracji według normy ISO 16890 to filtry przeznaczone do eliminowania największych cząstek stałych o rozmiarze większym niż 10 mikrometrów (µm).

Klasyfikacja bazująca na normie ULPA (Ultra Low Penetration Air) stanowi kolejny krok w rozwoju technologii oczyszczania powietrza. Filtry ULPA są stosowane w miejscach, gdzie wymagana jest absolutna czystość powietrza, takich jak sale operacyjne w szpitalach, laboratoria mikrobiologiczne czy zakłady produkujące półprzewodniki.

Przeczytaj także: Kamper i mini oczyszczalnia: czy to dobre połączenie?

Rodzaje Filtrów Powietrza w Centralach Wentylacyjnych

W centralach wentylacyjnych stosuje się różnorodne filtry powietrza, dopasowane do specyficznych potrzeb danego obiektu i standardów czystości powietrza. W placówkach medycznych, gdzie wymagania są szczególnie rygorystyczne, stosuje się kilka stopni filtracji, aby zapewnić maksymalną ochronę przed zanieczyszczeniami.

Metalowe filtry przeciwtłuszczowe (klasy G2, G3, G4)
Służą jako pierwsza linia obrony przed większymi cząstkami zanieczyszczeń, takimi jak kurz, pył i tłuszcze. Są powszechnie stosowane w kuchniach, restauracjach i miejscach o wysokim poziomie zanieczyszczeń powietrza. Filtry te zatrzymują większe cząstki, chroniąc kolejne stopnie filtracji przed nadmiernym obciążeniem.
Filtry z włókniny (klasy G4, F5, F7, F9)
Filtry z włókniny są kluczowym elementem systemów wentylacyjnych, a w placówkach medycznych często stanowią wstępny etap filtracji przed filtrami HEPA.
- Filtry kasetowe: Charakteryzują się mniejszą długością, co pozwala na łatwiejszy montaż w ograniczonych przestrzeniach.
- Filtry kieszeniowe: Mają większą powierzchnię filtracyjną dzięki dłuższej konstrukcji kieszeniowej. Zwiększona powierzchnia pozwala na dłuższe użytkowanie filtra, co oznacza rzadsze wymiany i niższe koszty operacyjne.
Filtry HEPA (High-Efficiency Particulate Air)
Filtry HEPA (High-Efficiency Particulate Air) są nieodzowne w placówkach medycznych, szczególnie na oddziałach intensywnej terapii i w salach operacyjnych, gdzie czystość powietrza ma kluczowe znaczenie. Zaznaczyć należy fakt, że stosowanie filtrów Hepa w centralach wentylacyjnych nie jest naszym zdaniem uzasadnione. ULPA - to w filtry o najwyższej skuteczności ze wszystkich filtrów HEPA. Oznacza się je literą U. Wewnątrz każdej z grup wyróżnia się klasy oznaczane liczbą. W grupie EPA: E10, E11, E12; w grupie HEPA: H13 i H14; a w grupie ULPA: U15, U16 i U17.
Filtry węglowe
Filtry węglowe stosuje się w celu usuwania zanieczyszczeń chemicznych oraz neutralizacji nieprzyjemnych zapachów.

Przeczytaj także: Kompleksowa karma ROYAL CANIN®
Filtry elektrostatyczne
Filtry elektrostatyczne wykorzystują ładunek elektryczny do przyciągania i zatrzymywania drobnych cząstek, takich jak kurz i dym. Bezpieczeństwo użytkowania: Ładunek elektrostatyczny nie jest niebezpieczny dla człowieka, co czyni te filtry bezpiecznymi w użytkowaniu.
Filtry antysmogowe
Filtry antysmogowe są specjalnie zaprojektowane, aby zatrzymywać cząstki smogu i inne zanieczyszczenia pochodzące z zanieczyszczonego powietrza zewnętrznego. Są szczególnie przydatne w obszarach miejskich, gdzie poziom zanieczyszczeń jest wysoki.
Filtry adsorpcyjne
Filtry adsorpcyjne są stosowane do usuwania z powietrza gazów i lotnych związków organicznych (VOC). Ich działanie opiera się na zdolności materiału filtracyjnego do wiązania zanieczyszczeń chemicznych na swojej powierzchni.

