Czysta woda rysunki ołówkiem - jak narysować?
- Szczegóły
Czas coś stworzyć. Siedzisz nad pustą kartką i myślisz… Brakuje Ci tematu na nowy rysunek. Chciałbyś znaleźć dobrą inspirację, ale z wyjaśnieniem i omówioną techniką. Idealnie trafiłeś! Tu zamieszczamy rysunki, które tworzą młodzi artyści po kursach na ASP i prowadzący lekcje rysunku.
Nawet to, że świadomie obserwujesz rysunki rozwinie Cię artystycznie. Więcej przykładów rysunków o ciekawych rozwiązaniach znajdziesz też tu: Rysunek - unikalne prace w różnych technikach.
Różne techniki rysunkowe
Różne techniki rysunkowe pozwalają na bardzo przekrojowy rozwój oraz znacznie szybszy progres. Wielokrotnie zmiana narzędzia wyciąga z kryzysów, pomaga otworzyć umysł i rozluźnić rękę. Dzięki eksperymentom nabierzesz pewniejszej kreski, zaczniesz różnicować walor, nauczysz się cieniowania wrażeniowego. Każda technika rysunkowa rozwinie w Tobie zupełnie inne umiejętności, które z pewnością wykorzystasz w przygotowaniach do egzaminu lub kompletowaniu portfolio.
Omawiając każdą technikę rysunkową, postaram się przedstawić jej plusy i minusy oraz zebrać dla Was protipy, które pomogą Wam przełamać się do sięgnięcia do każdej z nich.
Rysunek ołówkiem
Ta technika rysunkowa zdecydowanie należy do kategorii „bezpiecznych” narzędzi. Grafit dobrze się zmazuje zarówno przy pomocy gumki chlebowej, jak i popularnej białej gumki, tzw. „myszki”. Przy odpowiednim doborze grubości ołówka, w których zdecydowanie można przebierać, da się osiągnąć dosyć mocny kontrast.
Przeczytaj także: Różnice między czystą wodą a czystą wódką
Z pomocą ołówka można przedstawić najróżniejsze atmosfery na rysunku - widok nocny, deszczową aurę, mocno oświetlony plac. Zdecydowaną ujmą dla ołówków jest stopień ich rozmazywania się. Kolejność cieniowanych elementów powinna być przemyślana i prowadzona w taki sposób, by ręką nie rozcierać sobie najbardziej zacieniowanych miejsc. Tracimy wówczas tak pożądany kontrast.
Dobór ołówka
Zacznijmy od doboru ołówka - jest ich wręcz nieograniczona ilość. Zaczynając od samego rodzaju, przez grubość, aż po twardość.
- Versatile - to bardzo popularny wśród naszych rysowników ołówek z uwagi na jego uniwersalność, trwałość i wygodę użytkowania. Versatile to metalowy ołówek o jednorodnej grubości (2 mm), do którego można dobrać wkłady dowolnej grubości, co umożliwia posiadanie w zasadzie kilku ołówków w jednym. Są one również bardzo ekonomiczne! Paczka wkładów potrafi wystarczyć na dobre kilka/kilkanaście prac. Końcówka versatile’a jest jednocześnie temperówką.
- Ołówek automatyczny - ma zbliżone działanie do versatili, choć możemy je znaleźć już w różnych grubościach. Tu również dobiera się wkłady o poszukiwanej twardości. Automatyki są przyjaciółmi prac z ogromną ilością detali - z uwagi na ich cienkie końcówki, z łatwością można narysować każdy liść akantu w głowicach korynckich.
Gumka chlebowa i gumka w ołówku
Zaprzyjaźnij się z gumką chlebową i gumką w ołówku. Choć mogą być uzależniające z całą pewnością mogą stworzyć niesamowite efekty na pracach. Przebłyski światła, przymglone otoczenie, wzmocniony kontrast i wiele innych cudeniek, które można osiągnąć przy pomocy gumek, dodają pracom charakteru.
Pamiętaj jednak, by nie nadużywać gumki i nie wymazywać każdej kreski, która jest lekko zakrzywiona, nie była przemyślana lub jest linią konstrukcyjną.
