Wpływ środków chemicznych na działanie biologicznej oczyszczalni ścieków

Szczegóły: Opublikowano: 05. December 2025

Instalacja przydomowej oczyszczalni ścieków jest korzystnym rozwiązaniem dla gospodarstw domowych niepodłączonych do centralnej sieci kanalizacyjnej. Pozwala na ekologiczne i efektywne zarządzanie ściekami, minimalizując wpływ na środowisko lokalne. Użytkowanie takiej oczyszczalni znacząco redukuje koszty związane z odprowadzaniem ścieków, gdyż woda po oczyszczeniu może być wykorzystywana do nawadniania ogrodu. Ponadto systemy te są stosunkowo łatwe w obsłudze i wymagają minimalnej interwencji użytkownika, co sprawia, że są wygodne w codziennym użytkowaniu. Dzięki nim właściciele nieruchomości zyskują niezależność od miejskich systemów kanalizacyjnych, co jest także finansowo opłacalne w długoterminowej perspektywie.

Biopreparaty w oczyszczalniach ścieków

Biopreparaty są kluczowym elementem w systemach oczyszczania ścieków, zwłaszcza w oczyszczalniach przydomowych. Zawierają one mieszankę mikroorganizmów i enzymów, które wspomagają rozkład zanieczyszczeń organicznych, tłuszczów i innych substancji w ściekach. Ich skuteczność zależy od wielu czynników, które mogą wpłynąć na proces oczyszczania.

Skuteczność biopreparatów w oczyszczalniach biologicznych zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj preparatu, temperatura, czas kontaktu, skład chemiczny ścieków, regularność stosowania, obciążenie hydrauliczne, obsługa i konserwacja oraz lokalne warunki. Optymalizacja tych czynników pozwala na maksymalne wykorzystanie biopreparatów, co przekłada się na lepsze rezultaty oczyszczania ścieków oraz mniejsze oddziaływanie na środowisko.

Czynniki wpływające na działanie biopreparatów:

Rodzaj biopreparatu: Biopreparaty różnią się składem mikroorganizmów i enzymów, które są dostosowane do specyficznych potrzeb oczyszczalni. Ważne jest, aby dobrać biopreparat do rodzaju zanieczyszczeń w ściekach oraz do specyfiki oczyszczalni.
Temperatura ścieków: Optymalne warunki do rozwoju mikroorganizmów w biopreparatach to zakres temperatur od 15°C do 35°C. W niższych temperaturach, szczególnie zimą, procesy biologiczne zwalniają, co może prowadzić do mniejszej efektywności oczyszczania.
Czas kontaktu: Biopreparaty potrzebują czasu, aby mikroorganizmy mogły wniknąć w osady i rozłożyć zanieczyszczenia. Jeśli ścieki przepływają zbyt szybko przez oczyszczalnię, może to skrócić czas kontaktu i zmniejszyć skuteczność oczyszczania.
Skład chemiczny ścieków: Obecność różnych substancji chemicznych w ściekach, takich jak detergenty, środki czyszczące, leki czy inne chemikalia, może negatywnie wpływać na działanie biopreparatów. Substancje chemiczne mogą zabijać pożyteczne mikroorganizmy lub hamować ich działalność.
Regularność stosowania: Biopreparaty działają najlepiej, gdy są stosowane regularnie. Nieregularne lub zbyt sporadyczne stosowanie preparatów może prowadzić do spadku efektywności oczyszczalni.
Obciążenie hydrauliczne: Nadmierna ilość ścieków w stosunku do pojemności oczyszczalni może prowadzić do szybkiego przepływu, co skraca czas kontaktu biopreparatu z zanieczyszczeniami.
Obsługa i konserwacja: Regularna obsługa i konserwacja oczyszczalni mają znaczący wpływ na skuteczność biopreparatów. Zanieczyszczenia, osady czy uszkodzenia systemu mogą wpłynąć na efektywność działania biopreparatów.
Lokalne warunki: Lokalne warunki, takie jak rodzaj gleby, poziom wód gruntowych czy specyfika klimatu, mogą wpłynąć na działanie oczyszczalni i biopreparatów.

Wpływ detergentów na mikroorganizmy w oczyszczalni biologicznej

Zastanawiałeś się, jak detergenty z Twojej kuchni mogą wpłynąć na działanie oczyszczalni biologicznej? Te pozornie niewinne substancje mają kluczowy wpływ na mikroorganizmy odpowiedzialne za oczyszczanie wody.