Każdy z tych filtrów pełni kluczową rolę w utrzymaniu czystości powietrza w różnych typach placówek. W placówkach medycznych, takich jak szpitale, laboratoria i inne miejsca o podwyższonych wymaganiach higienicznych, stosuje się zaawansowane systemy filtracji powietrza, aby zapewnić najwyższą jakość powietrza. Filtry G4 lub M5 są pierwszym stopniem filtracji, zatrzymującym większe cząstki, takie jak kurz, pyłki i włókna. Filtry F7 lub F9 stanowią drugi stopień filtracji, odpowiedzialny za zatrzymywanie mniejszych cząstek zanieczyszczeń. Filtry HEPA (High-Efficiency Particulate Air) klasy H10, H11, H13, H14 są ostatnim etapem filtracji, szczególnie w pomieszczeniach czystych w placówkach medycznych.

Wpływ Zanieczyszczenia Filtrów na Efektywność Energetyczną

W placówkach medycznych, gdzie jakość powietrza jest kluczowa, zanieczyszczenie filtrów może znacząco wpłynąć na wydajność systemu wentylacyjnego. W miarę jak filtry się zanieczyszczają, ich przepustowość maleje, co prowadzi do wzrostu oporu przepływu powietrza i zwiększenia poboru mocy przez wentylatory. Efektywność działania central wentylacyjnych zależy w dużej mierze od stanu filtrów powietrza. W miarę jak filtry się zanieczyszczają, stopniowo zwiększa się opór przepływu powietrza, co wpływa na wydajność całego systemu.

Przeczytaj także: Jak wybrać cichy nawilżacz powietrza USB?

Zaraz po instalacji nowych filtrów, opór przepływu powietrza jest minimalny, co przekłada się na wysoką wydajność systemu i niskie zużycie energii. Filtry kasetowe i kieszeniowe, a także filtry elektrostatyczne i HEPA, działają najefektywniej, gdy są świeżo zamontowane. Z biegiem czasu filtry zaczynają się zanieczyszczać, zatrzymując coraz więcej cząstek z powietrza. W przypadku filtrów włókninowych, zarówno kasetowych, jak i kieszeniowych, opór przepływu powietrza stopniowo rośnie, co zmusza centralę wentylacyjną do pracy z większą mocą, aby utrzymać odpowiedni przepływ powietrza.

W przeciwieństwie do filtrów włókninowych, filtry elektrostatyczne zachowują stabilny opór przepływu powietrza przez cały cykl pracy. Dzięki temu centrala wentylacyjna nie musi zwiększać mocy, co pozwala na oszczędność energii. W pewnym momencie zanieczyszczenie filtrów osiąga poziom, który znacznie obniża wydajność systemu. W przypadku filtrów włókninowych, zarówno kasetowych, jak i kieszeniowych, oznacza to, że opór przepływu powietrza staje się na tyle wysoki, że dalsze użytkowanie staje się nieekonomiczne. W systemach z czujnikami ciśnienia, centrala automatycznie zwiększa moc wentylatorów, aby utrzymać przepływ powietrza, co prowadzi do znacznie wyższych kosztów energetycznych.

W placówkach medycznych, gdzie jakość powietrza ma bezpośredni wpływ na zdrowie pacjentów, regularna wymiana filtrów jest kluczowa. Zanieczyszczone filtry nie tylko zwiększają koszty operacyjne, ale także mogą prowadzić do pogorszenia jakości powietrza, co w skrajnych przypadkach może zagrażać zdrowiu użytkowników.

Zanieczyszczone filtry powietrza mają istotny wpływ na efektywność energetyczną systemów wentylacyjnych. Wraz ze wzrostem zanieczyszczeń gromadzących się na filtrach, powietrze napotyka na większy opór podczas przepływu przez system. W przypadku układów standardowych następuje wówczas spadek wydajności wentylacji, który zależnie od stopni i klas filtracji może sięgać nawet 40-50 %. Z kolei w układach, gdzie czujniki ciśnienia lub czuniki przepływu dążą do utrzymania stałej wydajności - wentylatory są zmuszane do intensywniejszej pracy, co zwiększa pobór energii.

