Jak Działa Osuszacz Murów: Kompleksowy Przewodnik

Szczegóły: Opublikowano: 30. November 2025

Zawilgocone mury to poważny problem, który może prowadzić do rozwoju chorobotwórczych pleśni i grzybów oraz przyspieszać niszczenie konstrukcji budynku. W dzisiejszym artykule omówimy, jak prawidłowo osuszyć ściany i jakie metody są najskuteczniejsze.

Objawy Nadmiernej Wilgoci i Przyczyny

Nadmierna wilgoć w domu objawia się na różne sposoby. Na powierzchni zawilgoconych ścian może pojawić się biały "puszysty" osad z wytrąconych soli mineralnych, tynk spuchnie, a farba będzie złuszczać się podłużnymi płatami. Podciągająca woda często doprowadza do wypaczania się listew podłogowych czy paneli.

Aby skutecznie pozbyć się problemu, należy przede wszystkim poznać jego przyczynę oraz ją wyeliminować. Pęknięta rura, roztargniony sąsiad, nawałnica skutkująca podtopieniem czy nawet powódź - zalanie mieszkania może przytrafić się każdemu. Na szczęście po osuszeniu ścian zwykle udaje się przywrócić budynek do stanu pierwotnego.

Metody Osuszania Ścian

Metody osuszania ścian możemy podzielić na nieinwazyjne i inwazyjne. Pierwsze pozwalają usunąć wilgoć z przegród bez ingerowania w ich konstrukcję. Drugie wymagają ingerencji, która pozostawia trwałe ślady. Wybór metody osuszania murów jest uzależniony od wielu czynników, takich jak rodzaj zastosowanych materiałów budowlanych, wiek oraz charakter budynku, źródeł pochodzenia wilgoci oraz stopnia zawilgocenia murów.

Metody Nieinwazyjne

Jeśli zdecydujemy się na nieinwazyjne osuszanie ścian, mamy do dyspozycji kilka metod:

Przeczytaj także: Instrukcja krok po kroku: Osuszacz w Solaris Urbino

Osuszanie Naturalne: Metoda najtańsza, która w praktyce sprawdza się jedynie w przypadku cienkich murów zalanych w okresie wiosennym. Jesienią i zimą proces schnięcia ustaje. Warunkiem powodzenia jest również odpowiednio wysoka temperatura i niska wilgotność w lecie. W korzystnych warunkach wyschnięcie ścian z zewnątrz potrwa miesiąc, natomiast w środku od ok. 6 miesięcy (ściany ceglane) do nawet 2-3 lat (pustaki żużlobetonowe).
Nagrzewanie: Metoda polega na osuszaniu ścian przy pomocy urządzeń nagrzewających (tzw. nagrzewnic), które umieszcza się w zawilgoconych pomieszczeniach. Poprzez podnoszenie temperatury w pomieszczeniu nagrzewnice prowadzą do intensywnego odparowywania wilgoci z powierzchniowych warstw muru. Niestety nagrzewanie nie zawsze okazuje się skuteczne. Dodatkowo wymaga ono dobrej wentylacji osuszanego pomieszczenia. W przeciwnym razie odparowana wilgoć będzie z powrotem osiadać na przegrodach i przenikać w głąb murów. Powszechnie praktykowaną metodą jest także osuszanie ścian za pomocą nagrzewnic. Stosuje się modele elektryczne, olejowe lub gazowe, które wydmuchują rozgrzane powietrze o temperaturze 50-250°C bezpośrednio na zalaną ścianę. Należy przy tym uważać, aby temperatura w osuszanym pomieszczeniu nie przekroczyła 35°C. Może to bowiem spowodować zbyt wysokie ciśnienie pary wodnej, która uszkodzi ściany.
Absorpcja: Metoda osuszania bazująca na absorbowaniu wilgoci przez suche powietrze. W pewnym uproszczeniu metoda ta polega na przepuszczeniu powietrza z pomieszczenia przez specjalne urządzenie, które absorbuje wodę z tego powietrza. Osuszone w ten sposób powietrze powraca do pomieszczenia i jest znowu zasysane przez urządzenie, które absorbuje z niego wodę. Wilgoć odprowadzana jest na zewnątrz, a proces zasysania i oddawania powietrza do pomieszczenia powtarza się aż do całkowitego osuszenia murów. Osuszanie adsorpcyjne polega natomiast na odebraniu wilgoci ze ścian poprzez zmniejszenie wilgotności w danym pomieszczeniu. Używa się do tego specjalnych urządzeń, które zasysają powietrze i następnie absorbują z niego wodę (dzięki wkładom z chlorku litu, silikonu lub krzemionki). Na podobnej zasadzie działają osuszacze absorpcyjne (rzadko spotykane) oraz kondensatory, które zasysają powietrze, skraplając wilgoć w specjalnym parowniku. Uzyskana woda jest następnie odprowadzana do zbiornika i kanalizacji.
Mikrofale: Metoda osuszania działająca na zasadzie podobnej do działania kuchenki mikrofalowej. Oddziałując na ścianę mikrofale powodują nagrzewanie się muru nie tylko na jego powierzchni, ale również w głębszych jego warstwach. To powoduje skraplanie się wilgoci, która w postaci pary wodnej przenika na zewnątrz przegrody, a następnie do wewnątrz pomieszczenia, skąd jest usuwana za pomocą intensywnej wentylacji. Bardzo dobrą metodą pozbycia się wilgoci z murów jest zastosowanie promienników mikrofal. Wprawiają w ruch cząsteczki wody, nagrzewając je do ok. 70°C. Następnie na skutek sił tarcia przemieszczają wilgoć na zewnątrz ścian. Proces suszenia trwa ok.