Rysowanie
Rysuj w taki sposób, by jak najmniej rozcierać grafit na kartce. Ważna jest umiejętność rysowania w taki sposób, by nie brudzić swoich prac. Dobrą praktyką jest rysowanie od ręki, którą nie rysujecie, w stronę tej, którą pracujecie. Jednak nie zawsze jest to możliwe lub nie dla wszystkich jest to wygodne. Przydatne może okazać się podkładanie kartki pod rękę rysującą. Tu jednak ważne jest, by kartkę podnosić, jeśli chcecie przejść do innej części pracy.
Przeczytaj także: Czysta Woda: Regulamin konkursu
Pod koniec rysunku delikatnie przemaż oświetlone fragmenty budynku. Choćbyście starali się z całych sił utrzymać swoją pracę czystą - grafit zawsze delikatnie się rozetrze. Przez to kontrast nieco się wygasza i warto przed zeskanowaniem / sfotografowaniem / sprzedaniem pracy jeszcze ją podrasować i przemazać to, co finalnie ma być białe. Czasem warto zastosować utrwalacze to grafitu, dzięki którym dłużej zachowają one swój pierwotny wygląd. W tej kwestii pomóc może nawet zwykły lakier do włosów.
Nie bój się używać miękkich ołówków i dociskać ich w taki sposób, by uzyskać czerń. Z początku może okazać się to przerażające - w głowie echem odbijać Wam się będzie myśl, że w ten sposób zepsujecie sobie pracę. Zrobicie czarną plamę, której nie będzie się dało wymazać! NIE BĘDZIE TAK! Jeśli obawiacie się od razu mocno dociskać, nakładajcie grafit warstwa po warstwie, dochodząc w węźle do prawie czerni, którą następnie rozpuścicie na resztę rysunku. Z każdym kolejnym rysunkiem przekonacie się, jak duże znaczenie na pracach ma kontrast. Szare prace są nijakie. Czarno-białe widoczne są już z daleka.
Rysunek kredką
To technika rysunkowa bardzo zbliżona do ołówka w kwestii samego sposobu cieniowania. Kolorowe prace z pewnością znacznie bardziej przykuwają wzrok od czarno-białych. Kredka również jest bezpieczną techniką rysunkową, choć nieco ciężej się ją wymazuje (tu może pomóc jedynie tradycyjna biała „myszka”).
Kolorów kredek jest nieograniczona ilość, można do woli przebierać w odcieniach różu, niebieskiego, zielonego i wszystkich innych kolorów tęczy, jakie występują na świecie. Również twardości kredek są nieskończone - można znaleźć miększe, bardziej tłuste, a także twardsze, które dają zupełnie inny efekt.
Ważne w kredce jest to, że prawie wcale się nie rozmazuje, więc nie trzeba kontrolować kolejności, w której cieniujemy prace. Dodatkowym plusem kredek jest to, że nie ma ograniczeń również w kolorach kartek, które dobieramy. Brązowa kredka na żółtej kartce? Czemu nie! Fajnym efektem może być również mieszanie dwóch zupełnie przeciwstawnych kolorów lub dwóch odcieni jednego koloru.
Przeczytaj także: Filtracja wody ze zeolitem
W przypadku rysowania kredką należy wykazać się nieco większą cierpliwością i dokładnością niż w ołówku. W tej technice bowiem, jeśli za mocno się dociśnie, nie da się zupełnie wymazać postawionej kreski. Jest to więc nieco trwalsza technika od ołówka i gumka chlebowa może okazać się niewystarczająca do współpracy.
Kredka daje również nieco inny efekt- często w przypadku bardziej tłustych kredek tworzy się efekt “chmurki”, który może nieco irytować.
Podrys
Podrys dobrze zacząć bardzo delikatnie, by nie martwić się błędami. Starajcie się nie dociskać kredek za mocno, by dało się je wymazać. Jeśli próbujecie działać dwoma kolorami lub odcieniami, wybierajcie jaśniejszy do podrysu.
Cieniowanie
Cieniując kredkami dużo łatwiej zrobić ciemną plamę, którą może być trudno rozpuścić. W przypadku kredek więc dużo lepiej jest nakładać kolor warstwami, stopniowo przyciemniając i rozciągając walor.
