Przydomowa Oczyszczalnia Ścieków: Norweska Zasada Działania i Nowoczesne Rozwiązania
- Szczegóły
Przydomowe oczyszczalnie ścieków działające w technologii SBR, czyli sekwencyjnego reaktora biologicznego, zyskują coraz większą popularność wśród właścicieli posesji, którzy nie mają dostępu do sieci kanalizacyjnej. Tego typu instalacje charakteryzują się cykliczną pracą - proces oczyszczania przebiega etapami w jednym zbiorniku, co pozwala na precyzyjną kontrolę parametrów ścieków.
Systemy te są nowoczesne, zautomatyzowane i efektywne, ale wymagają od użytkownika przestrzegania określonych zasad. Osoba posiadająca taką instalację powinna być świadoma obowiązków wynikających z jej eksploatacji, które są niezbędne do prawidłowego i bezpiecznego działania całego układu.
Zasada Działania Oczyszczalni
Ścieki surowe doprowadzane są do komory uśredniania. Na dnie komory umieszczony jest grubopęcherzykowy element napowietrzający przeznaczony do intensywnego mieszania i uśrednienia ścieków w komorze oraz do rozdrabniania grubych zanieczyszczeń. Z komory uśredniania ścieki przepompowywane są następnie pompą mamutową do komory osadu czynnego. Pompa mamutowa chroniona jest filtrem wstępnym, zatrzymującym grubsze zanieczyszczenia mechaniczne (zawiesiny) w komorze uśredniającej.
Działanie pompy mamutowej w czasie niskiego dopływu ścieków (lub braku dopływu) pozwala na utworzenie objętości akumulacyjnej, która umożliwia przyjęcie gwałtownego dopływu ścieków (np. po uruchomieniu prysznica, spuszczeniu wody z wanny, pralki itp.) bez przeciążenia hydraulicznego oczyszczalni. W przypadku, gdy zwiększony dopływ ścieków trwa przez dłuższy czas lub w przypadku awarii pompy mamutowej, ścieki mogą dopłynąć grawitacyjnie do komory osadu czynnego poprzez przelew w przegrodzie oddzielający ją od komory uśredniania.
Oczyszczanie Biologiczne
W komorze osadu czynnego następuje oczyszczanie biologiczne ścieków za pomocą osadu czynnego, który tworzą zooglealne skupiska bakterii (heterotroficznych i autotroficznych) zdolnych do eliminacji zanieczyszczeń organicznych i biogennych (związków azotu i fosforu). Zawartość komory jest intensywnie mieszana i natleniana za pomocą dyfuzora drobnopęcherzykowego umieszonego na dnie komory.
Przeczytaj także: Oczyszczalnia oksydacyjna: zasady działania
W przypadku, gdy dopływ powietrza do dyfuzora jest regulowany czasowo, w oczyszczalni można uzyskać zwiększony efekt usuwania związków biogennych, ponieważ w okresach bez napowietrzania w komorze osadu czynnego dochodzi do częściowej denitryfikacji (redukcji azotanów do azotu gazowego) i biologicznej defosfatacji (nadmiarowa akumulacja fosforanów w komórkach bakterii osadu czynnego).
Osadnik Końcowy i Recyrkulacja Osadu
Oczyszczone biologicznie ścieki przepływają przez filtr końcowy do rury centralnej osadnika końcowego, w którym zachodzi sedymentacja i zagęszczanie osadu czynnego. Sklarowane ścieki, z niewielką ilością zawiesiny, dopływają następnie do koryta przelewowego i dalej do rury odpływowej.
Wyflotowane na powierzchni osadnika kłaczki osadu czynnego są rozbijane i zatapiane przez system rozbijania kożucha. System ten dostarcza sprężone powietrze pod koryto przelewowe, które wydostaje się poprzez otworki na odwodzie i rozdrabnia (zatapia) pływający osad. Zagęszczony osad czynny, gromadzący się w dolnej części osadnika jest przepompowywany (recyrkulowany) za pomocą pompy mamutowej do komory oczyszczania biologicznego, co gwarantuje utrzymanie w niej wymaganego stężenia osadu.
