Wirowanie w pralce: Klucz do efektywnego suszenia prania

Szczegóły: Opublikowano: 24. November 2025

Maksymalna prędkość wirowania to jeden z ważniejszych parametrów, które warto wziąć pod uwagę przy zakupie pralki. To właśnie od niego zależy, czy będziesz wyjmować z bębna pranie niemal suche, czy też kapiące wodą. Sprawdź, jakie możliwości oferują nowoczesne pralki - z myślą o twoim komforcie, w trosce o ubrania. Przeczytaj też, na jakich obrotach najlepiej odwirowywać tkaniny delikatne, a na jakich ciężkie i grube.

Co to jest wirowanie w pralce?

Przez prędkość wirowania w pralce rozumiemy prędkość obrotową bębna myjącego. Wartość ta jest określana jako liczba obrotów na minutę, np. 800 czy 1000 obr./min. Wirowanie jest ostatnim etapem cyklu prania i ma na celu usunięcie (za pomocą szybkiego ruchu bębna i siły odśrodkowej) wody oraz pozostałości detergentów z wsadu. Im prędzej bęben wiruje, tym więcej wilgoci z prania zostaje uwolnione.

Przez otwory wylotowe bębna woda wędruje dalej, trafia do filtra pompy, przez który jest odsysana rurą odpływową na zewnątrz pralki, do odpływu kanalizacyjnego. Cały proces trwa od kilku do kilkunastu minut i wiąże się z intensywniejszą pracą silnika.

Korzyści z dobrze odwirowanego prania

Atutem dobrze odwirowanego prania jest jego krótsze suszenie - czy to na suszarce tradycyjnej (stojącej, wiszącej), czy w elektrycznej. W pierwszym przypadku szybciej pozbędziesz się widoku wiszącej w domu odzieży czy pościeli i odzyskasz zaanektowaną przez nie przestrzeń mieszkalną. W drugim - ułatwisz pracę suszarce elektrycznej, ograniczysz zużycie przez nią prądu.

Jaka jest najlepsza prędkość wirowania?

Jaka jest najlepsza prędkość wirowania w pralce? Nie istnieje wartość idealna. Odpowiedź na to pytanie zależy od wielu składowych, m.in. od typu, jakości i wielkości wsadu, rodzaju nastawionego programu czy klasy samej pralki. Dostępne na rynku urządzenia różnią się prędkościami wirowania bębnów. Jedne wykonują maks. 700, a drugie nawet 1800 obr./min. Największą popularnością cieszą się jednak pralki z odwirowywaniem na poziomie 1200-1400 obrotów. W parze z wyższymi wartościami idą zazwyczaj wyższa klasa energetyczna oraz nowsza, bardziej zaawansowana technologicznie konstrukcja pralki.

Przeczytaj także: Filtr powietrza w Twojej Hondzie VTR 1000

sprzęty klasy A cechują się największą efektywnością, pozostawiają w odwirowanym wsadzie mniej niż 45% tzw. natomiast C - już od 54 do 63%. Prędkość wirowania warto dopasować do wsadu bębna, bo właśnie od rodzaju pranych tkanin, ich składu materiałowego, grubości, typu wykończenia (zamków, guzików, elementów z tworzywa sztucznego) zależy powodzenie całej akcji.

Jeżeli prędkość obrotowa jest zbyt mała, to ciężkie, grubsze tkaniny nie mają szans na skuteczne pozbycie się wody podczas wirowania. Podczas wiszenia na suszarce mogą się niepotrzebnie rozciągnąć, a kapiąca z nich woda - nawet zniszczyć podłogę (z drewna czy paneli). Natomiast duża siła odśrodkowa (przy bardzo wysokiej prędkości wirowania) szybko obraca i mocno dociska pranie do ścian bębna. Delikatne ubrania mogą sobie z tym nie poradzić i ulec uszkodzeniu (pognieceniu, rozciągnięciu czy wręcz podarciu). Sytuację pogarszają niezapięte guziki lub zamki, które trą o włókna materiałów.

