Twarda Woda: Fakty, Wpływ na Zdrowie i Sposoby Zmiękczania

Czy możemy pić twardą wodę bez obaw? Czy twarda woda jest szkodliwa? Co zrobić, by pozbyć się twardości z wody? Za twardość wody odpowiadają przede wszystkim rozpuszczone w wodzie sole wapnia i magnezu, a także - w mniejszym stopniu - sole innych pierwiastków, takich jak żelazo, mangan, glin. Im więcej znajduje się ich w wodzie, tym jest ona twardsza. Z jednej strony wapń i magnez są pożądane w wodzie przeznaczonej do picia ze względów zdrowotnych.

Twardość wody można precyzyjnie sprawdzić, wykonując jej badanie w laboratorium. W przypadku wody wodociągowej informacje o jakości wody zazwyczaj są regularnie zamieszczane na stronie internetowej lokalnego przedsiębiorstwa zaopatrującego w wodę domową instalację. Inny sposób to wykonanie testu twardości z wykorzystaniem ogólnie dostępnych testerów (np. Jak i gdzie wykonać badanie wody: sprawdź!). Jest też szereg oznak, dzięki którym możemy samodzielnie rozpoznać, że mamy do czynienia z twardą wodą.

Jak rozpoznać twardą wodę?

Należy do nich na przykład to, że w twardej wodzie słabo pienią się mydło, szampon, proszek do prania czy też płyn do płukania. Ma to związek z wysokim napięciem powierzchniowym twardej wody. Zmiany we właściwościach twardej wody można też zauważyć podczas jej podgrzewania. Na skutek podnoszenia temperatury zawarte w wodzie jony wapnia wytrącają się na powierzchniach w postaci osadu i z czasem tworzą kamień. Najłatwiej da się to zauważyć, zaglądając do czajnika.

Czy twarda woda jest szkodliwa dla zdrowia?

Woda twarda nie jest uznawana za szkodliwą dla zdrowia. Co więcej wapń i magnez są niezbędne w diecie każdego człowieka. Dlatego powinny znajdować się w wodzie, którą spożywamy. W przypadku wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi mamy ściśle określone normy, jakim musi ona odpowiadać. Wskaźnikiem, który informuje o tym, czy woda jest twarda czy miękka, jest tak zwana twardość ogólna, zwana też twardością całkowitą wody. To suma stężenia wszystkich jonów wapnia i magnezu występujących w wodzie w różnych postaciach. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia za dopuszczalną jej wartość uznaje się taką, która jest w granicach 60-500 mg CaCO3/dm3. Dopuszczalny zakres twardości ogólnej jest bardzo szeroki, zważywszy na to, że jako wodę bardzo miękką uznaje się taką, której twardość jest poniżej 100, a bardzo twarda ma powyżej 550. W Polsce do oceny twardości wody wyraża się w mg węglanu wapnia na litr.

Problemy związane z twardą wodą

Mimo że twarda woda nie jest szkodliwa dla zdrowia, może prowadzić do różnych problemów z eksploatacją instalacji i urządzeń. Przede wszystkim związane jest to z tzw. twardością przemijającą. Pod wpływem podgrzewania i gotowania wody wytrącają się z niej jony przede wszystkim wapnia w postaci kamienia i osadów. Odkładanie się osadu na ściankach przewodów powoduje zmniejszenie światła przepływu i z czasem może prowadzić do zmniejszenia ich przepustowości. Warto podkreślić, że na zniszczenie narażone są nie tylko urządzenia grzewcze, ale też wszystkie inne, przez które przepływa woda. W strumieniu wody mogą być bowiem niesione cząstki kamienia, które zostały oderwane od powierzchni przewodów czy elementów urządzeń podgrzewających wodę.

Przeczytaj także: Wszystko o twardej wodzie

To suma stężenia wszystkich jonów wapnia i magnezu występujących w wodzie w różnych postaciach:

  • twardość węglanową - związaną z obecnością związków w postaci wodorowęglanów, węglanów i wodorotlenków wapnia i magnezu.
  • twardość niewęglanową - tworzą ją inne związki wapnia i magnezu, takie jak siarczany, chlorki, azotany, krzemiany.

Czy warto zmiękczać wodę?

Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Zwykle warto zmiękczać wodę, aby uniknąć kłopotów z eksploatacją urządzeń grzewczych. Wodę można zmiękczać doraźnie poprzez stosowanie preparatów likwidujących kamień. Na pewno jeśli chcemy chronić nowoczesne urządzenia grzewcze oraz zapobiegać tworzeniu się kamienia kotłowego w instalacji grzewczej i ciepłej wody użytkowej, musimy zadbać o to, by woda nie była twarda. Warto też pamiętać, że nie do wszystkich instalacji zalecana jest woda bardzo miękka.

Metody zmiękczania wody

Aby uzdatniać wodę dopływającą do instalacji grzewczej i c.w.u. oraz zamontowanych w niej urządzeń, można zdecydować się na automatyczny zmiękczacz wody. Zmiękczacz automatyczny ustawia się zwykle w kotłowni przy wejściu instalacji wodnej do budynku. Zmiękczacz składa się z ciśnieniowej kolumny wypełnionej odpowiednio dobranym złożem - żywicą jonowymienną. Żywica zawiera jony sodowe (obojętne dla instalacji), które podczas przepływania twardej wody wymieniają się na jony wapnia i magnezu. Po nasyceniu złoża płucze się je roztworem wody i soli kuchennej. Podczas płukania jony wapnia i magnezu są wymywane ze złoża, są zastępowane jonami sodowymi. Automatyczny zmiękczacz wymaga podłączenia do kanalizacji, a także doprowadzenie w jej pobliże instalacji elektrycznej.

Rodzaj złoża dobiera się na podstawie badań wody - konieczne jest sprawdzenie nie tylko wskaźnika określającego twardość, ale też innych, które mogą mieć wpływ na sposób uzdatniania wody. Do zmiękczania wody są też przeznaczone magnetyzery. To niewielkie urządzenia montowane bezpośrednio na instalacji. Mają one równie wiele przeciwników, co zwolenników.

W Rozporządzeniu Ministra Zdrowia twardość wody określana jest w miligramach węglanu wapnia (mg CaCO3), ale na przykład gdy kupujemy urządzenie francuskie lub niemieckie - mogą być podane wartości w innych jednostkach i mają wtedy zupełnie inny rząd wielkości. Konieczne może być ich przeliczenie. Na stronach internetowych można znaleźć kalkulatory do przeliczania jednostek twardości.

Przeczytaj także: Jak pozbyć się osadu z twardej wody?

Woda jest substancją chemiczną najbardziej rozpowszechnioną na świecie. Stanowi podstawę życia na Ziemi. Jest niezbędnym aspektem naszego codziennego życia. Aby korzystanie z niej - szczególnie do celów spożywczych - było bezpieczne, parametry charakteryzujące jakość wody muszą mieścić się w określonych kryteriach. Twardość wody jest określana przez zawartą w niej liczbę miligramów jonów Ca2+ i Mg2+. Ta część twardości, która równa się zasadowości ogólnej (inny wskaźnik jakości wody), jest określana jako twardość węglanowa, nazywana inaczej przemijającą. Ilościowa nadwyżka w stosunku do zasadowości ogólnej, to inaczej twardość niewęglanowa (stała). Łączna wartość twardości węglanowej i niewęglanowej stanowi twardość całkowitą (ogólną). Im wyższa jest zawartość jonów wapnia i magnezu w wodzie, tym większą twardością się ona charakteryzuje. Ponadto pośrednio na wartość tego wskaźnika wpływ mają jony żelaza i manganu. Woda staje się twarda, ponieważ w trakcie swojego obiegu ma kontakt z wieloma czynnikami, np. skałami czy glebą, z których trafiają do wody jony pierwiastków, w różnych stężeniach.

Naturalnie występujące wody zwykle zawierają do 10 mg Mg/l. Rzadko zawartość jonów magnezu przekracza 100 mg na litr. W laboratoriach analitycznych i kontroli jakości twardość ogólna wyznaczana jest z wykorzystaniem kompleksometrycznej metody wersenianowej. Do oznaczania twardości węglanowej (odpowiadającej zasadowości ogólnej) stosuje się nadal metodę alkacymetryczną z wizualnym (ewentualnie potencjometrycznym) sposobem wyznaczenia punktu końcowego miareczkowania.

Zasada metody wersenianowej polega na oznaczeniu łącznej zawartości jonów wapnia i magnezu. Analizowaną próbkę miareczkuje się roztworem wersenianu disodowego (jest to sól sodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego), przy pH od 9 do 10, wobec czerni eriochromowej T, jako wskaźnika. W punkcie końcowym miareczkowania następuje zmiana barwy z czerwonej na niebieską. Titrant wykorzystywany w tym oznaczeniu określa się literowym skrótem EDTA. Wersenian disodowy w roztworach wodnych ulega dysocjacji elektrolitycznej, a powstały jon diwodorowersenianowy tworzy kompleks z oznaczanymi jonami.

