Woda Mineralna Kołobrzeg: Historia i Tradycja Uzdrowiska
- Szczegóły
Aby prześledzić początek pasjonującej, ponad 1000-letniej historii miasta i solanek, trzeba się cofnąć w czasie o 270 milionów lat, do okresu prehistorycznego. Wtedy to na tym obszarze istniały płytkie baseny morskie. Dominował wtedy klimat podzwrotnikowy. W ciągu kolejnych 200 milionów lat depozyty te zostały przykryte podczas licznych zmian klimatycznych. Sól kamienna została pokryta przez inne rodzaje osadów i skał, a miało to miejsce w okresie triasu, jury i kredy. Nowe osady powstawały nadal w trzeciorzędzie, około 65 milionów lat temu. Następnie oddziaływały na nie procesy erozyjne wynikające z lokalizacji Kołobrzegu, który jest położony w strefie tektonicznej, na styku dwóch wielkich europejskich płyt tektonicznych oraz halokinezy - ruchów wypiętrzających mas solnych.
Około 2,5 mln lat temu, na początku czwartorzędu, klimat stał się chłodniejszy i ok. 1 mln lat temu dotarł tu pierwszy lodowiec ze Skandynawii. Ostatnie z lodowców ustąpiły 10.000 lat temu. Ten okres zlodowacenia zmienił ukształtowanie terenu w naszym regionie nie do poznania. Skały uformowane w okresie trzeciorzędu i kredy zostały zniszczone, a zmiażdżone skały z okresu jurajskiego zostały pokryte czterdziestometrową warstwą osadów polodowcowych. Ze względu na powstanie basenu Morza Bałtyckiego i wzgórz morenowych na Pojezierzu Drawskim odwrócił się spadek terenu z kierunku południowego na północny.
Lodowce, które gwałtownie rozwinęły się, a następnie wycofały się w ciągu kolejnych 10.000 lat, wywoływał także ruchy skał (glacitektonika) i dodatkowe ich spękania pod Kołobrzegiem. „Kołobrzeskie złoże” leży w obrębie dużej jednostki geologicznej określanej, jako paraantyklinorium pomorskie. Północną część tej strefy można podzielić na dwie elewacje: zachodnie antykliny Kamienia Pomorskiego i wschodnie antykliny Kołobrzegu, rozdzielone synkliną Trzebiatowa. Pod 40-metrowej grubości formacjami czwartorzędu leżą formacje jury i czwartorzędu. Jeżeli chodzi o słodką wodę w okolicach Kołobrzegu to praktycznie ona nie występuje. Jej źródłem są przypowierzchniowe wody zawieszone, związane bezpośrednio z opadami atmosferycznymi. Śródglinowe warstwy wodonośne, mające kontakt z wodami wgłębnymi charakteryzują się zasoleniem i podwyższonym ciśnieniem hydrostatycznym.
Spękania i uskoki związane z występującą w podłożu podczwartorzędowym antykliną Kołobrzegu ułatwiają migrację ku powierzchni wód wgłębnych, powodując zasalanie wód czwartorzędowych. Kołobrzeskie wody są wodami reliktowymi; wiek wody o określonej zawartości minerałów został zidentyfikowany przez Krawca i Zubera w 2002 i 2007 roku. Ujęcia wody określone symbolami 16a (perła) i 39 (jantar) zawierają wody z okresu lodowcowego, co najmniej sprzed 9.800 lat. Badania naukowe dotyczące przepływu wód podziemnych przeprowadzone przez A. Krawica w 2002 r. Mineralizację wody te uzyskują poprzez mieszanie w obrębie osadów jury z dopływającymi od dołu silnie zmineralizowanymi wodami triasu, które także mają wysoką zawartość składników mineralnych. Zmineralizowane wody triasowe zawdzięczają swoją zawartości minerałów procesowi wypłukiwania permskiej soli.
Specyfika wody w występującej w okolicach Kołobrzegu bierze się z ich naturalnego wypływu na powierzchnię pod wpływem ciśnienia artezyjskiego, jak również z jej unikalnego składu chemicznego będącego skutkiem kontaktu tych wód z solami permskimi na obszarze antykliny Kołobrzegu. Warto pamiętać, że skarby te powstały w wyniku długotrwałych procesów i delikatnej równowagi w przyrodzie. Stały się one podstawą rozwoju Kołobrzegu jako uzdrowiska w następnych latach. Ta równowaga jest bardzo krucha. Lekkomyślna działalność człowieka może łatwo spowodować uszkodzenie źródła i cennych zasobów Kołobrzegu. My, pracownicy związani z produkcją Wody mineralnej Jantar Premium wraz z mieszkańcami miasta jesteśmy strażnikami tego skarbu.
