Samodzielny Montaż Przydomowej Oczyszczalni Ścieków z Tunelem Rozsączającym – Instrukcja Krok po Kroku

Szczegóły: Opublikowano: 01. October 2025

Drenaż do oczyszczalni przydomowej to kluczowy element, który jest odpowiedzialny za właściwe odprowadzanie wody (frakcji płynnej ścieków) gromadzonej w zbiornikach oczyszczalni ścieków. Odpowiednie wykonanie drenażu zapobiega wylewaniu się wody z oczyszczalni i minimalizuje ryzyko powstania zalania. Dodatkowo, obecność systemu rozsączającego pozwala zmniejszyć częstotliwość opróżniania zbiorników i osadników.

Jeśli zastanawiasz się, jak samodzielnie wykonać drenaż do oczyszczalni, ten artykuł jest właśnie dla Ciebie. Znajdziesz tu praktyczną wiedzę dotyczącą wszystkich elementów drenażu i warunków, które należy spełnić podczas budowy drenażu przydomowej oczyszczalni ścieków.

Niezbędne Elementy do Samodzielnego Wykonania Drenażu Przydomowej Oczyszczalni

Lista potrzebnych elementów do samodzielnego wykonania drenażu rozsączającego oczyszczalni:

Tunele rozsączające
Dekle z deflektorami
Studzienka rozdzielcza
Studzienka zamykająca
Geowłóknina
Kamienie lub kruszywo do ułożenia warstwy wspomagającej rozsączenie
Grunt rodzimy do zasypywania drenażu (pola rozsączającego)
Narzędzia i sprzęt niezbędne do wykonania wykopu, układania tuneli i zasypania złoża, takie jak łopaty, koparki, wózki transportowe, itp.
Przydatne mogą być również narzędzia pomiarowe, takie jak poziomice i miary, aby zapewnić prawidłowe ułożenie tuneli i ich spadku.

Wybierz Odpowiedni System Rozsączania Wody - Tunele Drenażowe

Tunele rozsączające do oczyszczalni ścieków to dedykowane systemy, które są wykorzystywane do rozprowadzenia wody z oczyszczalni. Woda ściekowa jest częściowo lub całkowicie oczyszczona z zanieczyszczeń, ale nadal wymaga dalszego podczyszczania mechanicznego / mikrobiologicznego i wchłonięcia w grunt.

Wykonane z wytrzymałego materiału, tunele drenarskie, są odporne na zmiany temperatury i erozję chemiczną. Mają specjalnie zaprojektowane otwory / szczeliny, przez które woda jest wypuszczana do gruntu. Dzięki zastosowaniu tuneli rozsączających, zyskuje się skuteczne i bezpieczne rozłożenie wody i minimalizuje ryzyko jej gromadzenia się i wycieku na powierzchnię terenu.

Przeczytaj także: Poradnik: Montaż filtra K&N

Tunele drenażowe stanowią istotny element w konstrukcji oczyszczalni przydomowej, który pozwala na:

Skuteczne usuwanie ścieków z pola filtracyjnego, dzięki czemu cała instalacja działa sprawnie i efektywnie.
Rozprowadzenie ścieków na większej powierzchni. Skutkuje to zwiększeniem powierzchni aktywnej, czyli takiej, która bierze udział w procesie oczyszczania.
Zmniejszenie ryzyka zamulenia pola filtracyjnego, co z kolei wpływa na długość jego żywotności. Tunel drenażowy zabezpiecza pola filtracyjne przed zanieczyszczeniem.
Łatwość zwiększania lini drenażowych i powiększania poletka rozsączajacego.

Warto również pamiętać, że wybór odpowiedniego tunelu drenażowego zależy od wielu czynników, takich jak: rodzaj i ilość gruntu, spadek terenu, ukształtowanie terenu, a także ilości generowanych ścieków.

Dobór Odpowiedniej Ilości Tuneli Drenażowych

Dobierając odpowiednią ilość tuneli drenażowych, należy brać pod uwagę: liczbę użytkowników oczyszczalni oraz typ oczyszczalni. Ilość potrzebnych tuneli zależy też od ich wielkości. Najpopularniejsze są tunele drenażowe 300 l. Przy tej wielkości tuneli zalecana - minimalna ilość tuneli, wynosi:

8 tuneli na 4 użytkowników dla osadników gnilnych
6 tuneli na 4 użytkowników dla oczyszczalni z napowietrzaniem biologicznym.

