Jakość Wody w Józefowie: Czy Jest Zdatna do Picia?

Szczegóły: Opublikowano: 24. November 2025

Niewiele wysiłku potrzeba, by cieszyć się zdrową i smaczną wodą do picia. Woda płynąca wodociągami w Józefowie jest jedną z najsmaczniejszych w całej Polsce, co potwierdzają badania wewnętrzne, które wykonujemy na bieżąco. Spółka realizuje także monitoring kontrolny i przeglądowy wody uzdatnionej zgodnie z harmonogramem zatwierdzonym przez Państwowego Inspektora Sanitarnego w Otwocku. Nasza woda jest badana przed wtłoczeniem do sieci miejskiej, ale także w wielu miejscach na terenie miasta, podczas transportu przewodami wodociągowymi. Pamiętaj, że woda płynąca między naszymi źródłami a twoim budynkiem jest pod naszą kontrolą.

Woda z Kranu vs. Woda Butelkowana

Woda z kranu nie kosztuje tyle, co ta z butelki. Picie wody z kranu to odpowiedzialność za środowisko. Pamiętajmy, że za każdym razem, gdy wypijamy wodę z butelki, wytwarzamy odpady, które zaśmiecają ziemię i trują środowisko. Nie tworzymy śmieci, ale też nie musimy nosić ciężkich butelek. Wystarczy spróbować, by się przekonać, jak smakuje woda płynąc naszymi wodociągami.

Bogactwo Minerałów w Wodzie z Józefowa

Nasza woda z kranu jest bogata w minerały. Z badań, które wykonujemy wynika, że ma ona bardzo dużo magnezu i wapnia.

Jakość Wody w Gminie Suchedniów

Gmina Suchedniów konserwuje, eksploatuje, zaopatruje w wodę - w ramach zbiorowego zaopatrzenia w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi - sieci wodociągowe z dwóch wodociągów opartych na podziemnych ujęciach wody:

Wodociąg Suchedniów - zasilany z ujęcia Józefów.
Wodociąg Krzyżka - zasilany z ujęcia Krzyżka.

Jednostką odpowiedzialną za jakość wody podawanej z wyżej wymienionych wodociągów jest Zakład Gospodarki Komunalnej w Suchedniowie. Ocena jakości wody przeprowadzana jest na podstawie wyników badań próbek wody pobieranych w ramach nadzoru sanitarnego przez Inspektorat Sanitarny, oraz w ramach kontroli wewnętrznej prowadzonej przez producentów wody.

Przeczytaj także: Gdzie kupić wodę destylowaną?

Dostarczanie Wody w Liczbach

ZGK Suchedniów w chwili obecnej obsługuje łącznie 9804 mieszkańców.
Z ujęcia wody „Józefów” korzysta - 8083 mieszkańców.
Z ujęcia wody „Krzyżka” - 1721 mieszkańców (gmina Suchedniów 1364 osób + gmina Łączna 357 osób - miejscowość Podłazie).
Dobowa produkcja wody na ujęciu Józefów wyniosła w 2022 roku - 1151,7 m³, a wydajność dobowa ujęcia wynosi 3000,0 m³.
Dobowa produkcja wody na ujęciu Krzyżka wyniosła w 2022 roku - 206,5 m³, a dobowa zdolność produkcyjna wynosi 1200 m³.
Roczna produkcja wody w 2022 roku na ujęciu Józefów wyniosła - 420 363 m³ a na ujęciu Krzyżka - 75 382 m³.
Długość sieci - ponad 92 kilometry.
Na terenie gminy znajdują się 2 rezerwowe zbiorniki wody „Jarzębinowa ” i 2 zbiorniki wody „Krzyżka”.

