Osadnik do uzdatniania wody: Zasada działania i rodzaje

Osadniki są podstawowymi urządzeniami w procesie oczyszczania ścieków i uzdatniania wody. Ich głównym zadaniem jest usuwanie zawiesin i zanieczyszczeń poprzez sedymentację. W zależności od konstrukcji i przeznaczenia, wyróżnia się różne typy osadników, takie jak osadniki wstępne, konwencjonalne, radialne i lamelowe.

Osadniki wstępne

Ścieki po przejściu przez piaskownik są pozbawione zanieczyszczeń łatwo opadających, takich jak piasek i żwir, ale wciąż zawierają zanieczyszczenia organiczne rozpuszczone, koloidalne i zawiesinę, a także tłuszcze. Do częściowego usunięcia tych zanieczyszczeń stosowane są tzw. osadniki wstępne.

Efektywność pracy osadników wstępnych zależy od obciążenia hydraulicznego powierzchni zbiornika, czasu przetrzymania ścieków, konfiguracji zbiornika, rodzaju ścieków, rodzaju zawiesin, temperatury i udziału ścieków przemysłowych. Podczas około dwugodzinnej sedymentacji w osadnikach wstępnych zawiesin zawartych w dopływających ściekach miejskich, można uzyskać 70% ich redukcji oraz około 30% redukcji całkowitego BZT5. Jednak uzyskiwane efekty są mniejsze i wynoszą przeciętnie 50 - 60% usunięcia zawiesin i 25% redukcji całkowitego BZT5.

Wyróżnia się:

  • osadniki o działaniu okresowym, tzw. odstojniki, stosowane rzadko, tylko w oczyszczalniach działających okresowo, jak np. odstojniki wody po płukaniu filtrów w stacjach uzdatniania wody,
  • osadniki przepływowe, stosowane do oczyszczania ścieków komunalnych,
  • osadniki konwencjonalne,
  • osadniki wtórne, służące do usuwania osadu powstałego po oczyszczaniu biologicznym w komorach osadu czynnego lub złożach biologicznych.

Głębokość tych osadników wynosi do kilku metrów, a czas przepływu ścieków waha się od kilkudziesięciu minut do kilku godzin.

Przeczytaj także: Oczyszczalnia drenażowa: osadnik gnilny

Osadniki konwencjonalne

W osadnikach konwencjonalnych wyróżnia się osadniki:

  • prostokątne o przepływie poziomym,
  • radialne (odśrodkowe i dośrodkowe).

Osadniki prostokątne

W osadnikach prostokątnych osad zgarniany jest zwykle w przeciwnym kierunku niż przepływ ścieków, do osobnej komory osadnikowej, skąd okresowo przepompowywany jest do części osadowej oczyszczalni. Zgarniacze powierzchniowe służą do zgarniania tworzącego się kożucha, a denne zgarniają osad pochodzący z sedymentacji, przesuwając go w sposób ciągły lub okresowy do leja osadowczego. Zgarniacze mogą pracować tylko jako denne lub jako denno-powierzchniowe. Zgarniacze denne określane są w technice jako 2-wałowe, a denno-powierzchniowe jako 4-wałowe.

Jeszcze inne rozwiązanie zgarniacza dennego oferuje firma Dynamik Filtr. Przemieszczanie osadów zgromadzonych na dnie odbywa się dzięki równo rozstawionym elementom zgarniającym, rozmieszczonym na całej powierzchni dna komory, tworząc swoistą ramę, przemieszczającą się przy dnie ruchem posuwisto-zwrotnym.

Osadniki radialne

Osadniki radialne są najpopularniejszymi rozwiązaniami w dużych oczyszczalniach ścieków. Mają średnice od 8-40 a nawet 50m i głębokość do kilku metrów. Czasem zdarzają się też konstrukcje budowane na planie kwadratu.

