Wilgotność Ciała Kobiety: Przyczyny i Rozwiązania

Nadpotliwość i suchość pochwy to problemy dotykające wiele kobiet, wpływając na ich komfort fizyczny, psychiczny i relacje społeczne. Chociaż pocenie się jest naturalnym procesem fizjologicznym, jego nadmiar może być uciążliwy i wymagać interwencji.

Nadmierna Potliwość (Hiperhydroza)

Nadmierna potliwość, czyli hiperhydroza, to dolegliwość, która znacznie pogarsza jakość życia. Wpływa nie tylko na komfort fizyczny, ale również na zdrowie psychiczne i relacje społeczne. Pocenie się to fizjologiczny proces niezbędny do utrzymania homeostazy organizmu. Mechanizm ten ma na celu schłodzenie ciała, a za jego uruchomienie odpowiada autonomiczny układ nerwowy, głównie jego część współczulna.

Wydzielanie potu odbywa się za pośrednictwem gruczołów potowych, które aktywują się w odpowiedzi na wzrost temperatury, wysiłek fizyczny, emocje, stres czy spożycie niektórych substancji.

Istnieją dwa rodzaje gruczołów potowych:

  • Gruczoły ekrynowe - są rozmieszczone na całej powierzchni skóry, szczególnie licznie na dłoniach, stopach i czole. Produkują bezwonny, wodnisty pot złożony głównie z wody i soli mineralnych.
  • Gruczoły apokrynowe - występują przede wszystkim w okolicach pach, brodawek sutkowych oraz okolic intymnych.

Pocenie się jest także odpowiedzią organizmu na silne emocje - stres, lęk, zawstydzenie. W takich przypadkach mamy do czynienia z tzw. hiperhydrozą.

Przeczytaj także: Poradnik: walka z wilgocią w mieszkaniu

Przyczyny Nadpotliwości

Hiperhydroza to stan patologiczny, w którym dochodzi do nadmiernego wydzielania potu, nieadekwatnie do czynników zewnętrznych czy wysiłku fizycznego. Występuje zarówno w postaci miejscowej, jak i uogólnionej, może mieć charakter przewlekły lub epizodyczny. Przyczyną nadpotliwości może być wiele czynników. W przypadku postaci pierwotnej etiologia nie jest do końca poznana, choć podejrzewa się nadmierną aktywność układu współczulnego i predyspozycje genetyczne. Nowotwory, zwłaszcza chłoniaki.

Nadpotliwość pierwotna (idiopatyczna) to najczęściej występująca postać hiperhydrozy, bez uchwytnej przyczyny chorobowej. Objawy zwykle dotyczą określonych okolic ciała i mają charakter symetryczny, np. obie dłonie lub obie stopy. Najczęstsze lokalizacje to: dłonie, stopy, pachy, twarz, kark. Początek objawów zwykle przypada na dzieciństwo lub okres dojrzewania.

Nadpotliwość wtórna stanowi objaw towarzyszący innym chorobom lub zaburzeniom metabolicznym. Charakteryzuje się nagłym początkiem i często uogólnionym rozmieszczeniem, obejmującym całe ciało. Objawia się niezależnie od emocji, często również w czasie snu.

Nadpotliwość miejscowa (ogniskowa) dotyczy konkretnych partii ciała, w ponad 90% przypadków ma charakter pierwotny. Objawy mają rozmieszczenie symetryczne, bez zajmowania całego ciała.

  • Dłonie (hiperhydroza dłoniowa) - nadmierna wilgotność rąk utrudnia codzienne czynności, takie jak pisanie, prowadzenie pojazdu czy podawanie ręki.
  • Twarz, czoło, kark (hiperhydroza czaszkowo-twarzowa) - objawia się głównie w odpowiedzi na emocje, stres, napięcie psychiczne.
  • Nadpotliwość uogólniona dotyczy całej powierzchni ciała i w zdecydowanej większości przypadków ma charakter wtórny. Objawy są rozlane, obfite, często pojawiają się również w nocy, co bywa sygnałem alarmowym.