Jak detergenty oddziałują na mikroorganizmy?

Detergenty, zwłaszcza te anionowe i kationowe, mogą zmieniać pH oraz zwiększać chemiczne zapotrzebowanie na tlen (COD). To działanie hamuje bakterie odpowiedzialne za rozkład zawiesin stałych (TSS). Dodatkowo, surfaktanty, czyli substancje powierzchniowo czynne, tworzą struktury zwane micelami, które przyciągają niepożądane metale ciężkie i amoniak. W efekcie, delikatna równowaga biologiczna zostaje zaburzona.

Przeczytaj także: Umywalki i kabiny bez chemii

Rola surfaktantów i miceli w procesie biodegradacji

Surfactanty tworzą micelę, która wiąże tłuszcze oraz zanieczyszczenia organiczne. Tego typu struktury mogą obniżać pH i znacząco podnosić COD, co zmniejsza biologiczne zapotrzebowanie na tlen (BOD). Obecność metali ciężkich i amoniaku w miceli powoduje zahamowanie rozkładu TSS, co prowadzi do wzrostu poziomu azotanów i fosforanów.

Wpływ pH i zanieczyszczeń chemicznych na aktywność bakterii

Wahania pH, wynikające z użycia detergentów anionowych i kationowych, często prowadzą do spadku aktywności bakterii. Skutkiem tego jest zwiększenie COD i obniżenie BOD. Surfactanty tworzące micelę przyciągają amoniak, metale ciężkie oraz azotany, co w konsekwencji zwiększa ilość TSS.

Główne rodzaje detergentów i ich skutki dla oczyszczalni

Detergenty anionowe i kationowe, które znajdujemy w takich produktach jak płyny do naczyń, wpływają na wzrost pH i COD, co osłabia bakterie. Środki czyszczące, w tym odplamiacze, tworzą micelę, która może wiązać metale ciężkie i amoniak, zwiększając TSS. Z kolei detergenty nieanionowe w płynach do prania podnoszą pH, co prowadzi do wzrostu poziomu azotanów i fosforanów oraz obniża BOD. Kationowe środki myjące mogą rozpuszczać białka, zwiększając TSS i ograniczając dostęp tlenu do mikroorganizmów.

Detergenty anionowe - ryzyko zatykania filtrów

Anionowe środki myjące, takie jak płyn do naczyń, tworzą micelę, która przyciąga amoniak i metale ciężkie. Złożone kompleksy osadzają się na filtrach, zwiększając TSS i utrudniając przepływ. Mimo że detergenty mogą neutralizować micelę, pozostawiają resztki, które mogą prowadzić do zatykania systemu.

Chemia gospodarcza - czego unikać w systemie oczyszczania?

Środki czyszczące zawierające surfaktanty mogą podnosić pH i COD, osłabiając bakterie w osadzie. Anionowe i kationowe detergenty przyciągają amoniak oraz metale ciężkie, zwiększając TSS. Chlor niszczy micelę, podnosząc poziom azotanów i fosforanów, co zaburza mikroflorę. Odplamiacze i płyny do prania mogą podnosić pH, zwiększając COD i obniżając BOD. Warto zastąpić tradycyjne detergenty ekologicznymi, które nie zakłócają pH ani nie tworzą szkodliwych kompleksów, co zapewnia dłuższą efektywność systemu.

Przeczytaj także: Klasyfikacja amortyzacji oczyszczalni

Płyn do naczyń i płyn do prania - zawartość surfaktantów i barwników

W płynach do naczyń najczęściej stosuje się detergenty anionowe i nieanionowe, które podnoszą pH wody i zwiększają wartość COD. Dodatkowo, obecność barwników fluorescencyjnych lub zewnętrznych, choć w niewielkich ilościach, może wpływać na wzrost BOD, gdy są rozkładane przez mikroorganizmy. W płynach do prania dominują detergenty kationowe, których micela wiąże metale ciężkie, co zwiększa TSS i prowadzi do osadzania na filtrach.

Odplamiacze i środki dezynfekujące - zawartość chloru i metali ciężkich

Odplamiacze z dużą zawartością chloru oraz niektóre środki dezynfekujące mogą zawierać metale ciężkie, które po dostaniu się do oczyszczalni zwiększają TSS i hamują proces biodegradacji. Chlor rozkłada micelę, podnosząc pH i COD, a amoniak tworzy toksyczne azotany. Dlatego warto ograniczać ich użycie.