Rysunek cienkopisem
To jedna z technik najbardziej wyrabiających rękę, z uwagi na brak możliwości skorygowania błędów. Jest świetną techniką nie tylko na duży format, ale idealnie nadaje się na szybkie szkice i rysunki w szkicowniku. Cienkopis umożliwia osiągnięcie znacznie łatwiej i szybciej mocniejszych kontrastów, bez konieczności dociskania narzędziem.
Dodatkowym ułatwieniem w pracy z nim jest możliwość zakupu różnych grubości, dzięki czemu można zachować precyzję w podrysie, a także przyspieszyć proces cieniowania. Ciekawym faktem jest, iż również w przypadku cienkopisów nie musimy ograniczać się jedynie do czarnego. Można znaleźć różne wariacje kolorystyczne, z którymi warto eksperymentować.
Ogromnym plusem jest to, że dobry cienkopis wcale się nie rozmazuje. Największym z nich jest brak możliwości naprawy błędów z uwagi na trwałość techniki. Cienkopisy są już nieco droższą techniką od wcześniej wymienionych i dodatkowo dosyć łatwo można je zepsuć, wciskając końcówkę.
Wyróżniają się również zupełnie innym sposobem cieniowania- nie da się nimi stworzyć gładkiej plamy, jak w przypadku kredki, czy ołówka. Trzeba więc zdobyć nowe umiejętności i przestawić się na rysowanie kreska w kreskę. Nie jest to więc najłatwiejsza z technik. W przypadku cienkopisów czasem zdarza się, że nie da się rysować bokiem, więc konieczne jest również przyzwyczajenie ręki do nowego narzędzia.
Technika mieszana: cienkopis i kredka
Jedna z mieszanych technik rysunkowych, łącząca dobrodziejstwa dwóch powyższych. Warto urozmaicić swoje prace cienkopisem o odrobinę koloru. Czasem wystarczy zrobić niebo kredką i dodać kilka akcentów, a praca nabiera zupełnie innego wyrazu. Warto podkreślić, że w tej technice rysunkowej zaczynamy od podrysu cienkopisem, a dopiero potem dodajemy kolor kredką.
Dobrym pomysłem w przypadku obawy z użyciem koloru jest zrobienie mniejszych szkiców i wypróbowanie różnych wariantów wykorzystania kredek.
Technika mieszana: cienkopis i biała kredka
Kolejna technika mieszana, łącząca nabyte już umiejętności w wyżej wymienionych metodach rysunkowych. Ponownie wykonujemy podrys cienkopisem i podsycamy światłocień przy użyciu białej kredki. Jest to wyjątkowy efekt, w którym mocne, czarne cienie, kontrastują z oświetlonymi, białymi płaszczyznami. Warto zastanowić się również nad delikatnym podbiciem nieba na biało.
Oczywiście spoza tych przeznaczonych indywidualnie dla cienkopisu i kredki - jednym z minusów jest wybielanie cienkopisu kredką, gdy najedzie się na czarny tusz. Miej na uwadze, że nie wszystko musi być dokładnie czarno-białe! Daj przebić się też barwie kartki- nie bez powodu stawiamy na ładny odcień brązu. Chcemy go pokazać, a nie przykryć.
Biała kredka na czarnej kartce
Następna alternatywa dla znudzonych ołówkiem i poszukujących całkiem prostych we współpracy technik rysunkowych. Metoda ta daje efekt negatywu. Trudność w niej stanowić może przemyślenie cieniowania prac w taki sposób, by uzyskać naturalny efekt światłocienia.
Z góry powinno się ustalić źródła światła, ponieważ w większości rysunków cieniuje się odwrotnie niż w przypadku kolorowej kredki, czy ołówka. W przypadku białej kredki i czarnej kartki od razu trzeba zostawiać puste, czarne plamy. Bardzo ciężko domazać kredkę w taki sposób, by nie zostawała delikatna poświata, co powoduje, jak zapewne się domyślacie, utratę kontrastu.
Akwarele
Ciekawa i efektowna technika rysunkowa, w której można stworzyć niepowtarzalne i unikatowe prace. Jest to technika trwała, mokra i wymaga już nieco większej wprawy rysunkowej. Nie ma ograniczeń w kwestii doboru kadrów, kolorów, formatów. Największą superlatywą są efekty, które po skończeniu podrysu można osiągnąć w dosyć szybki sposób. Zdecydowanym plusem jest wrażeniowość prac i nieskończone możliwości pracy z tymi narzędziami.
W zasadzie nie są to obrazy, które wymagają ogromnej dokładności i wielu godzin spędzonych nad podrysem. Oczywiście jest to dosyć droga zabawa - zarówno papier akwarelowy, cienkopisy, jak i same farby to stosunkowo duży wydatek w porównaniu z innymi technikami. Nieco tańszą alternatywą jest praca kawą rozpuszczalną, jednak ona daje nam ograniczenia kolorystyczne.
W przypadku złego doboru cienkopisu problematyczne okazać się może rozmazywanie go pod wpływem pracy z wodą. Techniki mokre są trudne z uwagi na fakt, że ciężko naprawia się błędy, lubią powstawać tzw. grzyby i po nałożeniu koloru nie ma od niego odwrotu. Są one zdecydowanie bardziej pracochłonne i czasochłonne - trzeba brać pod uwagę czas schnięcia poszczególnych fragmentów prac.
Rozcieruch
Rozcieruch to technika rysunkowa polegająca na pracy z grafitem w dosyć nietypowy sposób. Zaczyna się od stworzenia mocnego podrysu, na który następnie wcieramy strużki grafitu. Jest to wyjątkowo prosta technika, w której można osiągnąć bardzo dobre rysunki w stosunkowo krótkim czasie.
Rozcieruch to BARDZO brudna technika. Nie polecam ubierać się do niej na biało :). Dodatkowo początkowo może nieco frustrować, że efekty widoczne są dopiero po skończeniu pracy. W związku z czym osoby o zaniżonej cierpliwości będą poirytowane w trakcie rysowania. Przez znaczną część wszystko wygląda po prostu jak jedna wielka ciemna plama. Dopiero w toku walki z nią, gdy zaczynają pojawiać się coraz ciemniejsze fragmenty i zaczynają “wjeżdżać” gumki, cały rysunek nabiera wyrazu.
Trzeba też uważać, by nie zrobić zbyt delikatnego podrysu - jest spore prawdopodobieństwo, że zniknie już po nałożeniu pierwszej porcji grafitu.
Wkłady do kubusia
Zainwestuj we wkłady do kubusia. Są grube (znacznie grubsze od zwykłych wkładów do versatili) i nie mają żadnej osłonki, więc otrzymujesz czysty grafit.
Światłocień
Od razu przemyśl ŚWIATŁOCIEŃ! Zacznij od nakładania grafitu w miejscach, w których będzie ciemno.
Markery
Jak zapewne się domyślacie, jest to trwała technika rysunkowa. Nie jest ona prosta, trzeba nauczyć się panować nad ręką i wykonywać zdecydowane ruchy. Zdecydowanie plusem tej techniki rysunkowej jest czas wykonania - markery umożliwiają stworzenie graficznych rysunków nawet w ciągu kilkunastu minut. Świetnie nadają się do pokazania koncepcji, szkiców, czy dużych prac.
Jednocześnie jest to jedna z kosztowniejszych technik, jeśli chodzi o samo narzędzie. Ciężko osiągnąć ładne i gładkie plamy, czy przejścia między kolorami. Uważnie zatykaj markery, bo się wysuszą, a nie jest to najtańszy interes.
Jak widzicie, możliwości rozwijania się w różnych dziedzinach jest mnóstwo. Każda z powyższych technik może wnieść do Waszego rysunkowego życia wiele frajdy, nowych umiejętności i luzu w dalszych działaniach. Warto eksperymentować, próbować różnych rzeczy, otwierać się na nowości. Nie ma czego się obawiać! Każdy kiedyś zaczynał od zera.
Rysowanie wody akwarelami
Dziś nauczymy się realistycznie rysować wodę za pomocą akwareli. Wszystko zaczyna się od szkicu, mój jest wykonany na papierze o gęstości 63 kg/mkw. Na pięknej sztaludze przymocowany jest specjalny papier „Arches”. Potem zaczynam „zmywać” farbę, rysować nieboskłon - technika ta pozwala pigmentom dobrze się mieszać i łączyć w jedną kompozycję, efekt ten uzyskuje się dzięki temu, że w czasie pracy płótno jest mokre.
Czasami przechylam i obracam arkusz, dzięki czemu pigmenty rozpraszają się równomiernie na całej powierzchni płótna. Do rysowania piaskowców i powierzchni wody również stosuję technikę spłukiwania. Jeśli skropić płótno czystą wodą, zanim wyschnie ostatnia warstwa farby - pozwoli to dokładnie przekazać unikalną teksturę kamieni, którą można odtworzyć tylko akwarelą.
Po tym, jak udało się tak realistycznie narysować niebo i góry - nadszedł czas, aby „zejść do wody” i zacząć pracować nad pięknymi odbiciami, z których właściwie słynie jezioro Powell. Teraz można narysować oscylujące odbicia. Oczywiście te, które pojawiają się na pierwszym planie, wydają się większe i można zobaczyć ich kształt, a inne wyglądają na mniejsze i jakby oddalają się od obserwatora. Na powierzchni wody widoczne są wszystkie nierówności i masywne szczyty gór.
Teraz praca jest skończona i pozostaje tylko włożyć ją do ramy.
Rysunek w plenerze
Ten rysunek ołówkiem przywodzi mi na myśl plenerowe spotkania organizowane przez Szkołę Rysunku, do której chodziłam. Z perspektywy przechodnia plenery wyglądają cudownie. Siedzisz sobie w pięknym otoczeniu, razem ze znajomymi i robisz to, co lubisz najbardziej. I od razu w głowie myśli: „Ale co wziąć ze sobą?”, „A jeśli pogoda się zepsuje”; „Nie mam odpowiedniego krzesełka”. Strach przed nieznanym, obawa, czy sobie poradzę.
Spakowałam tradycyjne narzędzia na lekcje rysunku i grubą poduszkę do siedzenia. Oczywiście czapka też się przydała. Gdy już dotarłam do pracowni, z której razem ruszaliśmy na miejsce, miło się zaskoczyłam. Uśmiechnięta prowadząca przywitała mnie na wejściu. Przyznam, że pierwsze plenery rysunkowe nie należały do najprzyjemniejszych. Głównie przez dyskomfort spowodowany siedzeniem na ziemi.
Polecam zaopatrzyć się w krzesełko rybackie do plenerowych lekcji rysunku. Bardzo tanie, lekkie, kompaktowe i wygodne. Używałam go na praktykach rysunkowych z WAPW i nie wyobrażam sobie lepszego rozwiązania. Na początku też miałam problem z ilością materiałów, które trzeba ze sobą donieść na miejsce. I tu również porada: bierz mniejszą deskę lub dużą, ale lżejszą.
Po dwóch plenerach było już lepiej. Najwięcej doświadczenia dały mi jednak praktyki rysunkowe ze studiów architektonicznych. Tam korzystaliśmy z różnych technik. Był nawet kurs malarstwa akwarelami w plenerze! Okazuje się, że można znaleźć kompaktowe farby, od których pudełko służy jako paleta. Do tego spryskiwacz z wodą i voila! Każdy, niezależnie od poziomu zaawansowania.
Nauka rysunku od podstaw z natury jest bardzo wartościowa, gdyż pozwala analizować architekturę na żywo. W skład podstawowego zestawu, który przyda Ci się podczas plenerowej lekcji rysunku wchodzą:
- krzesełko rybackie/poduszka
- czapka, butelka wody, krem z filtrem (w przypadku plenerów w upalne dni)
- deska
- klipsy do przypięcia kartki
- arkusze papieru
- szkicownik
- ołówki 2B-8B
- gumka chlebowa
Dodatkowo, jeśli preferujesz pracę w innej technice, dobierz odpowiednie do niej narzędzia. Rysowanie w plenerze było dla mnie krokiem milowym podczas kursu na architekturę. Takie zajęcia świetnie się sprawdzają i przynoszą wiele korzyści zarówno zaawansowanym, jak i początkującym rysownikom. Gwarantuję, że po kilku wypadach w plener zakochasz się w tej formie rysunku.
Rysowanie z natury podczas wakacyjnego kursu rysunku to świetny sposób na przyjemne spędzenie wolnego czasu w połączeniu z produktywnością. Możesz wykorzystać umiejętność rysowania i z kolejnej wycieczki przywieźć pamiątkowe szkice zamiast tysiąca zdjęć, o których i tak się zapomina. Rysując w plenerze, szybciej przyswoisz zasady perspektywy.
tags: #czysta #woda #rysunki #ołówkiem #jak #narysować
