Odwrotna Technika NAGs: Co to Jest i Jak Działa?
- Szczegóły
Terapia manualna Mulligan Concept powstała na przełomie lat 80 i 90 w Nowej Zelandii. Twórcą metody „mobilizacji z ruchem” jest Brian Mulligan. Według autora, niektóre urazy narządu ruchu prowadzą do drobnych niezgodności w ustawieniu stawów, powodując ograniczenia w wykonaniu prawidłowego ruchu. Mulligan uważa, że skuteczna w kontuzjach okazuje się wykonana przez terapeutę naturalna mobilizacja stawu z aktywnym ruchem pacjenta.
W skład technik wchodzących w koncept terapii manualnej Mulligana wchodzą: NAG, SNAG, MWM. Zasada stosowania technik w koncepcie Mulligana opiera się na mobilizacji stawu z ruchem pacjenta. Leczenie stawów obwodowych opiera się na technikach MWM. W terapii stawów kręgosłupa stosuje się techniki NAG i SNAG.
Techniki Mulligana: NAG, SNAG, MWM
- NAG (z ang. Natural Apophyseal Glides) - naturalny ślizg oscylacyjny. Jest to prosta i bezpieczna technika wykonana na odcinku szyjnym, piersiowym i lędźwiowym kręgosłupa.
- SNAG (z ang. Sustained Natural Apophyseal Glides) - przedłużone naturalne ślizgi oscylacyjne. Technika polega na wykonaniu mobilizacji stawu w odcinku szyjnym wraz z czynnym ruchem pacjenta.
- MWM (z ang. Mobilisation With Movements) - mobilizacja stawu połączona z ruchem.
Odwrotna Technika NAGs
Mobilizacja górnego odcinka kręgosłupa szyjno-piersiowego - technika odwrócona Nags wg terapii manualnej Mulligana (Fot. materiał własny dr.
Brian Mulligan opracował, a następnie opublikował zasady stosowania takich technik jak „NAG”, „SNAG”, „odwrotne NAG” oraz mobilizacje połączone ruchem /tzw. techniki „MWM”/ i wiele innych. Są to techniki działające bezpośrednio na stawy, a pośrednio na układ nerwowo-mięśniowy.
NAG's - są to naturalne ślizgi mobilizacyjne skierowane na stawy międzywyrostkowe w odcinku szyjnym kręgosłupa na poziomie od kręgu pierwszego szyjnego do pierwszego piersiowego (C1-Th1 ). Wykonuje je terapeuta odpowiednio układając palce i dłonie na kręgosłupie. Mobilizacja następuje od połowy do końca zakresu ruchu w stawie, zachowując odpowiedni kierunek ruchu, w tym przypadku przednioczaszkowy. Ślizg należy wykonywać rytmicznie około trzy razy na sekundę.
Przeczytaj także: Sterowniki i usterki ASUS K52J
SNAG's - jest to naturalny przedłużony ślizg mobilizacyjny na stawy międzywyrostkowe stosowany w odcinku szyjnym, piersiowy i lędźwiowym.
MWM - to mobilizacje wykonywane z ruchem tułowia, kończyn górnych lub dolnych. Stosuje się je w odcinku od szyjnego poprzez piersiowy aż do lędźwi. W dolnym odcinku kręgosłupa należy pamiętać o zasadzie maksimum trzech powtórzeń ruchu dla uniknięcia drażnienia korzeni nerwowych.
Zastosowanie Technik Mulligana w Leczeniu Bólów Głowy
Bóle głowy są coraz częściej obserwowanym zjawiskiem we współczesnej cywilizacji i należą do najczęstszych powodów konsultacji neurologicznych. Stanowią one poważny problem diagnostyczno-terapeutyczny. Bardzo ciekawą i skuteczną formą leczenia jest nowoczesna i innowacyjna metoda Briana Mulligana. Umożliwia ona terapeucie oryginalne, indywidualne oraz bezpieczne podejście do procesu leczniczego pacjenta.
Koncepcja złożona jest z szerokiej i różnorodnej liczby technik wykonywanych według określonych i specyficznych zasad. Najważniejsze w metodzie jest to, aby wszystkie stosowane techniki były całkowicie bolesne, nie powodowały pogorszenia stanu pacjenta, ich efekt był natychmiastowy i długotrwały.
