Przydomowa Oczyszczalnia Ścieków: Zasada Działania i Korzyści
- Szczegóły
Przydomowe oczyszczalnie ścieków to nowoczesne systemy, które skutecznie zarządzają wodami odpadowymi w domach. Każdy budynek musi mieć zapewniony system odprowadzania ścieków, a jednym z stosowanych rozwiązań jest budowa przydomowej oczyszczalni ścieków. Ich działanie opiera się na procesach biologicznych, w których mikroorganizmy odgrywają kluczową rolę.
Zasada Działania Przydomowej Oczyszczalni Ścieków
Przydomowa oczyszczalnia ścieków jest zespołem urządzeń, które służą do neutralizacji ścieków wytwarzanych w domu lub w innym obiekcie budowlanym. W oczyszczalni zachodzą procesy rozkładu tlenowego i beztlenowego, w wyniku których większość ścieków zostaje oczyszczona do postaci wody o drugiej klasie czystości a następnie jest odprowadzana do gruntu lub do wód powierzchniowych. Jednak pozostają frakcje, które nie uległy rozkładowi lub zostały tylko częściowo rozłożone. Ścieki to wody odpadowe, które muszą być oczyszczone przed odprowadzeniem do środowiska. Przydomowa oczyszczalnia przetwarza je w kilku etapach, głównie z wykorzystaniem mikroorganizmów.
Etap Beztlenowy
Etap beztlenowy to pierwszy krok w oczyszczaniu ścieków. Ścieki wprowadzane są do osadnika gnilnego, gdzie zachodzi fermentacja bakterii beztlenowych. Bakterie beztlenowe przekształcają osady, a efektem jest klarowna woda oraz osad. Na etapie beztlenowym bakterie beztlenowe fermentują złożone substancje, przekształcając je w prostsze, mineralne związki.
Etap Tlenowy
Po etapie beztlenowym następuje etap tlenowy, w którym oczyszczone ścieki trafiają do komory. Następnie, oczyszczone ścieki trafiają do drugiego etapu, gdzie są napowietrzane i poddawane działaniu bakterii tlenowych, które neutralizują pozostałe zanieczyszczenia.
Klarowanie Wody
Po etapach beztlenowym i tlenowym woda wymaga klarowania. Proces ten polega na dalszej separacji stałych zanieczyszczeń od cieczy, co jest niezbędne dla uzyskania czystej wody. Osadniki wtórne efektywnie oddzielają nadmiar osadów.
Przeczytaj także: Przydomowe oczyszczalnie ścieków Zawiercie
Drenaż Rozsączający
Drenaż rozsączający to nieodłączny element przydomowej oczyszczalni, który rozprowadza oczyszczone ścieki w glebie. System perforowanych rur umożliwia równomierne wchłanianie wody przez grunt, co sprzyja nawadnianiu roślin. Odpowiedni projekt drenażu, dopasowany do rodzaju gleby i poziomu wód gruntowych, zapewnia długoterminowe funkcjonowanie systemu.
Korzyści z Inwestycji w Przydomową Oczyszczalnię Ścieków
Inwestycja w przydomową oczyszczalnię ścieków niesie ze sobą wiele korzyści, które mogą znacząco poprawić komfort życia oraz chronić nasze środowisko. Przydomowe oczyszczalnie ścieków oferują znaczące korzyści ekologiczne, stanowiąc element zrównoważonego rozwoju. Oszczędności są istotną korzyścią wynikającą z inwestycji w przydomową oczyszczalnię. Szacuje się, że zwrot z inwestycji w taki system zajmuje średnio trzy lata.
- Eliminacja kosztów wywozu: Przydomowe oczyszczalnie eliminują potrzebę częstego wywozu nieczystości, co przekłada się na oszczędności w dłuższej perspektywie.
- Oczyszczone ścieki mogą być ponownie wykorzystane.
Wybór między Oczyszczalnią Ekologiczną a Szambem
Decyzja o wyborze oczyszczalni ekologicznej bądź szamba często sprowadza się po prostu do analizy kosztów. Decyzja pomiędzy oczyszczalnią ekologiczną a szambem wpływa na środowisko. Za montażem przydomowej oczyszczalni ścieków, nie szczelnego szamba, przemawia rachunek ekonomiczny, który po porównaniu kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych obu układów zdecydowanie wskazuje przewagę tej pierwszej.
