Oczyszczalnia ścieków z osadnikiem gnilnym: Zasada działania
- Szczegóły
Oczyszczalnie ścieków z osadnikiem gnilnym są niezbędnym elementem wyposażenia, zarówno przydomowych jak i komunalnych systemów oczyszczania ścieków. Proces oczyszczania ścieków zaczyna się w osadniku, od którego zależy prawidłowe działanie całej oczyszczalni.
Rola osadnika gnilnego
Podstawową funkcją osadnika gnilnego znajdującego się w przydomowej oczyszczalni ścieków jest retencjonowanie nierównomiernie doprowadzanych ścieków do oczyszczalni. Osadnik gnilny to szczelny zbiornik, który za pomocą przewodu kanalizacyjnego pobiera wszystkie ścieki produkowane przez domowników.
Procesy zachodzące w osadniku gnilnym
W osadniku gnilnym zachodzi oczyszczenie mechaniczne, polegające na opadaniu cięższych cząsteczek na dno i wypływaniu lżejszych na powierzchnię, oraz oczyszczenie biologiczne, gdzie bakterie rozkładają substancje organiczne. Oczyszczanie mechaniczne polega na tym, że ścieki to zawiesina, z której cięższe od wody cząsteczki opadają na dno zbiornika, lżejsze wypływają zaś na powierzchnię, w większej ilości tworząc tzw. kożuch.
Gdy czas przepływu przez osadnik wynosi przynajmniej 3-5 dni, zaczyna się w nim także rozkład substancji organicznych przez bakterie. Jest więc o co walczyć. Sprawność działania osadnika gnilnego ma duże znaczenie dla żywotności systemu rozsączania.
Budowa osadnika gnilnego
W ofercie czołowego na polskim rynku producenta przydomowych oczyszczalni ścieków - firmy Wobet-Hydret znaleźć można trzy rodzaje osadników gnilnych - jedno, dwu lub trzykomorowe. Komory te są niezwykle istotne dla prawidłowego funkcjonowania osadnika gnilnego, bowiem dzięki nim proces separacji przebiega sprawniej i efektywniej. Co równie ważne, komory stanowią zabezpieczenie dla zbiornika przed niepożądanymi działaniami takimi, jak np.
Przeczytaj także: Przydomowe oczyszczalnie ścieków Zawiercie
W drugiej komorze ścieki wstępnie sklarowane, głównie pozbawiane są drobnej zawiesiny i przelewają się do ostatniej trzeciej komory górnym przelewem. Na dnie komory tworzy się osad a na powierzchni ścieków warstwa Kożucha.
Osadniki wykonuje się najczęściej z tworzywa sztucznego, które jest łatwe do transportu, szczelne i odporne na korozję. Najczęściej stosuje się osadniki z tworzywa sztucznego bo są łatwe do transportu, szczelne i odporne na korozyjne działanie ścieków. Jednak w niektórych sytuacjach lepszym wyborem są zbiorniki betonowe, szczególnie przy wysokim poziomie wód gruntowych. Są znacznie bardziej wytrzymałe mechanicznie i ciężkie, co okazuje się zaletą, gdy poziom wód gruntowych jest wysoki. Wówczas ich napór grozi uszkodzeniem lub wypchnięciem zbiornika - szczególnie pustego.
Wielkość osadnika gnilnego
Dobór odpowiedniej wielkości osadnika gnilnego związany jest z potrzebami użytkowników oraz warunkami glebowymi działki, na której ten ma być zainstalowany. Warto przy tym zauważyć, że osadnik gnilny jest zazwyczaj dłuższy niż szerszy. Od wielkości osadnika gnilnego zależy czas przebywania w nim ścieków. Należy jeszcze dodać, że chodzi o tzw. objętość użyteczną, zawsze mniejszą od całkowitej pojemności zbiornika, bo pomiędzy powierzchnią ścieków a górną powierzchnią zbiornika powinno zostać jeszcze ok.
Przeglądając oferty różnych firm, znajdziemy jednak nawet bardzo małe zbiorniki, np. 1,5 m3. Skuteczność takiego zminiaturyzowanego osadnika jest wątpliwa, ale w tym przypadku cena wygrywa z techniczną poprawnością. Mniejszy osadnik gnilny to niższa cena, czyli najskuteczniejszy wabik na klienta.