Inne środki czyszczące - detergenty anionowe w odkurzaczach i mydła

W odkurzaczach często stosuje się detergenty anionowe, które w formie miceli rozpuszczają tłuszcze i zanieczyszczenia. Jednak ich silne surfaktanty mogą podnosić pH i COD, co hamuje bakterie odpowiedzialne za rozkład związków organicznych. Mydła o wysokiej zawartości amoniaku i metali ciężkich zwiększają TSS oraz azotany, co zakłóca mikroflorę i obniża wydajność oczyszczalni.

Jakie parametry procesowe są zakłócane przez detergenty?

Detergenty, szczególnie te anionowe, mogą podnosić pH wody, co skutecznie hamuje rozwój bakterii beztlenowych. Ponadto, substancje takie jak amoniak i metale ciężkie podnoszą zawiesinę ogólną (TSS), co stwarza zagrożenie dla mikroflory. Z kolei chlor obecny w odplamiaczach rozkłada micelę, przyczyniając się do wzrostu pH i ChZT, co prowadzi do spadku efektywności biologicznej oczyszczalni.

Zmiany w ChZT, BZT i TSS - spadek wydajności oczyszczania

Detergenty anionowe używane w płynach do naczyń zwiększają ChZT, co wydłuża czas retencji i obniża BZT (biochemiczne zapotrzebowanie tlenu). Micela, poprzez rozpuszczanie tłuszczów, zwiększa TSS i ogranicza dostęp tlenu. Amoniak zawarty w detergentach przekształca się w azotany, co hamuje rozkład mikroorganizmów.

Przeczytaj także: Wilgotność w magazynie: Poradnik

Zwiększenie amoniaku, azotanów i fosforanów - ryzyko eutrofizacji

Obecność detergentów w ściekach prowadzi do wzrostu pH i ChZT, co sprzyja akumulacji amoniaku. Bakterie nitryfikacyjne przekształcają amoniak w azotany, a fosforany z detergentów odkładają się w roztworze. Dodatkowo, metale ciężkie i chlor osadzają się w osadzie czynnym, jeszcze bardziej ograniczając dostęp tlenu. Wysoki poziom TSS tworzy dodatkową warstwę izolującą, co dalszym ciągu hamuje procesy tlenowe. W rezultacie zwiększa się retencja związków azotu i fosforu, co prowadzi do intensyfikacji fotosyntezy alg i zwiększenia emisji CO₂.

Zanieczyszczenia metalowe i chlor - uszkodzenia instalacji

Detergenty zawierają metale ciężkie, takie jak miedź i cynk, które osadzają się w osadzie. Nagromadzenie tych metali w rurach powoduje korozję i blokuje przepływ. Chlor, stosowany jako środek dezynfekujący, reaguje z detergentami, tworząc szkodliwe chloroformy. Zniszczenie bakterii skutkuje obniżeniem wartości BZT i ChZT.

Wysokie pH, podwyższane przez surfaktanty, zwiększa TSS. Amoniak i azotany przyczyniają się do eutrofizacji, co dodatkowo obciąża instalację.

Praktyczne wskazówki dla użytkowników oczyszczalni biologicznej

Aby chronić mikroflorę oczyszczalni, sięgaj po środki czystości, które są bezpieczne dla środowiska - na przykład detergenty nieanionowe, które nie podnoszą pH i nie zawierają agresywnych surfaktantów. Unikaj detergentów kationowych, które tworzą mikroskopijne struktury blokujące przepływ tlenu i zwiększają ChZT oraz TSS. Regularne monitorowanie poziomu amoniaku i fosforanów pozwoli szybko reagować na wszelkie niepożądane zmiany.

Wybór bezpiecznych środków czystości - detergenty nieanionowe o niskim pH

Najważniejsze jest wybieranie detergentów nieanionowych, które nie wpływają na wzrost pH i nie zawierają silnych substancji powierzchniowo czynnych. Dzięki temu ChZT i BZT pozostają na niskim poziomie, a TSS nie wzrasta. Płyny do naczyń o niskim pH nie przyczyniają się do osadzania metali ciężkich ani chloru, a środki myjące bez czwartorzędowych związków amoniowych nie tworzą miceli, które mogłyby zablokować mikroflorę. Odplamiacze o neutralnej formule ograniczają wzrost amoniaku, azotanów i fosforanów.

