Jaka Wilgotność Drewna na Drzwi Wewnętrzne: Norma i Właściwości

Szczegóły: Opublikowano: 08. October 2025

Drewno od wieków jest jednym z najważniejszych materiałów budowlanych, wykorzystywanym w różnych formach konstrukcyjnych. Niesłabnącą popularność zawdzięcza swoim naturalnym właściwościom, takim jak wytrzymałość, elastyczność czy estetyka. Z tego powodu właściwa wilgotność drewna konstrukcyjnego i budowlanego jest podstawą trwałości każdego projektu.

Drzwi powinny być ładne, funkcjonalne, trwałe, wytrzymałe, bezpieczne. Z punktu widzenia formalnoprawnego dość ważne jest jednoznaczne zdefiniowanie pojęcia „drzwi”, według normy drzwiami nazywamy element budowlany do zamykania otworu w ścianie, który umożliwia dostęp lub przejście osób pieszych i który w stanie zamkniętym może umożliwiać przepuszczanie światła. Według również aktualnej normy (dotyczy wyłącznie wyrobów drzwiowych wykonanych z drewna i materiałów drewnopochodnych) przez pojęcie drzwi rozumiemy ruchomą część ściany izolującej, umożliwiającą komunikację.

Dlaczego Drewno Jest Wilgotne?

Drewno jest materiałem higroskopijnym, co oznacza, że pochłania i oddaje wilgoć z otoczenia. Drewno charakteryzują dwie cechy wpływające na jego wilgotność. Po pierwsze, higroskopijność, czyli zdolność do wchłaniania wilgotności z powietrza. Drewno, jako materiał organiczny, naturalnie reaguje na zmiany wilgotności w otoczeniu, co prowadzi do jego pęcznienia (gdy wilgoć jest wchłaniana) lub kurczenia się (gdy wilgoć jest oddawana). Co więcej, zdolność drewna do pochłaniania wilgoci oznacza, że w niewłaściwych warunkach może ono zbyt łatwo pochłaniać wodę. Prowadzi to do degradacji, pleśni, gnicia, czy nawet uszkodzenia całej struktury. Kontrolowanie higroskopijności pomaga w zapobieganiu takim problemom.

Druga ważna cecha drewna to nasiąkliwość, czyli zdolność do wchłaniania wody (lub innych cieczy) przez drewno, które jest w tej cieczy zanurzone. Stopień nasiąkliwości zależy od porowatości drewna, która z kolei ma związek z jego gęstością. Dlatego też drewno o dużej gęstości wolniej wchłania wodę, ponieważ ma mniej porów od drewna o małej gęstości. Drewno, które ma wysoką nasiąkliwość, wchłania więcej wody, co zwiększa ryzyko rozwoju grzybów, pleśni i gnicia. Drewno nasycone wodą traci część swoich właściwości wytrzymałościowych.

Rodzaje Wilgotności Drewna

Wilgotność techniczną - której poziom zależy od wymagań związanych z obróbką drewna.
Wilgotność użytkową - której zakres zależy od zastosowania i warunków użytkowania drewna.

Dlaczego Właściwa Wilgotność Drewna Jest Taka Ważna?

Wilgotność drewna wpływa, a właściwie decyduje o jego właściwościach. Zbyt wilgotne drewno jest podatne na rozwój grzybów, ale przede wszystkim kurczy się podczas suszenia, a podczas nasiąkania wodą pęcznieje. Najczęściej skutkuje to uszkodzeniami powierzchni, np. Drewno o zbyt wysokiej wilgotności ma słabsze właściwości izolacyjne, co wpływa na energooszczędność budynku. Zmiany wilgotności prowadzą także do tworzenia szczelin, co z kolei obniża efektywność cieplną. Drewno o stabilnej wilgotności zachowuje swoje właściwości mechaniczne, co jest kluczowe w budownictwie. Nadmierne zmiany wilgotności mogą obniżyć jego wytrzymałość.

Przeczytaj także: PE a bezpieczeństwo wód mineralnych

Normy Wilgotności Drewna dla Drzwi Wewnętrznych

Idealna wilgotność drewna jest różna i zależy od rodzaju drewna oraz jego przeznaczenia. Pożądana wilgotność drewna dla elementów montowanych wewnątrz pomieszczeń, które nie będą miały kontaktu z powietrzem zewnętrznym, czyli wilgotność drewna na schody, wilgotność drewna na meble oraz wilgotność drewna na podłogę wynosi od 6 do 10 %.

Jak Zmierzyć Wilgotność Drewna?

Istnieje kilka sposobów pomiaru wilgotności drewna.