Jakie wirowanie jest bezpieczne dla prania?

400 obr./min - sprawdza się podczas odwirowywania tkanin bardzo cienkich i delikatnych - np. jedwabiu, koronki czy kaszmiru - które łatwo ulegają zagnieceniu, rozciągnięciu się lub zbiegnięciu w pralce.
600-800 obr./min - to optymalna liczba obrotów bębna podczas prania materiałów łatwo się gniotących: lnu, satyny, grubszej bawełny i koronki czy tworzyw sztucznych.
1000-1200 obr./min - taką prędkość wirowania dobrze zniosą ubrania odporne na zniekształcenia i łatwe do prasowania - dżinsy, koszule, bawełnianie T-shirty. Ponieważ pralka odwirowuje z nich dużo wilgoci, szybko wysychają.
Przy maks. 1600-1800 obr./min - sprawia, że wilgoć zostaje niemal całkowicie odwirowana. Takiemu traktowaniu możesz poddawać tylko ubrania mocne, dobrej jakości, odporne na zniekształcenia, np. grubsze ręczniki, prześcieradła, obuwie sportowe.

W nowoczesnych modelach nie musisz samodzielnie ustawiać poziomu wirowania. Pralka z automatycznymi programami (Bawełna, Wełna, Syntetyki, Odzież sportowa itp.) sama wie, jaką prędkość obrotową bębna wybrać.

Podczas przeglądania pralek warto się zatrzymać przy urządzeniach, które oferują prędkość wirowania co najmniej 1000 obr./min. Do szybkiego prania codziennego będzie ci zapewne potrzebne wirowanie na poziomie 1000-1400 obr./min. A jeśli często pierzesz grube i ciężkie tkaniny oraz zależy ci na praniu niemal suchym po wyjęciu z bębna, postaw na pralkę z 1600 obrotów (lub więcej). To oczywiście wartości maksymalne. Aby pralka dobrze ci służyła, powinna mieć jeszcze możliwość regulowania prędkości wirowania. To przydatna opcja, dzięki której jeszcze lepiej dopasujesz liczbę obrotów do wsadu oraz aktualnych potrzeb.

Być może tym razem chcesz mieć ubrania czy zasłony łatwiejsze do prasowania, z mniejszą liczbą zagnieceń? Zmniejsz więc prędkość wirowania. Musisz szybko wyprać i wysuszyć dżinsy? Włącz cykl prania z maksymalną liczbą obrotów bębna. Świetnym rozwiązaniem jest też możliwość zmiany (zwykle zmniejszenia) prędkości wirowania w obrębie programów automatycznych. Producent zaproponował do cyklu prania codziennego 1400 obr./min, ale ty wiesz, że twoja koszula jest potem trudna do wyprasowania? Jednym kliknięciem na panelu sterowania możesz zmniejszyć szybkość wirowania, np. do 1200 obrotów.

Przeczytaj także: Montaż stożkowego filtra powietrza - czy warto?

Głośność wirowania

Wirowanie to najgłośniejszy etap cyklu prania. Nic dziwnego, skoro bęben wykonuje wtedy nawet 1600-1800 obrotów na minutę, a silnik pracuje pełną parą. Generowane przez pralkę dźwięki mogą być nieprzyjemne dla ucha. Mogą, ale nie muszą. W urządzeniach dobrej klasy zastosowano nowoczesne technologie redukujące głośność wirowania do poziomu 65-70 dB (tyle decybeli towarzyszy przykładowo pracy w biurze czy głośniejszej rozmowie w domu). Cicha praca pralki to zasługa systemów antywibracyjnych, budowy bębna, ale przede wszystkim obecności silnika inwerterowego - bezszczotkowego (a więc niewywołującego tarć). Silnika, który wykorzystuje do pracy dyskretne działanie pola magnetycznego. Jest przy tym energooszczędny i trwały. Zwróć na niego uwagę przed zakupem nowej pralki.