Ograniczenie ilości detergentów - stosowanie minimalnej dawki

Stosując minimalne ilości detergentów, zmniejszamy ilość surfaktantów i miceli, co przekłada się na redukcję ChZT i BZT oraz TSS. Wybieraj płyny do naczyń o niskim pH i detergenty nieanionowe - nie przyczyniają się do wzrostu poziomu amoniaku, azotanów ani fosforanów.

Monitorowanie parametrów - regularne pomiary ChZT, BZT, TSS

Codzienne pomiary ChZT pozwalają na szybkie wykrycie nagłego wzrostu związków organicznych po wprowadzeniu detergentów anionowych. BZT mierzy biodegradowalność i pokazuje, jak mikroflora radzi sobie z podwyższonym pH oraz surfaktantami. TSS, obejmujący mikroskopijne cząstki i osady, wzrasta przy użyciu detergentów kationowych, co przyspiesza proces klastrowania.

Alternatywy ekologiczne i czyszczenie bez szkodliwych chemii

Wybierając ekologiczne środki czystości, takie jak naturalne odplamiacze na bazie soku z cytryny czy enzymatyczne płyny do prania, możemy skutecznie usuwać brud, nie podnosząc pH ani nie wprowadzając szkodliwych surfaktantów. Produkty z certyfikatem „bezpieczne dla mikroflory” pomagają ograniczyć emisję ChZT i BZT oraz zminimalizować TSS.

Co ciekawe, mikroskładniki takie jak enzymy proteolityczne pomagają rozkładać zanieczyszczenia organiczne, co prowadzi do redukcji amoniaku, azotanów i fosforanów.

Naturalne środki czyszczące - ocet, soda oczyszczona, enzymy

Ocet, znany od wieków jako skuteczny odplamiacz, obniża pH i nie tworzy surfaktantów, co sprawia, że wskaźniki COD i BOD pozostają na niskim poziomie. Soda oczyszczona to kolejny naturalny środek czyszczący, który neutralizuje kwasy i ogranicza formowanie się miceli. Enzymy, będące biodegradowalnymi detergentami nieanionowymi, rozkładają białka, nie zwiększając przy tym zawartości amoniaku, azotanów ani fosforanów. Wybierając takie środki, nie tylko chronimy mikroflorę, ale także redukujemy zawartość TSS i metali ciężkich.

Systemy filtracji i odprowadzania środków - retencja detergentów

W oczyszczalniach biologicznych stosuje się systemy filtracyjne z warstwami piasku i węgla, które skutecznie adsorbują micelę i surfaktanty. Dzięki temu możliwe jest osadzanie TSS oraz redukcja wskaźników COD i BOD.

Edukacja i szkolenia - podnoszenie świadomości użytkowników

Szkolenia dla mieszkańców dostarczają cennych informacji na temat wpływu detergentów anionowych, nieanionowych i kationowych na mikroflorę oczyszczalni. Uczestnicy dowiadują się, jak kontrolować pH oraz ograniczać wartości COD, BOD, a także zmniejszać ilość amoniaku, azotanów i fosforanów. Warsztaty prezentują, jak filtracja piaskowa zatrzymuje surfaktanty, a także jak monitorowanie metali ciężkich i chloru może przyczynić się do obniżenia kosztów konserwacji.

Czy można stosować tradycyjne środki czyszczące w domu z oczyszczalnią biologiczną?

Zastanawiałeś się kiedyś, czy tradycyjne środki czyszczące są odpowiednie dla domów z oczyszczalniami biologicznymi? Detergenty takie jak anionowe czy kationowe mogą zwiększać wskaźniki COD i BOD oraz wprowadzać mikrocząsteczki surfaktantów. Dlatego kluczowe jest, by wybierać produkty oznaczone jako „bezpieczne dla mikroflory”, które nie wpływają na wzrost pH ani nie zwiększają amoniaku.

Warunki, które pozwalają na bezpieczne użycie detergentów

Właściwy dobór detergentów, które nie powodują wzrostu pH powyżej 7,10 i zawierają niską koncentrację surfaktantów, jest kluczowy dla ograniczenia wskaźników COD i BOD w ściekach. Warto preferować środki myjące, które nie zwiększają zawartości amoniaku, azotanów oraz fosforanów. Zastosuj płyny do naczyń i prania, unikając detergentów kationowych i anionowych, które tworzą micelę.