Metody Inwazyjne

Decydując się na osuszanie murów przy użyciu metod inwazyjnych również mamy do dyspozycji kilka rozwiązań:

Iniekcja: Metoda osuszania, w której stosuje się przegrodę hydrofobową lub uszczelniającą. Taką przegrodę uzyskuje się poprzez wykonanie w musze odpowiednich otworów. Iniekcja to proces, który umożliwia stworzenie skutecznej warstwy izolacyjnej w murach, która zapobiega podciąganiu wilgoci z gruntu, bez potrzeby przeprowadzania kosztownego remontu. Iniekcja polega na wstrzykiwaniu specjalnego preparatu lub płynu w głąb muru. Ten płyn reaguje z wodą i innymi składnikami, krystalizując się i zamykając mikroszczeliny, zwane kapilarami, które występują w materiałach budowlanych. Do iniekcji wykorzystuje się różne płyny, między innymi te na bazie silikatów, które krystalizują się pod wpływem związków alkalicznych. Dzięki nim można samodzielnie zadbać o stan ściany, chociaż istnieją również firmy specjalizujące się w profesjonalnych usługach z zakresu iniekcji.
Termoiniekcja: Termoiniekcja to metoda łącząca w sobie osuszanie przy użyciu ciepłego powietrza z tworzeniem bariery hydrofobowej. Na początku w przegrodzie wierci się nieprzelotowe otwory iniekcyjne, przez które w głąb muru wprowadza się ciepłe powietrze o ustalonej temperaturze i prędkości przepływu. W wyniku oddziaływania ciepłego powietrza wilgoć odparowuje. Następnie w osuszone mury wprowadza się środek do iniekcji, który po zastygnięciu tworzy barierę hydrofobową uniemożliwiającą dalsze podciąganie kapilarne. W ten sposób mur jest osuszony i zabezpieczony przed wilgocią. Zaletą termoiniekcji jest szybkość działania. Barierę przeciw wilgoci uzyskuje się już po kilku godzinach po wprowadzeniu środka w otwory iniekcyjne. Termoiniekcję - w ścianach wierci się nieprzelotowe otwory, do których wtłaczane jest rozgrzane powietrze. Następnie po utworzeniu blokady hydrofobowej w otwory wstrzykuje się specjalny roztwór żywicy metylosilikonowej.
Iniekcja Krystaliczna: Iniekcja krystaliczna to odmiana iniekcji ciśnieniowej, którą stosuje się w budynkach zawilgoconych z powodu podciągania kapilarnego wód gruntowych. Podobnie jak w przypadku innych metod iniekcyjnych, iniekcja krystaliczna wymaga wykonania w murze nawiertów iniekcyjnych, przez które usuwana jest wilgoć z kapilar i wprowadzany środek do iniekcji. W wyniku tego działania w porach i kapilarach materiału budowlanego powstaje nierozpuszczalna w wodzie bariera, którą tworzą wyizolowane minerały. Technologia ta oparta jest na wytworzeniu w porach i kapilarach ścian izolacji z nierozpuszczalnych w wodzie minerałów o krystalicznej strukturze (zwykle krzemianów). Preparaty tego typu potrzebują ok. miesiąca na pełne zawiązanie się i zapewnienie ścianie ochrony na ok. 10 lat.

Zwalczanie Pleśni i Grzybów

Jeżeli w mieszkaniu pojawia się wilgoć, to bezwzględnie należy z nią walczyć. W innym wypadku po pewnym czasie grozi wystąpieniem pleśni. Zagrzybione mury działają bardzo niekorzystnie na zdrowie mieszkańców. Jeżeli pleśń się już pojawi, to trzeba ją dokładnie zetrzeć (np. szczotką) i miejsce potraktować grzybobójczym preparatem w sprayu. Jeśli to nie zadziała, konieczne będzie skucie tynku do gołej cegły i użycie mocniejszych środków w formie past. Po kilku dniach, gdy zabiją one grzyby i ich zarodniki, na osuszoną ścianę można nałożyć tynk.