Przybliżoną twardość wody można także sprawdzić na własną rękę (poza zleceniem analizy wody). W tym celu należy nabyć odpowiednie testy paskowe lub kropelkowe.

Skutki używania twardej wody:

  • Niszczenie urządzeń RTV i AGD, korzystających z wody o dużej twardości. Wytrącający się osad, nie zawsze jest możliwy do całkowitego usunięcia z urządzenia.
  • Występowanie kamienia kotłowego. Objawia się w formie białego osadu węglanu wapnia i węglanu magnezu. Wytrąca się w procesie termicznej obróbki wody, zatem najczęściej spotykany jest np. w czajnikach.
  • Zwiększenie napięcia powierzchniowego wody, które jest przyczyną np. zmniejszenia właściwości zwilżających. W konsekwencji konieczne jest stosowanie znacznie większej ilości detergentów np.
  • Niszczenie instalacji grzewczych. Szczególnie narażone są kotły grzewcze, mające bezpośredni kontakt z twardą wodą.

Twardość węglanowa - jest to rodzaj twardości bez problemu zauważalny min. na naczyniach czy w czajniku. Twardość węglanową powodują węglany i wodorowęglany wapnia i magnezu. Jednak łatwo je z wody usunąć np. wykorzystując obróbkę termiczną, dlatego twardość ta często jest nazywana przemijającą.

Przeczytaj także: Jak rozpoznać twardą wodę?

Twardość niewęglanowa - nazywana jest także twardością stałą. Trudno ją usunąć z wody. Podczas, gdy za twardość węglanową odpowiadają sole nietrwałego kwasu węglowego, to w przypadku twardości niewęglanowej są to sole innych kwasów, np. siarkowego (VI), chlorowodorowego czy azotowego (V).

Stopień twardości wody można wyrazić w różnych jednostkach. Najczęściej do tego celu wykorzystuje się stopnie niemieckie, stopnie francuskie, stopnie angielskie bądź wyrażenie zawartości soli powodujących twardość wody w milimolach na litr objętości lub w milivalach na litr. W laboratoriach popularne jest podawanie wartości twardości w stopniach niemieckich (on).

Sposoby usuwania twardości wody:

  • Podstawowym sposobem usuwania twardości z wody jest metoda termiczna. Jest skuteczna jedynie w przypadku twardości przemijającej. Termiczna metoda polega na ogrzaniu wody do temperatury około 80oC. W trakcie zwiększania temperatury następuje wytrącanie się wodorowęglanów wapnia i magnezu w postaci nierozpuszczalnego węglanu wapnia i węglanu magnezu. Powstały osad można usunąć np. w procesie filtracji.
  • Jony wapnia i magnezu można wytrącić także metodą chemiczną. Polega ona na dodatku do wody specjalnych zmiękczaczy, czyli związków chemicznych, których zadaniem jest wytrącenie odpowiednich osadów lub tworzenie związków kompleksowych. Wytrącające się jony wapnia i magnezu w formie soli, oddziela się metodą filtracji lub dekantacji. Zmiękczacze można stosować również w domowych warunkach.
  • Doraźnym sposobem zmiękczania wody jest zastosowanie dzbanków filtrujących, które w ostatnich lata zyskały dużą popularność. Woda nalewana do nich jest przepuszczana przez specjalne złoże sorpcyjne, działające na zasadzie wymieniacza jonowego.

Miękka woda i jej zalety

Woda jest jednym z najważniejszych zasobów na naszej planecie, a jej jakość ma bezpośredni wpływ na ludzkie zdrowie, komfort życia oraz stan techniczny sprzętów domowych. Jednym z istotniejszych aspektów jakości wody jest jej twardość. Twarda woda, która zawiera wysokie stężenia minerałów, takich jak wapń i magnez, może powodować liczne problemy zdrowotne oraz techniczne. W związku z tym coraz więcej osób zwraca uwagę na korzyści płynące z używania miękkiej wody. Miękka woda to woda, która zawiera minimalne ilości rozpuszczonych soli wapnia i magnezu. Woda ta jest pozbawiona wysokich stężeń minerałów, które są charakterystyczne dla twardej wody.