Parametry Dostarczanej Wody

Woda pobierana z ujęć ze względu na bardzo dobre parametry tłoczona jest bezpośrednio do odbiorców. Na ujęciu wody „Józefów” dokonuje się jedynie korekty pH poprzez dozowanie wodorotlenku sodu. Na ujęciu wody „Krzyżka” stosuje się filtry ze złożem Hydrocleanit. HYDROCLEANIT produkowany jest z dolomitu o najwyższych parametrach jakościowych, z wybranych partii złoża, skutecznie łączy zalety metody klasycznej (niskie koszty eksploatacji i prosta obsługa) ze skutecznością odżelazienia i odmanganiania wody uzyskiwaną w nowych metodach bez konieczności dozowania do wody środków chemicznych. Jakość wody uzdatnionej po procesie filtracji spełnia wymagania podane w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 07 grudnia 2017r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

Ujęcie wody dla potrzeb wodociągu gminnego „Józefów” stanowią dwie studnie głębinowe - studnia nr 1 zasadnicza i nr 1a awaryjna. Zasoby eksploatacyjne ujęcia wynoszą Qc = 125 m³/h przy depresji s= 14,4 - 18 m, zgodnie z wydanym pozwoleniem wodnoprawnym.

Ujęcie wody podziemnej „ Krzyżka” dla potrzeb wodociągu grupowego stanowią dwie studnie głębinowe: studnia nr 2 pełniąca rolę studni zasadniczej i studnia nr 1 - awaryjna. Zasoby eksploatacyjne ujęcia wynoszą Qc = 50 m³/h przy depresji s= 18,0 m, zgodnie z wydanym pozwoleniem wodnoprawnym.

Informacje z Radomska i Opola Lubelskiego

Główny specjalista ds. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Radomsku informuje, że trwają prace mające na celu przywrócenie jakości wody spełniającej wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 2294z późn.

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Opolu Lubelskim poinformował, że woda w miejscowości Miłoszówka (gm. Józefów nad Wisłą) ponownie nadaje się do spożycia. Jak wynika z najnowszych badań, próbki pobrane z sieci wodociągowej spełniają wszystkie normy sanitarne, a woda jest wolna od bakterii Escherichia coli, enterokoków oraz nadmiernej liczby mikroorganizmów.

Przeczytaj także: Inwestycje w Jakość Wody w Proszówkach

Kontrola Jakości Wody w Nowym Brzesku

Zgodnie z art. 5, ust. 1 a, ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz.U. 2024, poz. 757) oraz § 6 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. z 2017 r., poz. 2294), Urząd Gminy i Miasta Nowe Brzesko prowadzi regularną wewnętrzną kontrolę jakości wody dostarczanej odbiorcom usług.

Analizę próbek wody wykonuje - na podstawie zawartej umowy - niezależne, akredytowane laboratorium zewnętrzne według ustalonego harmonogramu poboru próbek. Harmonogram poboru próbek oraz punkty poboru wody do badań laboratoryjnych są uzgodnione z Państwowym Powiatowym Inspektorem Sanitarnym w Proszowicach. Badania obejmują: monitoring parametrów grupy A (wykonywany cztery razy w roku) oraz monitoring parametrów grupy B (wykonywany raz w roku).

Parametry Organoleptyczne i Substancje w Wodzie

W wodzie do spożycia wywołana jest drobnymi cząsteczkami stałymi, które mogą znajdować się w wodzie na skutek nieodpowiedniego uzdatniania lub z powodu unoszenia się cząstek pochodzących z osadów w sieci wodociągowej. Woda o wysokiej mętności może chronić mikroorganizmy przed działaniem dezynfekcyjnym oraz może pobudzać wzrost bakterii. Zwykle spowodowana jest obecnością barwnych substancji organicznych, które są związane z frakcją humusową gleby. Barwa w znacznym stopniu zależy od zawartości żelaza i innych metali, które są zarówno naturalnymi składnikami wody, jak i produktami korozji.

Smak i zapach nadają wodzie rozpuszczone w niej związki nieorganiczne tj. kwasy, sole, gazy lub organiczne - najczęściej produkty metabolizmu organizmów żywych w wodzie w warunkach naturalnych. Mogą być również ubocznym skutkiem uzdatniania wody (np. chlorowania), a także powstawać w trakcie magazynowania i dystrybucji wody.