Przykładowe Techniki Mulligana Stosowane w Leczeniu Bólów Głowy
Technika Mobilizacji C2
Pacjent znajduje się w pozycji siedzącej. Terapeuta musi znajdować się obok pacjenta, aby mieć łatwy dostęp do jego głowy oraz szyjnego odcinka kręgosłupa. Prawą dłonią obejmuje się okolice potylicy, palec środkowy oraz serdeczny obejmuje okolice podpotyliczną, natomiast paliczek środkowy małego palca znajduje się na wyrostku kolczystym C2. Prawe przedramię przylega do głowy pacjenta nie powodując dyskomfortu. Boczna krawędź lewego kłębu kciuka powinna znajdować się na małym palcu prawej dłoni. Ruch mobilizacji pochodzi z lewego przedramienia i ukierunkowany jest dobrzusznie na wyrostek kolczysty C2. Utrzymujemy delikatną mobilizację przez 10 sekund. Jeżeli dolegliwości bólowe głowy pochodzą z najwyższego segmentu kręgosłupa pacjent powinien natychmiast poczuć ulgę. Należy powtórzyć mobilizację 5-6 razy. W niektórych przypadkach zalecana jest utrzymanie pozycji końcowej do 1 minuty.
Przeczytaj także: Zastosowanie wężyków do filtra osmozy
Technika Trakcji Potylicznej
Pozycja terapeuty oraz pacjenta są takie same jak w opisie wyżej. Prawa dłoń terapeuty obejmuje całkowicie potylicę pacjenta i nie może mieć kontaktu z odcinkiem szyjnym kręgosłupa. Prawe przedramię obejmuje w podobny sposób lewą cześć twarzy pacjenta stabilizując uchwyt. Należy objąć kręg C2 kciukiem i palcem wskazującym lewej dłoni. Wcięcie dłoniowe przylega do karku pacjenta. Należy pamiętać, aby uchwyt nie powodował dyskomfortu u pacjenta oraz uczucia duszenia się. Mobilizacje wykonujemy prawą ręką przesuwając cała głowę w kierunku brzusznym, szyja powinna zostać nieruchoma. Utrzymujemy mobilizację w końcowym zakresie przez 10 sek. Przy zmniejszeniu objawów należy potworzyć procedurę 5-6 razy. Sam twórca metody twierdzi że skuteczność tej trakcji wynosi ok 90% w przypadku gdy ból pochodzi z odcinka szyjnego kręgosłupa. Ta technika pozwala na wykonanie dystrakcji w stawach pomiędzy potylicą, a atlasem oraz atlasem i obrotnikiem.
Technika Dystrakcji Potyliczno-Szyjnej
Pacjent leży na plecach. Terapeuta umieszcza dalszą część swojego przedramienia pod szyją pacjenta upewniając się iż krawędź promieniowa po stronie dłoniowej przedramienia przylega do podstawy potylicy pacjenta. Dwa palce drugiej dłoni kładziemy na podbródku pacjenta. Trakcja będzie pochodziła od ruchu pronacji przedramienia oraz pociągania podbródka pacjenta dogłowowo z taką samą siłą. Należy upewnić się iż dozowanie siły jest równomierne, aby nie wprowadzić pacjenta w zbyt duże zgięcie lub wyprost.
Technika SNAG dla Rotacji Kręgosłupa Szyjnego C1/C2
Jeżeli występują zaburzenia w górnej partii szyjnego odcinka kręgosłupa często dochodzi do zaburzeń funkcjonalnych w postaci utraty rotacji w najwyższych segmentach kręgosłupa. Brian Mulligan w swojej koncepcji zaleca przywrócenie zakresu ruchu, który także będzie miał wpływ na zapobieganie lub zmniejszenie dolegliwości bólowych głowy pochodzące z szyjnego odcinka kręgosłupa. Technika „SNAG” dla ograniczonej rotacji kręgosłupa szyjnego na poziomie C1/C2 musi zostać wykonana przez terapeutę, lecz jest możliwa do wykonania także samodzielnie przez pacjenta.
Pacjent znajduje się w pozycji siedzącej, terapeuta stoi za plecami leczonego. Przy ograniczonej rotacji kręgosłupa w prawo, terapeuta musi położyć poduszkę lewego kciuka na lewym wyrostku poprzecznym C1 u jego szczytu. Następnie należy dołożyć prawy kciuk na lewy. Pozostałe palce należy ułożyć wzdłuż żuchwy, maja one zadanie stabilizacji głowy podczas ruchu. Naciskamy na wyrostek poprzeczny z niewielka siła w celu przywrócenia go do prawidłowej pozycji i prosimy pacjenta o wykonanie rotacji głowy prawo. Ruch musi być wykonany tylko w płaszczyźnie horyzontalnej. Przez cały czas utrzymujemy nacisk na wyrostek do osiągnięcia przez pacjenta końcowego zakresu ruchu oraz w momencie powrotu do pozycji wyjściowej. Ruch musi być bezbolesny. W momencie gdy ruch rotacyjny jest w końcowym zakresie prosimy pacjenta o wykonanie docisku w tym kierunku co rotacja.