Metoda suszarkowo-wagowa polega na pobraniu próbki o wymiarach 2x2x2 cm ze środka badanej deski czy elementu w odległości 15-25 cm od czoła, zważeniu jej i umieszczeniu w suszarce elektrycznej-laboratoryjnej, wyposażonej w termoregulację (która utrzymuje temperaturę na żądanym poziomie z dokładnością do +/- 5 °C). Proces suszenia próbek odbywa się w granicach 100 °C i do chwili kiedy próbki osiągną stały ciężar, tj. jaki był między przedostatnim a ostatnim ważeniem i nie przekracza 0,3%.
Metoda elektrometryczna nie wymaga pobrania próbek drewna i polega na pomiarze oporu elektrycznego, który jest zmienny w zależności od poziomu wilgotności drewna. Do pomiarów wilgotności metodą elektromagnetyczną służą wilgotnościomierze. Wśród nich najczęściej spotykany typ wilgotnościomierza do drewna to model oporowy. Działa na zasadzie pomiaru oporu elektrycznego między dwoma metalowymi elektrodami (igłami) wbitymi w drewno. Drewno, które zawiera więcej wilgoci, przewodzi prąd elektryczny lepiej niż drewno suche. Ten rodzaj pomiaru wilgotności drewna jest bardzo dokładny. Alternatywą jest wilgotnościomierz pojemnościowy. Ten typ wilgotnościomierza działa bez konieczności wbijania elektrod w drewno. Zamiast tego mierzy zmianę pojemności elektrycznej na powierzchni drewna. Urządzenie emituje pole elektromagnetyczne. Zawartość wilgoci w drewnie wpływa na zmianę pojemności elektrycznej tego pola. Jego wadą jest to, że urządzenie jest mniej dokładne niż wilgotnościomierz oporowy, szczególnie w głębszych warstwach materiału.

Jak Utrzymać Odpowiednią Wilgotność Drewna?

Jeśli potrzebujemy zmierzyć wilgotność posiadanego drewna, nie musimy od razu kupować wilgotnościomierza czy oddawać próbek do laboratorium. Wiesz już, czym zmierzyć wilgotność drewna. Jak jednak sprawić, by drewno utrzymało właściwą i pożądaną wilgotność? Skutecznym sposobem jest impregnacja drewna. W przypadku drewna przed jego wykorzystaniem bardzo ważne jest też jego prawidłowe przechowywanie.

Właściwości Techniczne i Użytkowe Drzwi

Dobierając drzwi, należy sprawdzić, czy deklarowane przez producenta właściwości wyrobu są adekwatne do przewidywanych warunków eksploatacji. Wiedza o podstawowych właściwościach technicznych drzwi jest bardzo ważna, gdyż w przypadku drzwi zewnętrznych zgodnych z normą wyrobu spora część właściwości technicznych może być pominięta (oznaczona jako NPD). Zestawy drzwiowe powinny mieć wymiary zgodne z deklarowanymi. Dopuszczalne odchyłki wymiarów drzwi nie mogą przekraczać wartości przepisanych do poszczególnych klas tolerancji.

Z punktu widzenia estetycznego dość istotną cechą drzwi jest płaskość skrzydła (pofalowanie czołowej powierzchni skrzydła). W celu oceny tego parametru sprawdza się płaskość ogólną skrzydła oraz płaskość miejscową. Dopuszczalne odchyłki płaskości skrzydeł drzwi nie powinny przekraczać wartości przepisanych do poszczególnych klas tolerancji.

Przeczytaj także: Optymalna wilgotność powietrza

Jednym z istotnych elementów oceny funkcjonalności zestawów drzwiowych jest ocena sił operacyjnych (pomiar minimalnej siły lub momentu obrotowego wymaganych do zaczepienia lub zwolnienia zamków, rozpoczęcia otwierania lub zakończenia zamykania skrzydła drzwiowego z użyciem klamki lub klucza). Pod względem sił operacyjnych oraz momentów obrotowych zestawy drzwiowe zależnie od deklarowanej klasy powinny spełniać wymagania jak w tab. Klasyfikację zestawów/zespołów drzwiowych w zakresie wytrzymałości przedstawia norma PN-EN.

Przez parametry określające wytrzymałość drzwi rozumiemy: odporność zestawów drzwiowych na obciążenie pionowe, skręcanie statyczne, odporność na uderzenie ciałem miękkim i ciężkim oraz ciałem twardym. Dla każdej z klas wytrzymałości (przewidziano cztery klasy) ustalono poziom wymagań odpowiadający nominalnemu użytkowaniu w zależności od warunków eksploatacji.

Trwałość mechaniczna drzwi jest określana za pomocą badania wielokrotnego otwierania-zamykania. Norma przywiduje dziewięć klas trwałości mechanicznej drzwi (0-8) zależnie od przeprowadzonych liczby cykli zamykania-otwierania. Po wykonaniu odpowiedniej dla danej klasy liczby cykli zamykania-otwierania drzwi powinny zachować swoją funkcjonalność w odniesieniu do sił operacyjnych (siły operacyjne początkowe i końcowe powinny pozostać w granicach swoich klas).

