Na Jakiej Głębokości Montować Przydomową Oczyszczalnię Ścieków?

Szczegóły: Opublikowano: 16. October 2025

Coraz więcej osób budujących się na terenach nie objętych kanalizacją decyduje się na montaż przydomowej oczyszczalni ścieków. Stąd ogromna potrzeba, by znaleźć efektywną alternatywę, która jednocześnie będzie ekologiczna, tania w utrzymaniu oraz komfortowa i praktyczna w codziennym użytkowaniu. Idealnym rozwiązaniem okazuje się przydomowa oczyszczalnia ścieków. Zastanawiasz się na jakiej głębokości zamontować przydomową oczyszczalnię ścieków? Odpowiadamy!

Budowa Przydomowej Oczyszczalni - Co Trzeba Wiedzieć?

Budowa przydomowej oczyszczalni ścieków obwarowana jest kilkoma przepisami dotyczącymi jej montażu. Ustawodawca jasno określa w jakiej odległości od poszczególnych elementów na działce powinna zostać zamontowana oczyszczalnia. I tak:

2 metry od drogi lub granicy działki,
30 metrów od studni czy ujęcia wody pitnej,
1,5 metra od rur wodnych lub instalacji elektrycznej,
5 metrów od budynków mieszkalnych.

Konieczne jest również stworzenie projektu całej instalacji wraz z opisem technicznym oraz naniesienie jej na mapy.

W przypadku, kiedy oczyszczalnia zostanie zainstalowana przy nowo powstałym budynku konieczne jest otrzymanie zgody od odpowiedniego urzędu. W tym celu należy udać się do Urzędu Miasta lub Starostwa Powiatowego i tam na odpowiednim druku złożyć zgłoszenie budowy. Po odczekaniu 21 dni na „milczącą zgodę” i braku sprzeciwu ze strony urzędu można rozpocząć budowę oczyszczalni. Należy pamiętać, że przed uruchomieniem instalacji musi ona zostać odebrana przez Inspektorat Budowlany.

Jeśli oczyszczalnia powstaje przy już wybudowanym domu nie ma konieczności odbioru oczyszczalni.

Przeczytaj także: Oczyszczalnia biologiczna - na jakiej głębokości?

Zanim przystąpimy do wyboru odpowiedniej oczyszczalni ścieków, powinniśmy zapoznać się z odległościami montażowymi, narzucanymi przez aktualnie obowiązujące przepisy. I tak:

W przypadku oczyszczalni biologicznej należy przede wszystkim zadbać o to, aby osadnik był odsunięty minimum 2 metry od granicy działki oraz minimum 15 metrów od studni będącej ujęciem wody pitnej. Z dla kolei układu rozsączającego (nawdanianego obszaru) te odległości wynoszą odpowiednio: 2 metry i 30 metrów.
W przypadku oczyszczalni drenażowej należy przede wszystkim zadbać o to, aby osadnik był odsunięty minimum 2 metry od granicy działki oraz minimum 15 metrów od studni będącej ujęciem wody pitnej, czyli te odległości są tutaj takie jak w przypadku oczyszczalni biologicznej. Zasadnicza różnica dotyczy jednak układu rozsączania: drenaż rozsączający oczyszczalni drenażowej powinien być odsunięty o minimum 70 metrów od studni będącej ujęciem wody pitnej!

Jeżeli więc na naszej lub sąsiedniej działce znajduje się w pobliżu studnia z wodą pitną, to w praktyce montaż oczyszczalni drenażowej może nie wchodzić w grę. Jest to całkowicie zrozumiałe, ponieważ ta technologia, z uwagi na niską jakość oczyszczania, powoduje wprowadzanie mocno zanieczyszczonych ścieków do gruntu, co potem odbija się na jakości wód gruntowych. W przypadku dobrych oczyszczalni biologicznych ten problem praktycznie nie występuje. Odległość układu rozsączającego od najwyższego użytkowego poziomu wodonośnego powinna wynosić 1,5 metra.

Przydomowa Oczyszczalnia Ścieków - Na Jakiej Głębokości?