Przeczytaj także: Gdzie kupić wodę destylowaną?
Historia Kołobrzegu Związana z Solą
Historia Kołobrzegu jest nierozerwalnie związana z solą. Już we wczesnym średniowieczu wytwarzano tu sól z solanek. W XIX wieku zaczęto wykorzystywać te zasoby do celów leczniczych - kąpiele solankowe, inhalacje i płukania stały się ważnym elementem terapii. Pod koniec XIX wieku w Kołobrzegu zaczęto stosować miejscową borowinę - rodzaj torfu leczniczego bogatego w substancje organiczne i kwasy huminowe. Borowina doskonale akumuluje ciepło i działa przeciwzapalnie.
Kołobrzeg rozwijał się dzięki solankom już w średniowieczu. Jednak prawdziwy początek uzdrowiska przypada na początek XIX wieku, kiedy w 1803 roku otwarto pierwszy zakład kąpieli morskich. W drugiej połowie XIX wieku Kołobrzeg stał się znanym uzdrowiskiem w Prusach. Rozwój infrastruktury kąpielowej, promenad i domów zdrojowych przyciągał coraz większą liczbę kuracjuszy z całej Europy. W XX wieku Kołobrzeg zyskał status uzdrowiska formalnie. Po II wojnie światowej odbudowano zniszczenia i rozwinięto sieć sanatoriów. Dzięki temu jest największym polskim uzdrowiskiem nadmorskim i jednym z najważniejszych ośrodków turystyki zdrowotnej w Europie Środkowej.
Kołobrzeg wcześniej nazywał się Kolberg. Miasto z historią, bo strategicznie położone u ujścia rzeki Parsęty. Historycznie entelechią Kołobrzegu były trzy główne elementy: forteca na rzece, port w jej ujściu i produkcja soli otrzymywanej z odparowywanej solanki. Ten ostatni powód był w przeszłości najistotniejszy - w średniowieczu bowiem taka produkcja soli przynosiła olbrzymie zyski. Skutek był prosty - silnie obwarowane, bardzo bogate miasto portowe już w XIV wieku otoczone murami, z ceglaną i kamienną zabudową wewnątrz fortyfikacji. Produkcja soli lokalnymi metodami jakieś trzysta lat temu przestała być jednak opłacalna - sól z kopalni jako znacznie tańsza wyparła tę odparowywaną. Na szczęście dla Kolberg mniej więcej w tym samym czasie rozpoczęła się moda na kuracje i kurorty. I w tej roli miasto odnalazło się jak żadne inne.
Miejscowe borowiny również zostały wysoko ocenione przez badaczy i balneologów. To - w połączeniu z lokalnym mikroklimatem, nadmorskim powietrzem, aromatem sosnowych (i nie tylko) lasów, a także wpływem unikalnego solnego bagna - uczyniło z Kolberg wyjątkowy kurort. Warto zdawać sobie sprawę z ówczesnej pozycji i marki miasta. Kolberg był prawdziwą perłą Bałtyku. Marka miasta była synonimem uzdrowiska, produkowano pod nią kosmetyki, a sława była tak duża, że do miasta płynęły rzesze kuracjuszy przekonanych o tym, że to właśnie Kolberg jest najlepszym niemieckim kurortem. Także przedwojenny Kolberg był miastem z dużą klasą i poważnym potencjałem.
Co istotne, miasto pozbawione przemysłu, a więc i zanieczyszczeń. I tu dochodzimy do clou: nie dość, że warunki przyrodolecznicze idealne, to jeszcze dzięki obecności portu, twierdzy i dawnego bogatego miasta produkującego sól po zabiegach można było tu znaleźć wszelkie zalety normalnie funkcjonującego, całorocznego miasta. I tak, jak wcześniej potężnej twierdzy Kolberg z jej batardeau* nie udało się zdobyć wojskom napoleońskim, tak podczas II wojny światowej miasto nie oparło się I Armii Wojska Polskiego. Niewiele z tego dawnego Kołobrzegu pozostało. Dymiąca kupa gruzów przeszła pod flagę biało-czerwoną.