Tunele drenażowe można w łatwy sposób łączyć ze sobą tworząc dłuższe nitki drenażowe.

UWAGA: Tunele drenażowe można instalować w miejscach ruchu kołowego oraz pod parkingami, zachowując odpowiedni poziom między powierzchnią gruntu a górną krawędzią tuneli.

Przeczytaj także: Jak wymienić filtr powietrza w Qashqai J11?

Rozpocznij i Zakończ Drenaż w Odpowiedni Sposób - Dekle z Deflektorem

Dekle to rodzaj zakończeń tuneli. Dekiel wlotowy powinien być wyposażony w deflektor do równomiernego rozprowadzania wody w obrębie całego tunelu. Deflektor to specjalna klapka wmontowana w dekiel tunelu. Jej zadaniem jest kierowanie przepływu wody w określonym kierunku, niwelowanie ciśnienia i zapobieganie wymywaniu i powstawaniu dziur w gruncie bezpośrednio przy wlocie ścieku do tunelu.

Dekle z deflektorem umożliwiają zwiększenie wydajności systemu tuneli rozsączających. Przyczyniają się do lepszego rozprowadzenia wody w ziemi i zwiększenia skuteczności drenażu.

Ważne: Aby zapewnić skuteczne działanie drenażu rozsączającego i uniknąć problemów związanych z odpływem wody z obszaru, który ma być chroniony przed zalaniem - dekle muszą być dobrze dopasowane do wymiarów tuneli i umieszczone na odpowiedniej głębokości.

Studzienka Rozdzielcza i Studzienka Zamykająca - Niezbędne Elementy Drenażu

Studzienki rozdzielające i zamykające są ważnymi elementami przy budowie drenażu oczyszczalni przydomowej. Studzienki rozdzielające montuje się tuż przed samym drenażem - za osadnikiem gnilnym. Służą do połączenia tuneli drenażowych z rurą wychodzącą ze zbiornika oczyszczalni i umożliwiają rozdzielenie przepływu ścieków na poszczególne tunele rozsączające. Jeśli pominie się studzienkę rozdzielczą, należy wykonać jedną, bardzo długą nitkę rozsączającą (jest to bardzo niepraktyczne i kosztowne ze względu na konieczność wykonania głębokiego wykopu). Studzienkę zamykającą montuje się na końcu pola drenażowego.

Studzienka Rozdzielcza - Niezbędnik Drenażu

Studzienka rozdzielcza to element systemu drenażowego, który umożliwia rozdzielenie przepływu ścieków na poszczególne tunele drenażowe. Jest to szczególnie ważne w przypadku oczyszczalni przydomowych, gdzie zazwyczaj stosuje się kilka takich tuneli.

Przeczytaj także: Specyfikacja filtrów K&N dla Alfa Romeo

Studzienka rozdzielcza pozwala na równomierne rozprowadzenie ścieków do wszystkich linii tuneli, co zwiększa skuteczność procesu oczyszczania oraz przedłuża żywotność całego systemu.

Dodatkowo studzienka rozdzielcza może pełnić funkcję kontroli jakości przepływających przez nią ścieków. Dzięki specjalnej, otwieranej pokrywie rewizyjnej istnieje możliwość monitorowania ilości odprowadzanych ścieków, ich jakości oraz ewentualnych problemów z przepływem.

Dekiel rewizyjny umożliwia również kontrolę i konserwację systemu drenażowego. Dzięki studzienkom rozdzielającym można łatwo zidentyfikować miejsce, w którym nastąpiła ewentualna awaria. Zapewnia dostęp do wnętrza tunelu drenażowego w celu jego przeczyszczenia (płukania) lub usunięcia nagromadzonych osadów.

Montaż studzienek zapobiega zatykaniu się drenażu. Studzienki rozdzielcze pozwalają na równomierne rozprowadzenie ścieków w drenażu, co zapobiega zahamowaniu lub przeciążeniu systemu.

Pozwalają na zastosowanie preparatów udrażniających linie drenażowe. W przypadku problemu z drożnością drenażu najlepszym miejscem na wprowadzenie preparatu udrażniającego jest właśnie studzienka rozprowadzająca. Jest to jedyne miejsce, w którym zastosowany preparat może skutecznie zadziałać i rozwiązać powstałe problemy.