Podsumowanie

Szkolenia zwiększają świadomość użytkowników, ucząc ich kontrolować pH, COD, BOD, amoniak i fosforany. Unikaj detergentów anionowych i kationowych, które podnoszą wskaźniki COD i pH. Wybieraj produkty oznaczone jako „bezpieczne dla mikroflory”, które ograniczają ilość surfaktantów. Przydomowa oczyszczalni ścieków jest pożytecznym urządzeniem pozwalającym w ekologiczny i ekonomiczny sposób oczyścić ścieki produkowane w indywidualnych gospodarstwach domowych.

Zagrożenia biologiczne w oczyszczalniach ścieków komunalnych

Od ponad roku jesteśmy bombardowani dziesiątkami informacji, zaleceń, ograniczeń i statystyk, dotyczących pandemii i związanych z koronawirusem SARS-CoV-2. Być może nie wszyscy zdają sobie z tego sprawę, ale dla pracowników, obsługujących urządzenia na oczyszczalni ścieków komunalnych, reżim sanitarny to chleb powszedni.

Oczyszczalnie ścieków to miejsca, służące ochronie środowiska. Jednak zanim przetworzymy ścieki na produkty przyjazne przyrodzie, mamy bezpośredni kontakt z zanieczyszczeniami i odpadami, negatywnie wpływającymi na środowisko pracy, a tym samym na pracowników. Szkodliwość ta jest zależna od wielu czynników, między innym od wielkości oczyszczalni ścieków, ilości i składu biologicznego oczyszczanych ścieków, sposobu prowadzenia procesu oczyszczania ścieków, a nawet od warunków meteorologicznych i przyrodniczych.

Ścieki oraz niezdezynfekowane osady ściekowe są siedliskiem ogromnej liczby mikroorganizmów: wirusów, bakterii, grzybów, glonów, pierwotniaków, a także robaków pasożytniczych (w formie dojrzałych osobników, jaj czy cyst) oraz produktów ich rozpadu (endotoksyny, glukany). Niektóre z tych mikroorganizmów są eliminowane w procesie tlenowego oczyszczania ścieków, inne przechodzą jednak do osadów ściekowych i mogą przeżyć od kilku do kilkudziesięciu dni. W skrajnych przypadkach zachowują swoją wirulentność (zdolność do wywołania infekcji) nawet do kilku lat.

Potencjalne drogi infekcji

Wymienione czynniki biologiczne mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie pracowników obsługi oczyszczalni. Do infekcji może dojść drogą oddechową - poprzez wdychanie bioareozolu powstającego w procesie odbioru i przetwarzania ścieków, drogą pokarmową - przez skażony biologiczne pokarm lub przeniesienie zanieczyszczeń do układu pokarmowego brudnymi rękami, a także przez skórę.

Wirusy w ściekach

Infekcyjne gatunki wirusów występujących w ściekach, to: polio, Coxsackie (zapalenie spojówek, zapalenie mięśnia sercowego), ECHO (zapalenie opon mózgowych), Rotawirusy (stany zapalne żołądkowo-jelitowe), Adenowirusy (nieżyt nosa i gardła), Norwalk (stany zapalne żołądkowo - jelitowe) oraz HAV (wirusowe zapalenie wątroby typu A), HIV (zespół nabytego braku odporności) i HCV (wirusowe zapalenie wątroby typu C). Wirusowe zapalenie wątroby jest jednym z najbardziej niebezpiecznych schorzeń, których źródłem mogą być ścieki. Wirusy te są odporne na czynniki chemiczne i fizyczne, a zakażenie następuje drogą pokarmową (wirusowe zapalenie wątroby typu A) lub przez uszkodzoną skórę (wirusowe zapalenie wątroby typu B i C).

Bakterie

Bakterie to bardzo zróżnicowana grupa mikroorganizmów. Mogą powodować zatrucia i symptomy alergii u pracowników oczyszczalni. Do najczęściej spotykanych rodzajów bakterii należą: ziarniniaki, pałeczki, gronkowce, paciorkowce oraz ziarniniaki Grama-ujemne. Są jednak gatunki, które wykazują właściwości chorobotwórcze - gronkowce hemolizujące, paciorkowce hemolizujące, Helicobacter pylori, Legionella pneumophila i Salmonella spp. Endotoksyna, znajdująca się w bakteriach Grama-ujemnych, ma działanie silnie toksyczne i decyduje o właściwościach patogennych bakterii. Te związki aktywne biologicznie mogą być przyczyną wysokiej temperatury, trudności w oddychaniu, zmiany liczby leukocytów we krwi, hipoglikemii, hipotensji wstrząsu oraz mogą zaostrzyć przebieg astmy oskrzelowej.

Grzyby

Kolejną grupą mikroorganizmów, należących do czynników biologicznych na oczyszczalni są grzyby, a w szczególności grzyby pleśniowe, będące przyczyną wielu groźnych chorób: dermatozy skórne i głębokie, schorzenia układu oddechowego, mikotoksydozy oraz zatrucia związkami lotnymi. Ta grupa mikroorganizmów jest częstym czynnikiem alergizującym, mającym wpływ na rozwój astmy, alergiczne nieżyty górnych dróg oddechowych, zapalenie spojówek i nieżytu układu pokarmowego. Mikotoksyny to metabolity uboczne, które powodują zapalenie skóry oraz zatrucia z objawami bólu głowy, biegunki, zaburzenia mechanizmów immunologicznych oraz uszkodzenia wątroby i nerek. Istnieje grupa mikotoksyn, która ma działanie mutagenne i rakotwórcze. Niektóre mikotoksyny wywołują zaburzenia w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego.

Robaki pasożytnicze

Robaki pasożytnicze w ściekach i osadach komunalnych mogą występować w postaci form dojrzałych, jaj i cyst. Największe zagrożenia chorobotwórcze dla pracowników oczyszczalni ścieków stanowią: tasiemiec bąblowcowy, tasiemiec uzbrojony, tasiemiec nieuzbrojony, motylica wątrobowa, lamblia, węgorek jelitowy oraz glista psia.

Pomimo tylu zagrożeń, z jakimi mamy do czynienia w procesie oczyszczania ścieków, przestrzegając zasad BHP i reżimu sanitarnego możemy skutecznie unikać infekcji.

Podsumowanie zasad prawidłowej eksploatacji przydomowej oczyszczalni ścieków

Podstawą prawidłowej pracy przydomowej oczyszczalni ścieków jest jej eksploatacji zgodna z wytycznymi producenta.
Detergenty należy stosować z umiarkowaniem.
Ważne jest aby detergenty trafiały w dużym rozcieńczeniu, co znacznie osłabia ich działanie bakteriobójcze.
W celu uniknięcia zakłóceń pracy oczyszczalni wynikających ze stosowania detergentów, warto rozkładać pewne czynności w czasie, aby trafiały one w możliwie największym rozcieńczeniu.
Dobrym sposobem jest chociaż w możliwie największym stopniu zastąpienie tradycyjnych detergentów tak zwaną ekologiczną chemią gospodarczą.
Należy zapoznać się z wytycznymi producenta oczyszczalni jakie substancje i rzeczy nie powinny trafiać do oczyszczalni, aby nie zakłócać jej działania.
Znaczna część przydomowych oczyszczalni wymaga systematycznego stosowania biopreparatów w celu regeneracji i odbudowy bakterii.

Czego nie wolno odprowadzać do oczyszczalni drenażowych?

Odprowadzanie do oczyszczalni drenażowych substancji, które nie powinny się tam znaleźć, jak np. tłuszcze, silne detergenty czy odpady nieorganiczne, może prowadzić do zatorów, uszkodzeń mechanicznych i zakłócenia naturalnych procesów biologicznych. Skutkuje to koniecznością interwencji serwisowych, co generuje dodatkowe koszty dla użytkowników przydomowych oczyszczalni ścieków.

Czego nie wolno wrzucać do toalety?

Odpady higieniczne takie jak podpaski, pieluchy czy chusteczki nawilżane nie powinny być wprowadzane do wc, gdyż mogą one zablokować system i zakłócić działanie mikroorganizmów w oczyszczalni. Użytkownicy przydomowych oczyszczalni ścieków powinni unikać wrzucania tych materiałów do toalety i zamiast tego odpowiednio je utylizować, by nie wpływały negatywnie na system oczyszczania.

Czy do przydomowej oczyszczalni ścieków wolno odprowadzać wodę deszczową?

W przypadku przydomowych oczyszczalni ścieków nie powinno odprowadzać się wody deszczowej.

tags: #środki #chemiczne #biologiczna #oczyszczalnia #wpływ #na