Twardość wody powodowana jest przez rozpuszczony w niej wapń i magnez. Ze względów zdrowotnych nie proponuje się zalecanej dopuszczalnej wartości. Jednakże wysoki stopień twardości wody może wpływać na jej akceptację przez konsumenta ze względu na smak wody i odkładanie się osadów z wytrącania się węglanów wapnia i magnezu pod wpływem temperatury.

Przeczytaj także: Woda mineralna Józef: Zalety

W wodzie do spożycia pochodzą ze źródeł naturalnych, ścieków przemysłowych i bytowo-gospodarczych, miejskich ścieków opadowych zawierających sól stosowaną do odśnieżania, a także solanek. Głównym źródłem zagrożenia człowieka przez chlorki jest dodatek soli kuchennej do pożywienia. Nadmierne stężenia chlorków w wodzie do picia powodują przyspieszenie tempa korozji w sieci wodociągowej, co może doprowadzić do zwiększenia zawartości metali w dostarczanej wodzie.

Azotany i Azotyny w Wodzie

W wodzie do picia nie ma bezpośredniego znaczenia dla zdrowia, może zmniejszać skuteczność dezynfekcji wody, przyczyniać się do powstawania azotynów w wodzie wodociągowej, a także wywoływać zmiany smaku i zapachu wody. Zawartość amoniaku w wodzie może być wskaźnikiem możliwego zanieczyszczenia wody bakteriami, ściekami czy odchodami zwierzęcymi. To naturalnie występujące jony, które powstają w wyniku przemian azotu. Do wód powierzchniowych azotany mogą dostawać się ze ściekami komunalnymi, przemysłowymi, a także wskutek spływu z terenów rolniczych, które nawożono sztucznymi nawozami azotowymi.

Zalecane dopuszczalne wartości do azotynów w wodzie do picia zostały ustalone jedynie w celu zapobiegania methomoglobinemii (sinica), która zależna jest od przechodzenia azotanów w azotyny. Na tę chorobę narażone są niemowlęta, ale obserwowane są sporadyczne przypadki występowania tej choroby u ludzi dorosłych. Najwyższe dopuszczalne stężenie azotanów - 50 mg/l.

Żelazo i Mangan w Wodzie

Należą do metali szeroko rozpowszechnionych w skorupie ziemskiej. Mangan pochodzi z resztek roślinnych, gleby i zanieczyszczeń przemysłowych. Natomiast źródło żelaza stanowią ścieki przemysłowe i wody kopalniane. Oprócz występowania w naturalnych wodach słodkich, żelazo może znajdować się również w wodzie do picia jako efekt wykorzystywania koagulantów żelazowych, bądź z powodu korozji stalowych i żeliwnych rur wodociągowych.

W przypadku kontaktu z tlenem mangan tworzy nierozpuszczalne tlenki, które mogą przyczynić się do powstawania niepożądanych osadów i zmiany barwy wody w systemach wodociągowych. Obserwuje się brudzenie urządzeń sanitarnych i prania oraz niepożądany smak wody. Obecność manganu i żelaza może skutkować powstawaniem osadów w sieci dystrybucyjnej, nawet przy bardzo niskim stężeniu. Jon żelazawy w kontakcie z powietrzem utlenia się do żelazowego i wówczas woda przybiera czerwono-brązowe zabarwienie. Zawartości żelaza towarzyszy także wzrost „bakterii żelazowych”, które uzyskują energię z utleniania jonu żelazawego do żelazowego, tworząc jednocześnie maziste osady pokrywające przewody wodociągowe.

Najwyższe dopuszczalne stężenie manganu - 50 µg/l. Najwyższe dopuszczalne stężenie żelaza - 200 µg/l. Stacje uzdatniania wody prowadzą procesy uzdatniania takie jak odżelazianie i odmanganianie. Są to procesy mechaniczne, w czasie których woda po napowietrzeniu przepływa przez złoża filtrujące ją (np.