Diagnostyka i Leczenie Nadpotliwości

W diagnostyce nadpotliwości istotne jest odróżnienie postaci pierwotnej od wtórnej. Konsultacja endokrynologiczna, neurologiczna lub onkologiczna może być niezbędna w zależności od wyników badań. Nadmierna potliwość wymaga leczenia, którego rodzaj zależy od jej przyczyny, stopnia nasilenia, lokalizacji objawów i chorób towarzyszących.

Przeczytaj także: Wakacje w Bodrum

Dostępne metody leczenia:

  • Antyperspiranty z solami glinu - np. chlorek glinu w stężeniu 10-20% skutecznie blokuje gruczoły potowe.
  • Beta-blokery
  • Jonoforeza - metoda fizykoterapeutyczna polegająca na przepuszczaniu prądu przez skórę (np. dłonie lub stopy) zanurzone w wodzie.
  • Toksyna botulinowa typu A (Botox) - blokuje zakończenia nerwowe odpowiedzialne za stymulację gruczołów potowych. Efekt utrzymuje się przez 6-9 miesięcy. Najczęstszym wskazaniem do jej zastosowania jest nadpotliwość pach, dłoni, stóp i czoła.
  • Sympatektomia piersiowa lub lędźwiowa - polega na przecięciu pnia współczulnego odpowiedzialnego za unerwienie określonego obszaru ciała. Głównym wskazaniem do chirurgicznej interwencji jest ciężka, lekooporna nadmierna potliwość dłoni. Zabieg wykonywany torakoskopowo.
  • Zioła o działaniu ściągającym - np. szałwia lekarska (napary do picia i kąpieli), kora dębu, skrzyp polny.
  • Substancje antybakteryjne

Uderzenia Gorąca

Uderzenia gorąca i związana z nimi nadmierna potliwość kojarzone są głównie z menopauzą, jednak mogą się pojawić także jako objaw choroby, skutek przyjmowania niektórych leków, a nawet jedzenia pewnych potraw. Dlatego, by poradzić sobie z uderzeniami gorąca, warto zadbać o właściwą diagnostykę.

Jak Rozpoznać Uderzenia Gorąca?

Uderzenia gorące definiowane są jako nagłe uczucie gorąca, któremu często towarzyszy zaczerwienienie skóry twarzy, szyi czy klatki piersiowej. W dalszym etapie dochodzi do intensywnego pocenia się, a niejednokrotnie odczuwane są także zaburzenia rytmu serca. Cały proces może trwać od kilku sekund do kilkunastu minut i wykazuje tendencję do nawracania. Uderzenia gorąca występują zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy - wtedy powodują budzenie się, co znacznie obniża komfort życia pacjenta. Nasileniu objawów mogą towarzyszyć sytuacje stresowe, a także spożywane pokarmy.

Przyczyny Uderzeń Gorąca

U podstaw uderzeń gorąca leżą różnorakie przyczyny - zarówno prozaiczne, jak i poważne, a zaliczyć do nich można:

  • okres menopauzy i andropauzy;
  • okres ciąży i połogu;
  • stosowanie pewnych grup leków;
  • choroby współistniejące;
  • spożywane pokarmy;
  • używki;
  • stres.

Uderzenia Gorąca w Czasie Menopauzy

Menopauza to etap w życiu kobiety, który rozpoznaje się w momencie ustania krwawienia miesiączkowego przez kolejne 12 miesięcy. W czasie jej trwania stwierdza się występowanie tzw. objawów wypadowych, które znacznie obniżają jakość życia. Zalicza się do nich m. in. uderzenia gorąca, które mogą pojawić się już w okresie okołomenopauzalnym (nawet na 3 lata przez ustaniem miesiączki) i zwykle trwają od 6 miesięcy do kilku lat. Ich występowanie spowodowane jest nagłym zmniejszeniem stężenia estrogenów, w wyniku czego dochodzi do zaburzeń poziomu neurotransmiterów (serotoniny, noradrenaliny, dopaminy, endorfin). Wskutek powyższych zmian następuje zaburzenie funkcjonowania ośrodka termoregulacji w podwzgórzu, co objawia się w postaci nagle występujących zmian ciepłoty ciała.

