Ustawienie wilgotności w opryskiwaczu Hardi: Klucz do efektywnego oprysku

Szczegóły: Opublikowano: 30. November 2025

W dobie dynamicznych zmian w rolnictwie, modernizacja maszyn staje się kluczowa dla zwiększenia efektywności i precyzji. Zmieniające się potrzeby i wymogi rolnictwa skłaniają do modernizacji nawet dobrze znanych, lecz przestarzałych maszyn. Przykładem może być opryskiwacz Hardi Master, który wymaga ulepszeń, mimo że od 1995 roku stanowił solidne rozwiązanie.

Modernizacja opryskiwacza Hardi Master

W oryginalnej konfiguracji opryskiwacz wyposażony był w całkowicie manualne rozdzielacze, wymagające dużego wysiłku i uwagi operatora. Przełomowa modernizacja opryskiwacza Hardi Master jest dowodem na to, że zastosowanie nowoczesnych technologii może zrewolucjonizować działanie nawet starych maszyn. Modernizacja opryskiwacza stanowi znaczący krok naprzód, pokazując, jak istotne jest dostosowywanie się do nowych technologii w rolnictwie.

Kluczowe Komponenty Opryskiwacza

Zawór Główny: Kontroluje przepływ cieczy roboczej.
Zawór Regulacyjny: Dostosowuje ciśnienie cieczy w systemie.
Filtr: Oczyszcza ciecz z zanieczyszczeń.
Przepływomierz: Mierzy ilość wypływającej cieczy.
Zawory Sekcyjne: Kontrolują poszczególne sekcje opryskiwacza.
Jednostka Sterująca: Zarządza pracą pozostałych komponentów i automatyzuje procesy.

Sterownik Quartmann GP-7

Kluczowym elementem modernizacji jest sterownik Quartmann GP-7, który jest odpowiedzialny za całokształt pracy zmodernizowanego opryskiwacza. Ten zaawansowany sterownik pozwala na precyzyjne ustawienie dawki cieczy na hektar, zapewniając jednocześnie szybką reakcję na zmiany prędkości maszyny. Sterownik Quartmann GP-7 oferuje rolnikowi znaczne ułatwienia w codziennej pracy. Pozwala na automatyczne dozowanie cieczy, kontrolę nad poszczególnymi sekcjami opryskiwacza oraz możliwość integracji z innymi urządzeniami poprzez ISOBUS. Jego zaawansowane funkcje obejmują również automatyczne otwieranie i zamykanie sekcji w zależności od pozycji maszyny, co minimalizuje ryzyko powtórnego opryskiwania i zwiększa efektywność całego procesu.

Testowanie i Optymalizacja Systemu

Po zakończeniu montażu, system został przetestowany w warunkach polowych. Zmodernizowany opryskiwacz demonstruje znacznie lepszą precyzję i efektywność. Precyzyjna kontrola nad procesem opryskiwania umożliwia dokładniejsze pokrycie pola, minimalizując marnowanie środków chemicznych. Kontrola sekcji pozwala na wyłączanie poszczególnych części opryskiwacza w miejscach, gdzie środek ochrony roślin już został zastosowany, zapobiegając podwójnemu opryskiwaniu.

Opryskiwacze Hardi Alpha Evo III

Opryskiwacze serii Alpha Evo III są dostępne ze zbiornikami o pojemności 4200 i 5100 l oraz belkami polowymi o szerokości roboczej od 24 do 39 m, przy czym istnieje możliwość ustawienia różnej szerokości dla przedniej i tylnej osi. Hydrauliczna regulacja rozstawu kół wykorzystuje mechanizm działania oparty na cylindrach z wbudowanymi czujnikami liniowymi do wykrywania położenia, co zapewnia dokładną szerokość toru. Do tego opryskiwacze wyposażone są w zawieszenie pneumatyczne typu FloatRide, które jest skonstruowane w ten sposób, że odległość między osią a łącznikiem do ramy została zwiększona (440 mm) dla uzyskania poprawy komfortu i wydajności działania.

Przeczytaj także: Raven EN004 - poradnik użytkownika

Nowy Design i Kabina Operatora

Kolejne zmiany objęły kabinę operatora kat. 4 dostępną już w wersji standardowej, która zapewnia doskonały wgląd na pełny obszar pola widzenia. System zarządzania maszyną zainstalowany w kabinie jest teraz zintegrowany jako aplikacja Isobus na wyświetlaczu HC. Zmieniony został również design opryskiwaczy. W obecnej wersji obejmuje on nową maskę, system oświetlenia wykorzystujący technologię LED, a także szare felgi.