Komponenty i Sterowanie
Jako źródło powietrza technologicznego dla elementów napowietrzających i pracy pomp mamutowych zastosowano membranową sprężarkę powietrza (z silnikiem elektrycznym 230 V), standardowo usytuowaną w plastikowym pojemniku w bezpośrednim sąsiedztwie oczyszczalni. Rozprowadzenie i regulację powietrza dostarczanego do poszczególnych odbiorników zapewnia rozdzielacz powietrza z ręcznie regulowanymi zaworami, usytuowany wewnątrz zbiornika oczyszczalni.
Czas napowietrzania komory uśredniania i komory osadu czynnego oraz czas pracy pomp mamutowych sterowane są cyfrowym wyłącznikiem zegarowym. Wyłącznik zaprogramowany jest dla dwóch trybów pracy:
Przeczytaj także: Eco 3000l: cena, opinie, montaż
- z wsuniętym kluczem programowania oczyszczalnia pracuje w trybie ciągłej pracy sprężarki,
- z wyjętym kluczem programowania oczyszczalnia pracuje w trybie przerywanej pracy sprężarki.
Zmiana zaprogramowanych trybów jest zablokowana przez producenta i ich ewentualną korektę może wykonać tylko serwisant.
Obowiązki Właściciela Oczyszczalni
Do podstawowych obowiązków właściciela należy przeprowadzanie systematycznych przeglądów technicznych. Zwykle producenci zalecają wykonywanie ich co 6 lub 12 miesięcy, w zależności od modelu i intensywności użytkowania. Przegląd obejmuje kontrolę stanu technicznego pomp, zaworów, czujników oraz szczelności zbiornika. Ponadto konieczne jest sprawdzanie poziomu osadu czynnego oraz parametrów pracy sterownika.
Serwis przeprowadza najczęściej autoryzowany technik, który posiada doświadczenie w obsłudze tego typu urządzeń. Niewywiązywanie się z obowiązku przeglądów może skutkować nie tylko spadkiem efektywności oczyszczania, ale również poważniejszymi awariami i koniecznością kosztownej naprawy.
Użytkowanie oczyszczalni w technologii SBR wiąże się również z przestrzeganiem określonych zaleceń co do rodzaju odprowadzanych ścieków. Do systemu nie powinny trafiać substancje toksyczne, tłuszcze w dużych ilościach, środki dezynfekujące w stężeniu przekraczającym normy ani odpady stałe. Właściciel musi również dbać o odpowiednie zasilanie systemu energią elektryczną, ponieważ brak zasilania powoduje zakłócenia w pracy cyklu.
W przypadku przerwy w dostawie prądu konieczne może być ponowne ustawienie parametrów przez serwisanta. Zgodnie z przepisami, właściciel zobowiązany jest także do gromadzenia dowodów potwierdzających regularne usuwanie osadów oraz ewentualne inspekcje.
Przeczytaj także: Oczyszczalnia ścieków krok po kroku
Norweskie Doświadczenia w Oczyszczaniu Ścieków
Norwegia, jako kraj przodujący w Europie w dziedzinie ochrony środowiska zawsze wcześnie alarmowała o istniejących zagrożeniach. Świadomość potrzeby oczyszczania ścieków oraz podjęcie związanych z tym działań przypada w Norwegii na lata siedemdziesiąte. To właśnie wówczas została wybudowana większość oczyszczalni ścieków. Dlatego w tamtym okresie pojawiła się konieczność stworzenia dla gmin i miast wytycznych dotyczących zagospodarowania osadów ściekowych.
W 1976 roku władze publiczne odpowiedzialne za ochronę zdrowia zaprezentowały sanitarne wytyczne dla recyklingu i utylizacji osadów ściekowych na terenach rolniczych. Z czasem wytyczne były rozwijane i zawierały również aspekty środowiskowe. W 1982 roku władze odpowiedzialne za kontrolę zanieczyszczeń wraz z władzami ochrony zdrowia wydały wytyczne dla czasowego przechowywania, utylizacji i składowania osadów ściekowych w Norwegii.
tags: #przydomowa #oczyszczalnia #ścieków #norweska #zasada #działania