Miękka woda jest korzystna dla urządzeń, ponieważ zmniejsza ryzyko odkładania się kamienia w rurach i urządzeniach, co przedłuża ich żywotność i poprawia efektywność ich działania. Zmiękczacze jonowymienne, czyli jedne z najpopularniejszych urządzeń, działają na zasadzie wymiany jonów wapnia i magnezu na neutralne jony sodu. Zmiękczacz składa się z kolumny wypełnionej żywicą jonowymienną. Żywica ta jest nasycona jonami sodu. Kiedy twarda woda przepływa przez złoże żywiczne, jony wapnia i magnezu są przyciągane i zatrzymywane przez żywicę, a na ich miejsce uwalniane są jony sodu.

Edukacja najmłodszych jest ważna w kształtowaniu świadomości ekologicznej i zdrowotnej przyszłych pokoleń. Wprowadzenie programów edukacyjnych do szkół i przedszkoli na temat wody, jej znaczenia oraz korzyści zmiękczania, może przynieść długoterminowe korzyści. Warto przeprowadzać warsztaty i prezentacje, gdyż poprzez praktyczne zajęcia dzieci dużo łatwiej i chętniej przyswajają wiedzę.

Chcąc promować zalety miękkiej wody, warto zainwestować w spoty reklamowe, które w prosty i zrozumiały sposób przedstawiają problemy związane z twardą wodą i korzyści zmiękczonej wody. Publikować w prasie lub internecie artykuły naukowe, informacyjne czy też artykuły blogowe, które szczegółowo omawiają zalety miękkiej wody, technologię zmiękczania wody oraz dostępne na rynku rozwiązania. Organizacje pozarządowe (NGO) mogą być cennym partnerem w działaniach na rzecz zwiększenia świadomości na temat korzyści płynących z używania zmiękczonej wody. Warto zdecydować się na realizację wspólnych projektów, takich jak kampanie informacyjne, warsztaty edukacyjne czy seminaria, które mogą być skierowane zarówno do dzieci, jak i dorosłych.

Miękka woda, pozbawiona wysokich stężeń wapnia i magnezu, ma liczne korzyści dla zdrowia i funkcjonowania urządzeń. Dzięki zmiękczaczom, takim jak Water Technic, możliwe jest przedłużenie żywotności urządzeń domowych, poprawa skuteczności działania detergentów oraz zapewnienie lepszego komfortu życia poprzez łagodniejszy wpływ na skórę i włosy.

Aby skutecznie edukować społeczeństwo o korzyściach wynikających z używania miękkiej wody, kluczowe jest zaangażowanie różnych grup społecznych, począwszy od dzieci w szkołach, poprzez kampanie medialne, aż po współpracę z organizacjami pozarządowymi.

Normy i parametry wody pitnej

Jakość wody jest oceniana na podstawie precyzyjnie zdefiniowanych parametrów chemicznych. Zgodnie z normami europejskimi, zawartość substancji w wodzie nie może przekraczać ściśle określonych wartości. Przykładowo, dopuszczalna ilość ołowiu wynosi , arsenu , a niklu . Limity te obejmują również związki organiczne i nieorganiczne, takie jak pestycydy, benzen, czy trihalometany.

Kluczowe Parametry Chemiczne Wody Pitnej

Parametr Dopuszczalna wartość Potencjalne źródło zanieczyszczenia Wpływ na zdrowie
Ołów 5 μg/l Stare instalacje hydrauliczne Toksyczność, ryzyko uszkodzenia układu nerwowego, nerek
Arsen 10 μg/l Naturalne złoża geologiczne, działalność przemysłowa Ryzyko nowotworów, uszkodzenia skóry i układu nerwowego
Azotany 50 mg/l Nawozy rolnicze, ścieki Zagrożenie dla niemowląt (methemoglobinemia)
Nikiel 20 μg/l Przemysł, korozja rur Reakcje alergiczne, ryzyko nowotworów
Pestycydy 0.10 μg/l Rolnictwo, spływy powierzchniowe Ryzyko uszkodzenia układu nerwowego, endokrynologicznego
Bisfenol A 2.5 μg/l Tworzywa sztuczne (np. butelki) Zaburzenia hormonalne
Chrom 25 μg/l Przemysł, garbarstwo Ryzyko nowotworów, problemy z układem pokarmowym
Miedź 2.0 mg/l Korozja rur, instalacje wodociągowe Problemy z układem pokarmowym (przy wysokich stężeniach)
Trihalometany ogółem 100 μg/l Reakcja chloru z materią organiczną Ryzyko nowotworów (przy długotrwałej ekspozycji)

Woda z kranu - fakty i mity

Wbrew powszechnym przekonaniom, woda z kranu w Polsce jest cennym i bezpiecznym źródłem codziennego nawodnienia. Często niedoceniana na tle wód butelkowanych, kranówka stanowi bogate źródło niezbędnych dla zdrowia minerałów, takich jak magnez i wapń.