Studzienka Zbiorcza - Bezpieczne Zakończenie Drenażu

Studzienka zbiorcza to ważny element w systemie drenażowym, który pełni kilka istotnych funkcji:

Napowietrza drenaż: Dzięki pokrywie rewizyjnej studzienki zamykającej, w której zastosowano specjalną perforację, umożliwia prawidłowe napowietrzenie nitek drenażowych, tuneli i pakietów drenażowych (poletek filtracyjnych). Dzięki temu proces rozkładu zanieczyszczeń w ściekach zachodzi w sposób bardziej skuteczny, co przekłada się na wydajność całego systemu.
Studzienka zamykająca jest również zakończeniem systemu drenażowego i pełni istotną funkcję serwisową. Daje możliwość inspekcji i konserwacji w przypadku wystąpienia wahań w prawidłowym oczyszczaniu ścieków. W razie potrzeby można w łatwy sposób przeprowadzić czyszczenie (płukanie), naprawę lub wymianę elementów systemu, co pozwala na szybkie i skuteczne usuwanie ewentualnych awarii.
Zapobiega wymywaniu terenu w miejscu zakończenia drenażu.

Dzięki zastosowaniu studzienki drenażowej unikamy wtórnego zanieczyszczania wód gruntowych i zapewniamy skuteczne oczyszczanie ścieków.

Ważne: Warto pamiętać, że studzienki rozdzielcze i zamykające należy montować zgodnie z zaleceniami producenta oraz normami technicznymi, aby zapewnić poprawną i bezpieczną pracę całego systemu drenażowego.

Jakie Powinny Być Studzienki Drenażowe?

Studzienka powinna:

Być wykonana z materiałów odpornych na korozję, np. z odpornego tworzywa sztucznego.
Być dostosowana rozmiarem i pojemnością do liczby i średnicy tuneli drenażowych, a także od potrzeb konkretnej instalacji.
Być łatwo dostępna, co ułatwi przeprowadzanie ewentualnych prac konserwacyjnych i naprawczych.
Umożliwiać montaż kominka odpowietrzającego.
Zazwyczaj umieszcza się ją na powierzchni gruntu, zabezpieczając przed zalaniem i zamuleniem.

Wentylacja Drenażu Oczyszczalni - Element Niezbędny

Wentylacja oczyszczalni z drenażem jest składnikiem niezbędnym dla właściwego funkcjonowania systemu. Wentylacja ta znajduje się na końcu drenażu. Polega na montażu specjalnych kominków (nie mylić z wentylacją poprzez pion kanalizacyjny). W każdej oczyszczalni z drenażem rozsączającym konieczne jest zastosowanie obu typów wentylacji, ponieważ kominki napowietrzające dostarczają powietrze, niezbędne do poprawnego oczyszczania ścieków.

Studzienki rozdzielające muszą być wypoziomowane i nie powinny wystawać ponad poziom terenu ani znajdować się poniżej terenu. Pokrywy studzienek powinny być wyrównane z powierzchnią gruntu.

W studzience zamykającej należy zainstalować wywiewkę, która wystaje około 0,5 m ponad poziom terenu. Dzięki temu powietrze będzie mogło swobodnie dostawać się do systemu drenów, nawet w okresach, gdy teren jest pokryty liśćmi lub śniegiem.

Nadbudowa na Studzienkę - Rozwiązanie Problemu Zbyt Głębokiego Wykopu

Nadbudowa na studzienkę rozdzielczą lub zamykającą to rozwiązanie, które sprawdza się w przypadkach, gdy głębokość montażu drenażu oczyszczalni, znajduję się na tyle głęboko, że studzienki drenażowe umiejscowione są pod powierzchnią ziemi. Nadbudowa to inaczej przedłużenie studzienki, które pozwala podnieść studzienkę do wysokości terenu. Zapewnia to bezpieczny dostęp do dekla i wnętrza studzienek.

Konstrukcja nadbudowy powinna być wykonana z trwałych materiałów, które są odporne na działanie wody oraz innych czynników naturalnych, zapewniając w ten sposób nie tylko długą żywotność, ale również bezpieczeństwo użytkowania.

Ważne, żeby zadbać o to, aby konstrukcja była odpowiednio przystosowana do wymiarów i kształtu studzienki. Musi być dokładnie dopasowana.

Dzięki niej użytkownik może bezpiecznie i wygodnie korzystać z systemu drenażowego, nawet w trudnych warunkach terenowych lub w miejscach, gdzie bezpośredni dostęp do studzienki jest utrudniony.