Przeczytaj także: Poradnik pomiaru wilgotności

Szacuje się, że uderzenia gorąca towarzyszą około 75-80% kobiet w okresie menopauzy, a częstość ich występowania uzależniona jest od rasy, regionu zamieszkania i cech kulturowych. Są to objawy na tyle problematyczne, że u wielu Pań wywołują niepokój, zakłopotanie, frustrację, a nawet depresję. Pacjentki oceniają uderzenia gorąca jako najbardziej dokuczliwy objaw menopauzy, który stanowi główną przyczynę ich wizyt u ginekologa.

Sposobem na złagodzenie uderzeń gorąca jest stosowanie hormonalnej terapii zastępczej (HTZ), preparatów zawierających wyciągi ziołowe bogate w fitoestrogeny, regularna aktywność fizyczna i akupunktura. Korzyści przynosi także zażywanie preparatów zawierających oksybutyninę, które wskazane są głównie w leczeniu nietrzymania moczu (łagodzenie uderzeń gorąca w przebiegu menopauzy to w tym przypadku zastosowanie pozarejestracyjne, tzw. off label).

Uderzenia gorąca to problem dotykający również mężczyzn, u których dochodzi do obniżenia poziomu testosteronu we krwi. Zjawisko to może wiązać się z wiekiem lub ze stosowaniem leków obniżających poziom męskich hormonów płciowych.

Uderzenia Gorąca Związane z Ciążą

Ciąża to okres wielu zmian zachodzących w ciele kobiety, które mogą przyczyniać się do występowania uderzeń gorąca. Można do nich zaliczyć zmiany hormonalne (wzrost poziomu estrogenu i progesteronu), zmiany metaboliczne (wzrost masy ciała, przyspieszenie przemiany materii) oraz zmiany w układzie sercowo-naczyniowym (wzrost objętości krwi, wzmożony napływ krwi do skóry). W efekcie dochodzi do wzrostu temperatury ciała ciężarnej kobiety do około 37-37,5˚C, co może manifestować się w formie nagłego uczucia gorąca i zlewnych potów.

Ciążowe uderzenia gorąca to dolegliwość spotykająca ok. 35% kobiet ciężarnych, przy czym występują one najczęściej w drugim i trzecim trymestrze ciąży. U ponad 20% kobiet występują także bezpośrednio po porodzie i podczas połogu.

Sposobem na zminimalizowanie dokuczliwych uderzeń gorąca związanych z okresem ciąży jest noszenie przewiewnych ubrań, unikanie przegrzewania się, dbałość o odpowiednią dietę i nawodnienie organizmu oraz wietrzenie pomieszczeń i unikanie wysokich temperatur powietrza.

Uderzenia Gorąca Jako Efekt Stosowanych Leków

Zażywanie niektórych leków może wiązać się z wystąpieniem działań niepożądanych w postaci uderzeń gorąca. Do substancji czynnych mogących wywoływać takie objawy należą:

  • nitraty;
  • hormony tarczycy;
  • leki przeciwdepresyjne;
  • doustne środki antykoncepcyjne;
  • antybiotyki;
  • sildenafil.

Uderzenia Gorąca w Przebiegu Chorób

Uderzenia gorąca mogą pojawiać się jako objaw towarzyszący takich chorób jak:

  • nadczynność tarczycy
  • choroby układu sercowo - naczyniowego
  • otyłość
  • gruźlica
  • nowotwory
  • zaburzenia neurologiczne
  • reumatoidalne zapalenie stawów
  • nerwica.

Uderzenia Gorąca Związane z Dietą

Uczucie gorąca oraz nadmierne pocenie się można zaobserwować po spożyciu potraw lub napojów zawierających kofeinę, alkohol lub ostre, rozgrzewające przyprawy - imbir, czosnek, goździki, pieprz cayenne, cynamon, gałkę muszkatołową, kolendrę czy kurkumę.

Jak Radzić Sobie z Uderzeniami Gorąca?

Podstawową formą zwalczania uderzeń gorąca jest stwierdzenie przyczyny ich występowania. Pomocne okazują się badania laboratoryjne, których wyniki mogą pomóc w identyfikacji chorób będących przyczyną tych dokuczliwych objawów. W takim przypadku leczenie pierwotnego schorzenia powinno złagodzić odczuwanie uderzeń gorąca. Jeśli za występowanie uderzeń gorąca odpowiedzialne są stosowane leki, warto skonsultować problem z lekarzem, który być może zleci zmianę zażywanych leków na inne.