Koszty związane z wzrostem zużycia energii są jednym z głównych argumentów przemawiających za regularną wymianą filtrów. W systemach wentylacyjnych wyposażonych w czujniki ciśnienia, które automatycznie dostosowują moc wentylatorów do oporu przepływu, wzrost poboru mocy może prowadzić do znacznego wzrostu rachunków za energię.

Filtry elektrostatyczne wyróżniają się stabilnością oporu przepływu powietrza przez cały cykl pracy. Dzięki temu, w porównaniu do filtrów włókninowych, które stają się coraz bardziej zanieczyszczone i zwiększają opór przepływu, filtry elektrostatyczne pozwalają na znaczne oszczędności energetyczne.

Regularne monitorowanie stanu filtrów i ich wymiana jest kluczowe dla utrzymania efektywności energetycznej systemu wentylacyjnego. Przestrzeganie harmonogramu konserwacji filtrów nie tylko zapewnia optymalne działanie systemu, ale także pozwala uniknąć niepotrzebnych kosztów związanych z nadmiernym zużyciem energii.

Monitorowanie i Serwisowanie Filtrów Powietrza

Aby systemy wentylacyjne działały efektywnie i niezawodnie, konieczne jest regularne monitorowanie i serwisowanie filtrów powietrza.

Regularne monitorowanie: W systemach wentylacyjnych, szczególnie tych wykorzystywanych w placówkach medycznych, zaleca się regularne monitorowanie stanu filtrów.
Harmonogram wymiany: Opracowanie i przestrzeganie harmonogramu wymiany filtrów jest kluczowe.
Regeneracja filtrów elektrostatycznych: Filtry elektrostatyczne, jako filtry wielokrotnego użytku, mogą być regenerowane poprzez zanurzenie w roztworze z detergentem.
Inspekcja wizualna: W przypadku central wentylacyjnych w wykonaniu higienicznym, wyposażonych w okna inspekcyjne (tzw. „bulaje”) oraz wewnętrzne oświetlenie, możliwa jest wizualna ocena stanu filtrów bez konieczności zatrzymywania centrali. Jest to szczególnie istotne w placówkach medycznych, które pracują 24 godziny na dobę, gdzie nieprzerwane działanie systemu wentylacyjnego jest kluczowe dla zapewnienia ciągłości operacji i bezpieczeństwa pacjentów.
Wybór odpowiednich filtrów: Dobór odpowiednich filtrów zależy od specyfiki budynku oraz wymagań dotyczących jakości powietrza.

Filtry wstępne

Filtr wstępny jest to element przygotowania sprężonego powietrza, którego zadaniem jest podstawowa filtracja powietrza w zakresie od 5 do 40 mikronów. Filtruje przede wszystkim zanieczyszczenia stałe i drobiny kondensatu, czyli cząsteczki oleju oraz znaczną część wody.

Budowa i zasada działania

Filtr wstępny zbudowany jest z korpusu, który jest obustronnie nagwintowany. Po jednej stronie jest gwint wlotowy, a po drugiej wylotowy. Kolejnym elementem jest zbiornik na kondensat, w którym gromadzą się przefiltrowane zanieczyszczenia w formie kondensatu. Filtr posiada także kierownicę separującą. Jest to element, na który powietrze trafia zaraz po przejściu przez gwint wlotowy. Następuje tam odśrodkowe zawirowanie powietrza, które ma na celu wytrącenie poprzez rozbicie o ścianki zbiornika wszystkich cięższych cząstek - wody w znacznej części, oleju i zanieczyszczeń stałych. Lżejsze cząsteczki powietrza wstępnie oczyszczone, aby wydostać się ze zbiornika muszą przejść przez wkład filtracyjny. Następuje wówczas etap filtracji właściwej po separacji cyklonowej. Powietrze kieruje się do gwintu wylotowego. Kolejnym komponentem zamontowanym w zbiorniku kondensatu jest spust kondensatu. Wyróżnić można spusty ręczne, półautomatyczne oraz automatyczne (przeważnie występują wersje automatyczne pływakowe).

