Odżelazianie Wody ze Studni: Metody Usuwania Siarkowodoru
- Szczegóły
Żelazo w wodzie jest częstym problemem dla użytkowników własnych studni głębinowych. Wysoka zawartość żelaza negatywnie wpływa na instalacje wodociągowe, urządzenia techniczne i właściwości wody. Skutkuje to utrudnionym, a czasem niemożliwym korzystaniem z wody do celów bytowych.
Skąd się bierze żelazo w wodzie ze studni głębinowej?
Zawartość żelaza w wodach podziemnych jest powszechna i ma pochodzenie geologiczne. W warunkach beztlenowych lub niedotlenionych żelazo występuje w formie rozpuszczonej jako wodorowęglan żelaza, siarczan żelaza lub chlorek żelaza. Na terenach torfowisk lub bagnistych żelazo często występuje w połączeniu ze związkami organicznymi, np. kwasami humusowymi, które są trudne do usunięcia.
Zawartość żelaza w wodzie podziemnej może dochodzić do kilkudziesięciu mg w litrze. Zdarzają się również przypadki zbyt dużej zawartości żelaza w wodzie dostarczanej z sieci wodociągowej. Pierwszą przyczyną jest przenikanie żelaza do wody w wyniku korozji elementów systemów dystrybucji, a drugą - uwalnianie żelaza ze zmagazynowanych osadów sieci i instalacji wodociągowej.
Normy żelaza w wodzie
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, zawartość żelaza w wodzie w kranie konsumenta nie powinna przekraczać 200 µg/l (0,2 mg/l). Powyżej tego stężenia, żelazo niekorzystnie wpływa na instalację wodociągową oraz wskaźniki organoleptyczne wody, takie jak mętność, barwa, smak i zapach.
Uciążliwości związane z żelazem w wodzie
W warunkach beztlenowych żelazo występuje w formie rozpuszczonej (bezbarwnej). W kontakcie z utleniaczem, żelazo utlenia się i wytrąca w postaci zawiesiny, tworząc osad. Osady z żelaza (w kolorze rdzawo-brązowym) pogarszają barwę wody i jej mętność. Przy stężeniu 0,3 mg/litr żelazo barwi tkaniny podczas prania, pozostawia smugi przy zmywaniu powierzchni i osady na sanitariatach. Innym problemem jest wytrącanie się osadów na wewnętrznych ścianach rurociągów, co prowadzi do zwężenia światła przewodów i spadku ciśnienia. Zalegające osady sprzyjają rozwojowi mikroorganizmów, np. bakterii żelazistych, które pogarszają jakość wody.
Przeczytaj także: Rodzaje złóż do odżelaziania wody
Czy żelazo w wodzie jest szkodliwe dla zdrowia?
Główny Inspektorat Sanitarny (GIS) podaje, że stężenie żelaza w wodzie do picia poniżej 2 mg/litr jest wolne od ryzyka niepożądanych skutków dla zdrowia. Jednak spożywanie wody z zawartością żelaza na poziomie 0,1-0,3 mg/l budzi nieufność konsumenta ze względu na pogorszoną jakość wody.
Jak sprawdzić zawartość żelaza w wodzie?
Zawartość żelaza w wodzie można zbadać na dwa sposoby: przy pomocy ogólnodostępnych testów kropelkowych lub poprzez wykonanie laboratoryjnych badań wody. Badania laboratoryjne są zalecane, gdy podejrzewamy wysoką zawartość żelaza i planujemy montaż filtrów do uzdatniania wody. Poprawny dobór technologii usuwania żelaza wymaga uwzględnienia wskaźników fizykochemicznych, takich jak zawartość związków organicznych, odczyn pH, jon amonu oraz zawartość manganu, twardość, barwa, zasadowość, mętność i zapach wody.
Jak pozbyć się żelaza z wody?
Urządzenia do usuwania żelaza montowane są na wejściu instalacji do budynku. Na wybór technologii wpływa wiele czynników, m.in. wysokość przekroczenia żelaza, zawartość innych zanieczyszczeń i wyposażenie techniczne budynku. Stosowane obecnie metody odżelaziania wody mają również zdolność usuwania manganu.
Technologie odżelaziania wody
W budownictwie jednorodzinnym stosuje się dwie podstawowe technologie odżelaziania wody:
- Zatrzymywanie utlenionych związków żelaza w objętości złoża filtra i okresowe odprowadzanie zawiesiny do kanalizacji. Płukanie filtra może być wspomagane środkami chemicznymi, np. nadmanganianem potasu.