Woda twarda, charakteryzująca się wysoką zawartością magnezu i wapnia, często jest mylnie postrzegana jako szkodliwa. Jednakże, Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) w swoich raportach wskazuje, że miękka woda sprzyja miażdżycy i zawałom serca. Magnez i wapń to dwa kluczowe makroelementy, które odgrywają fundamentalną rolę w utrzymaniu zdrowia. Zrozumienie, że twardość wody nie jest problemem zdrowotnym, a wręcz przeciwnie - stanowi cenne źródło minerałów - pozwala na strategiczne przesunięcie narracji z „naprawy” twardej wody na „zachowanie jej zdrowotnych minerałów” przy jednoczesnym eliminowaniu problemu kamienia.

Jak sprawdzić jakość wody w domu?

Pierwszym, najbardziej oczywistym krokiem w ocenie jakości wody jest jej ocena wizualna oraz sensoryczna. Woda pitna powinna być bezbarwna, bezwonna i przezroczysta, o przyjemnym i orzeźwiającym smaku. Wszelkie oznaki zmętienienia, brązowe zabarwienie czy nieprzyjemny zapach, mogą sugerować obecność zanieczyszczeń, takich jak rdza lub osady, i stanowią sygnał do podjęcia dalszych kroków. Choć dostępne są domowe testy wody, mogą one dostarczyć jedynie ogólnych informacji. Dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników niezbędne jest zlecenie profesjonalnego badania w akredytowanym laboratorium.

Skuteczne metody uzdatniania wody

Użytkownicy, którzy szukają szybkich i prostych rozwiązań, mogą poprawić jakość wody w domu na kilka sposobów. Gotowanie wody doprowadza ją do wrzenia, co zabija większość patogenów, choć jest to metoda kosztowna i mało wydajna. Inne proste metody to dodawanie octu lub sody oczyszczonej, które reagują z minerałami twardości, zmniejszając ich skłonność do wytrącania się. Filtry węglowe, dostępne w dzbankach lub montowane na kranach, poprawiają smak, zapach i kolor wody, ale wymagają regularnej wymiany, aby uniknąć namnażania się bakterii.

Porównanie Popularnych Metod Uzdatniania Wody

Nazwa Metody Cel Działania Zalety Wady Poziom Skuteczności
Gotowanie Dezynfekcja, wytrącanie węglanów wapnia/magnezu Skutecznie eliminuje patogeny Mało wydajna, kosztowna, nie usuwa metali ciężkich Średnio-wysoki (dla patogenów)
Odwrócona Osmoza Usuwanie wszelkich zanieczyszczeń, minerałów Otrzymanie wody idealnie czystej Usuwa cenne minerały, niskie pH wody, odpady wody Wysoki
Zmiękczanie jonowymienne Redukcja twardości wody Chroni urządzenia AGD przed kamieniem Usuwa cenne minerały, dodaje sód do wody Wysoki (dla twardości)
Filtry węglowe Poprawa smaku, zapachu, koloru wody Skuteczne, proste w montażu Nie usuwają twardości i większości zanieczyszczeń, wymagają regularnej wymiany Średnio-niski

Wskaźniki fizykochemiczne wody

Zestawienie substancji chemicznych zawartych w wodzie,będących składnikami naturalnymi, oraz tych, których obecność jest niepożądana ze względu na szkodliwość dla zdrowia, jak również wpływ na kondycję instalacji wodociągowej.