Warstwy Filtrujące Drenażu Oczyszczalni - Kamień Płukany i Żwir

Warstwa filtracyjna pod drenaż oczyszczalni jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania systemu oczyszczania. Jej celem jest zatrzymywanie cząstek stałych i zanieczyszczeń, które nie zostały usunięte w poprzednich etapach oczyszczania ścieków, a które mogłyby zatkać tunele drenarskie i uniemożliwić swobodny przepływ ścieków.

Warstwa filtracyjna składa się ze żwiru i kamieni o odpowiedniej średnicy. Umieszcza się ją pod tunelami drenarskimi. Właściwie dobrany żwir i kamienie pochłaniają zanieczyszczenia i umożliwiają swobodny przepływ wody do ziemi. Dzięki temu oczyszczona woda może zostać odprowadzona do gruntu bez szkody dla środowiska naturalnego.

Jaki Kamień Pod Drenaż Oczyszczalni Ścieków?

Wybór odpowiedniego kamienia pod drenaż oczyszczalni zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj gleby, poziom wód gruntowych, wielkość oczyszczalni i przepływ wody. Ogólnie jednak, kamień pod drenaż powinien mieć kilka podstawowych cech:

Duża porowatość - kamień powinien mieć dużą porowatość, aby umożliwić swobodny przepływ wody przez drenaż. Im większa porowatość, tym lepsza wentylacja i szybsze odprowadzanie wody.
Odporność na ścieranie - kamień pod drenaż powinien być odporny na ścieranie i nie ulegać rozdrabnianiu, co zapobiegnie zatykaniu się drenażu.
Wielkość ziaren - kamienie powinny mieć odpowiednią wielkość ziaren, aby umożliwić swobodny przepływ wody. Zazwyczaj stosuje się kamienie o frakcji 16-32 mm lub kruszywa (bez wapieni) o frakcji 32-64 mm, o grubości nie mniejszej niż 100 mm (pod warunkiem występowania gruntów dobrze przepuszczalnych).
Brak substancji organicznych - kamienie powinny być wolne od substancji organicznych, aby nie powodować zanieczyszczenia wody odprowadzanej przez drenaż.

Najczęściej stosowanym kamieniem pod drenaż jest kamień polny płukany oraz tłuczeń. W każdym przypadku, wybór kamienia powinien być dostosowany do lokalnych warunków glebowych i wymagań systemu drenażu.

Geowłóknina do Nakrycia Tuneli Drenażowych

Geowłóknina stosowana podczas budowy drenażu oczyszczalni ma kilka funkcji. Przede wszystkim chroni ona drenaż przed przedostaniem się ziemi, błota, piasku i innych zanieczyszczeń do wnętrza tuneli drenażowych, co może prowadzić do ich zapchania.

Dodatkowo geowłóknina zabezpiecza drenaż przed zamuleniem i erozją, a także pomaga w utrzymaniu stabilnej struktury gruntu. Geowłókninę należy rozłożyć wokół tuneli drenażowych (zarówno pod tunele, jak i ponad nimi). Zaleca się wykorzystanie geowłókniny o dużej wytrzymałości, aby zapewnić skuteczne zabezpieczenie drenażu na dłuższy czas.

Jeśli producent nie umieścił na pudełku informacji, że geowłóknina jest przepuszczalna tylko w jedna stronę, można okrywać tunel drenażowy dowolna stroną.

Szerokość Wykopu i Odległość Między Nitkami Drenażu

Drenaż oczyszczalni powinien być wykonany na odpowiedniej głębokości, aby zapewnić skuteczne rozsączanie ścieków. Zazwyczaj zaleca się, aby rury drenarskie umieszczać na głębokości około 1 metra, ale dokładna głębokość może się różnić w zależności od warunków terenowych oraz projektu oczyszczalni. Zazwyczaj tunele rozsączające umieszcza się na głębokości od 0,8 do 1,2 metra.

Głębokość drenażu oczyszczalni ścieków jest ważna, ponieważ pozwala na odpowiednie rozłożenie i wchłanianie oczyszczonej wody w gruncie. Zbyt płytko umieszczony drenaż może prowadzić do przedostawania się wody do powierzchni ziemi, co z kolei zwiększa ryzyko zanieczyszczenia wód powierzchniowych, a także utrudnia użytkowanie terenu. Z kolei zbyt głęboko umieszczony drenaż może prowadzić do zbyt szybkiego wsiąkania wody w grunt, co uniemożliwia jej dostateczne oczyszczenie.

WAŻNE: Minimalna szerokość wykopu powinna wynosić 0,5 m, a minimalna odległość pomiędzy nitkami tuneli to 1 m.