Rękaw Powietrzny w Opryskiwaczach Hardi

Coraz bardziej popularne stają się opryskiwacze z zamontowaną belką z rękawem powietrznym. Same rękawy nie służą tylko podczas złej, głównie wietrznej pogodzie, lecz również w innych sytuacjach. Firma Hardi w swojej ofercie posiada ów rękaw, stosowany z techniką TWIN. Wielu rolników musi wykonać zabieg w wyznaczonym terminie, a częste opady deszczu i wiatry nie pozwalają na prawidłowe przeprowadzenie oprysków. Wspomniana technika pozwala na bezpieczną pracę podczas wiatru o prędkości nawet 8 m/s, przy wilgotności względnej 50-95%.

Zalety Rękawa Powietrznego

Możliwość pracy podczas wietrznej pogody (do 8 m/s).
Zmniejszenie znoszenia cieczy.
Zmniejszenie dawki na hektar nawet do 50%.
Oszczędności wynikające z redukcji naniesienia cieczy na glebę od 40 do 70%.

Wady Rękawa Powietrznego

Kosztowna inwestycja w nowy sprzęt.

Wysoka cena opryskiwaczy z rękawem powoduje, że rolnicy nie inwestują w technologię, która może ułatwić im pracę. Przy obecnych warunkach pogodowych i konieczności terminowego stosowania środków ochrony roślin jedyną metodą jest zastosowanie rękawa powietrznego, profesjonalnie zwanego pomocniczym strumieniem powierza. Technika ta pozwala na szybsze rozprowadzenie cieczy, przy większej prędkości i mniejszej dawce na hektar.

Minimalizacja Znoszenia Oprysku

Chemiczna ochrona roślin jest podstawowym zabiegiem w rolnictwie, który należy wykonywać tak, by była bezpieczna dla środowiska i jak najmniej zaburzała pracę ekosystemu. Jednym z najważniejszych czynników prawidłowego oprysku jest równomierność pokrycia roślin cieczą w jednakowym stężeniu. Według rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 31 marca 2014 r. na terenie otwartym nie można stosować środków ochrony roślin, jeżeli prędkość wiatru nie przekracza 4 m/s.

Opryskiwacz ARA

Ciekawym i jednym z nowych rozwiązań jest opryskiwacz ARA. Opryskiwacz ma 6 metrów szerokości, podzielony jest na 3 moduły, każdy wyposażony jest w belkę, która posiada 52 dysze płaskostrumieniowe. Opryskiwacz posiada kamery 3D. System opryskiwacza za pomocą analizy obrazu rozpoznaje chwasty i rośliny, dzięki czemu nanosi oprysk precyzyjnie na same chwasty. Moduły są osłonięte osłonami, by niwelować zakłócenia światła z zewnątrz dla kamer 3D. Jednocześnie osłony całkowicie niwelują działanie wiatru podczas zabiegu. Taki opryskiwacz daje duże oszczędności w zużyciu środków ochrony roślin oraz może wykonywać zabieg oprysku nawet podczas silnego wiatru. Taką maszyną można przeprowadzać zabieg w uprawach rzędowych, warzywach a także łąkach i trawnikach.

Przeczytaj także: Prawidłowa lokalizacja oczyszczacza powietrza w domu

Tradycyjne Metody Minimalizacji Znoszenia Oprysku

Większość rolników posiada proste opryskiwacze, jednak i oni mogą wysoce skutecznie przeciwdziałać znoszeniu oprysku. W pierwszej kolejności ważny jest dobór rozpylaczy. Przy wietrznych warunkach należy stosować rozpylacze o większej średnicy kropel by niwelować znoszenie przez wiatr. Kolejnym czynnikiem jest ciśnienie cieczy; zbyt duże wartości ciśnienia powodują powstawanie większej ilości kropel o małej średnicy, co zwiększa prawdopodobieństwo znoszenia cieczy. Ważnym aspektem jest również wysokość ustawienia belki opryskiwacza nad powierzchnią opryskiwaną. Optymalna wysokość belki opryskowej to około 0,5m. Przy silnym wietrze należy ją obniżyć do około 0,3 m, dzięki temu można obniżyć znoszenie cieczy nawet o 50% w porównaniu do optymalnej wysokości belki. Dodatkowo warto zastosować dysze antyznoszeniowe. Podczas silnego wiatru najlepiej zastosować dysze bazujące na technologii eżektorowej. Takie dysze za pomocą dodatkowych otworów zasysają powietrze, co powoduje, że krople powstałe podczas oprysku są duże i napowietrzone. Dzięki temu krople są dużo cięższe i nie są znoszone przez wiatr, a wypełnienie kropli powietrzem sprzyja ich rozbijaniu na mniejsze podczas spadku na rośliny.