W osadnikach odśrodkowych ścieki doprowadzone są do środkowej części osadnika, skąd rozchodzą się promieniście ku jego brzegowi i zbierane są na całym obwodzie. W odróżnieniu do osadników podłużnych, w osadnikach odśrodkowych prędkość przepływu ścieków maleje wraz z oddalaniem się od środka okręgu. W osadnikach dośrodkowych przepływ jest odwrotny, ścieki płyną od zewnętrznej części osadnika ku jego środkowi.

Przeczytaj także: Osadnik wstępny w oczyszczalni ścieków

Osad z osadników radialnych zgarniany jest zgarniaczem obrotowym do komory osadowej znajdującej się w środkowej części osadnika. Z tego powodu spadek dna wykonany jest zawsze od zewnątrz ku środkowi. Zgarniacze mogą poruszać się ruchem ciągłym lub okresowym. Pomost zgarniacza porusza się tutaj ruchem ciągłym. Napęd z silnika elektrycznego jest przenoszony poprzez przekładnię zębatą na koło jezdne, toczące się po bieżni betonowej na ścianie osadnika.

Osad denny jest zgarniany do leja w środku osadnika za pomocą ciągnionych, lub podwieszonych do pomostu zgrzebeł z fartuchami gumowymi. Zgrzebła mogą być ciągłe, lub przerywane (tzw. system pługowy). Zanieczyszczenia pływające mogą być zgarniane za pomocą listwy do komory zanurzeniowej (ok. 50 mm pod powierzchnią ścieku), lub też bocznej (komora znajduje się pomiędzy deflektorem przed korytem, a wewnętrzną ścianą koryta). Istnieje także możliwość zastosowania systemu usuwania zanieczyszczeń pływających za pomocą koryt obrotowych oraz pompy zanurzeniowej.

Osadniki ssawkowe

Osadniki ssawkowe stosowane są najczęściej w osadnikach wtórnych, dla sedymentującego na ich dnie osadu. Wykonywane są w postaci szeregu zgarniaczy ssących umieszczonych przy dnie osadnika połączonych rurami podciśnieniowymi z komorą przelewową, skąd osad wtórny przepompowywany jest zwykle ponownie przed osadnik wstępny lub nawet przed piaskownik.

Deflektor centralny i koryta przelewowe

Deflektor centralny służy do tłumienia napływu ścieków doprowadzanych poprzez układ dopływowy. Montowany jest do kolumny centralnej na osadniku, podwieszany do pomostu lub, w przypadku stałego pomostu zgarniacza, do ramy obrotowej. Konstrukcja deflektora ma często indywidualne rozwiązanie w danej oczyszczalni ścieków, uwzględniając ich rodzaj, ilość i charakter.

Koryta przelewowe wykonywane są na obwodzie osadnika i mają za zadanie zbierać ścieki wstępnie oczyszczone z zawiesin. Stosowane są zwykle przelewy pilaste, rzadziej płaskie.

Przeczytaj także: Usytuowanie oczyszczalni przydomowych

Osadniki lamelowe

Osadniki lamelowe to nowoczesne, wysokoskuteczne aparaty do wydzielania cząstek ciała stałego z cieczy. W odróżnieniu od tradycyjnie stosowanych rozwiązań, osadniki lamelowe wypełnione są nachylonymi pod kątem α (30...60°) płytami bądź profilowymi wkładami. Charakteryzują się one dużą powierzchnią osadzania, zwartą kompaktową budową i znaczną redukcją gabarytów w stosunku do rozwiązań tradycyjnych. Znaczne skrócenie drogi opadania cząstki umożliwia wydzielanie cząstek bardzo drobnych (już od 20 mikrometrów).

W osadnikach lamelowych sedymentacja, jako proces wydzielania cząstek ciała stałego z fazy ciekłej, stymulowany siłą grawitacyjną, przebiega w laminarnym polu przepływu pomiędzy równoległymi płytami, a maksymalna wysokość osiadania cząstek jest zredukowana do pionowej odległości międzypłytowej przy znacznym powiększeniu powierzchni osadzania.