Dobór filtra wstępnego

Dobór filtra podobnie jak innych elementów przygotowania powietrza należy oprzeć o:

rodzaj medium, które będzie filtrowane. Zazwyczaj jest to powietrze, natomiast filtry wstępne często stosowane są także w przypadku innych mediów takich jak gazy techniczne (tlen, argon, dwutlenek węgla)
ciśnienie maksymalne - w przypadku gazów technicznych będzie ono znacznie wyższe (może wynosić nawet ponad 200 barów). W przypadku instalacji sprężonego powietrza zazwyczaj jest to 8-10 barów
temperatura - należy wziąć pod uwagę ten parametr, jeśli warunki zewnętrzne są nietypowe (bardzo wysoka temperatura albo niska). Należy jednak pamiętać, że nawet w przypadku przystosowanego do pracy w niskich temperaturach filtra nie można doprowadzić do zamarznięcia kondensatu. W przeciwnym razie może dojść do uszkodzenia zbiornika i całego filtra
rozmiar gwintu lub wartość przepływu - zazwyczaj określa się rozmiar gwintu, natomiast jeśli występują nietypowe warunki np. bardzo duży przepływ, wtedy bazuje się właśnie na tym parametrze
stopień filtracji - w przypadku filtrów wstępnych będzie to wartość pomiędzy 5 a 40 mikronów
rodzaj spustu kondensatu - spust ręczny, półautomatyczny lub automatyczny. Spust półautomatyczny jest najrzadziej spotykany. Łączy w sobie zasadę działania spustu ręcznego i automatycznego - gdy praca przebiega pod ciśnieniem kondensat należy upuszczać ręcznie poprzez odkręcenie lub wciśnięcie zaworku. Natomiast przy ciśnieniu odłączonym od instalacji, gdy spadnie ono poniżej wartości 1,5 bara, zrzut kondensatu następuje automatycznie. W spuście automatycznym z kolei samoczynnie pływak unosi się i zrzuca kondensat.

Zastosowania filtrów wstępnych

Filtry wstępne stosowane są przede wszystkim w instalacjach sprężonego powietrza oraz gazów technicznych np. azotu, tlenu, argonu, wodoru. Oczywiście do gazów technicznych musi być to filtr odpowiednio przystosowany i potwierdzony (zwłaszcza w przypadku wodoru czy tlenu muszą być to wersje wykonane z odpowiednich materiałów, często też odtłuszczone itp.).

Filtry wstępne stosowane są zazwyczaj na początku instalacji za sprężarką jako element filtracji przemysłowej. Stosuje się je również przed urządzeniami końcowymi jako element bloku przygotowania powietrza, w filtroreduktorze, który się znajduje w bloku filtroreduktora i smarownicy, jako pojedynczy filtr przed stanowiskiem do przedmuchu, gdzie jest już odpowiednio zredukowane ciśnienie. Najczęściej jednak wykorzystuje się go w filtroreduktorze przed siłownikami z zaworami rozdzielającymi, elektrozaworami, sterowaniem napędami zaworów kulowych czy zasów itp. elementów.

Filtry wstępne znajdą zastosowanie we wszystkich branżach, w których występuje pneumatyka. Będzie to przemysł meblarski, automotive, zakłady stolarskie, produkcja okien, elementów z tworzyw sztucznych, przemysł chemiczny, petrochemia, przemysł spożywczy, farmaceutyczny, warsztaty.

Rodzaje filtrów wstępnych

Filtry wstępne można klasyfikować biorąc pod uwagę:

Ciśnienie maksymalne:
- filtry standardowe do 15-16 barów
- filtry do 40 barów do instalacji o podwyższonym ciśnieniu
- filtry do bardzo wysokich ciśnień (wykonania do gazów technicznych) do 220-300 bar
Materiał korpusu:
- wykonania podstawowe z aluminium, cynku, tworzyw sztucznych
- wykonania z mosiądzu
- wykonania ze stali nierdzewnej
Rodzaj medium:
- filtry do powietrza
- filtry do gazów technicznych