Samodzielna Technika SNAG do Odzyskania Rotacji
Metoda Mulligana umożliwia pacjentowi samodzielne wykonywanie ćwiczeń w terapii bólu głowy. Zastosowanie znajduje tutaj min. samodzielna technika SNAG do odzyskania rotacji w górnych segmentach kręgosłupa. Do wykonania procedury wymagany jest np. ręcznik. Prosimy pacjenta żeby umieścił górną krawędź ręcznika pod potylicą na wysokości kręgu C1. Podczas rotacji w prawą stronę pacjent powinien trzymać prawą ręką lewy koniec ręcznika a lewą ręka jego prawy koniec. Lewa ręka powinna znajdować się na wysokości nosa a ręcznik powinien przylegać do krawędzi lewej części żuchwy. Lewa ręka powinna spoczywać po prawej stronie klatki piersiowej. Pacjent wykonuje ruch rotacjo wprawą stronę pomagając sobie prawą ręką poprzez pociąganie ręcznika.
Przeczytaj także: Odwrócona osmoza: Twój przewodnik
Ważne aspekty terapii Mulligan Concept
- Diagnostyka i indywidualizacja: Diagnostyka problemu, wykluczenie przeciwwskazań, a przede wszystkim odnalezienie indywidualnie dobranych technik terapeutycznych warunkują skuteczność wykorzystania terapii Mulligan Concept.
- Edukacja i współpraca: Istotna jest edukacja pacjenta i jego współpraca z fizjoterapeutą.
- Bezpieczeństwo: W czasie terapii należy utrzymywać kontakt słowny z pacjentem i obserwować jego reakcje. Jeśli pojawi się ból w czasie aplikacji mobilizacji, należy ją przerwać i zmienić kierunek mobilizacji lub poziom oddziaływania.
Podstawową metodą diagnostyczną bólów głowy jest szczegółowy wywiad lekarski połączony z badaniem przedmiotowym uzupełnionym o badania obrazowe głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa. W niespecyficznych objawach związanych z bólami głowy konsultacja lekarska jest konieczna. Tylko doskonała znajomość anatomii i biomechaniki kręgosłupa połączona z doświadczeniem w zakresie wykonywania technik umożliwia pacjentowi przede wszystkim bezpieczne i skuteczne leczenie.
Szczególnie ważne w przypadku bólów głowy jest uwzględnienie przeciwwskazań do terapii oraz odpowiednia komunikacja z pacjentem w trakcie terapii.
Współczesna fizjoterapia, nadążając za stale i systematycznie rozwijającą się szeroko pojętą medycyną, ulega zmianom i doskonali się. Powstają nowe techniki i metody, których celem jest podniesienie efektywności zabiegu, ograniczenie dolegliwości bólowych, przekonanie pacjenta do sposobów leczenia, szczególnie zachowawczego, wzbudzenie jego zaufania do terapeuty, itp.
Zrozumienie przez terapeutę całości metody i odpowiednie zastosowanie konkretnych technik u pacjenta wymaga ukończenia specjalistycznego szkolenia rekomendowanego przez MCTA. W dobie, kiedy następuje wyraźna „zmiana pokoleń”, a co za tym idzie młodzi terapeuci /lekarze, fizjoterapeuci/ szukają bardziej efektywnych sposobów oddziaływania na pacjenta, bezpieczeństwo zabiegu jest podstawowym kryterium w świetle odpowiedzialności prawnej.
Metoda ta, jako oryginalna sama w sobie, ma niektóre wspólne elementy z technikami wg Kaltenborna, Maitlanda oraz Positional Release Techniques.
Nowatorskie podejście jego konceptu polega m.in. na połączeniu ruchu biernego wykonywanego przez terapeutę i ruchu czynnego wykonywanego przez pacjenta.
Mulligan uważa m.in, że zmiany w obrębie segmentu ruchowego (w tym stawów międzywyrostkowych) mogą powodować ograniczenia ruchu i ból w czasie jego wykonywania.
Techniki terapeutyczne połączone z ruchem dają możliwość stosowania ich u pacjentów przebywających na oddziałach szpitalnych jak i leczonych w trybie ambulatoryjnym. Wyposażają pacjenta w niezbędne informacje dotyczące postępowania w okresie zaostrzenia choroby, wykonywania czynności dnia codziennego w sposób nieprowokujący wystąpienie objawów.
W porównaniu do konwencjonalnych technik terapeutycznych mobilizacje połączone z ruchem /techniki MWM, NAG i SNAG i wiele innych/ są oryginalne i jedyne w swoim rodzaju dlatego, że są połączeniem technik ślizgowych z przedłużoną fazą docisku pod koniec zakresu ruchu, podczas gdy pacjent wykonuje ruch w kierunku bolesnego sektora.
W czasie terapii zaangażowany zostaje układ nerwowy oraz mechanizm torowania bezbolesnego ruchu. Zwiększenie bólu świadczy o nieprawidłowym kierunku mobilizacji lub aplikacji na niewłaściwym poziomie kręgosłupa.
tags: #odwrocona #technika #nags #co #to #jest