  • Odczyn - wyrażany wykładnikiem pH. Zbyt niska wartość pH zwiększa korozyjność wody. Dla wód przeznaczonych do spożycia wartość pH powinna mieścić się w przedziale 6,5 - 9,5
  • Przewodność - jest miarą podatności wody na przepływ prądu elektrycznego. Przewodność elektryczna jest wskaźnikiem informującym o stopniu mineralizacji wody. Dopuszczalna wartość: 2500 μS/cm
  • Żelazo i mangan - są jednymi z najbardziej rozpowszechnionych metali i zazwyczaj występują w wodzie razem. Wysoka zawartość żelaza i manganu sprzyja wzrostom bakterii manganowych oraz żelazowych, tworzących maziste osady pokrywające przewody wodociągowe. Dopuszczalne wartości: żelazo - 200 μg/l; mangan - 50 μg/l.
  • Twardość - parametr ten zależy od ilości rozpuszczonych w wodzie związków, głównie wapnia i magnezu. Wody bardzo miękkie są szkodliwe dla organizmu, ponieważ wypłukują z organizmu sole wapnia i inne, co powoduje problemy z układem kostnym, zaburzenia pracy mięśni, w tym mięśnia sercowego. Twardość wody ma wpływ na tworzenie się kamienia kotłowego. Dopuszczalna wartość: 60 - 500 mg CaCO3/l.
  • Jon amonowy - w wodzie, przyczynia się do powstania azotynów w sieci wodociągowej, a także wywoływać zmiany smaku i zapachu wody. Dopuszczalna wartość - 0,50 mg/l.
  • Azotany i azotyny - szkodliwość azotanów wynika z możliwości przekształcenia w azotyny, których nadmierne spożycie wywołuje niedokrwistość. Niska zawartość azotanów w wodzie jest konieczna w przypadku niemowląt.

Trihalometany (THM)

THM - powstają w wodzie do picia głównie na skutek reakcji chloru z naturalnie występującymi składnikami organicznymi i znajdującymi się w wodzie bromkami. Spośród związków należących do omawianej grupy, w wodzie najczęściej stwierdza się obecność chloroformu. Najwyższe dopuszczalne stężenie THM - 100 [µg/l].

  • Chloroform - stężenia w wodzie do picia mogą czasami nawet sięgać kilkaset mikrogramów na litr. Jest wchłaniany po wprowadzeniu drogą doustną, poprzez inhalację lub przez skórę. Najwyższe dopuszczalne stężenie - 100 [µg/l].
  • Chlorany - produkt rozkładu dwutlenku chloru; obecne również w przypadku stosowania podchlorynów do dezynfekcji wody.
  • Chloryny - zgodnie z wytycznymi WHO tymczasowa dopuszczalna wartość chlorynów w wodzie do spożycia wynosi - 200 [g/l]. Najwyższe dopuszczalne stężenie sumy chloranów i chlorynów - 0,7 [mg/l].
  • Bromiany - mogą powstawać w wyniku utleniania jonów bromkowych podczas ozonowania wody i być może podczas działania innych środków utleniających w procesie uzdatniania wody.

Jaki wpływ mają metale ciężkie na zdrowie?

  • Arsen - kontakt z arsenem może powodować różne efekty zdrowotne włączając w to zmiany: dermatologiczne, kardiologiczne. Jest kancerogenem skóry. Najwyższe dopuszczalne stężenie arsenu -10 [µ g/l].
  • Kadm - jest metalem bardzo toksycznym dla organizmu człowieka. Posiada zdolności kumulowania się, a długotrwałe oddziaływanie na organizm może doprowadzić do: uszkodzenia nerek, wątroby, niedokrwistości, choroby nadciśnieniowej, zwyrodnienia stawów, osteoporozy. Najwyższe dopuszczalne stężenie kadmu - 5 [µg/l].
  • Miedź - do zwiększenia stężenia miedzi w wodzie w znacznej mierze mogą przyczynić się miedziane przewody wodociągowe, z którymi styka się woda o właściwościach korozyjnych, zwłaszcza o podwyższonej temperaturze. Większe dawki miedzi szkodzą zdrowiu i mogą wywoływać wymioty, a w efekcie stałego narażenia prowadzą do uszkodzenia wątroby. Najwyższe dopuszczalne stężenie miedzi - 2 [mg/l].
  • Ołów - ze względu na silne własności toksyczne oraz zdolności kumulowania się w organizmie ludzkim, jest szkodliwy dla zdrowia - wywołuje chorobę zwaną ołowicą. Jest toksyczny dla ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Wpływa na metabolizm wapnia. Najwyższe dopuszczalne stężenie ołowiu - 10 [µg/l].
  • Nikiel - nadmiar niklu w organizmie może skutkować zaburzeniami układu trawiennego i uczuleniami. Zawartość niklu w wodzie zależy m.in. od typu rur doprowadzających. W przypadku rur metalowych, więcej niklu zawiera woda gorąca, natomiast jeżeli rury wykonane są z PCV - woda zimna. Najwyższe dopuszczalne stężenie niklu - 20 [µg/l].
  • Rtęć - jest pierwiastkiem, który wraz z jego wszystkimi związkami wykazuje dużą toksyczność oraz zdolność kumulow...

tags: #twarda #woda #prezentacja

Popularne posty: