Woda Destylowana i Stokrotka Pospolita (Bellis Perennis): Zastosowanie i Właściwości
- Szczegóły
Stokrotka pospolita (Bellis perennis) to gatunek wieloletniej rośliny zielnej z rodziny astrowatych (Asteraceae). Występuje powszechnie na łąkach i polanach, a w postaci odmian ozdobnych można ją spotkać w wielu ogrodach. Roślina ta dorasta do ok. 5-20 cm wysokości. Zakwita wiosną i może kwitnąć aż do późnej jesieni.
Charakterystyka Kwiatostanu Stokrotki
Kwiaty stokrotki zebrane są w pojedynczy koszyczek, zlokalizowany na szczycie głąbika (łodygi pozbawionej liści). Okrywę koszyczka tworzą ułożone w dwóch szeregach, tępo zakończone i krótko owłosione listki. Dno kwiatowe jest wypukłe. Pylniki są całkowicie zrośnięte, natomiast pręciki wolne. Wewnątrz koszyczka znajdują się rurkowate kwiaty obupłciowe, a na zewnątrz - pojedynczy szereg białych lub różowych, języczkowatych kwiatów żeńskich. Kwiaty te są zapylane głównie przez motyle, muchówki lub błonkówki.
Odmiany uprawne stokrotki mają barwę białą lub różne odcienie barwy czerwonej. Często wykształcają kwiaty pełne (ze zwielokrotnionymi okółkami kwiatów języczkowatych) i przeważnie dużo większe kwiatostany od odmiany dziko rosnącej.
Zastosowanie Wody Destylowanej w Kontekście Stokrotki
Woda destylowana znajduje zastosowanie w różnych procesach związanych z roślinami, w tym ze stokrotką pospolitą. Jest wykorzystywana jako składnik destylatów ziołowych, np. Stokrotka pospolita firmy Life Light® to ziołowy destylat ze stokrotki pospolitej (Bellis perennis).
Ponadto, woda destylowana jest niezbędna podczas przygotowywania preparatów mikroskopowych, które umożliwiają obserwację struktur komórkowych i tkankowych roślin. Do obserwacji struktur tkankowych i komórkowych używa się głównie mikroskopów - przyrządów optycznych pozwalających na otrzymywanie powiększonych obrazów obiektów niewidocznych gołym okiem. Najczęściej stosowanym mikroskopem do obserwacji tkanek roślinnych jest mikroskop świetlny, który wykorzystuje wiązkę światła przechodzącą przez specjalny układ optyczny, tworzony przez zestaw soczewek umieszczonych w obiektywie i okularze.
Przeczytaj także: Gdzie kupić wodę destylowaną?
Przygotowanie Preparatu Mikroskopowego z Wykorzystaniem Wody Destylowanej
Podczas przygotowywania preparatu mikroskopowego, na szkiełko podstawowe nanosi się kroplę wody destylowanej, w której umieszcza się fragment tkanki roślinnej. Użycie wody destylowanej minimalizuje ryzyko wprowadzenia zanieczyszczeń, które mogłyby zakłócić obraz mikroskopowy.
Jak przygotować preparat mikroskopowy z pręcika lilii?
- Zdjęcie przedstawia dłoń trzymającą prostokątne, przezroczyste szkiełko. Zakraplaczem jest odmierzana kropla wody. Zakraplacz to szklany przedmiot służący do przenoszenia i odmierzania płynów. Ma podłużny kształt. Zakończony jest miękką, gumową ssawką, której naciśnięcie ułatwia aplikację płynu. Po zwolnieniu nacisku palców kropla opada na szkiełko.
- Zdjęcie przedstawia pręciki kwiatu lilii. Za pomocą skalpela, czyli małego bardzo ostrego nożyka o jednostronnym ostrzu odcinamy fragment miękkiej tkanki pylnika znajdującego się na samej górze pręcika. W kolejnym kroku umieścimy odcięty kawałek w kropli wody na prostokątnym, przezroczystym szkiełku.
- Zdjęcie przedstawia czynność umieszczenia fragmentu odciętego pylnika na szkiełku. Ubrane w lateksowe rękawice dłonie w sposób bardzo delikatny, by nie uszkodzić preparatu pozostawiają go w kropli wody. Kropla znajduje się na prostokątnym szkiełku na czarnym stole. Jedna ręka trzyma pęsetę laboratoryjną, a druga igłę. Pęseta składa się z dwóch metalowych sprężystych, ułożonych równolegle ramion. Służy do chwytania przedmiotów. Igła to długi, podłużny przedmiot zakończony ostrą końcówką. Służy do nakłuwania i delikatnego przesuwania preparatu po szkiełku. Te przedmioty były niezbędne do bezpiecznego przeniesienia odciętego fragmentu rośliny. Sam preparat stanowi przekrój przez odciętą główkę pręcika lilii. Główka ma kształt przypominający kwiat promienisty. Składa się z dwóch okrągłych pylników. Każdy pylnik złożony jest z dwóch okrągłych woreczków z pyłkiem kwiatowym. Woreczki te znajdują się w okrągłych komorach pylnikowych. Na środku główki pręcika znajduje się wiązka przewodząca umieszczona w łączniku. Łącznik stanowi przestrzeń pomiędzy pylnikami. A wiązka przewodząca odpowiada za transport składników odżywczych we wnętrzu rośliny.
- Zdjęcie przedstawia dłoń, która trzyma prostokątne, przezroczyste szkiełko. Na szkiełku znajduje się odcięty fragment rośliny. Za pomocą pęsety laboratoryjnej na przygotowany wcześniej preparat nakładane jest drugie, mniejsze, przezroczyste, kwadratowe szkiełko. To szkiełko nakrywkowe. Pęseta laboratoryjna to metalowy, podłużny przedmiot. Składa się z dwóch równolegle ułożonych połączonych ze sobą sprężystych ramion. Ramiona te służą do delikatnego chwytania różnych przedmiotów w laboratorium.
- Zdjęcie przedstawia stół laboratoryjny, na którym leży prostokątne szkiełko z fragmentem rośliny w kropli wody. Za pomocą kawałka tektury dłoń usuwa nadmiar płynu, który zebrał się na szkiełku podczas wcześniejszych czynności. Należy wykonać to ostrożnie, ponieważ pod szkiełko nakrywkowe, o kwadratowym kształcie może przeniknąć powietrze. Zaburzy to obraz mikroskopowy i wszystkie opisane czynności trzeba będzie wykonać ponownie.
Barwniki Histologiczne
W mikroskopii świetlnej niezbędne jest zastosowanie barwników histologicznych, które wybarwiają komórki wraz z ich elementami strukturalnymi, a tym samym umożliwiają ich dokładną obserwację i identyfikację. Barwniki histologiczne to związki chemiczne wykorzystywane w mikroskopii świetlnej do wybarwiania struktur komórkowych i tkankowych. Typowy barwnik zawiera dwie grupy chemiczne: chwytną i barwną. Część chwytna łączy się z elementami komórkowymi o określonym składzie chemicznym, natomiast barwna absorbuje światło o określonej długości fali, dzięki czemu możliwe jest dostrzeżenie wybarwionych struktur.
W zależności od struktury, jaką się będzie obserwować, należy zastosować odpowiedni barwnik histologiczny. Do wykrywania amyloplastów, czyli leukoplastów magazynujących skrobię, stosuje się jodek w jodku potasu, który barwi skrobię na kolor od jasnoniebieskiego do granatowego. Celulozowe ściany komórkowe wykrywa się za pomocą roztworu chlorku cynku z jodem, pod wpływem którego ściany komórkowe zbudowane z celulozy wybarwiają się na kolor fioletowy.
Barwienie Różnicowe
Aby odróżnić od siebie poszczególne struktury komórkowe i tkankowe, dany preparat należy potraktować jednocześnie dwoma różnymi barwnikami - jest to tzw. barwienie różnicowe. Dzięki tej technice można odróżnić m.in. zdrewniałe ściany komórkowe, które pod wpływem safraniny barwią się na kolor czerwony, od celulozowych ścian komórkowych, które pod wpływem zieleni świetlistej barwią się na kolor niebieskozielony.
Przeczytaj także: Inwestycje w Jakość Wody w Proszówkach
Przykładowe Produkty ze Stokrotką Pospolitą
Poniżej przedstawiono tabelę z przykładowymi produktami zawierającymi stokrotkę pospolitą, dostępnymi w sprzedaży:
| Nazwa Produktu | Opis | Producent |
|---|---|---|
| Stokrotka pospolita firmy Life Light® | Ziołowy destylat ze stokrotki pospolitej (Pellis perennis.) | Life Light |
Należy pamiętać, że ze względu na zmianę szaty produktu opakowanie lub etykieta dostarczonego produktu może różnić się wizualnie od przedstawionego na zdjęciu produktu. Należy je przechowywać w miejscach niedostępnych dla dzieci i nie wolno przekraczać zalecanej dawki dziennej.
Przeczytaj także: Woda mineralna Józef: Zalety
tags: #woda #destylowana #zastosowanie #stokrotka