Głębokość na jakiej zostanie zamontowana przydomowa oczyszczalnia ścieków uzależniona jest od kilku czynników i warto przed rozpoczęciem montażu skorzystać ze wsparcia specjalistów w tej dziedzinie. Jeśli zdecydujemy się na model urządzenia z drenażem rozsączającym istotny będzie poziom wód gruntowych.

Rury powinny zostać wkopane na głębokość pomiędzy 0,6 metra, a 1,2 metra pod powierzchnią ziemi.
Osadnik gnilny będący nieodzownym elementem oczyszczalni nie powinien być umieszczany zbyt głęboko, przyjmuje się, że około 0,5 metra pod powierzchnią ziemi.

W przypadku oczyszczalni ze złożem biologicznym głębokość może być nieco większa. Pamiętajmy o tym, że każdy przypadek powinien zostać rozpatrzony w indywidualny sposób, z uwzględnieniem innych zmiennych jak choćby konieczność podłączenia z instalacją kanalizacyjną w domu.

Dlaczego Warto Postawić Na Biologiczną Oczyszczalnię Ścieków?

Montaż biologicznej oczyszczalni ścieków NV ma sporo zalet. Bez trudu dokonamy go nawet na bardzo małej działce o skomplikowanych warunkach wodno-gruntowych. Specyficzna, stożkowa budowa zbiornika sprawia, że siły wyporu działające na niego są niewielkie co pozwala na instalację w nawet bardzo trudnym gruncie.

Przeczytaj także: Przydomowe oczyszczalnie ścieków Zawiercie

Ze względu na zintegrowany system biologicznego uzdatniania ścieków, który w jednym zbiorniku mieści i osadnik wtórny i bioreaktor do montażu wymagana jest niewielka powierzchnia 2-3 m2. To także przekłada się bezpośrednio na walory estetyczne. Niewielka część instalacji wystaje nad powierzchnię ziemi, a także nie ma konieczności budowy kopca drenażowego.

Hybrydowa technologia oczyszczalnia pozwala na wysoce skuteczne oczyszczanie sięgające blisko 98% redukcji zanieczyszczeń, a także odporność na nieregularne dostarczanie materiału biologicznego potrzebnego do sprawnego i efektywnego działania całego systemu.

Przydomowa oczyszczalnie ścieków, nie może być zlokalizowana w przypadkowym miejscu. Należy przestrzegać wytycznych, dotyczących jej umiejscowienia, m.in. pod zabudowę określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. jest odległość od ujęć wody.

Dodatkowe Wytyczne Dotyczące Montażu

Przydomowa oczyszczalnia ścieków musi być odsunięta od roślin z rozbudowanym systemem korzeniowym (np. minimum 3 m. Dlaczego? grunty (m.in. szybko migrowały w pory gruntu systemu rozsączającego. oczyszczonych do gruntu oraz ryzykiem podtopienie całego systemu. rury zablokują otwory przeznaczone do odprowadzania ścieków. uszkodzić plastikowe zbiorniki. prac ziemnych np. formalnościami. egzemplarzach. odpowiednią metodę oczyszczania ścieków. urzędzie, jeśli zachodzi taka konieczność.
Drenaż rozsączający powinien być umieszczony co najmniej 1,5 m powyżej poziomu wód gruntowych. Głębokość samego drenażu powinna wynosić od 40 cm - 80cm.
Aby zamontować oczyszczalnię, należy dokonać zgłoszenia zamiaru budowy przydomowej oczyszczalni ścieków. Wniosek należy przedłożyć w starostwie. Starosta w terminie 30 dni musi wydać ostateczną decyzję.
Aby zdobyć informacje na temat dofinansowań, należy skontaktować się z urzędami administracji w miejscu zamieszkania (Starostwo, Urząd Gminy, Fundusz Ochrony Środowiska).
Ścieki zawierające tłuszcze powinny być odprowadzane oddzielną kanalizacją podłączoną do separatora i dopiero dalej do oczyszczalni.
Tak, można zamontować oczyszczalnię w miejscu używanym okresowo. Temperatura ścieków wypływających z budynku jest zawsze dodatnia (15-50 °C).
Bardzo ważne jest, aby nie rzadziej niż raz na pół roku mierzyć poziom osadu po to, by w odpowiednim czasie usunąć jego nadmiar. Niedopilnowanie wywozu osadu powoduje zapchanie (zakolmatowanie) się drenażu.
Oczyszczalnię ścieków zazwyczaj można rozbudować. Jednakże lepiej przewidzieć ewentualną rozbudowę w momencie projektowania oczyszczalni.

