Oczyszczalnia Ścieków: Zasada Działania
- Szczegóły
Oczyszczalnia Ścieków “ŁĄCZA” została oddana do eksploatacji w grudniu 1998r.
Oczyszczalnia o przepustowości Qśrd = 51.225m3/d została zaprojektowana w układzie mechaniczno - biologicznego oczyszczania ścieków z biologiczną defosfatacją, denitryfikacją i nitryfikacją oraz chemicznym strącaniem pozostałego fosforu.
W 2006 roku została zakończona budowa suszarni osadów jako pierwszy etap inwestycji rozbudowy węzła osadowego o instalację suszenia i spalania osadów ściekowych, w roku 2011 drugi etap - spalarnia.
Proces Oczyszczania Ścieków
Ścieki na oczyszczalnię wpływają otwartym kanałem dopływowym, w którym wbudowana została zwężka pomiarowa.
Dwie mechanicznie czyszczone kraty rzadkie o prześwicie 50 mm zlokalizowane zostały w budynku krat, przepompowni głównej i sit.
Przeczytaj także: Przydomowe oczyszczalnie ścieków Zawiercie
Z komory krat rzadkich ścieki dopływają do przepompowni głównej wyposażonej w pięć pomp zatapialnych.
Pompy tłoczą ścieki z kanału dopływowego do sit.
Ścieki oczyszczone na sitach dopływają do dwóch podwójnych, pracujących w układzie równoległym piaskowników przedmuchiwanych z usuwaniem ciał pływających.
W piaskownikach zatrzymywany jest piasek o średnicy zastępczej powyżej 0.16 mm w stopniu wyższym niż 95%.
Powietrze do napowietrzania piaskowników dostarczają dwie dmuchawy zainstalowane w budynku przepompowni głównej.
Przeczytaj także: Oczyszczalnia oksydacyjna: zasady działania
Mieszanina ścieków i piasku osadzającego się w kinetach piaskowników przetłaczana jest za pomocą pomp zatapialnych.
Po opuszczeniu piaskowników ścieki doprowadzane są do osadników wstępnych, składających się z trzech równoległych komór.
Wytrącony w osadniku osad usuwany jest z każdego leja osadowego oddzielnie przez system rurociągów.
Prowadzony jest również pomiar zawartości suchej masy w osadzie.
Pulpa piaskowa tłoczona jest pompami do piasku, rurociągami wykonanymi ze stali nierdzewnej do separatora-płuczki piasku.
Przeczytaj także: Jak ustawić napowietrzanie?
Z części mechanicznej oczyszczalni ścieki przepływają przez komorę zbiorczo-rozdzielczą, gdzie po wymieszaniu z osadem recyrkulowanym z osadników wtórnych zasilają komorę defosfatacji wyposażoną w 4 mieszadła zatopione wywołujące ruch cyrkulacyjny mieszaniny ścieków i osadu zapobiegając jednocześnie sedymentacji.
W następnym etapie ścieki rozprowadzane są do 3 zasilanych równolegle, wykonanych w kształcie obiegowym, komór napowietrzania.
Niezbędny tlen doprowadzany jest do układu przy pomocy wirników napowietrzających, wymuszających jednocześnie krążenie osadu czynnego w zbiornikach.
Wysokość zwierciadła ścieków w komorach napowietrzania utrzymywana jest, niezależnie od wielkości napływu na stałym poziomie przez regulowane automatycznie jazy przelewowe.
Umożliwia to stałą kontrolę głębokości zanurzenia łopatek wirników i związaną z tym skuteczność napowietrzania.
Cały proces technologiczny kontrolowany jest przez sondy amoniaku zainstalowane w komorach osadu czynnego oraz alternatywne urządzania do stałej kontroli zawartości azotu amonowego w odpływających ściekach.
Ścieki z komór napowietrzania osadu czynnego dopływają do komory rozdzielczej, gdzie następuje ich równomierny rozdział na sześć równolegle pracujących osadników wtórnych radialnych.
W osadnikach następuje sedymentacja osadu czynnego i klarowanie ścieków oczyszczonych.
Ścieki oczyszczone z osadników wtórnych odpływają do kanału odprowadzającego ścieki do odbiornika.
