Chlorek miedzi(II) i siarczek miedzi(II) – reakcje z NaOH
- Szczegóły
Kationy II grupy można podzielić na dwie podgrupy: IIA i IIB. Do podgrupy IIA zaliczamy jony rtęci(II), ołowiu, miedzi(II), kadmu oraz bizmutu. Natomiast do podgrupy IIB zaliczamy jony arsenu(III), arsenu(V), antymonu(III), antymonu(V), cyny(II) i cyny(IV).
Odczynnikiem grupowym AKT jest tioacetamid (CH3CSNH2) w środowisku kwasowym (HCl, pH ≅ 0,5). Podczas ogrzewania AKT hydrolizuje z wytworzeniem acetamidu i siarkowodoru:
CH3CSNH2 + H2O ⇋ CH3CONH2 + H2S↑
W dalszym etapie hydrolizy następuje przekształcenie acetamidu w octan amonu:
CH3CONH2 + H2O ⇋ CH3COO- + NH4+
Przeczytaj także: Gdzie kupić wodę destylowaną?
W środowisku kwaśnym hydroliza AKT zachodzi już na zimno, lecz podwyższenie temperatury przyspiesza ten proces.
Reakcje charakterystyczne jonu Cu2+
Poniżej przedstawiono reakcje charakterystyczne jonu Cu2+ z różnymi odczynnikami:
H2S:
Cu2+ + H2S → CuS↓ + 2H+
3CuS + 2NO3- + 8H+ → 3Cu2+ + 3S↓ + 2NO↑ + 4H2O
Przeczytaj także: Inwestycje w Jakość Wody w Proszówkach
Wytrąca się czarny osad, który nie roztwarza się w rozcieńczonych kwasach mineralnych, lecz można roztworzyć go w gorącym kwasie azotowym(V). Powstaje wtedy niebieski roztwór, wytrąca się siarka i wydziela bezbarwny gaz brunatniejący na powietrzu.
NaOH:
Cu2+ + 2OH- → Cu(OH)2↓
Cu(OH)2 → CuO↓ + H2O
Wytrąca się niebieski, galaretowaty osad, który po ogrzaniu ciemnieje.
Przeczytaj także: Woda mineralna Józef: Zalety
NH3 · H2O:
Cu2+ + 4NH3 · H2O → [Cu(NH3)4]2+ + 4H2O
Powstaje ciemnoniebieski roztwór.
KI:
2Cu2+ + 4I- → (2CuI2↓) → Cu2I2↓ + I2
Wytrąca się czarny (nietrwały) osad, który ulega dysproporcji z wydzieleniem jonu i białego osadu.
KCN:
Cu2+ + 2CN- → Cu(CN)2↓
Cu(CN)2 + 2CN- → [Cu(CN)4]2-
2Cu(CN)2 → 2CuCN↓ + (CN)2↑
CuCN + CN- → [Cu(CN)2]-
Wytrąca się zielonożółty osad (nietrwały), który ulega dysproporcji z wydzieleniem dicyjanu oraz białego osadu. Oba osady roztwarzają się w nadmiarze jonów cyjankowych.
(NH4)2[Hg(SCN)4]:
Cu2+ + [Hg(SCN)4]2- → Cu[Hg(SCN)4]↓
Wytrąca się żółtozielony osad. W nadmiarze jonów cynku osad może przybierać fioletową barwę.
K4[Fe(CN)6]:
2Cu2+ + [Fe(CN)6]4- → Cu2[Fe(CN)6]↓
Wytrąca się czerwonobrunatny osad, który roztwarza się w wodnym roztworze amoniaku.
Ditizon:
Pod wpływem jonów Cu2+ zielony roztwór ditiozonu w CCl4 zmienia barwę na fioletową (w środowisku kwaśnym) lub na czerwonobrunatną (w środowisku zasadowym).
Barwienie płomienia:
Lotne sole miedzi barwią płomień na zielono / niebiesko.
Reakcje charakterystyczne jonu Cd2+
H2S:
Cd2+ + H2S → CdS↓ + 2H+
Wytrąca się żółty osad, który roztwarza się w gorącym kwasie azotowym(V).
NaOH:
Cd2+ + 2OH- → Cd(OH)2↓
Wytrąca się biały osad nieroztwarzalny w nadmiarze odczynnika.
NH3 · H2O:
Cd2+ + 2NH3 · H2O → Cd(OH)2↓ + 2NH4+
Cd(OH)2 + 4NH3 · H2O → [Cd(NH3)4]2+ + 2OH- + 4H2O
Wytrąca się biały osad, który roztwarza się w wodnym roztworze amoniaku.
K4[Fe(CN)6]:
5Cd2+ + 6K+ + 4[Fe(CN)6]4- → Cd5K6[Fe(CN)6]4↓
Wytrąca się biały osad, który roztwarza się w rozcieńczonych mocnych kwasach i wodnym roztworze amoniaku.
KCN:
tags: #chlorek #miedzi(II) #siarczek #miedzi(II) #reakcje #z