Warunki Gruntowo-Wodne a Głębokość Montażu

W wielu przypadkach montaż przydomowej oczyszczalni ścieków wymaga odpowiedniej powierzchni działki oraz warunków wodno-gruntowych, które zapewnią wydajną i bezproblemową pracę całego systemu. Praca oczyszczalni opiera się na przepływie nieczystości przez rury do specjalnie zaprojektowanych komór, w których zachodzi oczyszczanie przy pomocy bakterii beztlenowych lub tlenowych. Następnie oczyszczone ścieki mogą trafić do ponownego wykorzystania i zasilić rośliny ogrodowe lub trafić do gleby czy cieku wodnego przez system rur drenażowych lub odpływowych. Taki system pracy oczyszczalni jest niezwykle wygodny, bezproblemowy i ekologiczny. Co więcej, w przeciwieństwie do zwykłego szamba jest również inwestycją tanią w utrzymaniu.

Wybór Oczyszczalni a Wielkość Działki

Doskonałym rozwiązaniem będzie montaż oczyszczalni typu biologicznego NV o jednokomorowym zbiorniku, która wymaga niewiele miejsca i możemy zainstalować ją naprawdę płytko. Specjalnie zaprojektowany osadnik wykonany z niezwykle odpornego materiału pozwala także na instalację tuż pod podjazdem lub ścieżką biegnącą wokół domu. Możliwość zastosowania w każdych warunkach wodno-gruntowych sprawia, że nie musimy przejmować się wysokim poziomem wód gruntowych czy nisko przepuszczalną glebą. Niewielkie gabaryty oczyszczalni i brak konieczności wkopywania osadnika wstępnego pomija konieczność dokonywania dużych wykopów na terenie działki.

Przeczytaj także: Oczyszczalnia oksydacyjna: zasady działania

Montaż krok po kroku

Po rozpakowaniu zestawu powinno się dokonać suchego montażu w celu sprawdzenia i rozplanowania wszystkich elementów zgodnie z projektem wykonawczym. Bardzo ważne jest zachowanie odległości zgodnie z obowiązującymi przepisami. Na dnie wykopu wykonujemy 10-15cm podsypkę z piasku. Następnie umieszczamy zbiornik tak, aby był stabilnie ustawiony w poziomie (sprawdzenia dokonujemy za pomocą poziomicy). Napełniamy zbiornik wodą do 2/3 całkowitej pojemności sprawdzając szczelność. Obsypka boczna powinna być wykonana w gruntach sypkich z gruntu rodzimego zaś w gruntach spoistych z piasku średnio lub gruboziarnistego bez kamieni oraz ostrokrawędzistych elementów.

Na terenach podmokłych oraz przy wysokim poziomie wód gruntowych osadnik należy zabezpieczyć przed wyporem wody podczas okresowego usuwania osadu. W tym celu zaleca się posadowić osadnik na 10-15cm podsypce piaskowej wykonanej na płycie betonowej ułożonej na dnie wykopu. W wypadku głębszego posadowienia osadnika i studzienki rozdzielczej należy zastosować w kominach inspekcyjnych strukturalne rury przedłużające z PP o średnicy zewnętrznej 400mm.

Rury o przekroju 110mm lub 160mm łączymy ze sobą ze spadkiem od 1,5% do 2,5%. Przy rzadszym używaniu instalacji stosujemy większy spadek. Głębokość posadowienia przykanalika na wlocie do osadnika powinna wynosić od 0,30 do 0,40m. W celu zapobieżenia wychłodzenia się ścieków zaleca się instalację zbiornika gnilnego jak najbliżej miejsca wyprowadzenia ścieków z budynku, tj. od 3 do 8m. Osadnik należy podłączyć do pionu kanalizacyjnego zakończonego rurą wentylacyjną lub osobnego przewodu wentylacyjnego o średnicy min. Połączona jest z osadnikiem rurą kanalizacyjną o średnicy 110mm. Szczelność połączenia z przewodem zapewniają uszczelki znajdujące się w otworach studzienki.