Separator Lamella DF SLAF

Separator Lamella DF SLAF jest wysokoefektywnym wielostrumieniowym osadnikiem stosowanym w procesach uzdatniania wody oraz oczyszczania ścieków, jak również odzysku wody popłucznej po filtrach samopłuczących, filtrach ciśnieniowych oraz filtrach grawitacyjnych. Ustawione pod odpowiednim kątem wkłady Lamellowe gwarantują skuteczną separację zawiesiny z wody lub ścieków.

Zasada działania separatora Lamella DF SLAF

Woda surowa / ściek / woda popłuczna wprowadzana jest do zbiornika flokulacji, gdzie odbywają się procesy szybkiego oraz wolnego mieszania. Następnie medium jest grawitacyjnie podawane do właściwej komory separatora, gdzie następuje jego równomierny rozdział na wiele strumieni przepływających pomiędzy wkładami Lamellowymi. Zanieczyszczenia osadzają się na powierzchni pakietów, a następnie pod wpływem własnego ciężaru zsuwają się na dno urządzenia do zbiornika osadu. Wewnątrz części osadowej znajduje się zgarniacz obrotowy pozwalający na wstępne zagęszczanie zatrzymanych osadów. Zgromadzony szlam jest okresowo spuszczany z urządzenia w sposób automatyczny lub ręczny. Oczyszczone medium przepływa do, zlokalizowanych w górnej części urządzenia, koryt odbiorowych, skąd odprowadzane jest poza separator. Odbiór osadu następuje cyklicznie w zależności od ilości zgromadzonych osadów.

Cechy produktu Separatora Lamella DF SLAF

  • obciążenie hydrauliczne: 0,5÷1,5 m3/m2/h,
  • 90% oszczędność powierzchni w stosunku do klasycznego osadnika poziomego,
  • obniżenie kosztów inwestycyjnych o ok. 50%,
  • łatwy i szybki montaż,
  • wysoka sprawność procesu uzdatniania wody / oczyszczania ścieków,
  • możliwość współpracy z filtrami samopłuczącymi, ciśnieniowymi oraz grawitacyjnymi,
  • możliwość adaptacji urządzenia do istniejących osadników,
  • niskie koszty eksploatacyjne,
  • atest PZH.

Woda szara

Termin wody szarej oznacza zabrudzoną wodę np. po myciu rąk, kąpieli, praniu, myciu warzyw etc. Natomiast nie zawiera ona moczu i fekaliów. Szara woda nie jest przeznaczona do picia. Po filtracji woda zwiera jeszcze zanieczyszczenia, bakterie i pozostałości po procesach mycia i prania. W związku z tym nie spełnia wszystkich standardów wody zdatnej do spożycia. W gospodarstwie domowym ponad 30 % wody zużywana jest do spłukiwania WC, do prania jest to kolejne 15 %. Łącznie ponad 50 % (nawet do 80 %) wody zużywa się do prania, mycia i innych prac. Szara woda z powodzeniem może zastąpić wodociągową w tych przypadkach. W rezultacie istotnie ograniczy to koszty zużycia i odbioru ścieków, ponieważ część wody będzie wracać z powrotem do obiegu w domu.

System wody szarej składa się głównie z instalacji rur odpływowych z umywalek, wanien, prysznicy i pralek, które są połączone ze zbiornikiem na wodę szarą. W zbiorniku zachodzi proces oczyszczania za pomocą systemu zaawansowanych filtrów. Następnie oczyszczona woda kierowana jest do zbiornika wody czystej, skąd systemem rur trafia do spłuczek, pralek, zraszaczy ogrodowych itd.

Woda szara wymaga zaprojektowania osobnej instalacji (w oparciu m.in. o normę PN-EN 12056-2), aby nie doszło do skażenia wtórnego wody pitnej. Powszechnie stosowane są również zawory antyskażeniowe, które nie dopuszczają do mieszania się medium. Bardzo ważne jest, żeby zaplanować instalację przed wybudowaniem domu.

Woda szara, czyli woda po praniu, myciu i kąpieli z powodzeniem nadaje się do podlewania ogrodu. Szara woda nadaje się z powodzeniem do zasilenia spłuczek, pralek, zraszaczy ogrodowych, zasilenia węży do prac ogrodowych.

Zmiękczacze wody

Zmiękczacz wody jest urządzeniem, które zdobyło ogromne uznanie wśród wielu właścicieli gospodarstw domowych. Mało który sprzęt jest w stanie tak szybko i dokładnie poradzić sobie z problemem, jaki stanowi wysoki stopień twardości wody. Dzięki zmiękczaczom wody problemy z kamieniem oraz kiepskimi efektami prania i sprzątania można zażegnać raz dwa!

Problemy z wysokim stopniem twardości wody występują na terenie całej Polski i nie wybierają. Najczęściej polecanym rozwiązaniem są właśnie centralne zmiękczacze wody. Kłopotem, który się pojawia może być solanka po procesie regeneracji.

Twardość wody jest naturalną cechą wody, wynikającą głównie z obecności jonów wapnia i magnezu. Im jest ich więcej w wodzie, tym ta staje się twardsza. Woda o wysokim stopniu twardości wiąże się z występowaniem dwóch problemów. Pierwszym i często widocznym już na pierwszy rzut oka jest osad, który wytrąca się z wody choćby pod wpływem temperatury. Znamy go bardzo dobrze pod określeniem kamienia kotłowego. Drugi problem to wysokie napięcie powierzchniowe wody, przez które trudno zwilżyć powierzchnie, a rozpuszczenie jakichkolwiek środków chemicznych i detergentów jest bardzo trudne. Należy wykorzystać znacznie większe ilości, by osiągnąć pożądane efekty. To nie jest korzystne dla ekosystemu, ani dla naszego portfela.

Sposobem na poradzenie sobie z wysokim stopniem twardości wody są centralne urządzenia zwane zmiękczaczami wody. Montuje się je na wejściu zimnej wody do budynku. Cała przepływa przez żywicę jonowymienną, na której zatrzymaniu ulegają jony wapnia i magnezu, natomiast na ich miejsce trafiają neutralne jony sodu. Dalej do instalacji trafia zmiękczona woda, która nie pozostawia po sobie osadu. Złoże filtracyjne co jakiś czas musi podlegać regeneracji, która jest przeprowadzana z udziałem roztworu solanki. Ta po procesie regeneracji jest odprowadzana do kanalizacji.

W przypadku niektórych rodzajów przydomowych oczyszczalni ścieków, bardzo znaczącym problemem może być solanka trafiająca wraz z zanieczyszczeniami do wnętrza oczyszczalni. Choć nie spowoduje całkowitego zamarcia mikroorganizmów, to jej obecność w niektórych sytuacjach może doprowadzić do spowolnienia procesu rozkładu i spadku wydajności. Przy tym należy pamiętać, że ilość solanki trafiającej do odpływu jest uzależniona od kilku czynników. Między innymi jest to stopień twardości wody surowej, który można zmierzyć z pomocą testera twardości wody, ale też zużycia wody i samego zmiękczacza wody.

Zmiękczacze wody nie będą negatywnie wpływały na każdy rodzaj przydomowej oczyszczalni ścieków. W przypadku niektórych pozostaną właściwie neutralne. Pierwszą informacją, jaką należy sprawdzić przed zakupem zmiękczacza wody jest ta, dotycząca wytycznych producenta POŚ. Do wyboru są różne rodzaje przydomowych oczyszczalni ścieków, które będą inne pod względem zasady działania i wykorzystywanych procesów w trakcie oczyszczania.

Z odpowiednim rozsączaniem solanki zdecydowanie najgorzej będą radziły sobie oczyszczalnie biologiczne, w których nie ma osadnika wstępnego. W tym typie popłuczyny dopływają bezpośrednio do bioreaktora biologicznego i mają bezpośredni wpływ na mikroorganizmy osadu czynnego. Warto jeszcze napisać o oczyszczalniach biologicznych, w których skład wchodzi osadnik wstępny wykorzystujący dawkowanie ścieków z osadnika wstępnego do bioreaktora. To typ zdecydowanie najbardziej odporny na niekorzystne oddziaływanie solanki ze zmiękczacza wody. Oczyszczalnia jest uodparniana na działanie solanki poprzez rozcieńczanie solanki w osadniku oraz możliwość dozowania powtarzalnej dawki ścieków do bioreaktora w bardzo wymierny sposób.

Czasami mimo możliwości współpracy zmiękczacza wody z POŚ, warto zwrócić uwagę na drenaż odprowadzający ścieki do środowiska po zakończonym procesie oczyszczania. Do gruntu odprowadzany jest roztwór o stosunkowo niewielkiej zawartości solanki, jednak lata eksploatacji sprawiają, że powstaje ryzyko krystalizacji soli na niektórych elementach układu. Rozwiązaniem będzie zastosowanie drenażu rurowego.

Przy użytkowaniu przydomowej oczyszczalni ścieków zmiękczacz wody powinien być szczególnie wydajny i ekonomiczny i na to należy zwrócić największą uwagę. Ilość soli regeneracyjnej powinna być jak najbardziej minimalizowana. Do tego najlepiej, aby czas między regeneracjami wynosił około 14 dni.

Zmiękczaczami wody, które dobrze sprawdzą się przy przydomowych oczyszczalniach ścieków są te, od polskiej marki Ecoperla. Producent wyposażył je w specjalnie opracowane przez ekspertów systemy: Ecoperla Smart System oraz Ecoperla Perfect System, dzięki którym zużywają minimalne możliwe ilości wody i soli na regenerację, ale parametry dobierane są w taki sposób, aby złoże podlegało pełnej i wydajnej regeneracji. Ponadto ustawienia zmniejszają ryzyko wystąpienia awarii oraz sprawiają, że wydłużeniu ulega żywotność złoża filtracyjnego.

Montaż zmiękczacza wody przy przydomowej oczyszczalni ścieków jest jak najbardziej możliwy, a praca oczyszczalni wcale nie musi być obciążona przez roztwór solanki.

Twarda woda - negatywne skutki użytkowania

Do najbardziej uciążliwych skutków twardej wody podczas eksploatacji budynków mieszkalnych należą:

  • powstawanie trudnych do usunięcia osadów na bateriach, wannach, kabinach prysznicowych, sanitariatach, płytkach ściennych,
  • odkładanie tzw. kamienia kotłowego na wszystkich elementach stosowanych do podgrzewania wody, powodujące spadek ich efektywności grzewczej i wzrost kosztów ogrzewania,
  • odkładanie się osadów na wewnętrznych powierzchniach rur, co prowadzi do zmniejszenia ich prześwitu i w konsekwencji wzrostu strat ciśnienia,
  • większe zużycie środków myjących, piorących i czyszczących w wyniku zmniejszonego pienienia się detergentów w twardej wodzie,
  • nadmierne wysuszanie skóry oraz włosów, co prowadzi często do powstawania podrażnień skóry oraz powoduje, że włosy stają się kruche i łamliwe,
  • sztywne tkaniny po praniu, co wymaga zastosowania większych ilości płynów zmiękczających.

W przypadku instalacji przemysłowych twarda woda powoduje:

  • blokowanie osadem z twardej wody wielu elementów infrastruktury technicznej w tym m.in. dysz technologicznych, jak również elementów poideł zwierzęcych,
  • większe koszty ogrzewania wody oraz usuwania awarii elementów grzewczych instalacji wód grzewczych i technologicznych w wyniku obrastania kamieniem kotłowym,
  • straty ciśnienia oraz szybsze zużywanie się elementów wywołujących obieg wody w wyniku zarastania wewnętrznych powierzchni rur.