Inne Substancje w Wodzie

Zagrożenie fluorkami zawartymi w wodzie do spożycia zależy w dużym stopniu od warunków naturalnych. Są czasem dodawane do wody w celu zapobiegania próchnicy zębów. Stężenie przewyższające ich wartość dopuszczalną niesie za sobą ryzyko fluorozy zębów, a znacznie ich wyższe stężenia - fluorozy kości szkieletowych.

Arsen w wodach naturalnych może być obecny w wyniku rozpuszczania składników skorupy ziemskiej, zanieczyszczenia spowodowanego przez ścieki przemysłowe lub na skutek stosowania insektycydów w rolnictwie lub gospodarce leśnej. Kontakt z arsenem może powodować różne efekty zdrowotne włączając w to zmiany: dermatologiczne, kardiologiczne. Jest karcynogenem skóry.

Rtęć jest pierwiastkiem, który wraz z jego wszystkimi związkami wykazuje dużą toksyczność oraz zdolność kumulowania w organizmie ludzkim. Związki rtęci zawarte w wodach mają ujemny wpływ na przebieg samooczyszczania wód wskutek hamowania procesów biochemicznych. Źródłem rtęci w wodach są ścieki przemysłowe z zakładów farmaceutycznych, produkcji pestycydów, produkcji mas plastycznych i przemysłu petrochemicznego, drzewnego, celulozowego, fabryk akumulatorów oraz spływy z pól, na których używano środków ochrony roślin typu rtęciowego. Również może przedostawać się do wód z powietrza, wskutek spalania paliw płynnych i stałych. Rtęć i jej związki łatwo przenikają przez łożysko, stanowiąc duże zagrożenia dla płodu. Rtęć nieorganiczna atakuje głównie nerki, zaś metylortęć oddziałuje głównie na centralny układ nerwowy.

Ołów może pochodzić z wymywania gruntu zawierającego związki ołowiu, z zanieczyszczeń doprowadzanych ze ściekami przemysłowymi, może dostawać się do wody wskutek korozji rur ołowianych (stosowanych dawniej w wodociągach) lub zbiorników pokrytych farbami zawierającymi związki ołowiu. W okręgach przemysłowych, gdzie znajdują huty metali kolorowych, może dostawać się do wód powierzchniowych z opadami atmosferycznymi. Źródłem ołowiu są spaliny samochodowe. Hamuje biochemiczne procesy rozkładu substancji organicznych, opóźnia przebieg procesów samooczyszczania w wodach powierzchniowych. Ołów pogarsza własności organoleptyczne wody. Ze względu na silne własności toksyczne oraz zdolności kumulowania się w organizmie ludzkim, jest szkodliwy dla zdrowia - wywołuje chorobę zwaną ołowicą. Jest toksyczny dla ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Wpływa na metabolizm wapnia.

Kadm dostaje się do środowiska wraz ze ściekami i z obszarowych zanieczyszczeń pochodzących ze stosowania nawozów sztucznych oraz z lokalnego zanieczyszczenia powietrza. Skażenie wody do picia może pochodzić z rur ocynkowanych, spawów i niektórych metalowych elementów uzbrojenia przewodów. Jest metalem bardzo toksycznym dla organizmu człowieka. Posiada zdolności kumulowania się a długotrwałe oddziaływanie na organizm może doprowadzić do: uszkodzenia nerek, wątroby, niedokrwistości, choroby nadciśnieniowej, zwyrodnienia stawów, osteoporozy.