- Wykorzystanie procesu wymiany jonowej na złożach jonowymiennych, gdzie jony żelaza są zamieniane na jony sodu, a następnie wypłukiwane do kanalizacji.
Biorąc pod uwagę powyższy podział technologiczny można wyodrębnić trzy podstawowe typy odżelaziaczy stosowane w budownictwie jednorodzinnym:
Przeczytaj także: Jak wybrać skuteczne odżelazianie wody?
- Odżelaziacz płukany wodą
- Odżelaziacz wody regenerowany chemicznie
- Filtr wielofunkcyjny - odżelaziacz wody ze złożem jonowymiennym
Odżelaziacz płukany wodą
Wykorzystuje proces filtrowania zawiesiny wytrąconych związków żelaza w objętości złoża filtrującego. Usuwanie żelaza odbywa się na złożach mineralnych, np. piasek kwarcowy lub na złożach katalitycznych. Ten typ odżelaziacza nie wymaga regeneracji chemicznej, a jedynie płukania wodą. Odżelazianie na złożach płukanych wodą wymaga wstępnego doprowadzenia utleniacza i zapewnienia odpowiednio długiego czasu kontaktu utleniacza ze związkami żelaza. Napowietrzanie wody pozwala usunąć gazy złowonne, np. siarkowodór. Ponieważ złoża mineralne są złożami o wysokiej gęstości, wymagany przepływ wody podczas płukania jest duży, co wymaga pompy głębinowej o dużej wydajności. Popłuczyny z odżelaziacza płukanego wodą mogą być odprowadzane do kanalizacji miejskiej, przydomowej oczyszczalni ścieków lub szamba.
Zalety odżelaziacza płukanego wodą:
- Wygodny w eksploatacji (brak konieczności uzupełniania środka chemicznego)
- Usuwa gazy złowonne
- Nieszkodliwe popłuczyny
Wady odżelaziacza płukanego wodą:
- Wymagana pompa o większej wydajności
- Konieczność napowietrzania wody
- Częstsze płukanie i większa ilość popłuczyn
Odżelaziacz wody regenerowany chemicznie
Wykorzystuje proces filtracji żelaza z wody w objętości złoża. W odróżnieniu od odżelaziaczy płukanych tylko wodą, wykorzystuje złoża katalityczne wymagające regeneracji utleniaczem chemicznym, np. nadmanganianem potasu (KMnO4). Złoża katalityczne regenerowane nadmanganianem potasu nie wymagają wcześniejszego natlenienia wody. Dezynfekujące działanie czynnika regenerującego umożliwia rzadszą częstotliwość regeneracji. Popłuczyny odprowadzane z tego typu odżelaziacza wody zawierają utleniacz o działaniu bakteriobójczym, dlatego nie powinno się stosować tego typu odżelaziacza przy biologicznych przydomowych oczyszczalniach ścieków pracujących w trybie przepływowym lub bez osadnika wstępnego.
Usuwanie Siarkowodoru z Wody
Czy przy odkręceniu kranu czujesz nieprzyjemny zapach przypominający zgniłe jaja? Taki zapach może wskazywać na obecność siarkowodoru w wodzie. Siarkowodór to gaz, który może występować w wodzie ze studni, jak i w wodzie dostarczanej przez sieć miejską.
Co to jest siarkowodór?
Siarkowodór to gaz o charakterystycznym, nieprzyjemnym zapachu, który często pojawia się w wodach naturalnych. Powstawanie siarkowodoru jest związane z procesami chemicznymi i biologicznymi zachodzącymi w środowisku. W głębokich warstwach podziemnych siarkowodór może gromadzić się w wyniku rozkładu materii organicznej. W warunkach beztlenowych rozwijać zaczyna się sporo bakterii beztlenowych, które są odpowiedzialne za powstawanie siarkowodoru.
Siarkowodór, będący połączeniem siarki i wodoru, w niewielkich stężeniach nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia. Zapach zgniłych jaj w domu to często pierwszy i najbardziej zauważalny objaw obecności siarkowodoru w wodzie. Ciepła woda śmierdzi szambem szczególnie wtedy, gdy siarkowodór uwalnia się w wodzie ciepłej podczas podgrzewania wody.
Przeczytaj także: Skuteczne odżelazianie wody: kompleksowy przegląd
Jak usunąć siarkowodór?
Usuwanie siarkowodoru z wody jest możliwe dzięki zastosowaniu odpowiednich technologii uzdatniania. Jednym z efektywnych rozwiązań jest zastosowanie odmanganiacza wody, który usuwa nie tylko związki siarki, ale także żelazo i mangan. Napowietrzacz wody to kolejna skuteczna metoda, polegająca na wprowadzeniu powietrza do wody. Proces napowietrzania powoduje utlenianie siarkowodoru, co prowadzi do jego usunięcia.