Spójrz też w karcie produktu na klasę głośności wirowania. Ona wskaże ci urządzenie dbające o twój komfort akustyczny. Według obowiązującej w Unii Europejskiej skali za najcichsze uchodzą pralki o klasie głośności wirowania A, najgłośniejsze z kolei są te z oznaczeniem D).

Czynniki wpływające na efektywność i głośność wirowania:

rodzaj programu prania (intensywny jest np.
akustyka łazienki (w większym, pustym pomieszczeniu z betonową posadzką dźwięki lepiej się roznoszą, zyskują na sile).

Wirowanie w pralce jest jednym z kluczowych etapów prania - ma na celu usunięcie nadmiaru wilgoci z wsadu i przygotowanie ubrań do wysuszenia/uprasowania. Dobrze dobrana prędkość obrotowa bębna ułatwia oba zadania, dba też o tkaniny - chroni je przed zniszczeniem (otarciami, zbiegnięciem itp.). Maksymalna prędkość wirowania różni się w zależności od pralki. W jednym modelu może to być np. 1000 obr./min, a w innym już 1600 obr./min, przy czym wyższa wartość oznacza lepsze odwirowanie wody z wsadu. Po wyjęciu z bębna pranie jest niemal suche.

Warto zdecydować się na pralkę oferującą od 1500 obrotów, gdy chcesz często prać w niej m.in. grubsze ręczniki, pościele lub narzuty. Do prania codziennego ubrań z bawełny lub tkanin syntetycznych wystarczy ci pralka z maks. prędkością 1000-1400 obrotów. Ponieważ nie wszystkie materiały dobrze znoszą tak duże szybkości obrotowe bębna, idealnie jeśli twoja nowa pralka będzie miała również ręczną regulację prędkości wirowania. Dzięki niej można zmieniać ustawienia nawet w obrębie automatycznych programów prania.

Automatyczne programy prania

Profesjonalnie zaprojektowane urządzenia skonstruowane są tak, aby ułatwić codzienną pracę z nimi i wyeliminować zbędną regulację funkcji i składowych programu. Producenci oddają konkretny program prania czy suszenia (w przypadku pralkosuszarek), optymalnie dostosowany do danej tkaniny czy materiału. Nie oznacza to, że użytkownik nie może wprowadzić własnego programu. Owszem. To jednak programy automatyczne zrewolucjonizowały rynek pralniczy. Stały się nieocenionym udogodnieniem, oszczędnością czasu, nerwów, a także energii i proszku.

Przeczytaj także: Znaczenie Filtrów Powietrza w RSV 1000

Wnikliwe badania i obserwacje sprawiły, że dzisiejsze algorytmy prania (ustawienia fabryczne) są idealnie dopasowane do rodzaju czy struktury włókna i jej zabrudzenia. Poniżej przedstawiamy najczęściej spotykane programy prania, które dostępne są w pralkach automatycznych. Przedstawiliśmy również uśrednioną temperaturę prania oraz prędkość wirowania.

Program Prania	Opis	Temperatura
Bawełna	Standardowy program do tkanin trwałych, np. pościeli, prześcieradeł.	60-90°C
Syntetyki	Program do odzieży syntetycznej lub mniej trwałej.	Niższa niż bawełna
Wełna	Program do odzieży wełnianej.	30-40°C lub zimna woda
Antyalergiczny lub dziecięcy	Program rekomendowany do prania odzieży dziecięcej lub dla alergików.	60-90°C
Pranie ręczne	Program przeznaczony wszystkim do bardzo delikatnych tkanin.	Bardzo niska
Pranie codzienne	Program do szybkiego wyprania średnio zabrudzonej odzieży codziennej.	40-60 °C
Ubrania ciemne	Parametry tego programu są ustawione tak, aby nie zniszczyć intensywnych kolorów tkanin.	Niska
Pranie wstępne	Funkcja, która stosowana jest do tkanin bardzo zabrudzonych.	Wysoka
Mix	Program przeznaczony do prania różnych rodzajów tkanin.	40-60 °C
Delikatne	Program sugerowany do prania odzieży delikatnej, takiej jak jedwab, kaszmir czy satyna lub koronka.	Niska
Jeans	Materiał, jakim jest jeans, wymaga wyższej temperatury i większej liczby obrotów.	40 °C do 60 °C
Odzież sportowa	Nie wymaga wysokiej temperatury ani szybkiego wirowania.	40 °C
Koszule	Program ten z kolei wykorzystuje uśrednioną temperaturę 40-60 °C, aby skutecznie doprać plamy i odświeżyć materiał, ale i aby zachować kształt koszuli, włącznie z delikatnymi kołnierzami.	40-60 °C
Obuwie sportowe	Program przeznaczony do prania obuwia.	Minimalna