Wysedymentowany na dnie osadników osad czynny za pomocą zgarniaczy osadu przemieszczany jest do lejów osadników, skąd odpływa do przepompowni osadu recyrkulowanego i nadmiernego.
Zbierające się na powierzchni osadników ciała pływające odprowadzane są do przepompowni ciał pływających, skąd tłoczone do głównej przepompowni ścieków i oddzielane w części mechanicznej oczyszczalni.
Zagęszczony osad wstępny pompowany jest do zbiornika osadu zagęszczonego zmieszanego.
Osad nadmierny z zagęszczacza grawitacyjnego osadu nadmiernego grawitacyjnie trafia do budynku pasteryzacji tłuszczy, gdzie zlokalizowano instalację zagęszczania mechanicznego osadu nadmiernego.
Zagęszczanie osadu nadmiernego odbywa się na zagęszczarkach talerzowych.
Proces wymaga wspomagania dozowania wodnych roztworów polielektrolitu.
Zainstalowano dwie równoległe linie hydrolizy.
Głównym elementem każdej linii stanowi reaktor, w którym zachodzą procesy hydrolizy termiczno-tlenowej osadu.
Ilość ciepła dostarczana do reaktora ma na celu uzupełnienie energii cieplnej potrzebnej na podgrzanie świeżego osadu doprowadzanego do wymiennika w układzie instalacji i utrzymanie stabilnej temperatury wewnątrz reaktora.
Reaktory powiązane są technologicznie z układem wymienników ciepła osad/osad, gdzie dochodzi do wymiany ciepła pomiędzy osadem z reaktorów a osadem zmieszanym
Schłodzony do 40-42°C osad z reaktorów odprowadzany jest szarżami do komór WKF.
Dzięki wysokiej temperaturze osadu z reaktorów, komory WKF nie wymagają dodatkowej instalacji grzewczej.
Temperatura osadu w reaktorze hydrolizy termicznej wynosi ok.
W wyniku działania procesów termicznych dochodzi do całkowitej i nieodwracalnej higienizacji osadów, jak również do zmiany struktury cząsteczkowej osadu, ułatwiając mechaniczny i biochemiczny rozkład związków organicznych.
Proces hydrolizy do związków prostszych prowadzony jest przez bakterie termofitowe w środowisku enzymów zewnątrzkomórkowych.
W celu zapewnienia odpowiedniej temperatury osadu w komorach fermentacyjnych przewidziano recyrkulację osadu z każdej komory poprzez wymiennik ciepła zlokalizowany w budynku maszynowni.
Podgrzewanie osadów w wymiennikach ma miejsce tylko w przypadku postoju instalacji termicznej hydrolizy.
Osad recyrkulowany pobierany jest z dolnej bądź centralnej części komory fermentacyjnej, dalej przepływa przez wymiennik ciepła, gdzie w przeciwprądzie następuje jego ogrzanie gorącą wodą.
Tak podgrzany osad tłoczony jest z powrotem do poszczególnych komór fermentacyjnych.
Proces prowadzi się za pomocą pomp recyrkulacyjnych, przy czym fermentujący osad pobierany jest z dna komory fermentacyjnej (lub z części centralnej komory) rurociągami połączeniowymi i doprowadzany do pomp przewodem ssawnym.
W komorze fermentacyjnej prowadzony jest proces fermentacji mezofilowej.
Czas zatrzymania osadu w komorze wynosić ok. 22 dni.
W tym czasie następuje częściowy rozkład substancji organicznych zawartych w osadzie.
Do intensywnego mieszania zawartości każdej komory fermentacyjnej służy mieszadło śmigłowe montowane do dachu zbiornika.
Mieszadło wyposażone jest w dwa śmigła - dolne zapobiegające sedymentacji osadu i kreujące ruch osadu, górne zapobiegające tworzeniu się kożucha.
Kożuch tworzący się na powierzchni osadu w komorze, składający się ze stałych, specyficznych i lekkich składników wsadu (takich jak włosy, szczecina, drewno, tłuszcz itp., które mają tendencję do komprymowania się), jest rozbijany przez mieszadło.
Podczas zasilania komór fermentacyjnych nowym osadem zmieszanym, następuje wypieranie przefermentowanego osadu z dna leja poprzez rurociąg piętrzący.
tags: #oczyszczalnia #ścieków #w #linii #działanie #zasada