Konserwacja Przydomowej Oczyszczalni Ścieków
Jeśli zdecydujesz się już na przydomową oczyszczalnię ścieków, pamiętaj, że trzeba o nią odpowiednio dbać, aby działała poprawnie i bez usterek. Aby przydomowa oczyszczalnia funkcjonowała optymalnie, ważna jest regularna konserwacja. Czyszczenie zbiorników oraz kontrola poziomu osadów to niezbędne czynności, jakie musisz regularnie przeprowadzać. Istotną rolę w utrzymaniu efektywności oczyszczalni odgrywa stosowanie preparatów bakterii. Dbanie o przydomową oczyszczalnię jest niezbędne dla efektywności oczyszczania oraz ochrony środowiska.
Koniecznością jest okresowe opróżnianie osadnika gnilnego i wtórnego z nagromadzonych części stałych. Czynność tą można wykonywać samodzielnie, lecz usunięty z osadników osad należy zutylizować. Producenci przydomowych oczyszczalni ścieków zalecają wykonywanie tego nie częściej niż co 1-3 lata. Podczas eksploatacji przydomowych oczyszczalni ścieków ważną kwestią jest stosowanie biopreparatów, które powinno dodawać się średnio raz w tygodniu lub raz na dwa tygodnie. Ich działanie wspomaga procesy oczyszczania, redukuje powstawanie osadu i kożucha w osadniku gnilnym, a to wszystko przyczynia się do sprawniejszego funkcjonowania oczyszczalni oraz do zmniejszenia częstotliwości wywozu osadów. Ponadto zastosowanie biopreparatów do przydomowych oczyszczalni ścieków powoduje zmniejszenie się ryzyka zatorowania przepływu w rurach a także poprawia pracę osadnika gnilnego i podnosi jego wydajność. Lepsza praca osadnika wpływa na poprawę parametrów wypływających z niego podczyszczonych ścieków.
Przeczytaj także: Oczyszczalnia oksydacyjna: zasady działania
Do wydłużenia czasu bezawaryjnej pracy przydomowej oczyszczalni przyczynia sie także stosowanie środków czystości, które nie mają negatywnego wpływu na florę bakteryjną oczyszczalni. Konserwacja przydomowej oczyszczalni ścieków opiera się na przestrzeganiu wskazówek serwisowych producenta lub wykonawcy, który instalował nam tą oczyszczalnię. Naprawie podlegają wadliwe lub wadliwie działające elementy systemu oczyszczania.
Wymagania Prawne i Formalne
Najpierw musimy sprawdzić obowiązujące obwarowania prawne i formalne. W Polsce istnieją bowiem miejsca, gdzie lokalne prawo zabrania budowy przydomowych oczyszczalni ścieków (informacje dostępne są w MPZP oraz w urzędzie gminy), np. Zgodnie z prawem budowa przydomowej oczyszczalni ścieków o wydajności mniejszej niż 7,5 m3 na dobę wymaga jedynie zgłoszenia zamiaru jej wykonania w starostwie powiatowym, a po upływie 21 dni i nie później niż po upływie dwóch lat - rozpoczęcia jej realizacji. Do zgłoszenia trzeba dołączyć szkice i rysunki, mapkę z lokalizacją oczyszczalni, dokument stwierdzający prawo do dysponowania nieruchomością.
Przygotowanie Terenu
Wykonanie każdej przydomowej oczyszczalni ścieków wymaga odpowiedniego przygotowania terenu. Konieczne jest dokładne poznanie warunków glebowych. Pomoże w tym badanie geotechniczne, które określa rodzaj gleby i jej przekrój, a także poziom wód gruntowych. Typ podłoża jest ważny, gdy planuje się wykorzystanie go w drugim etapie oczyszczania ścieków, albo do ich odbioru. Poziom wód gruntowych powinien się znajdować 1,5 m poniżej rur drenarskich. W niektórych przypadkach przeszkodą może być zbyt mała wielkość posesji. Dzieje się tak m.in. wtedy, gdy między drenażem i studnią (własną i sąsiadów) nie uda się zachować określonej przepisami odległości 30 m. Warto sprawdzić możliwość dofinansowania inwestycji.
Proces Oczyszczania Ścieków - Szczegółowo
Zanim przystąpimy do wstępnego wyboru typu oczyszczalni, warto dowiedzieć się, na czym polega sam proces.
Etap I: Osadnik Gnilny
W jedno- lub wielokomorowym osadniku gnilnym odbywają się procesy biochemiczne, wywołane przez bakterie beztlenowe oraz zjawiska fizyczne. W ich wyniku stała część osadu ulega fermentacji i rozkłada się na proste związki rozpuszczalne w wodzie i nierozpuszczalne sole mineralne. Po dwóch albo trzech dniach i przejściu przez kosz filtracyjny, płynna część ścieków, nazywana szarą wodą, przepływa do studzienki rozdzielczej. W tym momencie ścieki są oczyszczone w ok.
Przeczytaj także: Jak ustawić napowietrzanie?