Prawidłowo zaprojektowany osadnik może zredukować poziom zanieczyszczeń w ściekach o ponad 85% dla zawiesiny, ponad 50% dla związków azotu i BZT5. Zbyt małe osadniki mogą prowadzić do zatkania drenów i zakłócenia pracy oczyszczalni.
Przeczytaj także: Oczyszczalnia oksydacyjna: zasady działania
Wielkość osadnika powinna być dostosowana do liczby domowników, z minimalną pojemnością 3 m³ dla oczyszczenia mechanicznego i 6 m³ dla oczyszczenia biologicznego.
Działanie oczyszczalni z osadnikiem gnilnym
Ścieki produkowane w domu odprowadzane są rurami kanalizacyjnymi do osadnika gnilnego. Atestowany osadnik wykonany z wysokiej gęstości polietylenu (PEHD) jest całkowicie nieprzepuszczalny dla ścieków. W tym zbiorniku zachodzą podstawowe procesy oczyszczania. Cząstki stałe ścieków opadają na dno osadnika dzięki sile grawitacji (sedymentacja), a w wyższych warstwach pozostaje woda i cząstki lekkie.
Ścieki z osadnika gnilnego trafiają do studzienki rozdzielającej. Zanim jednak tam trafią są dodatkowo filtrowane przez puzzolanę (wkład filtrujący w osadniku gnilnym). Podczyszczone ścieki wpływają do drenaży, gdzie dodatkowo są doczyszczane przy pomocy bakterii tlenowych, dla których powietrze zapewniają kominki napowietrzające. Błona tworzy siedlisko mikroorganizmów rozkładających zanieczyszczenia w ściekach. Główny proces rozkładu odbywa się w warstwach gruntu pod systemem rozsączania. W drenażach i studniach chłonnych które wymagają stosowania kamienia, utylizacja zachodzi w skutek wytworzonej błony biologicznej na powierzchni kamieni.
W bioreaktorze następuje intensywne napowietrzanie ścieków za pomocą dyfuzora dennego, do którego wprowadzane jest powietrze z dmuchawy membranowej. Natlenianie ścieków odbywa się w cyklach. W procesie napowietrzania powstaje kłaczkowata zawiesina zwana osadem czynnym. Są to kolonie mikroorganizmów, które dzięki tlenowi rozkładają związki organiczne występujące w ściekach. Z bioreaktora wymieszany ściek z osadem czynnym przepływa do osadnika wtórnego. W osadniku wtórnym ścieki oczyszczone zostają odseparowane od osadu czynnego i odprowadzone do odbiornika.
Dodatkowe metody poprawy skuteczności osadnika
Skuteczność osadnika można zwiększyć poprzez większą pojemność, podział na komory oraz stosowanie bakterii przyspieszających rozkład ścieków. Podział osadnika na komory stabilizuje poziom zanieczyszczeń w ściekach, co znacząco poprawia skuteczność oczyszczania. Zastosowanie tych metod sprawia, że ścieki trafiające do drenażu lub innego rodzaju oczyszczalni są znacznie czystsze. Ponadto skład ścieków trafiających do dalszego etapu oczyszczania jest niemal stały.
Przeczytaj także: Jak ustawić napowietrzanie?
Na rynku dostępnych jest co najmniej kilka środków zawierających bakterie przyspieszające rozkład substancji zawartych w ściekach. Ich aplikacja to zaszczepienie w osadniku wyselekcjonowanych kultur bakterii, dla których pożywką są substancje organiczne zawarte w ściekach. Trudno coś powiedzieć o ich skuteczności, bo nie prowadzono wiarygodnych badań tego rodzaju. Jednak z czysto praktycznego punktu widzenia warto je wykorzystać, bo eliminują przykry zapach.
| Kwestia | Opis |
|---|---|
| Materiał wykonania | Najczęściej tworzywo sztuczne (PEHD), rzadziej beton |
| Procesy | Oczyszczanie mechaniczne (sedymentacja, flotacja), oczyszczanie biologiczne (rozkład przez bakterie) |
| Wielkość | Zależna od liczby użytkowników, minimum 3 m³ dla oczyszczania mechanicznego, 6 m³ dla biologicznego |
| Skuteczność | Redukcja zanieczyszczeń: ponad 85% zawiesiny, ponad 50% związków azotu i BZT5 (przy prawidłowym doborze) |
| Poprawa skuteczności | Zwiększenie pojemności, podział na komory, stosowanie bakterii |
tags: #oczyszczalnia #ścieków #z #osadnikiem #zasada #działania
