Wilgotność Powietrza a Temperatura, Wentylacja i Normy
- Szczegóły
Wilgotność powietrza jest to procentowa zawartość cząstek wody w objętości powietrza. W przypadku pomieszczeń zamkniętych wilgotność powietrza powinna wahać się w granicach 30-65%.
Optymalna Wilgotność Powietrza
Człowiek najlepiej czuje się, gdy wilgotność względna powietrza wynosi 40-60% przy optymalnej temperaturze w mieszkaniu na poziomie 20-22°C (18°C w sypialni). Należy jednak zaznaczyć, że poziom wilgotności powietrza jest uzależniony przede wszystkim od temperatury panującej w danym pomieszczeniu. Dlatego też im cieplej w pomieszczeniu, tym wilgotność powinna być bliższa dolnym wartościom 45-55% i odwrotnie - jeśli w pomieszczeniu jest chłodno, wówczas wartość optymalna może znajdować się w granicach 60-65%.
Odpowiedni zakres wilgotności jest taki sam dla osób dorosłych, jak i dla dzieci i niemowlaków.
Skutki Nieprawidłowej Wilgotności
Zbyt Suche Powietrze
Jeśli powietrze w domu czy mieszkaniu jest zbyt suche, z czasem odczujemy negatywne skutki dla naszego organizmu. Trudności w oddychaniu, drapanie w gardle, wysuszenie śluzówki nosa, oczu, większa podatność na różnego rodzaju infekcje są to najczęstsze objawy zbyt niskiego poziomu wilgotności w domu. Jednak zbyt suche powietrze będzie największy wpływ miało na naszą skórę. Powoduje ono problemy skórne, które objawiają się swędzeniem, atopią, stanami zapalnymi czy alergiami skórnymi. Suche powietrze jest także szkodliwe dla alergików, ponieważ sprawia ono, że w powietrzu unosi się o wiele więcej kurzu i drobnoustrojów, które mogą potęgować reakcje alergiczne. Ma ono również niekorzystny wpływ na małe dzieci, u których może się pojawić tzw. 'suchy nosek'.
Oprócz mieszkańców domu, negatywne skutki zbyt suchego powietrza w domu odczują także elementy wyposażenia. Najbardziej narażone są wszelkie materiały, które posiadają zdolność absorbowania lub oddawania wilgoci np. drewno, papier, wosk, porcelana, owoce, warzywa.
Przeczytaj także: Poradnik: walka z wilgocią w mieszkaniu
Zbyt suche powietrze w domach powoduje uczucie suchości w ustach i nosie. Ponadto można odczuwać drapanie w gardle i ogólnie trudniej jest oddychać człowiekowi. Zbyt suche powietrze w domu, szczególnie zimą, może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak podrażnienie dróg oddechowych, przesuszona skóra, a nawet obniżenie odporności.
Zbyt Wysoka Wilgotność
Nie tylko suche powietrze w domu może mieć negatywne skutki dla naszego samopoczucia czy domu. Sygnałem alarmującym o zbyt wysokim poziomie wilgotności w domu jest skraplająca się para wodna na szybach, jak również wyczuwalna wilgoć na chłodniejszych powierzchniach np. ścianach. Innymi zjawiskami, na które warto zwrócić uwagę jest: pojawienie się plam pleśni, rozwój grzyba i innych patogenów, łuszczenie się farby na ścianach, odklejanie się tapet, nieprzyjemny zapach stęchlizny. Nadmiar wilgoci będzie powodował puchnięcie, rozklejanie elementów wykonanych z drewna, korozję części metalowych, jak również niszczenie sprzętu elektronicznego.
Także mieszkańcy budynku mogą odczuć negatywne skutki dla swojego zdrowia. Przebywając w takich pomieszczeniach, w znacznym stopniu wzrasta uczucie dyskomfortu i zmęczenia. Dodatkowo osoby mogą odczuwać wzmożoną duszność oraz wrażenie wszechobecnego chłodu.