Uwaga! Zaprezentowane w artykule nazwy i opisy programów są jedynie przykładowe i nie wyczerpują złożoności tematu.

Programy suszenia są także dostosowane do rodzaju i struktury włókna odzieży. Dzięki temu użytkownik nie musi sprawdzać rekomendowanych temperatur suszenia. Wystarczy z panelu sterowania wybrać odpowiedni program, a suszarka automatycznie dobierze wszelkie parametry.

Bawełna - w tym programie można suszyć odporne na uszkodzenia i wysoką temperaturę bawełnianie tkaniny, np. prześcieradła, poszewki, ręczniki, a także trwałe bluzki czy spodnie. Przybliżona ilość pozostałej wilgoci w tkaninach to ok.
Syntetyki - program rekomendowany do włókien sztucznych z naszytymi ozdobami lub nadrukowanymi aplikacjami.
Delikatne - program przeznaczony do suszenia jedwabiu, satyny, lnu, kaszmiru. Często producenci dołączają specjalny kosz, który podczas suszenia nie obraca się. Dzięki temu tkaniny są optymalnie suszone bez narażenia ich na uszkodzenie.
Koszule - jak sama nazwa wskazuje, program jest rekomendowany do koszul i bluzek koszulowych z kołnierzykiem (np. koszulek polo).
Puch - przeznaczony do suszenia rzeczy wypełnionych puchem, np.: małych kołder, poduszek czy kurtek zimowyche.
Jeans - program suszy przede wszystkim sztywne i grube tkaniny.
Wełna - program przeznaczony do suszenia odzieży wełnianej. Najlepiej używać do tego celu specjalnego kosza montowanego w bębnie. Podczas pracy kosz nie obraca się i nie obija tym samym ubrań o ściany bębna. Wełna wówczas jest miękka i puszysta. Jednak ostatnio zauważyć można modele, w których wełnę można suszyć nawet bez kosza.
Odzież sportowa - program przeznaczony jest do suszenia lekkiej i cienkiej odzieży, często materiałów wodoodpornych, laminatowych, m.in.
Antyalergiczny - idealny program do suszenia odzieży dziecięcej lub osób ze skłonnościami alergicznymi.
Ręczniki - program do suszenia tkanin ciężkich i twardych, idealny dla ręczników lub tkanin typu frotte.
Koce - producenci w takim programie zalecają suszenie zazwyczaj jednego lub dwóch mniejszych koców.

W zaawansowanych modelach zarówno pralek czy pralkosuszarek stosuje się programy parowe. Dzięki nim odzież staje się miękka, przyjemna w dotyku, ale również zneutralizowana pod względem nieprzyjemnych zapachów. W pralkach i pralkosuszarkach, programy parowe usprawniają proces prania. Para wodna dodatkowo omiata praną odzież, tworząc tzw. efekt 3D. W tych urządzeniach dodatkowo stosuje się funkcje parowe, aby odświeżyć tkaniny. Ponadto para wodna zabija niebezpieczne bakterie, neutralizuje zapachy i sprawia, że tkanina rozprostowuje się, przez co ubrania nie są bardzo pogniecione.

Pralki znacznie upraszczają nam życie, ale wymagają przestrzegania zasad obsługi, w tym w zakresie ładowania - ilości (wagi) dodawanego prania. Pokusa lekkiego „ubijania” rzeczy w bębnie jest czasami wystarczająco duża, ponieważ jest to wygodniejsze i szybsze - nie ma potrzeby ponownego uruchamiania cyklu. Ale nie warto tego robić, ponieważ w rezultacie ucierpi ogólna jakość prania, a dodatkowe obciążenia mogą z wyprzedzeniem wyłączyć sprzęt.

Ile ubrań można włożyć do pralki?

Dlaczego nie należy lekceważyć zaleceń producenta? Jak określić dopuszczalną ilość „na oko” i dokładniej? Na te i inne pytania odpowiemy w tym artykule.

Obciążenie nowoczesnych pralek automatycznych waha się od 4 do 12 kg, jeśli mówimy konkretnie o modelach domowych. Z reguły obciążenie do 4 kg jest typowe dla kompaktowych „automatów”. Mają wysokość niespełna 80 cm (można je umieścić pod zlewem) i są w stanie zainteresować zarówno samotne osoby, jak i dwuosobowe rodziny. A pralki domowe 12 kg to doskonały wybór dla dużych gospodarstw domowych. Można w nich podać dwa bębny na raz, co pozwala na jednoczesne czyszczenie rzeczy kolorowych i białych lub bawełnianych i wełnianych z zabrudzeń.
Dopuszczalna waga ładunku do bębna pralki to waga suchego prania. To właśnie takie zwykle ładują użytkownicy. Podczas pracy urządzenia rzeczy nasiąkają wodą, stają się cięższe, a niektóre rodzaje tkanin również znacznie zwiększają objętość. Ponieważ mokre pranie waży znacznie więcej niż suche (czasami kilka razy), nawet niewielkie obciążenie około 300-400 gramów podczas cyklu prania zamienia się w półtora - dwa kilogramy.
Tak, nie jest konieczne ładowanie do bębna wyłącznie suchych rzeczy. Dzięki temu pranie automatyczne można rozpocząć natychmiast po namoczeniu ręcznym lub wykonać cykl powtórny (np. w przypadku uporczywych plam).
Wartość podana na opakowaniu i/lub na oficjalnej stronie internetowej producenta urządzenia jest wagą maksymalną, obowiązującą wyłącznie w przypadku wyrobów bawełnianych. Z reguły ilość innych tekstyliów jest mniejsza. Najpopularniejsze są artykuły bawełniane, które nie stają się tak ciężkie, gdy wchłaniają wodę, takie jak jedwab, len i tkaniny frotte. Dlatego przed praniem zaleca się posortowanie rzeczy, a następnie dodanie ich z uwzględnieniem dopuszczalnego łądunku dla poszczególnych rodzajów tekstyliów. Często podstawowe wymagania są określone w instrukcjach dla różnych programów. wełna i jedwab - nie więcej niż 1/3 maksymalnego załadunku lub nawet mniej (około 25%).

Skutki przeciążenia pralki

Jeśli do bębna dodasz więcej prania niż zaleca producent, będzie to miało negatywny wpływ zarówno na ubrania (jakość usuwania zabrudzeń i ich stan), jak i na żywotność urządzenia:

Nieprawidłowe rozmieszczenie elementów w bębnie. Jest to obarczone silnymi wibracjami podczas wirowania. Nowoczesne modele są chronione przed krytycznymi awariami dzięki funkcji kontroli niewyważenia. Ale odpowiedni czujnik nie eliminuje pierwotnej przyczyny naruszenia rozkładu prania, ale może po prostu zmniejszyć prędkość lub całkowicie wyłączyć wirowanie.
Przeciążenie silnika.
Negatywny wpływ na bęben. Tak, jest mało prawdopodobne, że sam ulegnie awarii, chociaż czasami zdarzają się wezwania serwisu z powodu pęknięć i nieszczelności zbiornika.
Zła jakość prania.
Przyspieszone zużycie rzeczy. Z powodu przeciążeń wzrasta tarcie pomiędzy poszczególnymi tkaninami, a także tekstyliami i ściankami bębna.
Zwiększone zużycie energii elektrycznej i wody.