Kontrola i Kalibracja Opryskiwacza

Przygotowanie opryskiwacza do pracy polega na sprawdzeniu jego sprawności technicznej oraz przeprowadzeniu jego kalibracji. Powinniśmy to robić przed każdym okresowym badaniem (nie rzadziej jak co 3 lata) w Stacji Kontroli Opryskiwaczy (S.K.O.) oraz najlepiej przed każdym sezonem, a w razie potrzeby na bieżąco.

Podstawowa Kontrola Opryskiwacza

Ogólną ocenę stanu technicznego opryskiwacza a także kalibrację rozpoczynamy od sprawdzeniu kompletność osłon elementów wirujących (wałki napędowe, przekładnie pasowe, wirnik wentylatora), a także jego umyciu z zewnątrz i wewnątrz. Ocenie podlegają w pierwszym rzędzie: kompletność i prawidłowość zabezpieczeń, pewność agregatowania z ciągnikiem, stan zużycia poszczególnych podzespołów, szczelność. Opryskiwacz agregatujemy z ciągnikiem najlepiej z tym z którym pracuje wtedy możliwe będzie także przeprowadzenie kalibracji. Zbiornik powinien być wypełniony w ilości około 1/2 objętości czystą wodą, z taką ilością wody warto także przeprowadzić ustalenie prędkości jazdy na potrzeby kalibracji w warunkach terenowych, uwzględnimy wtedy średni ciężar opryskiwacza na wartość poślizgu kół.

Sprawdzenie Podzespołów Opryskiwacza

Pompa

Sprawdzeniu podlegają szczelność (brak wycieków), smarowanie, tłumienie pulsacji, wydajność. Większość pomp smarowanych jest olejem a sprawdzeniu podlega poziom oleju (na bagnecie lub na skali przeźroczystego zbiorniczka) oraz jego barwa (szczególnie trzeba zwrócić uwagę czy olej nie zaczyna emulgować z wodą przyjmując barwę „kawy z mlekiem”, świadczyć to może o uszkodzeniu przepony tłocznej). Za tłumienie pulsacji odpowiedzialny jest powietrznik, a sprawdzeniu podlega ciśnienie powietrza, które powinno wynosić 1/3 - 2/3 przewidywanego wykalibrowanego ciśnienia roboczego. Obsługa pomp polega także na wymianie oleju zgodnie z częstotliwością i klasą lepkości rekomendowaną przez producenta.

Mieszadło

Mieszadło powinno powodować widoczny efekt mieszania cieczy roboczej w zbiorniku wypełnionym 1/2 pojemności przy pracujących wszystkich rozpylaczach, przy nominalnych obrotach. Mieszadło hydrauliczne powinno być umieszczone w pobliżu dna zbiornika, zaleca się konstrukcje wykorzystujące efekt eżektorowy. W przypadku popularnych mieszadeł wyposażonych w indywidualny filtr należy koniecznie skontrolować jego stan. Jakość mieszania cieczy roboczej ma zasadniczy wpływ na efektywność zabiegu. Niesprawne mieszadło powoduje dużą niejednorodność stężenia środka ochrony roślin w cieczy roboczej co może skutkować zarówno przekroczeniem miejscowych dawek substancji aktywnej, a także jej miejscowym niedoborom.

Przeczytaj także: Poradnik: walka z wilgocią w mieszkaniu

Zbiornik i Osprzęt

Zbiornik opryskiwacza powinien być zarówno szczelny, tak aby nie dochodziło do wycieku cieczy, ale równocześnie nie może dochodzić do powstawania podciśnienia. Odpowiednie rozszczelnienie występuje zwykle w pokrywie wlewu. Zbiornik powinien posiadać widoczny i czytelny wskaźnik poziomu cieczy oraz sprawny zawór spustowy. Jeżeli opryskiwacz posiada inne dodatkowe wyposażenie (rozwadniacz, znacznik pianowy, system płukania itp.) to powinny być one nieuszkodzone i funkcjonować prawidłowo.

Manometr

Manometr powinien być widoczny z miejsca operatora, średnica powinna wynosić co najmniej 63 mm w przypadku manometrów analogowych połączonych z zaworem sterującym lub umieszczonych w kabinie ciągnika, a w przypadku połączenia lub umieszczenia w inny sposób nawet 100 mm, zakres skali powinien uwzględniać zakres ciśnień roboczych (inny w polowych a inny w sadowniczych), a podziałka skali powinna wynosić nie więcej jak: 0,2 bara dla ciśnienia roboczego poniżej 5 barów (w polowym), 1,0 bar przy ciśnieniu roboczym 5-20 barów (w sadowniczym). Manometr najlepiej sprawdzić na prasce kontrolnej ale możliwe jest też porównanie wskazań dwóch manometrów po ich podłączeniu do dowolnego regulowalnego źródła ciśnienia na przykład opryskiwacza. Porównania dokonujemy przy ciśnieniu 1; 3 oraz 5 bar w przypadku opryskiwacza polowego.