Przeczytaj także: Inwestycje w Jakość Wody w Proszówkach
Nie podjęto, jak w Gdańsku, decyzji o odbudowie Starego Miasta. W Kołobrzegu władza poszła inną drogą. Zdecydowano na przykład, aby bazylikę, która po odbudowie okazała się poważną architektoniczną dominantą, obudować wysokimi blokami z wielkiej płyty. Kołobrzeg padł więc najpierw ofiarą zniszczeń wojennych, później - fantazji komunistycznych zarządców. Jako kurort robotniczy zmienił się w skupisko obiektów należących między innymi do Funduszu Wczasów Pracowniczych (FWP). Zlokalizowane bliżej morza i plaży sanatoria i ośrodki wczasowe utworzyły coś w rodzaju dzielnicy turystycznej izolowanej od reszty miasta prowadzącą do portu linią kolejową. Po jej drugiej stronie rozłożyła się część mieszkalna Kołobrzegu - w większości zabudowa z wielkiej płyty, w dawnym zabytkowym centrum tu i ówdzie przetykana współczesnymi nawiązaniami do pierwotnej zabudowy, niestety zwykle nieudanymi.
Na początku lat 90. wyglądało to po prostu źle. Z obiektów FWP obłaził tynk, miasto było szare bure i ponure, choć oczywiście obecność morza i plaży niezawodnie poprawiała humor. Spadkiem po PRL-u był też kołobrzeski styl nadmorskiego życia: tłoczny, tłumny i tandetny. Ale minęło kilkanaście lat. Właściwie ukierunkowany Kołobrzeg odniósł oszałamiający sukces: Kołobrzeg. SPA w starej strefie nadmorskiej wzbogacił się o całą serię wielkich szklanych fasad, nowoczesnych, często cztero- i pięciogwiazdkowych obiektów. Rozmiary sukcesu pierwszej strategii były niesamowite i do dziś zdumiewają.
Solanka Kołobrzeska
Nasza oryginalna Solanka Kołobrzeska to ponad 1000 lat historii i tradycji, której korzenie sięgają początków Kołobrzegu. Ta reliktywna woda, o wyjątkowym składzie mineralnym, jest cennym darem natury, który wykorzystywany był nie tylko do produkcji soli, ale i w lecznictwie uzdrowiskowym. Solanka Kołobrzeska, pochodząca z ujęcia „Warcisław”, to potwierdzona przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego-PZH, 5,63% solanka jodkowa o właściwościach leczniczych. Jej bogactwo anionów jodkowych sprawia, że jest idealna do kąpieli, inhalacji oraz okładów, działając kojąco i regenerująco na organizm. Regularne stosowanie solanki wspomaga zdrowie, urodę, a także wpływa na poprawę samopoczucia i odporności.
Woda Mineralna Jantar
Woda Jantar, Kołobrzeski Skarb Natury, doskonale wie, że woda wodzie nie jest równa. Woda Jantar to 100% naturalna, podziemna, średniozmineralizowana woda reliktowa o doskonałych właściwościach. Naturalnie czysta o unikatowym składzie mineralnym. Czerpana jest z artezyjskiego źródła nr 39 "Jantar" w sercu nadbałtyckiego uzdrowiska Kołobrzeg. Dodatkowo wzbogacona o minerały z soli permskich, które przez miliony lat odkładały się na dnie oceanu.
Woda Jantar posiada bardzo korzystny dla zdrowia, wyraźnie zasadowy odczyn pH 7,4 dzięki czemu przeciwdziała zakwaszaniu organizmu. Zawartość jodu i selenu wspomaga działanie tarczycy oraz korzystnie wpływa na pracę mózgu. Stront wpływa na mineralizację zębów i kości a siarczany na układ trawienny działając przeciwgrzybiczo i pobudzają perystaltykę jelit. Posiada rekomendację Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków jako woda do codziennego spożywania przez osoby chore na cukrzycę. Znajdują się tam doskonałe sole permskie.