Zalety użytkowania miękkiej wody:

  • długotrwałe zachowanie czystości wanien, kabin prysznicowych, płytek, urządzeń sanitarnych oraz wylewek i baterii,
  • większy komfort korzystania z wody (miękka skóra, włosy oraz prane tkaniny),
  • mniejsze straty ciśnienia wody w instalacji w wyniku braku obrastania wewnętrznych powierzchni rur osadem,

Wymierne oszczędności finansowe spowodowane:

  • mniejszą awaryjnością urządzeń podgrzewających wodę (np. wymienniki ciepła) oraz domowego AGD (grzałki pralki, zmywarki, czajnika, itp.), jak również przemysłowych urządzeń grzewczych,
  • mniejszą częstotliwością przerw w pracy instalacji technologicznych lub hodowlanych wywołanych blokowaniem elementów urządzeń (dysze zamgławiające, zraszacze, poidła itp.) drobnym osadem powstałym z twardej wody,
  • mniejszymi stratami energii cieplnej w wyniku braku warstwy kamienia kotłowego na powierzchniach grzewczych urządzeń, który stanowi niepotrzebną barierę dla ciepła,
  • mniejszym zużyciem detergentów do prania, zmywania, sprzątania, itp.

Gdzie znajdzie zastosowanie zmiękczacz wody?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami (Dz.U. 2017 poz. 2294) zaleca się, aby woda dostarczana z sieci wodociągowej posiadała twardość w przedziale 60-500 mg CaCO3/l (jest to odpowiednio przedział 3,36-28 dH stopni niemieckich, oraz 6-50 0f stopni francuskich). Jest to dość szeroki przedział, a warto zaznaczyć, że już od twardości wody powyżej 150 mg CaCO3/l (8,4 dH lub 15 0f) zaczynają być zauważalne uciążliwości związane z twardą wodą.

Zmiękczacz wody w bloku

Montaż zmiękczacza do wody w budynkach wielorodzinnych dla pojedynczego mieszkania nie ma uzasadnienia ekonomicznego. Rozwiązaniem dla budynków wielorodzinnych jest montaż centralnego zmiękczacza wody na wejściu instalacji do budynku, przed ewentualnym rozgałęzieniem instalacji do wymiennikowni. Centralny zmiękczacz wody montowany w bloku na wejściu instalacji ma rewelacyjnie niski współczynnik kosztów inwestycyjnych jak i eksploatacyjnych przypadający na jedno mieszkanie.

Zmiękczacz wody z własnej studni głębinowej

W przypadku instalacji zasilanych z własnego ujęcia np. w postaci studni głębinowej bezwzględnie przed zakupem jakichkolwiek urządzeń do uzdatniania wody należy przeprowadzić badania fizykochemiczne składu wody. Woda z własnego ujęcia bardzo często posiada szereg zanieczyszczeń wymagających usunięcia przed użytkowaniem, których zmiękczacz nie jest w stanie skutecznie wyeliminować z wody. Dlatego, aby uniknąć niepotrzebnych kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych, należy dobrać poprawny układ urządzeń do usuwania zanieczyszczeń zawartych w wodzie właśnie na podstawie badań jej składu fizykochemicznego.