Miedź - duże jej ilości w wodach powierzchniowych mogą pochodzić z zanieczyszczenia ich ściekami przemysłu metalurgicznego lub maszynowego. Sole miedzi stosuje się do niszczenia zakwitów w zbiornikach zaporowych, katalizowania procesu utleniania manganu w wodzie oraz zapobiegania rozwojowi śluzu w przewodach wodociągowych. Do zwiększenia stężenia miedzi w wodzie w znacznej mierze mogą przyczynić się miedziane przewody wodociągowe, z którymi styka się woda o właściwościach korozyjnych, zwłaszcza o podwyższonej temperaturze. Wówczas w czasie zastoju wody stężenie miedzi może osiągnąć kilka miligramów na litr, podczas gdy przeciętna zawartość miedzi w wodzie wynosi zaledwie kilka mikrogramów na litr. Większe dawki miedzi szkodzą zdrowiu i mogą wywoływać wymioty, a w efekcie stałego narażenia prowadzą do uszkodzenia wątroby. W przypadku stężenia przekraczającego 3 [mg/l], u niektórych osób obserwuje się ostre podrażnienie żołądka, a u dorosłych cierpiących na chorobę Wilsona, z uwagi na zaburzenie mechanizmu regulującego metabolizm miedzi, długotrwałe spożycie może prowadzić do marskości wątroby. Ponadto wyższe stężenie miedzi skutkuje również pogorszeniem smaku i barwy wody.

Nikiel - wyższe jego stężenie w wodzie może występować na skutek przenikania z armatury wodociągowej oraz przedostawania się do wody z naturalnych bądź przemysłowych odkładów. Nadmiar niklu w organizmie może skutkować zaburzeniami układu trawiennego i uczuleniami. Ponadto w przypadku stwierdzonego uczulenia, obecność niklu w wodzie wodociągowej może aktywować nawrót zmian lub nasilać wcześniej istniejące objawy. Zawartość niklu w wodzie zależy m.in. od typu rur doprowadzających. W przypadku rur metalowych, więcej niklu zawiera woda gorąca, natomiast jeżeli rury wykonane są z PCV - woda zimna. Z uwagi na możliwość kumulacji niklu i jego gromadzenia się po nocy w rurach wodociągowych, nie należy pić i gotować wody z kranu z pierwszego strumienia.

Do wody dostają się ze ściekami przemysłowymi oraz opadami atmosferycznymi, w wodzie podziemnej występują w najwyższych stężeniach i pochodzą ze źródeł naturalnych. Są jednymi z najmniej toksycznych anionów, chociaż przy ich wysokich stężeniach następuje odwodnienie i podrażnienie przewodu pokarmowego. Obecność siarczanów w wodzie do spożycia może również powodować wyczuwalną zmianę jej smaku oraz może przyczyniać się do korozji systemów wodociągowych.

Pochodzą z wielu źródeł, głównie ze spalania i pirolizy, wykazując tym samym dużą różnorodność. Zanieczyszczenie wody związkami WWA, w trakcie jej uzdatniania i rozprowadzania, następuje w wyniku stosowania materiałów otrzymywanych m.in. ze smoły powęglowej jako wykładzin rur i ścian zbiorników magazynujących wodę. Bliskie powiązanie związków WWA i zawiesin umożliwia, podczas uzdatniania wody, uzyskanie niższej mętności w granicach zalecanego poziomu przy jednoczesnym obniżeniu do minimum zawartości związków WWA. Związki WWA wykazują właściwości kancerogenne, przy czym intensywność rakotwórczego działania poszczególnych związków jest różna.

Należą do nich m.in. środki ochrony roślin, szeroko stosowane do zwalczania konkretnych organizmów roślinnych i zwierzęcych. Obecność produktów rozkładu pestycydów w wodzie do picia stanowi zagrożenie dla zdrowia konsumentów. Jednorazowe większe ilości pestycydów wywołują ostre zatrucie z gwałtownym przebiegiem objawów toksycznych, prowadzące często do śmierci. Wykazano również ich kumulację w organizmie głównie w tkance tłuszczowej, w mniejszych ilościach w wątrobie i mózgu. Znikoma część substancji toksycznej ulega wydaleniu wraz z moczem, w postaci produktów metabolizmu.