W łagodzeniu uderzeń gorąca pomocne bywa stosowanie naparów ziołowych na bazie mięty pieprzowej, szałwii lekarskiej, kozłka lekarskiego czy czerwonej koniczyny. Warto unikać mocno przyprawionych potraw, alkoholu, kawy i palenia tytoniu. Wymierne efekty przynosi także regularna aktywność fizyczna (szczególnie w przypadku osób otyłych, ponieważ przyczynia się do utraty nadmiaru tkanki tłuszczowej odpowiedzialnej za występowanie uderzeń gorąca), techniki relaksacyjne (redukują poziom stresu, który także zalicza się do czynników wyzwalających uderzenia gorąca) oraz ćwiczenia oddechowe (szczególnie w momencie napływu uczucia gorąca).

Nie bez znaczenia pozostaje noszona odzież - zarówno dzienna, jak i nocna. Powinna być luźna oraz wykonana z naturalnych, przewiewnych materiałów.

Suchość Pochwy

Optymalna ilość wydzieliny pokrywającej ściany pochwy i sromu pełni wiele istotnych funkcji, w tym ochronnych. Jej deficyt wiąże się więc m.in. ze sporym dyskomfortem i narażeniem na infekcje. Za spadek poziomu wilgotności sfer intymnych mogą odpowiadać również zmiany strukturalne tkanek - ich rozciągnięcie i wiotczenie wraz z upływem czasu. Na suchość pochwy są jednak sposoby, które podnoszą komfort życia pacjentki. Suchość pochwy może wystąpić u kobiet w każdym wieku. Sporadyczny dyskomfort zwykle nie jest powodem do obaw i wynika z deficytu śluzu pokrywającego nabłonek ścian pochwy i warg sromowych. Wydzielina taka nawilża delikatne miejsca intymne, ułatwia stosunki seksualne, chroni przed podrażnieniami i tworzy naturalną florę zabezpieczającą przed wnikaniem patogenów do dalszych dróg rodnych. Powodem suchości pochwy mogą być również zmiany w budowie pokrywającej ją śluzówki i głębszych tkanek.

Produkcja śluzu szyjkowego regulowana jest przez układ hormonalny. Naturalne jest, że jego ilość i konsystencja zmieniają się w zależności od cyklu menstruacyjnego. Wahania żeńskich hormonów płciowych (estrogenów) są też charakterystyczne dla szczególnych stanów fizjologicznych, dlatego zdarza się też suchość pochwy w ciąży i połogu. W czasie oczekiwania na dziecko wydzielina pełni dodatkową funkcję w postaci zamykania szyjki macicy, przez co może być jej mniej na ściankach pochwy i sromu.

Najczęściej przewlekła suchość pochwy wynika z postępujących procesów starzenia. Do szybkiego pogorszenia kondycji tkanek dochodzi u kobiet w okresie okołomenopauzalnym. U pań dojrzałych znacznie spada synteza kolagenu, przez co tkanki tracą elastyczność i stają się podatne na wiotczenie. Konsekwencją jest skrócenie i ścieńczenie ścian pochwy. Stają się one też słabo ukrwione, a to wpływa negatywnie na funkcjonalność śluzówki. Główną przyczyną spadku produkcji wydzieliny jest natomiast wspomniany niedobór estrogenów, który prowadzi do atrofii (zaniku śluzówki). Dolegliwości zwykle rozwijają się powoli, nawet na kilka lat przed ustaniem owulacji. Suchości pochwy przy menopauzie towarzyszą też inne symptomy, takie jak ból podczas stosunku, spadek libido, nietrzymanie moczu, niechęć do kontaktów intymnych czy nawracające infekcje intymne.

Co Jeszcze Może Spowodować Suchość Pochwy? Jak Nawilżyć Sfery Wrażliwe?