W trakcie użytkowania drzwi wskutek działania przeciągów, niedbania o mienie etc. dość często dochodzi do uderzeń skrzydła drzwiowego o element oporowy (np. uderzenie o ościeżnicę). Zalecenia udzielenia aprobat technicznych przewidują obligatoryjne określenie właściwości drzwi w zakresie odporności na wstrząsy.

Z punktu widzenia eksploatacyjnego istotną cechą drzwi wejściowych wewnętrznych oraz wejściowych zewnętrznych jest przepuszczalność powietrza. Klasyfikacja drzwi pod względem przepuszczalności powietrza przedstawiona jest w normie. Według normy jest pięć klas przepuszczalności powietrza (0-4). Najwyższej klasie odpowiada najniższa przepuszczalność powietrza. Niestety norma wyrobu nie podaje możliwego zakresu zastosowania drzwi zależnie od uzyskanej klasy przepuszczalności powietrza.

Przeczytaj także: Mierniki wilgotności owsa – przegląd i zastosowanie

Z punktu widzenia bezpieczeństwa użytkowania szczególnie ważną cechą techniczną jest odporność ogniowa drzwi. Odporność ogniową ustala się zgodnie z wymaganiami normy PN-EN 14600, jest ona przedstawiana za pomocą charakterystyk skuteczności działania (E - szczelności ogniowej, I - izolacyjności ogniowej, W - promieniowania). Przeciwpożarowe drzwi powinny być sklasyfikowane według klas odporności ogniowej zgodnie z. Klasyfikację drzwi w zakresie odporności ogniowej przedstawia tab.

Drzwi zewnętrzne powinny spełniać wymagania w zakresie wodoszczelności. Wymóg dotyczy drzwi nieosłoniętych i częściowo osłoniętych (drzwi nieosłonięte - wbudowane w ścianę zewnętrzną bez żadnych osłon w postaci daszka i ścianek bocznych osłaniających drzwi przed działaniem wody opadowej; drzwi częściowo osłonięte - mające od zewnątrz osłonę w postaci balkonu, daszka ze ściankami bocznymi lub cofnięte w kierunku do wnętrza budynku co najmniej o 1 m). Stosownie do drzwi nieosłonięte powinny charakteryzować się klasą wodoszczelności co najmniej 3A, drzwi częściowo osłonięte 3B (klasyfikacja według).

Drzwi zewnętrzne w czasie użytkowania są narażone na działanie parcia i ssanie wiatru. Według pod wpływem obciążenia charakterystycznego ciśnieniem wiatru (norma) ugięcie czołowe najbardziej odkształconego elementu drzwi nie powinno być większe niż 1/300 odległości między punktami podparcia tego elementu. Drzwi według powinny odpowiadać co najmniej klasie C1.

W przypadku drzwi zewnętrznych oraz wewnętrznych (zastosowanie w pomieszczeniach, między którymi mogą występować znaczące różnice temperatur, wilgotności) należy określić zachowanie się wyrobów pomiędzy różnymi klimatami. Norma daje możliwość sprawdzenia zachowań drzwi w pięciu różnych klimatach. Ocena zachowania się drzwi między różnymi klimatami przedstawiana jest za pomocą klas (0-3) według. Kryteriami nadawania klas są odkształcenia drzwi zmierzone po badaniach (zwichrowanie, wygięcie, płaskość miejscowa).

Drzwi zewnętrzne powinny mieć określoną przenikalność cieplną wyrażoną w W/(m2?K). Z punktu widzenia komfortu użytkowania istotne są właściwości akustyczne drzwi. Izolacyjność akustyczna drzwi wejściowych zewnętrznych zgodnych z normą wyrobu PN-EN 14351-1 powinna być sprawdzona według. Norma wymaga deklarowania izolacyjności akustycznej Rw(C, Ctr). W przypadku drzwi wewnętrznych objętych normą izolacyjność akustyczna drzwi powinna spełniać wymagania ww.

W razie zastosowania w drzwiach materiałów, które mogą ulegać emisji lub migracji podczas normalnego użytkowania oraz w przypadku kiedy emisja lub migracja do otoczenia jest potencjalnie niebezpieczna dla higieny, zdrowia lub środowiska, producent wyrobu powinien określić ich zawartość i złożyć odpowiednią deklarację zgodnie z krajowymi wymaganiami. Przy tym emisja formaldehydu z drzwi wewnętrznych wykonanych z użyciem materiałów drewnopochodnych nie powinna przekraczać 120 μg/m3. Krajowe wymagania w zakresie wydzielenia substancji niebezpiecznych obejmują również zakaz stosowania kadmu (jako stabilizatorów i pigmentów elementów wykonanych z PCV, pigmentów w farbach).

tags: #jaka #wilgotność #drewna #na #drzwi #wewnętrzne