Woda Mineralna Niegazowana a Zespół Jelita Drażliwego: Co Warto Wiedzieć?
- Szczegóły
Zespół jelita drażliwego (IBS) to powszechne, przewlekłe zaburzenie czynnościowe przewodu pokarmowego, które dotyka 9-23% populacji na całym świecie. Stosowanie odpowiednio zbilansowanej i zindywidualizowanej diety może zwiększyć jakość życia osób cierpiących na to schorzenie.
Czym jest Zespół Jelita Drażliwego (IBS)?
IBS nie jest związane z nieprawidłowościami budowy anatomicznej jelit ani z obecnością guzów zlokalizowanych w jelicie grubym. Czynnikami ryzyka mogą być infekcje pokarmowe, stany lękowe i depresyjne, antybiotykoterapia oraz zaburzenia składu flory bakteryjnej jelit. Naukowcy przypuszczają również, że IBS może mieć pewne podłoże genetyczne.
Wśród najczęstszych objawów IBS wymienia się: przelewanie w jelitach, bóle brzucha (o zróżnicowanym nasileniu) i wzdęcia. Wyróżnia się trzy postaci zespołu jelita drażliwego:
- IBS z zaparciami
- IBS z biegunką
- IBS mieszany (naprzemiennie występują biegunka i zaparcia)
Leczenie zespołu jelita drażliwego ma na celu zredukowanie występujących symptomów tej choroby. Ważnym elementem pozwalającym zwiększyć jakość życia u pacjentów z IBS jest odpowiednia dieta.
Dieta w Zespole Jelita Drażliwego - Co Jeść?
Sposób żywienia jest uzależniony od postaci IBS. Zasady diety na jelito drażliwe mogą różnić się w zależności od konkretnego przypadku.
Przeczytaj także: Gdzie kupić wodę destylowaną?
Dieta na Jelito Drażliwe - Postać Biegunkowa
W przypadku występowania biegunek zaleca się stosowanie diety lekkostrawnej o ograniczonej podaży tłuszczu. Dodatkowo w postaci biegunkowej IBS należy zmniejszyć spożycie pokarmów będących źródłem błonnika nierozpuszczalnego i zwiększyć spożycie produktów zawierających błonnik rozpuszczalny, takich jak marchew, dynia, ziemniaki, jabłka, owoce cytrusowe i banany. Warzywa i owoce najlepiej spożywać bez skórki, w formie gotowanej.
Spośród produktów węglowodanowych w postaci biegunkowej IBS znajdują zastosowanie np. ryż biały, kasza kuskus, kaszka manna i kaszka kukurydziana. Do diety można włączyć również: pieczywo pszenne, drobne makarony, płatki ryżowe i owsiane, komosę ryżową. Dla wielu osób pomocne jest ograniczenie spożycia produktów będących źródłem laktozy.
Źródło pełnowartościowego białka powinny stanowić produkty lekkostrawne, w tym: jaja gotowane na miękko, chude ryby (np. dorsz, sandacz), mięso drobiowe, cielęcina i mięso z królika. Osoby cierpiące na zespół jelita drażliwego powinny zrezygnować ze spożycia produktów wysokotłuszczowych, takich jak smalec, słonina, tłuste sery żółte i topione.
Należy pamiętać, że osoby z postacią biegunkową są szczególnie narażone na odwodnienie. Stąd bardzo ważne jest, aby zapewnić odpowiednie spożycie płynów - najlepiej ok. 2-2,5 litra dziennie. Sprawdzą się tutaj: woda mineralna niegazowana, słaba herbata, kawa zbożowa, a także rozcieńczone soki warzywne i owocowe.
Dieta na Zespół Jelita Drażliwego - Postać Zaparciowa
Podstawową zasadą diety przy zespole jelita drażliwego u osób zmagających się z zaparciową postacią jest ograniczenie spożycia produktów zapierających, takich jak: pieczywo pszenne, kakao, gorzka czekolada, produkty na bazie mąki ziemniaczanej i ryżu. Dobrą praktyką jest również wyeliminowanie produktów wzdymających, takich jak nasiona roślin strączkowych, warzywa kapustne, cebula, czosnek i śliwki.
Przeczytaj także: Inwestycje w Jakość Wody w Proszówkach
W diecie na drażliwe jelita źródło błonnika pokarmowego powinny stanowić świeże warzywa i owoce, pieczywo razowe lub graham, pumpernikiel, grube kasze (np. gryczana, jaglana, pęczak). Spośród produktów mięsnych należy sięgać po cielęcinę, królika, indyka, kurczaka. Do diety warto włączyć również chude ryby, w tym np. dorsza, sandacza, leszcza, szczupaka.