Nadmierna wilgotność jest nie tylko niekorzystna dla zdrowia i dobrego samopoczucia człowieka, ale zbyt duża ilość pary wodnej w powietrzu powoduje także zawilgocenia na ścianach i "spocone" szyby. Ponadto taka wysoka wilgotność powietrza może również powodować choroby górnych dróg oddechowych.
Wilgotność Powietrza w Zależności od Pory Roku
W zależności od pory roku wilgotność powietrza w domu ulega zmianie. Zimą zazwyczaj wilgotność powietrza w domu jest zbyt niska. Nadmierna suchość w domu nasila się, szczególnie gdy mamy do czynienia z mroźną zimą, a temperatura za oknem spada poniżej zera. Wilgoć zawarta w powietrzu osadza się w postaci szronu, a powietrze wprowadzone do pomieszczeń, jest dodatkowo osuszone w wyniku ogrzewania pomieszczeń. Zima jest również okresem, w którym w znacznym stopniu ograniczamy wietrzenie mieszkań, zamykając szczelnie okna. Odczujemy to w postaci piekących oczu, drapania w gardle czy też pojawienia się kaszlu. Jednak sytuację tą odczują najbardziej osoby z alergią. Optymalna wilgotność powietrza, jaka powinna panować zimą w pomieszczeniach nie powinna być wyższa niż 40%.
Przeczytaj także: Wakacje w Bodrum
Z kolei ze zbyt wysoką wilgotnością powietrza mamy do czynienia w pozostałych porach roku, a szczególnie latem. Wilgotność powietrza przyjmuje największe wartości w okresie ciepłego lata z obfitymi opadami, może ona wynosić nawet 80-90%. Jest to nadmierna wilgotność, która sprawia, że odczuwamy chłód, może nas boleć głowa.
Jak Regulować Wilgotność Powietrza?
Zbyt Niska Wilgotność
W przypadku gdy mamy do czynienia ze zbyt niskim poziomem wilgotności powietrza powinniśmy często wietrzyć pomieszczenia, w których przebywamy. Warto jest to robić nawet klika razy dziennie. Świeże powietrze napływające do domu będzie powodowało napływ wilgotnego i chłodnego powietrza, a tym samym poprawę odczuwanego komfortu. Jednym z najprostszych sposobów, za pomocą którego można spowodować wzrost poziomu wilgoci w pomieszczeniu, jest rozkładanie zimą wilgotnych ręczników na kaloryferach lub też postawienie tuż obok naczynia napełnionego wodą. Rozwiązaniem, które w sposób profesjonalny poradzi sobie z tą kwestią, jest zakup nawilżacza powietrza. Urządzenia te utrzymują wilgotność powietrza na zadanym poziomie.
Niektóre rośliny doniczkowe naturalnie podnoszą poziom wilgotności oddając wodę przez proces transpiracji (parowania przez liście). To idealne rozwiązanie dla osób, które chcą poprawić mikroklimat w sposób ekologiczny i estetyczny jednocześnie. Jedna z najbardziej efektywnych roślin nawilżających. Popularny i łatwy w uprawie. Palma o delikatnych liściach, która może naturalnie podnieść wilgotność nawet o kilka procent.
Można dodać do wody kilka kropel naturalnych olejków eterycznych.
Zbyt Wysoka Wilgotność
W przypadku zbyt wysokiego poziomu wilgotności powietrza jednym z najprostszych sposobów jest także częste wietrzenie pomieszczeń. Jednak efekt może być znikomy, jeśli za oknem będzie panowała deszczowa pogoda. W przypadku długotrwałego utrzymywania się wilgoci w domu, warto w pierwszej kolejności zlokalizować przyczynę tego stanu rzeczy. Poznanie źródła problemu może w znacznym stopniu przyspieszyć proces osuszania. Należy zaznaczyć, że w momencie gdy mamy do czynienia z wilgocią pod żadnym pozorem nie można przegrzewać pomieszczeń, ponieważ nie przyspieszy to procesu wysychania.
Przeczytaj także: Poradnik pomiaru wilgotności
Poza tym warto stosować pokrywki w czasie gotowania oraz uruchamiać okap kuchenny za każdym razem, gdy gotujemy.
Rozwiązaniem na problemy związane z nadmiernym poziomem wilgotności w domu może być zamontowanie klimatyzatora. Urządzenie to steruje temperaturą, wilgotnością i prędkością powietrza. Dodatkowo usuwa z powietrza wszelkie zanieczyszczenia, jak również może osuszyć powietrze. Klimatyzator jest w stanie utrzymać wilgotność powietrza na poziomie optymalnym dla naszego organizmu.
Wentylacja a Wilgotność Powietrza
Zarówno w przypadku wysokiego, jak i niskiego poziomu wilgoci w pomieszczeniu bardzo ważne jest zadbanie o prawidłowe działanie systemu wentylacji. W przypadku, gdy w domu panuje wilgoć, warto jest upewnić się, czy nasza wentylacja działa sprawnie, czy kratki wentylacyjne nie są zaklejone, a kanały zapchane. Należy jednak pamiętać, że wentylacja grawitacyjna może nie działać, tak jak trzeba przy bezwietrznej pogodzie, a odwrotnej sytuacji zbyt dużo ciepła może uciekać z domu. Zasadniczą wadą takiego rozwiązania jest fakt, że nie możemy regulować ilością powietrza, jakie jest nawiewane i usuwane z pomieszczeń. W odpowiedniej wentylacji pomieszczeń może pomóc również montaż nawiewników w oknach, dzięki temu powietrze będzie stale przedostawać się do domu. Nawiewniki higrosterowane regulują ilość nawiewanego powietrza w zależności od zmieniającej się wilgotności względnej powietrza. Nawiewniki te pracują w zakresie 35% do 70% wilgotności względnej. W przypadku gdy wilgotność jest mniejsza niż 35% nawiewnik pozostaje przymknięty i minimalna ilość powietrza jest doprowadzana do pomieszczenia.
Pomiar Wilgotności
Do mierzenia poziomu wilgotności powietrza w pomieszczeniu możemy wykorzystać specjalne mierniki np. miernik wilgotności i temperatury Wöhler RF 220. Jest to praktyczne, przenośne urządzenie, dzięki któremu bez problemu zmierzymy poziom wilgotności w pomieszczeniach mieszkalnych czy biurowych. Wykorzystuje się go do kontroli klimatu, analizy uszkodzeń budynku oraz w celu wykrycia potencjalnych skupisk pleśni itp. Urządzenie to mierzy aktualną temperaturę i wilgotność powietrza oraz temperaturę punktu rosy i wilgotnego termometru. Niewielkie, proste urządzenie elektroniczne posiadające jednocześnie mierniki wilgotności i temperatury.
Higrometr to urządzenie do pomiaru wilgotności powietrza. Dostępny jest w wersjach analogowych i elektronicznych, często w połączeniu z termometrem. Pozwala ocenić realne warunki w pomieszczeniu, umożliwia reagowanie zanim pojawią się objawy zbyt suchego lub zbyt wilgotnego powietrza.
Normy Wentylacji
§ 147. [Wentylacja i klimatyzacja]
- Wentylacja i klimatyzacja powinny zapewniać odpowiednią jakość środowiska wewnętrznego, w tym wielkość wymiany powietrza, jego czystość, temperaturę, wilgotność względną, prędkość ruchu w pomieszczeniu, przy zachowaniu przepisów odrębnych i wymagań Polskich Norm dotyczących wentylacji, a także warunków bezpieczeństwa pożarowego i wymagań akustycznych określonych w rozporządzeniu.
- Wentylację mechaniczną lub grawitacyjną należy zapewnić w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi, w pomieszczeniach bez otwieranych okien, a także w innych pomieszczeniach, w których ze względów zdrowotnych, technologicznych lub bezpieczeństwa konieczne jest zapewnienie wymiany powietrza.
- Klimatyzację należy stosować w pomieszczeniach, w których ze względów użytkowych, higienicznych, zdrowotnych lub technologicznych konieczne jest utrzymywanie odpowiednich parametrów powietrza wewnętrznego określonych w przepisach odrębnych i w Polskiej Normie dotyczącej parametrów obliczeniowych powietrza wewnętrznego.
- Instalowane w budynkach urządzenia do wentylacji i klimatyzacji, o których mowa w przepisie odrębnym dotyczącym efektywności energetycznej, powinny odpowiadać wymaganiom określonym w tym przepisie.
- Instalacje klimatyzacji powinny być zaopatrzone w urządzenia, które automatycznie regulują temperaturę oddzielnie w poszczególnych pomieszczeniach.
- W przypadku braku możliwości montażu urządzeń automatycznie regulujących temperaturę oddzielnie w poszczególnych pomieszczeniach dopuszcza się stosowanie regulacji w strefie chłodzącej.
§ 148. [Wymogi wentylacji]
- Wentylację mechaniczną wywiewną lub nawiewno-wywiewną należy stosować w budynkach wysokich i wysokościowych oraz w innych budynkach, w których zapewnienie odpowiedniej wymiany powietrza nie jest możliwe za pomocą wentylacji grawitacyjnej lub wentylacji hybrydowej. W pozostałych budynkach może być stosowana wentylacja grawitacyjna lub wentylacja hybrydowa.
- W pomieszczeniu, w którym jest zastosowana wentylacja mechaniczna lub klimatyzacja, nie można stosować wentylacji grawitacyjnej ani wentylacji hybrydowej.
§ 149. [Powietrze zewnętrzne]
- Strumień powietrza zewnętrznego doprowadzanego do pomieszczeń, niebędących pomieszczeniami pracy, powinien odpowiadać wymaganiom Polskiej Normy dotyczącej wentylacji, przy czym w mieszkaniach strumień ten powinien wynikać z wielkości strumienia powietrza wywiewanego, lecz być nie mniejszy niż 20 m3/h na osobę przewidywaną na pobyt stały w projekcie budowlanym.
- Strumień powietrza zewnętrznego doprowadzonego do pomieszczeń pracy powinien odpowiadać wymaganiom określonym w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy.
- Powietrze zewnętrzne doprowadzone do pomieszczeń za pomocą wentylacji mechanicznej lub klimatyzacji, zanieczyszczone w stopniu przekraczającym wymagania określone dla powietrza wewnętrznego w przepisach odrębnych w sprawie dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, powinno być oczyszczone przed wprowadzeniem do wentylowanych pomieszczeń, z uwzględnieniem zanieczyszczeń występujących w pomieszczeniu. Wymaganie to nie dotyczy budynków jednorodzinnych, mieszkalnych w zabudowie zagrodowej i rekreacji indywidualnej.
- W pomieszczeniach przeznaczonych na stały pobyt ludzi, wentylowanych w sposób mechaniczny lub klimatyzowanych, wartości temperatury, wilgotności względnej i prędkości ruchu powietrza w pomieszczeniach należy przyjmować do obliczeń zgodnie z Polską Normą dotyczącą parametrów obliczeniowych powietrza wewnętrznego.
- Dla pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi, wentylowanych w sposób naturalny, wartości temperatury wewnętrznej w okresach ogrzewczych należy przyjmować do obliczeń zgodnie z tabelą w § 134 ust.
§ 150. [Przepływ powietrza wentylacyjnego]
- W przypadku zastosowania w budynku przepływu powietrza wentylacyjnego między pomieszczeniami lub strefami wentylacyjnymi, w pomieszczeniu należy zapewnić kierunek przepływu od pomieszczenia o mniejszym do pomieszczenia o większym stopniu zanieczyszczenia powietrza.
- Przepływ powietrza wentylacyjnego w mieszkaniach powinien odbywać się z pokoi do kuchni lub aneksu kuchennego oraz do pomieszczeń higienicznosanitarnych.
- W instalacjach wentylacji i klimatyzacji nie należy łączyć ze sobą przewodów z pomieszczeń o różnych wymaganiach użytkowych i sanitarno-zdrowotnych. Nie dotyczy to budynków jednorodzinnych i rekreacji indywidualnej oraz wydzielonych lokali mieszkalnych lub użytkowych z indywidualną zorganizowaną wentylacją nawiewno-wywiewną.