Dodatkowa filtracja powietrza w rekuperatorach

W dzisiejszych czasach jakość powietrza, którym oddychamy, ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i komfortu życia. Problem zanieczyszczeń dotyka nas szczególnie zimą, kiedy smog i drobne pyły zawieszone dostają się do naszych domów. Czy filtr powietrza w rekuperatorze wystarczy, by zapewnić czyste powietrze? Kiedy warto sięgnąć po dodatkowe rozwiązania? Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Zanieczyszczenia powietrza - zagrożenia, których nie widać

Sezon zimowy to czas, gdy stężenie pyłów zawieszonych PM2,5 i PM10 osiąga najwyższe wartości. Pyły te są szczególnie niebezpieczne dla zdrowia, ponieważ mogą powodować problemy z układem oddechowym, nasilać objawy astmy, a nawet prowadzić do poważnych schorzeń sercowo-naczyniowych. Pył PM2,5, ze względu na niewielką średnicę, może przenikać bezpośrednio do krwiobiegu, co czyni go jednym z najgroźniejszych składników smogu.

Niestety, spędzając około 90% czasu w pomieszczeniach, jesteśmy narażeni na działanie tych zanieczyszczeń także we własnych domach. Tu z pomocą przychodzi rekuperacja - system, który nie tylko dostarcza świeże powietrze, ale także chroni nas przed szkodliwymi substancjami z zewnątrz.

Jak działa standardowy filtr powietrza w rekuperatorze?

Każdy rekuperator wyposażony jest w filtry powietrza, które zatrzymują większe cząsteczki zanieczyszczeń, takie jak kurz, pyłki roślin czy sadza. Standardowe filtry o klasie G4 lub F7 są skuteczne w codziennym użytkowaniu, jednak ich efektywność może być niewystarczająca w okresie wzmożonego zanieczyszczenia powietrza.

W takich sytuacjach warto pomyśleć o zastosowaniu dodatkowej filtracji, która nie tylko zwiększy komfort domowników, ale także ochroni osoby o szczególnych potrzebach, np. alergików czy osoby z chorobami układu oddechowego.

Rodzaje dodatkowych filtrów powietrza

Istnieje kilka rodzajów filtrów, które można zastosować w systemach rekuperacji:

Filtry mechaniczne - skuteczne w zatrzymywaniu cząstek pyłów zawieszonych, bakterii czy sadzy. Oferowane w klasach F7-F9, zapewniają skuteczność filtracji od 70% do 90%.
Filtry hybrydowe - łączą filtrację mechaniczną z dodatkowymi technologiami, takimi jak adsorpcja lotnych związków organicznych czy neutralizacja zanieczyszczeń za pomocą promieniowania UV.
Filtry absolutne (HEPA) - bardzo skuteczne, jednak ich zastosowanie wymaga odpowiedniego dostosowania systemu rekuperacji ze względu na wyższe opory przepływu powietrza.

Na co zwrócić uwagę przy dodatkowej filtracji?

Decydując się na zastosowanie dodatkowych filtrów powietrza w systemie rekuperacji, warto wziąć pod uwagę kilka istotnych kwestii, które mają wpływ na efektywność działania całego systemu oraz jakość powietrza w domu.