Przeczytaj także: Woda mineralna Józef: Zalety
Odpowiednia dla naszego organizmu woda musi posiadać przede wszystkim odpowiednie elektrolity (sód, potas, magnez, wapń). Człowiek pocąc się traci najwięcej właśnie sodu i potasu. Dobra woda to taka, która posiada tzw. pierwotną czystość, dobry smak i zrównoważony bukiet minerałów podnoszący jej wartość zdrowotną.
Dostępność Wody Jantar
- Woda Jantar Premium w szklanych butelkach o pojemności 300 ml (gazowana i niegazowana)
- Woda Champion w plastikowych butelkach o pojemności 500 ml i 1,5 l
- Standardowa woda Jantar w trzech wersjach - gazowana, niegazowana i delikatnie gazowana
Uzdrowisko Kołobrzeg: Naturalne Bogactwa
Kołobrzeg leży u ujścia rzeki Parsęty do Morza Bałtyckiego. Dzięki położeniu nad morzem posiada specyficzny klimat morski: powietrze bogate w jony morskie, aerozole solne i dużą wilgotność. Latem temperatura jest niższa niż w głębi lądu, zimą wyższa, co łagodzi warunki pogodowe. Nadmorskie wiatry przewietrzają teren, redukując zanieczyszczenia. W Kołobrzegu, podobnie jak w innych uzdrowiskach nadmorskich, zwraca się uwagę na ochronę terenów zielonych i lasów stanowiących naturalny filtr powietrza. Kołobrzeg charakteryzuje się dobrym bilansem nasłonecznienia w sezonie letnim, co sprzyja klimatoterapii i leczeniu światłem naturalnym.
Bogactwa natury jakie znaleźć można w Kołobrzegu dają zdrowie i urodę. Skarbami, które przesądzają o roli Kołobrzegu jako uzdrowiska są: woda mineralna, solanka, nazywana też kołobrzeskim płynnym złotem, borowina - czarne złoto oraz lokalny mikroklimat i wyjątkowa zieleń. To unikalne połączenie naturalnych skarbów powoduje, że miasto oferuje szeroki wachlarz usług zdrowotnych i kosmetycznych.
Kuracjusze uzdrowiska to przede wszystkim osoby ze schorzeniami układu oddechowego, układu krążenia, narządu ruchu, chorobami reumatycznymi, endokrynologicznymi oraz z cukrzycą. Kołobrzeg jest również uznanym uzdrowiskiem dziecięcym, w którym najmłodsi pacjenci uzyskują pomoc w leczeniu wielu schorzeń. Przyjeżdżają tu również dzieci na hipoterapię. W 2002 roku obchodzono w Kołobrzegu 200-lecie uzdrowiska. O jego renomie świadczy fakt, że już w 1938 roku wśród 125 badów (uzdrowisk) w Niemczech, kołobrzeski kurort uplasował się na pierwszym miejscu. Do dziś funkcjonuje określenie: Perła Bałtyku.
Borowina Kołobrzeska
Ziemia kołobrzeska podarowała nam drugie po solance bogactwo naturalne - borowinę. W roku 1882 kołobrzeski balneolog dr Herman Hirschfeld przebadał i wprowadził borowinę do celów leczniczych, co trwa po dzień dzisiejszy. Tutejsza borowina zawiera cenne składniki biologiczne, które wpływają bardzo korzystnie na schorowane narządy ruchu i choroby reumatyczne. Ponadto, według niepotwierdzonych naukowo, a zasłyszanych informacji, zyskuje ona miano "kołobrzeskiej Viagry". Złoża borowiny leczniczej w Kołobrzegu znajdują się przy drodze wyjazdowej z miasta na Koszalin.
Borowina to kopalina górnicza. Ludzie zatrudnieni przy jej wydobyciu wykonują zawód górnika. Wydobywanie borowiny w kopalni odbywa się metodą odkrywkową, przy pomocy specjalistycznej koparki. Atrakcją turystyczną jest to, że istnieje możliwość zwiedzania kopalni po uprzednim uzyskaniu zgody w Dyrekcji Państwowego Przedsiębiorstwa "Uzdrowisko Kołobrzeg". W zakładach przyrodoleczniczych i sanatoriach kuracjusze poddawani są zabiegom borowinowym takim jak kąpiele, okłady i zawijanie. Warto podkreślić, że o jakości borowiny świadczy fakt, iż wysyła się ją z Kołobrzegu do sanatoriów krajowych i zagranicznych.
tags: #woda #mineralna #Kołobrzeg #historia