Po rozpakowaniu zestawu powinno się dokonać suchego montażu w celu sprawdzenia i rozplanowania wszystkich elementów zgodnie z projektem wykonawczym. Bardzo ważne jest zachowanie odległości zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Montaż Oczyszczalni Krok po Kroku

Na dnie wykopu wykonujemy 10-15cm podsypkę z piasku. Następnie umieszczamy zbiornik tak, aby był stabilnie ustawiony w poziomie (sprawdzenia dokonujemy za pomocą poziomicy).
Napełniamy zbiornik wodą do 2/3 całkowitej pojemności sprawdzając szczelność. Obsypka boczna powinna być wykonana w gruntach sypkich z gruntu rodzimego zaś w gruntach spoistych z piasku średnio lub gruboziarnistego bez kamieni oraz ostrokrawędzistych elementów.
Na terenach podmokłych oraz przy wysokim poziomie wód gruntowych osadnik należy zabezpieczyć przed wyporem wody podczas okresowego usuwania osadu. W tym celu zaleca się posadowić osadnik na 10-15cm podsypce piaskowej wykonanej na płycie betonowej ułożonej na dnie wykopu.
W wypadku głębszego posadowienia osadnika i studzienki rozdzielczej należy zastosować w kominach inspekcyjnych strukturalne rury przedłużające z PP o średnicy zewnętrznej 400mm.
Rury o przekroju 110mm lub 160mm łączymy ze sobą ze spadkiem od 1,5% do 2,5%. Przy rzadszym używaniu instalacji stosujemy większy spadek.
Głębokość posadowienia przykanalika na wlocie do osadnika powinna wynosić od 0,30 do 0,40m. W celu zapobieżenia wychłodzenia się ścieków zaleca się instalację zbiornika gnilnego jak najbliżej miejsca wyprowadzenia ścieków z budynku, tj. od 3 do 8m.
Osadnik należy podłączyć do pionu kanalizacyjnego zakończonego rurą wentylacyjną lub osobnego przewodu wentylacyjnego o średnicy min. Połączona jest z osadnikiem rurą kanalizacyjną o średnicy 110mm. Szczelność połączenia z przewodem zapewniają uszczelki znajdujące się w otworach studzienki.
Studzienka stanowi początek drenażu rozsączającego i przeznaczona jest do równomiernego rozprowadzania podczyszczonych ścieków bytowo - gospodarczych do poszczególnych nitek drenażu rozsączającego. Jej poziom posadowienia warunkuje rzędna wyjścia ścieków z osadnika. Głębokość posadowienia wynosi przeważnie około 60cm. Pod studzienkę również stosujemy 10 cm podsypkę. Przy zasypywaniu i obsypywaniu studzienki stosujemy takie same zasady jak przy osadniku gnilnym.
Ważnym elementem jest montaż w studzience zastawki regulującej przepływ do poszczególnych rur rozdzielczych ścieków. Ich montaż pozwoli nam później na kontrolę przepływu.
Przewody o dł. 2,5 m koloru zielonego układamy ze spadkiem od 0,5% do 1% na zagęszczonym podłożu piaskowym i obsypujemy piaskiem, drobnym żwirem lub keramzytem. Po połączeniu rur rozdzielczych ze studzienką odległość pomiędzy przewodami rozsączającymi wynosi ok. 4,5 m. Odległość tą możemy zmniejszyć do min.
Rury o dł. 2,5 m koloru niebieskiego układamy ze spadkiem od 0,5% do 1% na 10-15 cm warstwie z płukanego żwiru o granulacji 12-24/16-32 mm lub zastępczo żwiru o granulacji 20-40 mm. Dopuszcza się zastosowanie innego materiału filtracyjnego o podobnej granulacji, jednak musi być płukany - nie może zawierać frakcji pylistych oraz musi być odporny na ścieki. Rury łączymy ze sobą za pomocą złączek, zaś z rurami rozdzielczymi za pomocą kolan elastycznych.
Trzeba pamiętać, że rury te posiadają otwory, przez które wydostają się oczyszczone ścieki do gruntu. Najlepsza głębokość położenia drenażu wynosi 0,5 do 0, 60 m, ponieważ procesy zachodzące w glebie są procesami tlenowymi. Stąd najlepsze warunki rozwoju błony biologicznej są do głębokości maksymalnie 1m. Natomiast mniejsza głębokość nie pozwala na zachowanie wystarczającej grubości warstwy gleby uprawnej, dla której wymagane minimum wynosi 20cm.
Rury rozsączające kończymy pionowo wyprowadzoną rurą wentylacyjną ponad powierzchnię terenu min. 0,5m połączoną łukiem z rurami drenarskimi. U góry rur wentylacyjnych mocujemy wywiewki wentylacyjne.
Rury rozsączające zasypuje się materiałem filtracyjnym ponad wierzch rury warstwą o grubości min. 5cm. Na tą warstwę układamy geowłókninę, która ma za zadanie chronić drenaż przed zanieczyszczeniem złoża filtracyjnego.