Druga skrajność, czyli bardzo mały ładunek (poniżej 1 - 1,5 kg) również nie jest zalecany, chyba że jest to specjalny cykl pracy. Podczas wirowania niewielkie ilości odzieży mogą nie być równomiernie rozłożone w bębnie, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia nadmiernych wibracji i naprężeń w łożysku pralki.
Większość nowoczesnych pralek posiada czujniki, które określają ilość prania w bębnie. Wyraźne wskazanie wagi na wyświetlaczach lub proste ostrzeżenie w przypadku przeciążenia bębna są rzadkością.
Najłatwiejszym sposobem dokładnego ustalenia masy brudnego prania jest skorzystanie z domowej wagi. Lepiej nie zwiększać maksymalnego obciążenia do konwencjonalnych 6, 7 lub 8 kg, ale pozostawić niewielką rezerwę (około 500 gramów). Kilka podobnych procedur ważenia dla różnych rodzajów tkanin pozwoli Ci zapamiętać całkowitą objętość prania (w tej samej misce) lub poziom zapełnienia bębna pralki.
Wizualnie - według objętości. Bębna nie należy „wypełniać” rzeczami do pełna, zaleca się pozostawienie co najmniej 30% jego przestrzeni wolnej, a w przypadku rzeczy (wełna), które znacznie pęcznieją od wody - nawet więcej - od 50 do 70%. Akustycznie - eksperymentalnie. Jeśli jest ich za dużo lub wręcz za mało, wówczas podczas wirowania możliwe są silne wibracje i zwiększony poziom hałasu. Ocena jakości prania - także empirycznie. Jeśli po cyklu rzeczy są bardzo pomarszczone lub pozostają brudne, jedną z przyczyn tego zjawiska jest przeciążenie. Według wagi poszczególnych produktów.
Masę poszczególnych przedmiotów możesz określić poprzez ważenie: nawet waga kuchenna nadaje się do małych przedmiotów. Przydatne będą także tabele, które podają przybliżoną wagę suchych tekstyliów. Podają one wartości średnie lub pewien zakres mas. Z reguły dolna granica dotyczy odzieży damskiej i/lub przedmiotów wykonanych z lekkich tkanin, a górna - męskiej, cięższej. Ubrania dziecięce i pościel są zwykle zauważalnie lżejsze. Jest mało prawdopodobne, aby ktoś stale korzystał ze specjalnych kalkulatorów i tabel wagowych.
Wśród pralek dziś pojawia się coraz więcej modeli z funkcją suszenia . Ważną cechą takich urządzeń jest różnica w maksymalnym obciążeniu usuwania zanieczyszczeń i suszenia. Tradycyjnie w bębnie, w którym można wyprać 8 kg prania, można pozbyć się wilgoci resztkowej około 4 kg. Wynika to z odmiennej zasady realizowanych procesów.
Przede wszystkim musisz zrozumieć, że wszystkie powyższe informacje dotyczą zarówno suszarek, jak i pralko-suszarek. Jak określić wagę suszącego wsadu? To proste: wszystko zależy od Twojego urządzenia. Jeśli masz oddzielną suszarkę, najlepiej, aby jej objętość odpowiadała objętości pralki. Jeśli masz pralko-suszarkę, możliwe są dwie opcje. w innych przypadkach można najpierw wyprać z maksymalnym wsadem, a następnie zostawić w bębnie nieco ponad połowę (około 5 kg) rzeczy i wyjąć mniejszą część (3,5 kg). Pozostała część trafi do kolejnego cyklu lub np.
Tak, waga nie jest jedyną ważną kwestią, którą należy się zająć. sortowanie według koloru. stosowanie innych specjalnych akcesoriów, m.in. objętość rzeczy. dobór optymalnego programu do konkretnych zadań.

tags: #wirowanie #1000 #obr #wilgotność #pranie