Układy Sterowania

Sprawdzenie urządzeń sterujących (zaworów) polega na sprawdzeniu stabilności ciśnienia (dla stałych obrotów pompy dopuszcza się odchylenie wartości ciśnienia roboczego nie więcej jak 10%) oraz powtarzalności (wyłączenie i włączenie zaworu głównego zaworu odcinającego dopływ cieczy roboczej do zespołu opryskowego nie może spowodować różnicy większej niż 10%). Dodatkowo jeżeli zespół sterujący wyposażony jest w zawory sekcyjne stałociśnieniowe odcięcie dopływu cieczy do poszczególnych sekcji belki polowej opryskiwacza nie powinno powodować zmiany ciśnienia wskazywanego przez manometr o więcej niż 10%. Należy pamiętać że zawory stałociśnieniowe powinno się okresowo regulować szczególnie po wymianie lub przełączeniu rozpylaczy na inne o znacznie różniącym się wydatku nominalnym (większym lub mniejszym rozmiarze).

Układ Filtracyjny

Wielkość oczek filtrów po stronie tłocznej powinna uwzględniać rozmiar i typ rozpylaczy. Filtry tłoczne centralne lub sekcyjne wymagają sprawdzenia szczelności wewnętrznej ich wkładów, wszelkie rozszczelnienia powodują brak filtracji. Powodem zatykania się rozpylaczy może być źle dobrany wkład filtra, uszczelnień, pęknięcie plastikowego denka wkładu filtra tłocznego kierującego ciecz do przelewu samoczyszczącego. Należy także sprawdzić stan filterków indywidualnych w oprawach rozpylaczy oraz skuteczność działania zaworków przeponowych (antykapaczy).

Belka Polowa

W czasie postoju opryskiwacza polowego na poziomej powierzchni, odległości między dolnymi krawędziami rozpylaczy zainstalowanych na belce, a tą powierzchnią nie powinny się różnić więcej niż o 0,1 m lub 0,5% całości szerokości belki. Dla przykładu tolerancja 0,5% dla belki o szerokości 50 m może oznaczać odchyłkę aż 25 cm. Ma to ogromne znaczenie i może wpływać na równomierność naniesienia cieczy roboczej na opryskiwaną powierzchnię. Ważne jest zatem sprawne działanie systemu podnoszenia belki oraz jej stabilności. Nie mniej ważna od stabilności belki w płaszczyźnie pionowej jest jej stabilność w płaszczyźnie poziomej czyli wpływ wibracji wzdłużnej na zaburzenie równomierności podłużnej której nie da się zmierzyć w prosty sposób, można ją natomiast minimalizować najczęściej poprzez kasację ewentualnych luzów w miejscach łączących poszczególne jej fragmenty.

Jakość Dystrybucji Cieczy

Dokładnego sprawdzenia równomierności naniesienia cieczy roboczej na opryskiwaną powierzchnie najlepiej dokonać przy użyciu profesjonalnego stołu rowkowego. Jakość dystrybucji możemy także na własny użytek bardzo łatwo samemu sprawdzić w dostateczny sposób również zastępczą dopuszczoną warunkowo metodą pomiaru wydatku jednostkowego. Wydatek jednostkowy rozpylacza w opryskiwaczu polowym nie powinien odbiegać od nominalnej, tabelarycznej wartości o więcej niż 10%). Warto także dodatkowo przeprowadzić pomiar porównawczy rozpylaczy będących w użyciu z jednym nieużywanym (zapasowym). Taki porównawczy pomiar ma dodatkowy walor, że uniezależniamy się od niedokładności wskazań ciśnienia ważnej przy porównaniu z wartościami tabelarycznymi.

Kalibracja Opryskiwacza

Mając pewność że opryskiwacz jest sprawny można i trzeba przystąpić do jego kalibracji czyli regulacji na oczekiwane parametry robocze: dawkę cieczy roboczej na hektar oraz odpowiednią kategorię kroplistości (wielkość kropel) adekwatną do mechanizmu działania środka ochrony roślin (kontaktowy, systemiczny) oraz możliwych do wystąpienia warunków atmosferycznych (prędkość wiatru, wilgotność względna powietrza oraz temperatura). Nowoczesnym i wygodnym sposobem kalibracji jest skorzystanie z dostępnych w internecie aplikacji na smartfona które błyskawicznie zaproponują w każdych warunków optymalne parametry (wykalibrowane ciśnienie, wydatek jednostkowy, rozmiar i typ rozpylaczy) w stosunku do zadanej prędkości jazdy oraz wymaganej dawki cieczy roboczej na ha.

tags: #hardi #opryskiwacz #ustawienie #wilgotności