Etap II: Oczyszczanie w Warunkach Tlenowych
Po przepłynięciu z osadnika gnilnego, klarowne ścieki poddawane są dalszemu oczyszczaniu w warunkach tlenowych. Te najprostsze i najtańsze w budowie i eksploatacji systemy oczyszczające najczęściej projektuje się wszędzie tam, gdzie pozwalają na to warunki glebowe i przestrzenne. Technologia z drenażem rozsączającym wymaga przepuszczalnego gruntu oraz ułożenia w nim rur drenarskich (muszą przebiegać co najmniej 1,5 m powyżej wód gruntowych, ale jednocześnie w warstwie gruntu na głębokości 0,6-1,2 m, bo tam rozwijają się mikroorganizmy niezbędne do działania oczyszczalni). Jego wielkość zależy od ilości ścieków i liczby użytkowników. Na jednego mieszkańca przeznacza się ok. 15 m rury z PVC o średnicy 110 mm, którą obsypuje się płukanym żwirem frakcji 16/32 mm. W celu zapewnienia organizmom tlenowym odpowiedniego napowietrzenia, do układu drenów dodaje się kominki napowietrzające.
W pierwszym przypadku usuwa się glebę na głębokości 1,5 m i zastępuje piaskiem i/lub żwirem, tworzącymi naturalny filtr. W drugim - buduje się przepompownię ścieków i kopiec filtracyjny, oddzielony od rodzimego podłoża folią. W kopcu układa się filtr piaskowy bądź żwirowy, na nim dreny (mogą być podłączone do różnego rodzaju pakietów filtrujących), uszczelnia całość folią, która chroni przed czynnikami atmosferycznymi. A jaką drogę pokonują szare ścieki? Kopiec z oczyszczalnią biologiczną porośnięty sitowiem i pałką wodną może stanowić dekoracyjny element ogrodu.
Ten typ stosuje się w trudniejszych warunkach glebowych, albo na małych działkach - zajmują kilka m2. Lokalizacji nie ogranicza rodzaj gruntu, ani poziom wód gruntowych. Felerem są wysokie koszty inwestycyjne, ponieważ urządzenia mają kompaktową, lecz dość skomplikowaną budowę. W technologii z osadem czynnym pierwsza komora zbiornika pełni rolę osadnika wstępnego, w drugiej następuje napowietrzanie, trzecia to osadnik wtórny. Ścieki, podczyszczone w pierwszym osadniku, cyklicznymi porcjami podawane są do komory napowietrzenia, i dalej. Pływające mikroorganizmy (tzw. Zadanie to spełnia urządzenie napowietrzające. Niedotleniony osad opada na dno i jest przepompowywany do osadnika wtórnego w postaci osadu nadmiernego. Inicjuje się proces recyrkulacji (przepływania osadu z dna osadnika wtórnego na początek systemu - do osadnika wstępnego), dzięki czemu część wracającego osadu, powstającego w wyniku procesu sedymentacji, również zostaje rozłożona. Resztę okresowo usuwa się z oczyszczalni.
W technologii ze złożem biologicznym ścieki przepływają z osadnika gnilnego do zbiornika z napowietrzonym stałym złożem biologicznym, utworzonym przez np. kamienie, kształtki PVC, siatkę z polietylenu. Na powierzchni złoża rozwija się błona biologiczna bakterii, które odżywiając się związkami zawartymi w ściekach, jednocześnie je oczyszczają. Wadą systemu jest konieczność czyszczenia złoża. Żeby tego uniknąć, do tradycyjnego złoża biologicznego dodaje się złoże zanurzone (tarczowe lub zraszane). Aby ścieki odpowiednio przepływały i stale kontaktowały się z błoną biologiczną, w oczyszczalni montuje się tarcze i dyski, które obracają się ze stałą prędkością, zapewniając równomierny dopływ ścieków. Natomiast powietrze, dostarczane przez pompy napowietrzające, wymusza jednoczesne obracanie złoża biologicznego. To sprawia, że złoże nie zarasta i nie wymaga okresowego czyszczenia.
Ułożenie rur drenarskich na kruszywie ze spadkiem (2-3%), umożliwiającym grawitacyjny spływ ścieków.
Ścieki oczyszczane są w złożach glebowo-korzeniowych przez bakterie żyjące w korzeniach roślin. Takie systemy dekorują działkę i uzyskują wysoką sprawność. Umożliwiają wykorzystanie oczyszczonych ścieków do celów gospodarczych lub ozdobnych (tzw. ociek można skierować do studni chłonnej, stawu). Wymagają jednak dużej powierzchni.
tags: #oczyszczalnia #ścieków #łącznik #zasada #działania