Dieta w Zespole Jelita Drażliwego - Ograniczenie FODMAP
W diecie przy jelicie drażliwym należy ograniczyć spożycie produktów zawierających FODMAP, czyli fermentujące oligo-, di- i monosacharydy oraz poliole. Do produktów o wysokiej zawartości FODMAP zaliczamy np.: niektóre warzywa, owoce, produkty mleczne, produkty zbożowe, nerkowce, pistacje, substancje słodzące z grupy polioli i syropy glukozowo-fruktozowe.
Woda Gazowana a Niegazowana - Która Lepsza?
Wiele osób unika wody gazowanej, sądząc, że jest mniej zdrowa od niegazowanej. Tymczasem warto wiedzieć, że również woda gazowana może być mineralna i dostarczać cennych składników odżywczych, dzięki odpowiedniej zawartości składników mineralnych, szczególnie w przypadku wód wysokozmineralizowanych. Wybierając wodę mineralną, warto dokładnie sprawdzić jej skład, zwracając szczególną uwagę na zawartość sodu. Choć jest to niezbędny pierwiastek w diecie, jego nadmiar może przyczyniać się do problemów zdrowotnych, takich jak nadciśnienie. Na rynku dostępne są również wody smakowe. Warto wybierać takie, które aromatyzowane są naturalnie, bez dodatku cukru czy sztucznych substancji.
Woda gazowana, choć orzeźwiająca, nie jest polecana dla każdego. Osoby cierpiące na wzdęcia, refluks żołądkowo-przełykowy czy zespół jelita drażliwego mogą odczuwać dyskomfort po jej spożyciu. W takich przypadkach lepiej sięgnąć po wodę niegazowaną, która jest łagodniejsza dla układu pokarmowego. Można również eksperymentować z wodą lekko gazowaną, gdyż może się okazać, że niewielka ilość bąbelków nie będzie powodowała nieprzyjemnych dolegliwości.
Niezależnie czy wybierasz wodę gazowaną w butelce szklanej czy plastikowej, nie jest ona ani gorsza, ani lepsza od niegazowanej - po prostu inna. Napój ten gasi pragnienie, orzeźwia, nawadnia i wcale nie szkodzi zdrowiu. Jeśli nie masz problemów z układem pokarmowym i nie przeszkadza Ci jej smak, nie ma powodu, by z niej rezygnować. Dobrze jednak obserwować swój organizm i dostosowywać wybory do indywidualnych potrzeb.
Przeczytaj także: Woda mineralna Józef: Zalety
Znaczenie Wody dla Organizmu
Woda jest najlepszym i powinna być najważniejszym źródłem płynu dla naszego organizmu. Jest ona pozbawiona energii, a zależnie od składu mineralnego może dodatkowo uzupełniać dietę w takie składniki mineralne jak wapń, magnez i potas. Zapotrzebowanie na wodę u dorosłego człowieka to od 25-35 ml na kilogram masy ciała. Europejska Agencja ds. Bezpieczeństwa i Żywności (EFSA) podaje, że ilość płynów w codziennej diecie powinna wynosić 2000 ml dla kobiet i 2500 ml dla mężczyzn.
W przypadku pacjentów chorujących na nieswoiste choroby zapalane jelit kwestia nawodnienia organizmu jest zależna od stanu chorobowego. W przypadku, gdy pacjent jest w stanie remisji nie ma potrzeby modyfikacji zaleceń płynowych, o ile pacjent wypija mniej więcej 30 ml wody na każdy kilogram masy swojego ciała. W przypadku zaostrzenia choroby i często związanej z tym biegunki, na każde luźne wypróżnienie powinno się dodatkowo spożywać do 100-200 ml płynów.
Podsumowanie
Woda jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Powinno się wypijać minimum 30 ml wody na każdy kilogram naszej masy ciała. Pacjenci z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit w fazie remisji choroby powinny jedynie zwracać uwagę na jakość wody jaką wypijają (wodę mineralną), przy jednoczesnej prawidłowej podaży wody. Pacjenci w stanie zaostrzenia choroby powinny zwiększyć ilość wypijanych płynów, w zależności od tego ile mają luźnych wypróżnień.
tags: #woda #mineralna #niegazowana #jelito #drażliwe