Studzienka stanowi początek drenażu rozsączającego i przeznaczona jest do równomiernego rozprowadzania podczyszczonych ścieków bytowo - gospodarczych do poszczególnych nitek drenażu rozsączającego. Jej poziom posadowienia warunkuje rzędna wyjścia ścieków z osadnika. Głębokość posadowienia wynosi przeważnie około 60cm. Pod studzienkę również stosujemy 10 cm podsypkę. Przy zasypywaniu i obsypywaniu studzienki stosujemy takie same zasady jak przy osadniku gnilnym. Ważnym elementem jest montaż w studzience zastawki regulującej przepływ do poszczególnych rur rozdzielczych ścieków. Ich montaż pozwoli nam później na kontrolę przepływu.

Przewody o dł. 2,5 m koloru zielonego układamy ze spadkiem od 0,5% do 1% na zagęszczonym podłożu piaskowym i obsypujemy piaskiem, drobnym żwirem lub keramzytem. Po połączeniu rur rozdzielczych ze studzienką odległość pomiędzy przewodami rozsączającymi wynosi ok. 4,5 m. Odległość tą możemy zmniejszyć do min.

Rury o dł. 2,5 m koloru niebieskiego układamy ze spadkiem od 0,5% do 1% na 10-15 cm warstwie z płukanego żwiru o granulacji 12-24/16-32 mm lub zastępczo żwiru o granulacji 20-40 mm. Dopuszcza się zastosowanie innego materiału filtracyjnego o podobnej granulacji, jednak musi być płukany - nie może zawierać frakcji pylistych oraz musi być odporny na ścieki. Rury łączymy ze sobą za pomocą złączek, zaś z rurami rozdzielczymi za pomocą kolan elastycznych. Trzeba pamiętać, że rury te posiadają otwory, przez które wydostają się oczyszczone ścieki do gruntu.

Najlepsza głębokość położenia drenażu wynosi 0,5 do 0, 60 m, ponieważ procesy zachodzące w glebie są procesami tlenowymi. Stąd najlepsze warunki rozwoju błony biologicznej są do głębokości maksymalnie 1m. Natomiast mniejsza głębokość nie pozwala na zachowanie wystarczającej grubości warstwy gleby uprawnej, dla której wymagane minimum wynosi 20cm.

Rury rozsączające kończymy pionowo wyprowadzoną rurą wentylacyjną ponad powierzchnię terenu min. 0,5m połączoną łukiem z rurami drenarskimi. U góry rur wentylacyjnych mocujemy wywiewki wentylacyjne. Rury rozsączające zasypuje się materiałem filtracyjnym ponad wierzch rury warstwą o grubości min. 5cm. Na tą warstwę układamy geowłókninę, która ma za zadanie chronić drenaż przed zanieczyszczeniem złoża filtracyjnego.

Przepuszczalność Gruntów w Kontekście Przydomowych Oczyszczalni Ścieków

Charakterystyka przepuszczalności gruntu oraz właściwości filtracyjne skał i gruntów są kluczowymi wskaźnikami ich zdolności do transportu wody, określanych mianem hydraulicznej przepuszczalności. Jest to parametr określający, jak grunt czy skała przewodzi wodę, co ma znaczący wpływ na procesy filtracyjne zachodzące przy obecności różnic ciśnień hydrostatycznych, kiedy to woda podziemna zaczyna przemieszczać się przez grunt.

W praktyce, grunty klasyfikowane są na podstawie ich przepuszczalności jako przepuszczalne lub ograniczające przepływ wody. Wśród gruntów o wysokiej przepuszczalności znajdują się przede wszystkim piaski i żwiry, będące reprezentantami materiałów o większych frakcjach. Natomiast grunty o mniejszych frakcjach, takie jak iły, gliny czy pyły, charakteryzują się znacznie słabszą przepuszczalnością, co czyni je mniej przepuszczalnymi dla wody.