Środki nawilżające można kupić w aptece bez recepty. Są to żele, globulki dopochwowe czy lubrykanty na bazie wody. Preparaty dostępne bez recepty powinny być stosowane tylko, jeśli mamy pewność co do przyczyny dolegliwości. Zaleca się jednak, aby w przypadku suchości pochwy skonsultować się z lekarzem ginekologiem. Może on przepisać indywidualnie dobrane środki, np. estrogeny dopochwowe.

Konsekwencją nieodpowiedniego nawilżenia pochwy może być nie tylko dyskomfort fizyczny, ale też emocjonalny, jak również skłonność do nawracających infekcji, co znacznie obniża jakość życia kobiet. Z problemem tym nie trzeba się jednak godzić. W przypadku suchości pochwy stosuje się różnego rodzaju zabiegi z zakresu ginekologii estetycznej.

  • Osocze bogatopłytkowe - jest to preparat pozyskiwany z krwi pacjentki.
  • Wypełnianie kwasem hialuronowym - preparat na bazie kwasu hialuronowego podawany jest w znieczuleniu miejscowy.
  • Rewitalizacja okolic intymnych - przeprowadza się ją, oddziałując na sfery intymne bipolarną falą radiową o wysokiej częstotliwości.
  • Metody chirurgiczne, np.

Wilgoć i Śluz w Medycynie Chińskiej

Wilgoć i Śluz w Medycynie Chińskiej są zewnętrznymi i wewnętrznymi czynnikami patogennymi/chorobotwórczymi. Wilgoć zwykle atakuje organizm, łącząc się z innymi czynnikami patogennymi np. wiatrem, zimnem, gorącem, a nawet suchością. Wewnętrzna Wilgoć może pochodzić z zewnętrznych wpływów środowiska, niewłaściwej diety lub osłabienia narządów wewnętrznych.

Wilgoć i Śluz w organizmie to pojęcia dotyczące nagromadzenia nadmiarowej wody w organizmie. Jednak powinniśmy rozpatrywać je osobno. Wilgoć jest patogennym czynnikiem typu Yin, może powodować spowolnienie, zablokowanie i zahamowanie krążenia Qi i płynów ciała. W ujęciu takim bardziej klasycznym, lepiej dla nas rozumianym Wilgoć w organizmie prowadzi do zwolnionych procesów metabolicznych. Potocznie mówi się, że ktoś ma słaby metabolizm, jednak mało kto zastanawia się dlaczego. Co jest jego przyczyną. Oczywiście jest to bardzo uproszczone i spłaszczone przedstawienie danej dolegliwości, ale warto go przytoczyć w takiej formie, bo pojęcia z medycyny klasycznej są dla nas bardziej logiczne i lepiej przyswajalne.

Zewnętrzna i wewnętrzna Wilgoć bardzo często wzajemnie na siebie wpływają. Inwazja zewnętrznej Wilgoci skutkuje atakiem na narządy wewnętrzne, głównie dotyczy to Śledziony i Żołądka, przez co dochodzi do dysfunkcji tych narządów, a w konsekwencji do nieprawidłowego metabolizmu wody w organizmie. Efektem tych zaburzeń jest tworzenie się Wilgoci w organizmie. Czynniki wewnętrzne i zewnętrzne wzajemnie się przenikają i mają na siebie wpływ. Zewnętrzny patogenny czynnik atakuje osoby, które już mają wewnętrzną Wilgoć. Z kolei Wilgotny Śluz pojawia się tam, gdzie jest już Wilgoć, prowadzi to do dysfunkcji narządów wewnętrznych, a te z kolei wtedy znajdują się w nierównowadze, co może powodować powstawanie Wilgoci.

Płyny tworzone są z pożywienia i napojów, po ich przetrawieniu i przyswojeniu przez Żołądek i Śledzionę. Z kolei transport i transformacja należy do Śledziony, rozprzestrzenianie i zsyłanie do Płuc, a kontrola oddawania moczu i oddzielania płynu Czystego od Mętnego do Nerek. Guzki np.

Jak wynika z powyższych, Wilgoć w ciele jest bardzo niebezpiecznych patogenem dla naszego organizmu, w następnym poście opiszę, jak należy pozbyć się jej z organizmu.

tags: #wilgotność #ciała #kobiety #przyczyny

Popularne posty: