Wpływ Dużej Wilgotności i Silnego Wiatru na Organizm Człowieka
- Szczegóły
Pogoda bez wątpienia wpływa na organizm człowieka.
Silny, porywisty wiatr utrudnia przemieszczanie się na terenie otwartym, pocimy się w czasie upału, w zimnym środowisku chętniej sięgamy po kaloryczne jedzenie.
Efekty działania pogody mogą być dostrzegalne bezpośrednio po działaniu bodźca (np. reakcja źrenicy oka na światło słoneczne) lub z opóźnieniem (np. rumień na skórze pojawiający się zwykle kilka godzin po ekspozycji na działanie promieniowania UV).
To normalne, że przy długim pobycie w mroźnym środowisku dostajemy tzw. „gęsiej skórki” lub mamy dreszcze - to naturalna reakcja obronna organizmu przed zimnem.
Nie powinniśmy również dziwić się, jeśli przed burzą czujemy rozdrażnienie, a porywisty wiatr budzi w nas niepokój.
Przeczytaj także: Jak radzić sobie z wilgocią w łazience?
W ten sposób nasz organizm informuje o niebezpieczeństwie.
Kim jest meteopata?
Natura przystosowała zwierzęta do wyczuwania zbliżających się zmian pogody.
Niektóre z nich potrafią przeczuć trzęsienie ziemi czy powódź, co daje im możliwość ucieczki w bezpieczne miejsce.
Człowiek też jest w stanie przeczuć nadciągające zmiany pogody.
Szczególnie nasiloną podatnością cechują się meteopaci, czyli osoby wrażliwe na zjawiska atmosferyczne.
Przeczytaj także: Wilgotność powietrza a zdrowie
Meteopata to człowiek, którego organizm intensywniej reaguje na zmiany elementów pogody, np. szybki spadek/wzrost ciśnienia atmosferycznego, wysoką lub niską temperaturę powietrza.
Niestety bywa tak, że meteopaci są uznawani przez społeczeństwo za osoby z urojeniami lub za hipochondryków, co jest bardzo krzywdzące.
Meteopata odczuwa zmiany pogody poprzez realne dolegliwości.
U wielu osób nadwrażliwych na pogodę pomimo dokładnych badań nie udaje się odnaleźć somatycznych czy psychicznych przyczyn choroby.
Przyjmuje się wtedy, że przyczyną choroby jest nadwrażliwość wegetatywnego układu nerwowego połączona z podwyższoną wrażliwością psychiczną.
Przeczytaj także: Miłorząb japoński – poradnik uprawy
Czym jest meteopatia?
Organizm człowieka jest stale narażony na bodźce atmosferyczne.
Człowiek zdrowy, niewrażliwy na pogodę, podświadomie dostrzega te bodźce, ewentualnie odczuwa jakieś nieznaczne dolegliwości.
Człowiek chory lub w starszym wieku reaguje na pogodę znacznym nasileniem swoich dolegliwości i pogorszeniem samopoczucia.
Pod pojęciem meteopatii rozumie się pogorszenie samopoczucia, nastroju i zdolności działania człowieka pod wpływem bodźców atmosferycznych.
Meteoropatia[1] to nadmierna reakcja organizmu na działanie bodźca meteorologicznego, która występuje zwłaszcza podczas gwałtownej zmiany pogody.
Ta wrażliwość jest efektem ograniczonych możliwości adaptacyjnych organizmu na zmianę środowiskową.
Po przekroczeniu granicy odporności pojawiają się tzw. objawy meteorotropowe, obejmujące zarówno dolegliwości natury psychicznej (np. obniżony nastrój), jak i fizycznej (np. bóle).
Symptomy te są zróżnicowane osobniczo, najczęściej jednak wiążą się z wegetatywnym układem nerwowym.
Objawy meteorotropowe można porównać do uciążliwości pojawiających się w organizmie człowieka w czasie dalekiej podróży związanej z szybką zmianą strefy czasowej (ang. jet lag).
Dochodzi wówczas do zaburzenia stanu równowagi w organizmie, w tym zakłócenia rytmu dobowego procesów fizjologicznych (sen - aktywność, przemiana materii) i wydzielania hormonów (kortyzol, melatonina).
Czujemy się wówczas niekomfortowo, potrzebujemy nieco czasu, aby nasz organizm dostosował się do nowej rzeczywistości.
Podobnie jest w przypadku wyraźnej zmiany pogody -człowiek pozostaje wtedy w tym samym miejscu, ale otaczające go środowisko atmosferyczne ulega szybkim zmianom.
Istotne znaczenie meteoropatii wynika z faktu, że pogoda oddziałuje na nas nieustannie.
Negatywny wpływ pewnych bodźców meteorologicznych można ograniczyć lub wyeliminować (np. stosując odpowiednią odzież w czasie mrozu lub pozostając w domu, chroniąc się przed deszczem), ale w praktyce nie można całkowicie odciąć się od działania pogody.
Natężenie objawów zależy nie tylko od siły bodźca meteorologicznego, ale również od cech osobniczych.
Meteoropatia może być wrodzona, uwarunkowana specyficzną wrażliwością lub osłabieniem któregoś z układów, zwłaszcza nerwowego.
Czasem pojawia się ona u „zdrowej” osoby na skutek powikłań chorobowych czy prowadzenia niehigienicznego trybu życia.
Ponadto niektórzy wykazują okresową skłonnością do meteoropatii, gdy ich organizm jest w gorszej kondycji, np. w czasie choroby lub funkcjonowania w warunkach nadmiernego obciążenia.
Nadwrażliwość na pogodę może więc dotyczyć każdego, przy czym, ogólnie rzecz ujmując, nasila się wraz z wiekiem, zmniejszeniem się sprawności fizycznej i odporności organizmu.
Najbardziej narażeni są seniorzy i osoby przewlekle chore (zwłaszcza na choroby układu krążeniowo-oddechowego).
Statystycznie częściej na meteoropatię uskarżają się mieszkańcy miast i kobiety.
Meteoropatia nie jest chorobą w ścisłym tego słowa znaczeniu.
Nie została ona uwzględniona w najnowszej - jedenastej - wersji Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-11) sporządzonej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO)[2].
Meteoropatię można uznać za dolegliwość (chorobę) cywilizacyjną, ponieważ uciążliwości związane z pogodą zdecydowanie częściej deklarują mieszkańcy państw wysoko rozwiniętych.
Meteoropatia jest ceną, którą jako społeczeństwo płacimy za postęp cywilizacyjny.
Człowiek pierwotnie żył w zgodzie z naturą, będąc cały czas wystawiony na działanie środowiska zewnętrznego.
W surowych warunkach organizm musiał szybko reagować na zmiany pogody, co kształtowało jego mechanizmy adaptacyjne.
W miarę rozwoju cywilizacji i zmian w stylu życia, wrażliwość człowieka zwiększyła się i obecnie nie jesteśmy aż tak odporni na bodźce meteorologiczne, jak nasi przodkowie.
Meteoropatia jest więc skutkiem pogarszającej się sprawności mechanizmów przystosowawczych ludzkiego organizmu do zmieniającego się środowiska atmosferycznego.
Powszechne jest stwierdzenie, że ktoś źle się czuje z powodu pogody.
W rzeczywistości gorsze samopoczucie to zwykle efekt innych, niejednokrotnie nakładających się na siebie czynników, takich jak: stres, zmęczenie, przepracowanie, niewyspanie, stosowanie używek, niezdrowa dieta, brak aktywności fizycznej, niewłaściwy ubiór, niepowodzenia w życiu osobistym, narażenie na hałas, nadmierne korzystanie z telewizora, komputera lub telefonu, niestosowanie się do zaleceń lekarza (w tym odstawienie leków).
Łatwo wpaść w zwyczaj obarczania winą pogody, ponieważ jest ona sprawcą, który nie będzie protestować, a nam trudno przyznać, zwłaszcza przed innymi, że możliwym powodem złej kondycji jest np. prowadzony przez nas niehigieniczny tryb życia.
Pogodę należy traktować jako ważny, ale nie jedyny, środowiskowy czynnik kształtujący nasze samopoczucie, podobnie jak hałas, smog, jonizację powietrza, czy stężenie pyłków roślin o istotnym potencjale alergizującym (które zresztą są zależne od pogody).
Zmiany środowiska atmosferycznego mogą powodować pewne zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu, ale rozregulowanie homeostazy niekiedy jest niewielkie - niejednokrotnie człowiek nie jest w stanie stwierdzić, czym jest ono spowodowane.
O meteoropatii możemy mówić dopiero wtedy, kiedy czynniki meteorologiczne wyzwalają silną reakcję w organizmie, zwłaszcza gdy dochodzi do zaostrzenia się dolegliwości u osób z chorobami przewlekłymi (w szczególności układu krążenia i/lub oddechowego).
Meteoropatia jest pojęciem zbiorczym, obejmującym różne, zróżnicowane osobniczo reakcje organizmu i dotyczące różnych sytuacji pogodowych.
tags: #duża #wilgotność #i #silny #wiatr #wpływ