Szczegółowy podział skał ze względu na właściwości filtracyjne:

Właściwości filtracyjne skał można podzielić zależnie od ich współczynnika filtracji, który może być wyrażony w metrach na sekundę (m/s), metrach na godzinę (m/h), lub w darcy.

Rozróżniamy następujące kategorie:

Wysoka przepuszczalność: rumosze, żwiry, piaski gruboziarniste i równoziarniste, oraz skały masywne z bardzo gęstą siecią drobnych szczelin charakteryzują się bardzo dobrą przepuszczalnością, z współczynnikiem filtracji przekraczającym 10^-3 m/s, co odpowiada więcej niż 3,6 m/h.
Dobra przepuszczalność: piaski różnoziarniste, średnioziarniste, kruche i słabo spojone gruboziarniste piaskowce, oraz skały masywne z gęstą siecią szczelin mają współczynnik filtracji w zakresie 10^-4 do 10^-3 m/s, co daje od 0,36 do 3,6 m/h.
Średnia przepuszczalność: drobnoziarniste piaski i less mają współczynnik filtracji między 10^-5 a 10^-4 m/s, równy 0,036 do 0,36 m/h.
Słaba przepuszczalność: pylaste piaski, gliniaste, mułki, piaskowce i skały masywne z rzadką siecią drobnych spękań charakteryzują się współczynnikiem filtracji między 10^-6 a 10^-5 m/s, czyli 0,0036 do 0,036 m/h.
Półprzepuszczalne skały: gliny, namuły, mułowce i iły piaszczyste, z współczynnikiem filtracji w zakresie 10^-8 do 10^-6 m/s, co odpowiada 0,000036 do 0,0036 m/h.
Skały nieprzepuszczalne: iły, iłołupki, zwarte gliny ilaste, margle ilaste i skały masywne bez szczelin mają współczynnik filtracji poniżej 10^-8 m/s, czyli mniejszy niż 0,000036 m/h.

Tabela: Charakterystyka przepuszczalności różnych typów gruntów

Charakter przepuszczalności	Przykłady materiałów	Współczynnik filtracji [m/s]	Współczynnik filtracji [m/h]
Bardzo dobra	Rumosze, żwiry, gruboziarniste piaski, skały z gęstą siecią drobnych szczelin	> 10^-3	> 3,6
Dobra	Piaski o różnej ziarnistości, słabo spojone piaskowce gruboziarniste, skały ze szczelinami	10^-4 - 10^-3	0,36 - 3,6
Średnia	Drobnoziarniste piaski, less	10^-5 - 10^-4	0,036 - 0,36
Słaba	Piaski pylaste, gliniaste, piaskowce, skały z rzadkimi spękaniami	10^-6 - 10^-5	0,0036 - 0,036
Skały półprzepuszczalne	Gliny, namuły, mułowce, iły piaszczyste	10^-8 - 10^-6	0,000036 - 0,0036
Skały nieprzepuszczalne	Iły, iłołupki, zwarte gliny ilaste, margle ilaste	< 10^-8	< 0,000036

Przepuszczalność gruntu ma bezpośredni wpływ na efektywność rozsączania ścieków oczyszczonych w oczyszczalniach przydomowych. Optymalna przepuszczalność gleby jest kluczowa dla skutecznego rozsączania ścieków i usuwania substancji zanieczyszczających. Gdy przepuszczalność gleby jest odpowiednia, proces rozsączania w gruncie przebiega efektywnie, umożliwiając skuteczne rozsączanie ścieków. Natomiast nieprawidłowa przepuszczalność gleby może prowadzić do różnych problemów, takich jak zablokowanie systemu rozsączającego lub wycieki ścieków do wód gruntowych.

Podczas projektowania systemu rozsączającego należy uwzględnić przepuszczalność gleby, aby zapewnić odpowiednie rozsączanie ścieków. Dzięki temu możliwa jest długoletnia praca systemu i ochrona środowiska naturalnego.

Drenaż i Studnia Chłonna jako Element Przydomowej Oczyszczalni Ścieków

Dwa kluczowe elementy, które odgrywają ważną rolę w skutecznym funkcjonowaniu takich systemów, to drenaż i studnia chłonna.