Warto przy tym zaznaczyć, że wilgoć nie zawsze będzie efektem zalania ścian lub pociągania wód gruntowych. Równie często wynika ze sposobu użytkowania danego lokalu. Pomieszczenia - zwłaszcza o grubych ścianach - należy zatem regularnie wietrzyć. Jest to niezbędne głównie w wysokich lokalach w kamienicach. Bywają one dodatkowo często w zimie niedogrzane.

Domowe Sposoby na Wilgoć

Oprócz dbania o właściwą cyrkulację powietrza oraz temperaturę wewnątrz mieszkania warto zastosować kilka prostych tricków. W zawilgoconym pokoju można ustawić domowy pochłaniacz wilgoci. Sprawdzą się w tym celu zawinięta w gazę sól czy bloczki kredy, które położysz w miejscu narażonym na problem. Również niektóre kwiaty świetnie absorbują wilgoć.

Koszty Osuszania

Całkowity koszt osuszenia 1 m kw. powyższymi metodami jest dość trudny do ustalenia. Zależy w głównej mierze od stopnia zawilgocenia, grubości murów oraz kubatury pomieszczenia. Koszt wypożyczenia jednego pochłaniacza wilgoci to ok. Możesz oczywiście sprzęt do osuszania budynków nabyć na własność, co w niektórych przypadkach okaże się bardziej opłacalne. Nagrzewnica o dużej wydajności 600 m sześć./h kosztuje ok. 1000-1500 zł, a profesjonalny osuszacz adsorpcyjny powyżej 10 tys. zł. Natomiast nowy zestaw generatorów fal mikrofalowych to wydatek od 20 tys.

Przeczytaj także: Osuszacze wilgoci - ranking

Osuszacze Powietrza - Przegląd Urządzeń

W przypadku delikatnych problemów z wilgotnością, zdecydowanie wystarczą osuszacze domowe, których wydajność mieści się w zakresie 5-40l/24h. Jeśli natomiast konieczne jest osuszanie domu po powodzi czy poważnym zalaniu, niezbędne mogą okazać się osuszacze profesjonalne.

Przykładowe modele osuszaczy domowych:

Sharp UD-P20E-W: Przepływ 175 m³/h, wydajność do 20l/24h, do 46 m², cichy (do 48 dB), energooszczędny (maks. 250 W), timer, blokada rodzicielska.
Rotenso Dorai D20X: Przepływ do 168 m³/h, wydajność 20l/24h, do 52 m², Super Jonizator, głośność do 46 dB, pobór prądu do 440 W, sterowanie mobilne.
Ecoair DD3 Simple: Przepływ do 279 m³/h, wydajność do 10l/24h, do 120 m², 3 tryby (economy, turbo, pranie), higrostat, głośność 42 dB, pobór prądu do 670 W (turbo).

Przykładowe modele osuszaczy profesjonalnych:

Fral FDNP96S: Wydajność 96l/24h, przepływ do 1000 m³/h, elektroniczny higrostat, pojemnik 14l, obudowa ze stali galwanizowanej.
Fral FDND33S: Wydajność 33l/24h, przepływ do 380 m³/h, obudowa ze stali galwanizowanej.
MASTER DH 752: Wydajność do 46,7l/24h, przepływ do 350 m³/h, do 117 m², wbudowany higrostat, elektroniczny panel sterowania, funkcja odszraniania.

Tabela Porównawcza Metod Osuszania Ścian

Metoda Osuszania	Inwazyjność	Zalety	Wady	Zastosowanie
Osuszanie Naturalne	Nieinwazyjne	Niski koszt	Długi czas, zależność od warunków atmosferycznych	Cienkie mury, okres wiosenny
Nagrzewanie	Nieinwazyjne	Szybkie odparowywanie wilgoci	Wymaga dobrej wentylacji, ryzyko uszkodzenia ścian	Zalane pomieszczenia
Absorpcja	Nieinwazyjne	Skuteczne usuwanie wilgoci z powietrza	Konieczność użycia specjalnych urządzeń	Pomieszczenia o podwyższonej wilgotności
Mikrofale	Nieinwazyjne	Głębokie wnikanie w mur, skuteczne osuszanie	Potencjalne zagrożenie dla zdrowia	Grube mury, trudne do osuszenia
Iniekcja	Inwazyjne	Tworzenie trwałej bariery przeciwwilgociowej	Wymaga nawiercania otworów	Podciąganie kapilarne wód gruntowych
Termoiniekcja	Inwazyjne	Szybkie działanie, tworzenie bariery hydrofobowej	Wyższy koszt	Mury wymagające szybkiego osuszenia
Iniekcja Krystaliczna	Inwazyjne	Tworzenie nierozpuszczalnej bariery w kapilarach	Długi czas wiązania preparatu	Budynki zawilgocone z powodu wód gruntowych

W przypadku zalania domu lub mieszkania ważne jest szybkie podjęcie odpowiednich działań, aby zapobiec dalszym stratom i problemom, wynikającym np. z rozwoju pleśni.

Przeczytaj także: Jak naprawić błąd E5 w osuszaczu powietrza Ralf?

tags: #osuszacz #murow #jak #dziala