Planowanie Wykopu pod Zbiornik Oczyszczalni

Przy planowaniu wykopu pod zbiornik oczyszczalni należy uwzględnić kilka czynników takich jak: głębokość wyprowadzenia rury kanalizacyjnej z budynku, planowaną odległość oczyszczalni od budynku, spadek terenu, wysokość wlotu do zbiornika oraz maksymalną dopuszczalną przez producenta oczyszczalni warstwę gruntu nad zbiornikiem oczyszczalni.

Szerokość, długość oraz głębokość wykopu zależą od wymiarów montowanego urządzenia. Dla zapewnienia przestrzeni umożliwiającej prawidłowe wykonanie prac montażowych, wykop musi przekraczać wymiary instalowanego zbiornika o ok. 0,5 m z każdej strony.

Na dno wykopu, dla stabilizacji podłoża pod zbiornik oczyszczalni, zazwyczaj wsypujemy i utwardzamy warstwę żwiru. Po umieszczeniu zbiornika oczyszczalni w wykopie oraz jego wypoziomowaniu, kolejnym krokiem jest podłączenie rury kanalizacyjnej doprowadzającej ścieki do zbiornika. Przewód kanalizacyjny łączący oczyszczalnię z budynkiem należy prowadzić możliwie najprostszą trasą, z równomiernym spadkiem wynoszącym ok. 2 %.

Po podłączeniu rury dopływowej montujemy rurę odpływową o średnicy zazwyczaj 110 mm. Oczyszczony ściek z przydomowej oczyszczali najwygodniej rozsączyć w gruncie na terenie własnej działki - nie wymaga to pozwolenia wodnoprawnego. Najpopularniejszym i najefektywniejszym rozwiązaniem w tym zakresie są tunele rozsączające. Ich ilość dobieramy według przelicznika: 1 tunel 300 L na jednego użytkownika, przy czym minimalna liczba tuneli to 4.

Długość wykopu pod system rozsączający zależy od liczby tuneli, a jego szerokość - od rodzaju gruntu. Im mniej przepuszczalny grunt, tym większą szerokość systemu - podsypki żwirowej należy zastosować.

Wykop pod tunele infiltracyjne wypełniamy 20 cm warstwą żwiru 8-16 mm. Na niej układamy tunele jeden za drugim, łącząc je w jedną komorę. Z ostatniego tunelu wyprowadzamy kominek wentylacyjny. Przy zbiorniku oczyszczalni montujemy skrzynkę sterowniczą, w której instalujemy sterownik oraz dmuchawę napowietrzającą.

W trakcie prac montażowych zbiornik oczyszczalni stopniowo napełniamy wodą, jednocześnie uzupełniając przestrzeń między zbiornikiem a ścianami wykopu warstwą piasku. Nie należy używać mechanicznego sprzętu do zagęszczania, aby nie uszkodzić zbiornika. Zbiornik zalewamy wodą do poziomu rury odpływowej.

Przepompownia Ścieków - Kiedy Jest Konieczna?

W niektórych lokalizacjach ze względu na warunki gruntowo-wodne lub głębokość wyprowadzenia rury kanalizacyjnej z budynku, może pojawić się konieczność zastosowania przepompowni ścieków - oczyszczonych lub surowych. Tego typu przepompownie są zazwyczaj wykonane z tworzywa sztucznego z pompą pływakową umieszczoną wewnątrz urządzenia. Działają one na rzeczywistym dopływie ścieków - pompa pływakowa włącza się w sytuacji, gdy do studzienki dopłynie odpowiednia ilość ścieków.

W przypadku głębokiego wyprowadzenia rury kanalizacyjnej z budynku wskazane jest zastosowanie przepompowni do ścieków surowych, przepompowujących ścieki do zbiornika oczyszczalni.

tags: #montaż #przydomowa #oczyszczalnia #ścieków #z #tunelem