- W instalacjach wentylacji i klimatyzacji przewody z pomieszczenia zagrożonego wybuchem nie mogą łączyć się z przewodami z innych pomieszczeń.
- Dopuszcza się wentylowanie garaży oraz innych pomieszczeń nieprzeznaczonych na pobyt ludzi powietrzem o mniejszym stopniu zanieczyszczenia, niezawierającym substancji szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych zapachów, odprowadzanym z pomieszczeń niebędących pomieszczeniami higienicznosanitarnymi, jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej.
- W pomieszczeniach w budynkach użyteczności publicznej i produkcyjnych, których przeznaczenie wiąże się z ich okresowym użytkowaniem, instalacja wentylacji mechanicznej powinna zapewniać możliwość ograniczenia intensywności działania lub jej wyłączenia poza okresem użytkowania pomieszczeń, z zachowaniem warunku normalnej pracy przez co najmniej jedną godzinę przed i po ich użytkowaniu.
- W pomieszczeniach, o których mowa w ust. 6, w przypadku występowania źródeł zanieczyszczeń szkodliwych dla zdrowia lub źródeł pary wodnej, należy zapewnić stałą, co najmniej półkrotną wymianę powietrza w okresie przerw w ich wykorzystywaniu, przyjmując do obliczania wentylowanej kubatury nominalną wysokość pomieszczeń, lecz nie większą niż 4 m, lub zapewnić okresową wymianę powietrza sterowaną poziomem stężenia zanieczyszczeń.
- Instalowane w pomieszczeniu urządzenia, w szczególności zużywające powietrze, nie mogą wywoływać zakłóceń ograniczających skuteczność funkcjonowania wentylacji.
- W pomieszczeniu z paleniskami na paliwo stałe, płynne lub z urządzeniami gazowymi pobierającymi powietrze do spalania z pomieszczenia i z grawitacyjnym odprowadzeniem spalin przewodem od urządzenia stosowanie mechanicznej wentylacji wyciągowej jest zabronione.
§ 151. [Urządzenia do odzyskiwania ciepła i recyrkulacja]
- W instalacjach wentylacji mechanicznej ogólnej nawiewno-wywiewnej lub klimatyzacji komfortowej o wydajności 500 m3/h i więcej należy stosować urządzenia do odzyskiwania ciepła z powietrza wywiewanego o sprawności temperaturowej co najmniej 50% lub recyrkulację, gdy jest to dopuszczalne. W przypadku zastosowania recyrkulacji strumień powietrza zewnętrznego nie może być mniejszy niż wynika to z wymagań higienicznych. Dla wentylacji technologicznej zastosowanie odzysku ciepła powinno wynikać z uwarunkowań technologicznych i rachunku ekonomicznego.
- Urządzenia do odzyskiwania ciepła powinny mieć zabezpieczenia ograniczające przenikanie między wymieniającymi ciepło strumieniami powietrza do:
- 0,25% objętości strumienia powietrza wywiewanego z pomieszczenia - w przypadku wymiennika płytowego oraz wymiennika z rurek cieplnych,
- 5% objętości strumienia powietrza wywiewanego z pomieszczenia - w przypadku wymiennika obrotowego, w odniesieniu do różnicy ciśnienia 400 Pa.
- Recyrkulację powietrza można stosować wówczas, gdy przeznaczenie wentylowanych pomieszczeń nie wiąże się z występowaniem bakterii chorobotwórczych, z emisją substancji szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych zapachów, przy zachowaniu wymagań § 149 ust. 1 oraz wymagań dotyczących ochrony przeciwpożarowej.
- W budynku opieki zdrowotnej recyrkulacja powietrza może być stosowana tylko za zgodą i na warunkach określonych przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego.
- W przypadku stosowania recyrkulacji powietrza w instalacjach wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej lub klimatyzacji należy stosować układy regulacji umożliwiające w korzystnych warunkach pogodowych zwiększanie udziału powietrza zewnętrznego do 100%.