Pierwszym krokiem jest dobór odpowiedniego rodzaju filtra. W zależności od warunków lokalnych i indywidualnych potrzeb mieszkańców, można zdecydować się na filtry mechaniczne, hybrydowe lub absolutne. Na terenach silnie zanieczyszczonych, takich jak miasta czy okolice przemysłowe, najlepszym rozwiązaniem będą filtry o wyższej klasie skuteczności, np. F8 lub F9. W domach zamieszkiwanych przez alergików czy osoby z problemami oddechowymi warto rozważyć filtry hybrydowe, które nie tylko zatrzymują drobne cząsteczki, ale także neutralizują zapachy i szkodliwe związki organiczne.
Bardzo ważnym aspektem jest stosowanie filtracji kaskadowej. Polega ona na połączeniu filtra wstępnego z dokładnym, co pozwala zatrzymać większe cząstki kurzu i pyłu na pierwszym etapie, a drobniejsze zanieczyszczenia na kolejnym. Dzięki temu główny filtr powietrza działa dłużej i nie traci swojej skuteczności.
Dodatkowe filtry zwiększają opory przepływu powietrza w instalacji, dlatego przed ich montażem należy upewnić się, że rekuperator posiada odpowiedni zapas ciśnienia, aby poradzić sobie z tym obciążeniem.
Nie można zapominać o regularnej konserwacji i wymianie filtrów. Zanieczyszczony filtr powietrza nie tylko obniża jakość powietrza wewnątrz domu, ale także zwiększa zużycie energii przez rekuperator. Szczególnie w okresie jesienno-zimowym, gdy poziom zanieczyszczeń powietrza na zewnątrz jest najwyższy, należy częściej kontrolować stan filtrów i w razie potrzeby je wymieniać.
Ważne jest również, aby uwzględnić energooszczędność i koszty eksploatacji. Dodatkowe filtry mogą wpłynąć na wzrost zużycia energii, dlatego warto wybierać modele, które oferują dobrą skuteczność filtracji przy minimalnych oporach przepływu. Jeśli system rekuperacji jest projektowany od podstaw, można rozważyć wybór energooszczędnego rekuperatora z większym zapasem ciśnienia, co ułatwi późniejsze zastosowanie dodatkowych filtrów.
Na końcu warto dostosować system filtracji do lokalnych warunków środowiskowych. W miastach, gdzie największym problemem jest smog, najlepszym wyborem będą filtry mechaniczne o wysokiej skuteczności. Z kolei w rejonach wiejskich, gdzie dominuje zapylenie sezonowe i nieprzyjemne zapachy, skuteczne mogą okazać się filtry hybrydowe z warstwą węgla aktywnego.

Zastosowanie dodatkowej filtracji powietrza wymaga odpowiedniego podejścia i staranności, ale jej efekty - czyste i zdrowe powietrze w domu - są warte każdej inwestycji. Regularna kontrola, odpowiedni dobór i konserwacja filtrów sprawią, że rekuperacja będzie działać efektywnie i niezawodnie przez wiele lat.

Zanim zdecydujemy się na dodatkowy filtr powietrza…

Zanim zdecydujemy się na dodatkowy filtr powietrza, warto pamiętać, że podstawą skutecznej pracy każdego rekuperatora jest regularna wymiana standardowych filtrów, w które urządzenie jest fabrycznie wyposażone. Filtry te, mimo że mają ograniczoną skuteczność w zatrzymywaniu najdrobniejszych cząstek zanieczyszczeń, są pierwszą linią ochrony przed kurzem, pyłkami i innymi zanieczyszczeniami wprowadzanymi do wnętrza domu wraz z powietrzem nawiewanym z zewnątrz.

Ich zaniedbanie, np. zbyt rzadka wymiana lub brak konserwacji, może prowadzić do obniżenia efektywności całego systemu, zwiększenia oporów przepływu powietrza, a także wzrostu zużycia energii przez urządzenie. Dlatego regularne kontrole stanu filtrów, szczególnie w okresie jesienno-zimowym, kiedy poziom zanieczyszczeń na zewnątrz jest najwyższy, powinny stać się stałym elementem dbałości o jakość powietrza w naszym domu.

Klasyfikacja filtrów powietrza w normie PN-EN 779:2012

Obowiązująca przez dłuższy czas na rynku europejskim norma PN-EN 779 [6] klasyfikuje filtry z uwagi na dwa główne wskaźniki ich jakości. Mianowicie: stopień odpylania (Am) oraz średnią wartość skuteczności filtracji (Em). [%]

Klasa filtra	Stopień odpylania (Am) [%]	Średnia wartość skuteczności filtracji (Em) [%]
Zgrubne G1	50 ≤ Am ≤ 65	-
Zgrubne G2	65 ≤ Am ≤ 80	-
Zgrubne G3	80 ≤ Am ≤ 90	-
Zgrubne G4	Am ≥ 90	-
Pośrednie (wstępne) M5	-	40 ≤ Em ≤ 60
Pośrednie (wstępne) M6	-	60 ≤ Em ≤ 80
Dokładne F7	-	80 ≤ Em ≤ 90
Dokładne F8	-	90 ≤ Em ≤ 95
Dokładne F9	-	Em ≥ 95

tags: #mini #filtry #powietrza #rodzaje #zastosowanie