Drenaż w kontekście przydomowych oczyszczalni ścieków jest systemem, który umożliwia bezpieczne odprowadzanie przetworzonych ścieków z oczyszczalni do gruntu. Składa się z perforowanych rur układanych w specjalnie przygotowanych rowach wypełnionych kruszywem o frakcji 16-32 mm , takim jak żwir czy otoczak. System ten rozprasza wodę na większym obszarze, co umożliwia jej naturalne wsiąknięcie do gruntu.

Kluczowym aspektem projektowania systemu drenażowego jest dostosowanie go do warunków gruntowo-wodnych danej działki. Nieprawidłowo zaprojektowany lub wykonany drenaż może nie spełniać swojej funkcji, co w konsekwencji prowadzi do problemów z odprowadzaniem wody i może negatywnie wpłynąć na środowisko.

W przypadku gdy pierwsza warstwa gruntu jest nieprzepuszczalna i tradycyjny drenaż nie jest możliwy lub wystarczający, na ratunek przychodzi studnia chłonna. Jest to specjalnie skonstruowany zbiornik bez dna, do którego odprowadza się oczyszczone ścieki z przydomowej biologicznej oczyszczalni. Budowa studni chłonnej pozwala na bezpieczne odprowadzenie wody pościekowej, bezpośrednio do warstw przepuszczalnych, minimalizując ryzyko słabej absorbcji gruntu.

Studnia chłonna musi być odpowiednio zaprojektowana, biorąc pod uwagę charakterystykę gleby oraz poziom wód gruntowych, aby zapewnić efektywne i bezpieczne infiltracje wód oczyszczonych.

Zarówno drenaż, jak i studnia chłonna są nieodzownymi elementami systemów przydomowych oczyszczalni ścieków, które mają kluczowe znaczenie dla ochrony środowiska i efektywnego gospodarowania zasobami wodnymi. Wybór odpowiedniego rozwiązania zależy od wielu czynników, w tym od warunków gruntowych i wymogów prawnych. Dlatego tak ważne jest, aby na etapie projektowania skonsultować się ze specjalistami, którzy pomogą dobrać najbardziej optymalne i efektywne rozwiązanie dla Twojego domu.

Odprowadzenia Oczyszczonych Ścieków w Trudnych Warunkach Gruntowo-Wodnych

Oczyszczalnie ścieków typu biologicznego doskonale sprawdzają się w różnorodnych warunkach geologicznych, oferując skuteczne rozwiązania nawet wtedy, gdy standardowe metody rozsączania nie są wystarczająco efektywne. Problemy takie jak wysoki poziom wód gruntowych czy niska przepuszczalność gleby wymagają implementacji innowacyjnych technologii odprowadzania ścieków. Do najbardziej efektywnych należą:

Rozsączanie napowierzchniowe z wykorzystaniem zbiorników do gromadzenia wody po oczyszczalni, wyposażonych w pompy, pozwalające na wykorzystanie przetworzonej wody do nawadniania zieleni.
Systemy rozsączające realizowane w nasypach, np. przez zastosowanie drenażu, które skutecznie radzą sobie z odprowadzeniem wody w miejscach, gdzie bezpośrednia infiltracja jest niemożliwa.
Bezpośrednie odprowadzenie oczyszczonych ścieków do wód powierzchniowych, co jest możliwe tylko po spełnieniu kryteriów ochrony środowiska i regulacji prawnych.

Zalecane Odległości Systemu Rozsączającego od Różnych Obiektów na Działce

Poniżej tabela prezentująca zalecane odległości systemu rozsączającego od różnych obiektów na działce:

Element zabudowy/zagospodarowania terenu	Odległość od systemu rozsączającego
Granica posesji lub droga	2 metry
Dom	Brak norm
Studnia (ujęcie wody)	30 metrów
Rurociągi (gaz, woda)	1,5 metra
Przewody elektryczne	0,8 metra
Drzewa i krzewy	3 metry

tags: #na #jakiej #głębokości #montować #oczyszczalnię #przydomową