- Przepisu ust. 5 nie stosuje się w przypadkach, gdy zwiększanie strumienia powietrza wentylacyjnego uniemożliwiałoby dotrzymanie poziomu czystości powietrza wymaganego przez względy technologiczne.
§ 152. [Czerpnie powietrza]
- Czerpnie powietrza w instalacjach wentylacji i klimatyzacji powinny być zabezpieczone przed opadami atmosferycznymi i działaniem wiatru oraz być zlokalizowane w sposób umożliwiający pobieranie w danych warunkach jak najczystszego i, w okresie letnim, najchłodniejszego powietrza.
- Czerpni powietrza nie należy lokalizować w miejscach, w których istnieje niebezpieczeństwo napływu powietrza wywiewanego z wyrzutni oraz powietrza z rozpyloną wodą pochodzącą z chłodni kominowej lub innych podobnych urządzeń.
- Czerpnie powietrza sytuowane na poziomie terenu lub na ścianie dwóch najniższych kondygnacji nadziemnych budynku powinny znajdować się w odległości co najmniej 8 m w rzucie poziomym od ulic i parkingów powyżej 20 stanowisk postojowych, miejsc gromadzenia odpadów stałych, wywiewek kanalizacyjnych oraz innych źródeł zanieczyszczenia powietrza. Odległość dolnej krawędzi otworu wlotowego czerpni od poziomu terenu powinna wynosić co najmniej 2 m.
- Czerpnie powietrza sytuowane na dachu budynku powinny być tak lokalizowane, aby dolna krawędź otworu wlotowego znajdowała się co najmniej 0,4 m powyżej powierzchni, na której są zamontowane, oraz aby została zachowana odległość co najmniej 6 m od wywiewek kanalizacyjnych.
- Powietrze wywiewane z budynków lub pomieszczeń, zanieczyszczone w stopniu przekraczającym wymagania określone w przepisach odrębnych, dotyczących dopuszczalnych rodzajów i ilości substancji zanieczyszczających powietrze zewnętrzne, powinno być oczyszczone przed wprowadzeniem do atmosfery.
- Wyrzutnie powietrza w instalacjach wentylacji i klimatyzacji powinny być zabezpieczone przed opadami atmosferycznymi i działaniem wiatru oraz być zlokalizowane w miejscach umożliwiających odprowadzenie wywiewanego powietrza bez powodowania zagrożenia zdrowia użytkowników budynku i ludzi w jego otoczeniu oraz wywierania szkodliwego wpływu na budynek.
- Dolna krawędź otworu wyrzutni z poziomym wylotem powietrza, usytuowanej na dachu budynku, powinna znajdować się co najmniej 0,4 m powyżej powierzchni, na której wyrzutnia jest zamontowana, oraz 0,4 m powyżej linii łączącej najwyższe punkty wystających ponad dach części budynku, znajdujących się w odległości do 10 m od wyrzutni, mierząc w rzucie poziomym.
- Usytuowanie wyrzutni powietrza na poziomie terenu jest dopuszczalne tylko za zgodą i na warunkach określonych przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego.
- Dopuszcza się sytuowanie wyrzutni powietrza w ścianie budynku, pod warunkiem że:
- powietrze wywiewane nie zawiera uciążliwych zapachów;
- powietrze wywiewane nie zawiera zanieczyszczeń szkodliwych dla zdrowia;
- przeciwległa ściana sąsiedniego budynku z oknami znajduje się w odległości co najmniej 10 m lub bez okien w odległości co najmniej 8 m;
- okna znajdujące się w tej samej ścianie są oddalone w poziomie od wyrzutni co najmniej 3 m, a poniżej lub powyżej wyrzutni - co najmniej 2 m;
- czerpnia powietrza, usytuowana w tej samej ścianie budynku, znajduje się poniżej lub na tym samym poziomie co wyrzutnia, w odległości co najmniej 1,5 m.
- Czerpnie i wyrzutnie powietrza na dachu budynku należy sytuować poza strefami zagrożenia wybuchem, zachowując między nimi odległość nie mniejszą niż 10 m przy wyrzucie poziomym i 6 m przy wyrzucie pionowym, przy czym wyrzutnia powinna być usytuowana co najmniej 1 m ponad czerpnią.
- Odległość, o której mowa w ust. 10, może nie być zachowana w przypadku zastosowania zblokowanych urządzeń wentylacyjnych, obejmujących czerpnię i wyrzutnię powietrza, zapewniających skuteczny rozdział strumienia powietrza świeżego od wywiewanego z urządzenia wentylacyjnego. Nie dotyczy to przypadku usuwania powietrza zawierającego zanieczyszczenia szkodliwe dla zdrowia, uciążliwe zapachy lub substancje palne.
- Odległość wyrzutni dachowych, mierząc w rzucie poziomym, nie powinna być mniejsza niż 3 m od:
- krawędzi dachu, poniżej której znajdują się okna;
- najbliższej krawędzi okna w połaci dachu;
- najbliższej krawędzi okna w ścianie ponad dachem.
- Jeżeli odległość, o której mowa w ust. 12 pkt 2 i 3, wynosi od 3 m do 10 m, dolna krawędź wyrzutni powinna znajdować się co najmniej 1 m ponad najwyższą krawędzią okna.
- W przypadku usuwania przez wyrzutnię dachową powietrza zawierającego zanieczyszczenia szkodliwe dla zdrowia lub uciążliwe zapachy, z zastrzeżeniem ust. 5, odległości, o których mowa w ust.
§ 153. [Wymagania dotyczące przewodów i urządzeń wentylacji mechanicznej i klimatyzacji]
- Przewody i urządzenia wentylacji mechanicznej i klimatyzacji powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby zminimalizować odkładanie się zanieczyszczeń na ich powierzchniach wewnętrznych kontaktujących się z powietrzem wentylacyjnym.
- Przewody powinny mieć przekrój poprzeczny właściwy dla przewidywanych przepływów powietrza oraz konstrukcję przystosowaną do maksymalnego ciśnienia i wymaganej szczelności instalacji, z uwzględnieniem Polskich Norm dotyczących wytrzymałości i szczelności przewodów.
- Właściwości materiałów przewodów lub sposób zabezpieczania ich powierzchni powinny być dobrane odpowiednio do parametrów przepływającego powietrza oraz do warunków występujących w miejscu ich zamontowania.
- Przewody instalowane w miejscach, w których mogą być narażone na uszkodzenia mechaniczne, powinny być zabezpieczone przed tymi uszkodzeniami.
- Przewody powinny być wyposażone w otwory rewizyjne spełniające wymagania Polskiej Normy dotyczącej elementów przewodów ułatwiających konserwację, umożliwiające oczyszczenie wnętrza tych przewodów, a także innych urządzeń i elementów instalacji, o ile ich konstrukcja nie pozwala na czyszczenie w inny sposób niż poprzez te otwory, przy czym nie należy ich sytuować w pomieszczeniach o podwyższonych wymaganiach higienicznych.
- Przewody prowadzone przez pomieszczenia lub przestrzenie nieogrzewane, a w przypadku instalacji klimatyzacji - również niechłodzone, powinny mieć izolację cieplną, z uwzględnieniem wymagań określonych w § 267 ust.
§ 154. [Wymogi dotyczące urządzeń wentylacji mechanicznej i klimatyzacji]
- Urządzenia i elementy wentylacji mechanicznej i klimatyzacji powinny być stosowane w sposób umożliwiający uzyskanie zakładanej jakości środowiska w pomieszczeniu przy racjonalnym zużyciu energii do ogrzewania i chłodzenia oraz energii elektrycznej.
- Instalacje klimatyzacji powinny być wyposażone w odpowiednie urządzenia pomiarowe służące do sprawdzania warunków pracy i kontroli zużycia energii.
- Urządzenia wentylacji mechanicznej i klimatyzacji, takie jak centrale, klimakonwektory wentylatorowe, klimatyzatory, aparaty ogrzewcze i chłodząco-wentylacyjne, powinny być tak instalowane, aby by...
tags: #wilgotność #powietrza #a #temperatura #wentylacja #normy

