Hodowla Messor Barbarus: Temperatura i Wilgotność
- Szczegóły
Messor barbarus, znana również jako mrówka żniwiarka, to fascynujący gatunek pochodzący z ciepłych regionów Europy Południowej i Afryki Północnej. Mrówka żniwiarka jest popularną mrówką w hodowli. Żywi się nasionami stąd też nazwa żniwiarka.
Mrówki Messor barbarus prezentują wyraźny polimorfizm, co oznacza, że w obrębie jednej kolonii występują osobniki różniące się rozmiarem i funkcjami. Mrówki są dość duże z podziałem na kasty, żołnierze posiadają duże głowy z wielkimi szczękami, którymi zgniatają nasiona. Wyróżnić można odmianę „Red head” czyli głowa królowej jest mocno czerwona. Królowa, będąca największym osobnikiem w kolonii, może osiągać do 14-16 mm długości. Robotnice są mniejsze i można je podzielić na kilka kast, w zależności od wielkości: od mniejszych, około 3-6 mm długości, po tzw.
Dieta i Zachowanie Messor Barbarus
Jedną z najbardziej charakterystycznych cech Messor barbarus jest ich dieta oparta głównie na nasionach. Te mrówki to prawdziwi rolnicy świata owadów. Żywią się głównie nasionami traw i chwastów, które zbierają w dużych ilościach podczas zorganizowanych wypraw - tworzą szlaki foragingowe, wzdłuż których setki robotnic transportują łupy do gniazda. Mrówki te są doskonałymi zbieraczami, potrafiącymi przetransportować do gniazda nasiona znacznie większe od siebie. W gnieździe nasiona są magazynowane lub przetwarzane na „mrówczy chleb” - podstawowe źródło pożywienia kolonii. Tam nasiona są mielone i mieszane ze śliną, tworząc wilgotną masę („ant bread”), która zapobiega kiełkowaniu i służy jako zapas na suszę.
Co wyróżnia Messor Barbarus spośród innych gatunków, to ich zdolność do zbierania i magazynowania pożywienia. Główne pożywienie dla Messor Barbarus stanowią nasiona roślin, zwłaszcza zbóż takie jak pszenica, jęczmień czy owsianka. Można także podawać im inne źródła białka, takie jak owady, ale główny nacisk powinien być kładziony na zapewnienie im odpowiedniej ilości nasion.
Budowa Gniazd i Środowisko
Messor barbarus są również znane z ich umiejętności budowlanych. Tworzą one rozbudowane gniazda pod ziemią, składające się z licznych komór i tuneli. Pochodzą z ciepłych, suchych regionów południowej Europy (Hiszpania, Portugalia, Włochy) i północnej Afryki (Maroko, Algieria, Tunezja), gdzie ich gniazda - duże kopce z piasku i gliny - są widoczne na otwartych łąkach i polach uprawnych.
Przeczytaj także: Zalecenia dotyczące przechowywania zdjęć
Hodowla Messor barbarus jest stosunkowo prosta, co sprawia, że są one doskonałym wyborem dla początkujących miłośników mrówek. Potrzebujemy odpowiedniego terrarium lub formikarium, które zapewnią mrówkom odpowiednie warunki do życia. Zapewnienie odpowiedniego środowiska dla Messor barbarus wymaga formikarium z wystarczającą ilością miejsca dla rosnącej kolonii oraz miejscem na magazynowanie nasion.
Temperatura i Wilgotność w Hodowli
Warunki hodowli Messor Barbarus są kluczowe dla ich zdrowia i dobrostanu. Messor barbarus preferuje temperaturę w zakresie 22-28°C i umiarkowaną wilgotność około 30-50%. Ważne żebyś nie przesuszył, ani nie zalał. Użyj maty grzewczej pod outworldem dla „hot spotu” latem.
Temperatura: 20-28°C (optimum 24-26°C dla czerwiu).
Regularne nawadnianie gniazda jest kluczowe, aby zapewnić odpowiedni poziom wilgotności niezbędny dla rozwoju larw. Wilgotność: Gradient - gniazdo 50-70% (wilgotna komora na czerw), outworld 30-50% (suchy na nasiona). Dodawaj 1-2 ml wody tygodniowo do podłoża; monitoruj higrometrem. Wilgotność nie za wysoka - ważny jest dobry gradient, żeby mogły mieć kilka komór wilgotnych i trochę więcej komór suchych do składowania nasion. Jeśli wilgotność jest odpowiednia, to nie ma co zwlekać.
Podczas hodowli Messor Barbarus warto pamiętać o kilku istotnych zasadach. Po pierwsze, regularnie monitoruj kolonię, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku i nie ma żadnych problemów zdrowotnych. Po drugie, unikaj przegrzewania lub przewilżania formikarium, ponieważ może to prowadzić do śmierci mrówek.
Przeczytaj także: Temperatura a efektywność biegu
Spokój i Aklimatyzacja
Najważniejsze przy hodowli Messor barbarus, jest zapewnić im jak nawiększy spokój. Mrówki są bardzo wrażliwe na wszelkie wstrząsy oraz światło. Zwłaszcza na samym początku hodowli, kluczowe jest zapewnić im maksymalny spokój i ciszę. Po otrzymaniu kolonii Messor barbarus ważne jest, aby umieścić formikarium w spokojnym miejscu i dać mrówkom czas na aklimatyzację. W pierwszych dniach minimalizuj zakłócenia i obserwuj zachowania kolonii, aby upewnić się, że mrówki prawidłowo adaptują się do nowego środowiska.
Mrówki nie lubią przeciągów. Dlatego tamują wejście do gniazda aby zmniejszyć wejście.
Zimowanie
Jednak dla optymalnego rozwoju kolonia powinna przejść okres zimowania, który trwa około 2-3 miesięcy w temperaturze 10-15°C. Obniż temp. stopniowo do 10-15°C (np. w chłodnym pokoju). Mrówki śpią, huddled; podawaj wodę i odrobinę jedzenia co miesiąc.
Tabela Optymalnych Warunków Hodowli Messor Barbarus
| Parametr | Wartość |
|---|---|
| Temperatura | 22-28°C (optimum 24-26°C dla czerwiu) |
| Wilgotność w gnieździe | 50-70% |
| Wilgotność na arenie | 30-50% |
| Zimowanie | 2-3 miesiące w 10-15°C |
Wprowadzenie Messor Barbarus do swojego domu może być nie tylko edukacyjne, ale również satysfakcjonujące.
Przeczytaj także: Temperatura i wilgotność: Rola czujników środowiskowych
tags: #messor #barbarus #temperatura #i #wilgotność #hodowla