Pestycydy organiczne mogą występować w wodach powierzchniowych i podziemnych w wyniku:

przypadkowego zanieczyszczenia przenoszonego przez wiatr z terenów rolniczych,
pozostałości w spływach powierzchniowych z terenów rolniczych i miejskich,
bezpośredniego zastosowania do niszczenia larw owadów lub roślin wodnych,
pozostałości przenikających do wody podziemnej z przesączającą się wodą opadową,
przypadkowych lub umyślnych zrzutów z produkcji środków ochrony roślin,
usuwania ścieków z mycia aparatów, użytych do stosowania pestycydów.

W wodzie występują jako następstwo zanieczyszczenia przemysłowego. Charakteryzują się dużą toksycznością. THM-y powstają w wodzie do picia głównie na skutek reakcji chloru z naturalnie występującymi składnikami organicznymi i znajdującymi się w wodzie bromkami. Stężenie trihalometanów (THM-y) można ograniczyć poprzez stosowanie wielostopniowego uzdatniania wody, redukującego zawartość organicznych prekursorów trihalometanów. Spośród związków należących do omawianej grupy, w wodzie najczęściej stwierdza się obecność chloroformu, o stężeniu sporadycznie sięgającym nawet kilkuset mikrogramów na litr. W wyniku wprowadzenia chloroformu drogą doustną, w organizmie może powstać kilka czynnych przejściowych metabolitów.

Chloroform - stężenia w wodzie do picia mogą czasami nawet sięgać kilkaset mikrogramów na litr. Stężenia w otaczającym powietrzu są zwykle niskie, chloroform jest także wykrywany w niektórych pokarmach w stężeniach 1-30 µg/kg. Jest wchłaniany po wprowadzeniu drogą doustną, poprzez inhalację lub przez skórę, a w organizmie może powstać kilka przejściowych metabolitów, których ilość zależy od gatunku i płci. Długotrwała ekspozycja może powodować zmiany w nerkach, wątrobie, tarczycy. Najwyższe dopuszczalne stężenie THM - 100 µg/l.

Chlorany - Produkt rozkładu dwutlenku chloru; obecne również w przypadku stosowania podchlorynów do dezynfekcji wody. Dane literaturowe o wpływie chloranów na zdrowie ludzi nie są wystarczające do ustalenia dopuszczalnej wartości.

Chloryny - Użycie dwutlenku chloru jako środka dezynfekcyjnego może powodować przekroczenie dopuszczalnej wartości dla chlorynów.

Bromiany - Mogą powstawać w wyniku utleniania jonów bromkowych podczas ozonowania wody i być może podczas działania innych środków utleniających w procesie uzdatniania wody.

Mikrobiologia Wody

Woda przeznaczona do konsumpcji i używana w gospodarstwie domowym nie może zawierać organizmów chorobotwórczych przenoszonych drogą wodną. W przypadku wód podziemnych z dużym uproszczeniem można przyjąć, że im głębsze wody tym zawierają mniej bakterii. Podczas analizy mikrobiologicznej wody niemożliwe jest badanie wszystkich organizmów chorobotwórczych, dużo łatwiej jest analizować mikroorganizmy wskaźnikowe.

Badania mikroflory jelitowej ustaliły stałe występowanie rodzajów bakterii wskaźnikowych, świadczących o kontakcie wody z fekaliami lub ściekami. Bakterie oznaczane zgodnie z wymaganiami rozporządzenia nie są przypadkowymi organizmami, ale starannie dobranymi wskaźnikami informującymi o sposobie zanieczyszczenia wody, źródle zanieczyszczenia, czy nawet przybliżonym czasie wprowadzenia tego zanieczyszczenia.

Podsumowanie Rocznej Produkcji Wody w 2022 Roku

Ujęcie Wody	Roczna Produkcja Wody (m³)
Józefów	420 363
Krzyżka	75 382

tags: #jakość #wody #w #Józefowie #zdatność #do