Przyczyny powstawania siarkowodoru
Przyczyną powstawania siarkowodoru są zazwyczaj bakterie beztlenowe, które rozkładają związki organiczne w warunkach niedoboru tlenu. Czynniki takie jak skład chemiczny wody czy specyfika instalacji również odgrywają rolę.
Metody usuwania siarkowodoru z wody zimnej
Montaż odżelaziacza i odmanganiacza to najskuteczniejsza metoda neutralizacji siarkowodoru w wodzie zimnej. Choć samo odżelazienie wody może nie przynieść oczekiwanego rezultatu to wbudowany w urządzenie napowietrzacz wody zadziała poprzez utlenianie siarkowodoru do siarki elementarnej lub siarczanów. Odżelaziacz i odmanganiacz zredukuje także przekroczone normy tych właśnie pierwiastków, które często współtowarzyszą siarkowodorowi.
Metody usuwania siarkowodoru z wody ciepłej
Gdy woda śmierdzi siarkowodorem tylko po otwarciu kranu ciepłej wody, problem siarkowodoru najczęściej znajduje się w podgrzewaczu wody, czy zbiorniku CW pompy ciepła. Anoda magnezowa stanowi pożywkę dla bakterii redukujących siarczany. Wymianę anody magnezowej na anodę tytanową lub aluminiową to najskuteczniejszy sposób eliminacji źródło siarkowodoru w ciepłej wody.
O2xydizerPRO: Rozwiązanie dla wody ze studni
Proponujemy montaż systemu uzdatniania wody ze studni O2xydizerPRO, który eliminuje siarkowodór, mangan oraz żelazo - najbardziej problematyczne związki w wodzie studziennej. System O2xydizerPRO jest ekologiczny, ponieważ nie trzeba stosować chemikaliów do regeneracji i jest bezpieczny dla szamb.
- Pełny 1″ zawór kontrolujący dla osiągnięcia najlepszych przepływów
- Elektroniczny sterownik: łatwy i wygodny w instalacji
- System pojedynczego zbiornika, brak zewnętrznych napowietrzaczy, wtryskiwaczy, kompresorów…
- Ekonomiczne rozwiązanie:
- Nie trzeba stosować chemikaliów do regeneracji
- Nie ma potrzeby systematycznej konserwacji lub czyszczenia
O2xydizerPRO posiada ‘komorę sprężonego napowietrzania’ zintegrowaną z samym systemem filtrowania. Podczas każdej okresowej regeneracji, powietrze jest zasysane do zbiornika ciśnieniowego za pomocą zaworu kontrolującego, który formuje ‘komorę sprężonego napowietrzania’ w górnej części tego zbiornika ciśnieniowego. Podczas użytkowania, nieoczyszczona woda, która wchodzi do zbiornika ciśnieniowego pierwszy raz styka się z powietrzem w ‘komorze sprężonego powietrza’ i zostaje nasycona tlenem; napowietrzanie to znacznie przyspiesza proces utlenienia rozpuszczonego żelaza i manganu, ale również zajmuje się siarkowodorem poprzez utlenienie go do nierozpuszczalnych cząsteczek siarki.
Tabela: Porównanie Metod Usuwania Siarkowodoru
| Metoda | Opis | Zalety | Wady |
|---|---|---|---|
| Odżelaziacz z napowietrzaniem | Utlenianie siarkowodoru za pomocą tlenu | Skuteczny, ekologiczny | Wymaga pompy o dużej wydajności, może być konieczność napowietrzania |
| Odmanganiacz wody | Usuwa związki siarki, żelazo i mangan | Kompleksowe działanie | Może być mniej skuteczny przy dużych stężeniach siarkowodoru |
| Wymiana anody magnezowej na tytanową | Eliminuje źródło siarkowodoru w ciepłej wodzie | Proste rozwiązanie dla wody ciepłej | Działa tylko w podgrzewaczach wody |
Dzięki nowoczesnym technologiom uzdatniania wody możesz cieszyć się świeżą, bezpieczną wodą bez nieprzyjemnego zapachu przez długie lata. Pamiętaj, że problem siarkowodoru nie tylko wpływa na komfort korzystania z wody, ale może również zagrażać zdrowiu i uszkadzać instalację wodną. Przy utrzymującym się problemie warto skonsultować się ze specjalistą, który dobierze optymalne rozwiązanie dla Twojej sytuacji.
tags: #odzelazianie #wody #ze #studni #siarkowodor #metody