Zmiękczacz do wody - budowa i zasada działania

Jonowymienne zmiękczacze wody występują w dwóch podstawowych układach konstrukcyjnych:

  • zmiękczacze jednoczęściowe - tzw. kompaktowe zmiękczacze wody, w których wszystkie podzespoły są umieszczone w jednej obudowie (tzw. kabinet). Zaletą tego typu rozwiązania są małe wymiary umożliwiające zabudowę w niewielkich przestrzeniach, przez co idealnie sprawdzają się w budownictwie jednorodzinnym lub małych firmach. Ten typ konstrukcji zazwyczaj stosowany jest przy zmiękczaczach wody do ok. 35 litrów żywicy jonowymiennej.
  • zmiękczacze dwuczęściowe, w których butla ciśnieniowa z głowicą sterującą stanowią jeden element, natomiast zasobnik na sól tabletkowaną stanowi odrębny element. Taki układ umożliwia budowę zmiękczacza o większej wydajności przepływu i ma zastosowanie najczęściej w budynkach wielorodzinnych, usługowych oraz w przemyśle wielu branż. Ten typ konstrukcji zazwyczaj stosowany jest przy zmiękczaczach wody od 30 litrów żywicy jonowymiennej.

Każdy zmiękczacz wykorzystujący proces wymiany jonowej, bez względu na powyższy podział konstrukcyjny, składa się z kilku podstawowych podzespołów:

  1. Kolumna jonitowa (wymiennik jonowy), czyli butla ciśnieniowa wykonana z żywicy epoksydowej z umieszczonym wewnątrz złożem jonowymiennym (zmiękczającym).
  2. Głowica sterująca, umieszczona najczęściej na kolumnie jonitowej, odpowiedzialna za rozpoczęcie i przebieg wszystkich etapów regeneracji.
  3. Zasobnik na sól tabletkowaną. Jest to zbiornik wykonany z tworzywa sztucznego przeznaczony do magazynowania soli tabletkowanej, z której sporządzany jest roztwór soli wykorzystywany do przeprowadzenia procesu regeneracji.
  4. Zawór podmieszania - element umożliwiający regulację stopnia twardości wody na wyjściu ze zmiękczacza.
  5. Systemu dystrybucji wody w postaci rury dystrybucyjnej umieszczonej wewnątrz butli ciśnieniowej zakończonej koszkami górnym i dolnym o różnej konstrukcji zależnej od wymaganej wydajności zmiękczacza.
  6. Układu króćców wlotu wody twardej, wylotu wody miękkiej, odprowadzenia popłuczyn do kanalizacji oraz podłączenia przewodu od zbiornika na sól tabletkowaną.

Zmiękczacz do wody - zasada działania

W dużym uproszczeniu zasada działania zmiękczacza wody wykorzystuje proces wymiany jonowej, który odbywa się podczas przepływu twardej wody przez złoże zmiękczające. Podczas tego procesu dochodzi do wymiany jonów odpowiedzialnych za twardość wody (wapń i magnez) na jony sodu, którego związki nie są już tak uciążliwe z użytkowego punktu widzenia.

Proces usuwania twardości wody można podzielić na dwa podstawowe etapy związane z pracą zmiękczacza:

  • Etap zmiękczania wody - zasadniczy proces, w którym jony magnezu i wapnia zamieniane są na jony sodu w procesie wymiany jonowej.
  • Etap regeneracji zmiękczacza, który składa się z kilku procesów, jednak w zależności od rodzaju zmiękczacza mogą one przebiegać w różnej kolejności lub być pominięte.

Tabela podsumowująca rodzaje osadników i ich zastosowanie:

Rodzaj osadnika Zastosowanie Charakterystyka
Osadniki wstępne Częściowe usuwanie zanieczyszczeń organicznych i zawiesin Redukcja zawiesin o 50-60%, redukcja BZT5 o 25%
Osadniki konwencjonalne Oczyszczanie ścieków komunalnych Prostokątne (przepływ poziomy), radialne (odśrodkowe i dośrodkowe)
Osadniki radialne Duże oczyszczalnie ścieków Średnica 8-50m, zgarnianie osadu do komory centralnej
Osadniki lamelowe Wydzielanie cząstek stałych z cieczy Duża powierzchnia osadzania, redukcja gabarytów

tags: #osadnik #do #uzdatniania #wody #zasada #działania

Popularne posty: